Formerly ลืมฉันไหม จำกันได้หรือเปล่า (ก้อย ดาว)

คุณเคยเชื่อเรื่องการกลับชาติมาเกิดไหม

อย่าว่าฉันเป็นคนงมงายเลย

เพราะมัน  ‘เกิดขึ้นกับฉันมาแล้วจริงๆ’

.

.

.

“เอม..  สวัสดี”  เพื่อนสาวเอ่ยทักด้วยท่าทางเคอะเขิน  

“อื้ม   สวัสดี  วี”

“ไม่ได้เจอกันนานเลย  ช่วงนี้เป็นไงบ้างอะ”   คนตัวเล็กพูดพร้อมขยับแว่นให้เข้ารูป

พรึ่บบบบ!!  “โอ๊ย  จ..เจ็บ”  ฝัน?

 แล้ว 2 คนนั้นเป็นใคร  เอม?  วี??

หญิงสาวเอี้ยวตัวดูนาฬิกาปลุก   หลังจากตื่นขึ้นมาโดยการกลิ้งตกเตียง 

ตี  3 หรอ   อืมมมม   นอนต่อแล้วกัน

.

.

.

ไม่หลับโว๊ยยยย

ไอ้ความรู้สึกผูกพันแบบนี้มันอะไร  2  คนนั้นดูมีความสุขดี  ‘ทำไมมันถึงดูเศร้านักหละ’

6 โมงแล้วหรอ  ไวจัง

“ก้อย  ตื่นได้แล้วลูก”  เสียงคุณพ่อสุดหล่อดังมาจากชั้นล่าง

“ตื่นแล้วค่า”

“ตื่นไวจัง   หรือเมื่อคืนไม่ได้นอนคะลูกพ่อ”

“ค่ะ   ตื่นมาแล้วหลับต่อไม่ลง”

“เป็นไรหรือป่าวคะ  คนสวย”

“ป่าวค่ะ  แหะๆ”  พูดพร้อมขำแห้งๆกลบเกลื่อนไป  “ก้อยไปอาบน้ำก่อนนะคะพ่อ” 

เดินไปเปิดประตูห้องน้ำและทำธุระส่วนตัวจนเสร็จ

ปะ  พร้อมไปโรงเรียนแล้ววว

พ่อ..พ่อหายย   รถ…รถหายยย

แล้วโพสอิทตรงโต๊ะอาหารเช้านี่มันอะไรกัน  ‘อาหารเช้าพ่อทำให้แล้วน้า  นี่ๆคุณพ่อมีประชุม  ไปก่อนเด้ออ’

โอย  ทำไงดีวิริยา  วันนี้มันมีชุมนุมอะไรสักอย่างขวางถนนทางไปนาดาวอีก  รถเมล์ฉันหวังว่าคงไม่ได้นั่งสาย 8  หรอกนะ

พ่อชิ่งหนูอีกแล้วง่า TvT

#ทูบีคอนตินีววววววว

สั้นไปไม่เป็นไรหรอกโนะ ;-;  อินโทรงายเอาเบาๆก่อนนน

พบปะประชาชนที่น่ารักกกก

เรื่องนี่เรื่องแรกของร้ายยยยเตอร์(ไรท์เตอร์)น้า  อ่านของคนอื่นมาเยอะมาก  เค้าก็อยากแต่งเองบ้างง่ะ   อินโทรแค่นี้ก่อนนนน  นี่ๆไหนใครชอบ NC บ้าง  เค้าอยากจะแต่ง  อิๆๆๆๆๆๆๆ   เจอแน่นอนนนน   ทำสีหน้าร้ายกาจจจ  ติชมได้เสมอน้า  ไม่ขออะไรมาก  เม้นเค้าหน่อย   รักทุกโคนนนนนน