ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : Chapter 12
Chapter 12
ณ ท่าเรือโดยสาร
" ทั้งหมดนี้ของแม่หนูทั้งหมดเลยใช่ไหมเนี้ย "
" ค่ะ^^ ขอบคุณคุณป้ามากๆเลยนะค่ะ "
มินนะกล่าวขอบคุณก่อนจะหันไปเช็คสินค้าที่เต็มอยู่ภายในรถม้าที่เธอเป็นคนขับมาเพียงคนเดียว เมื่อตรวจสอบเสร็จเรียบร้อยเธอกำลังจะขึ้นรถม้า แต่ว่า...
" ขอโทษนะสาวน้อย กำลังจะเอารถม้าไปไหนน่ะจ๊ะ "
" หืม? อ๋อ!เอาไปในเมืองค่ะ "
" พวกพี่ขอได้ไหมน่ะ พอดีมีของต้องไปส่งอีกเพียบเลยน่ะ "
" ขอโทษด้วยนะค่ะ หนูจำเป็นต้องใช้มากกว่า "
" แหม...พูดดีๆด้วยแล้ว ให้รถพวกพี่เถอะน่า!! "
วิ้ง!
ทันทีมินนะปฏิเสธชายคนที่เข้ามาขอรถม้าจากมินนะได้เอามีดที่ซ่อนออกมาและเตรียมพุ่งเข้าใส่มินนะ แต่แล้วก็มีคนมาช่วยไว้ได้....
" อย่าทำร้ายผู้หญิงสิขอรับ "
" เฮ้ย! แกเป็นใครว่ะ แต่งตัวก็ประหลาด "
ชายหนุ่มในชุดขุนนางประเทศญี่ปุ่นสีฟ้าน้ำเงินพร้อมกับหมวกใบใหญ่ได้เข้ามาห้ามโดยใช้เพียงมือเดียวจับที่ข้อมือของชายอีกฝ่ายรวบเอาไว้ทันทีสองข้าง ทำให้ชายที่กำลังจะปล้นรถม้าจากมินนะขัดขืนและพยายามดิ้นให้หลุด จังหวะนั้นเองมินนะเห็นท่าว่าคนคนนี้เริ่มคุมไม่อยู่จึงอ้อมไปซัดจนชายวัยกลางคนสลบเหมือดไปทันที่
" ไม่เป็นไรนะขอรับ "
" ค่ะ ขอบคุณค่ะ "
มินนะกล่าวขอบคุณก่อนจะกลับเช็ครถม้าอีกครั้ง ชายหนุ่มเข้ามาถามมินนะอีกครั้ง
" จะเข้าเมืองหรือขอรับ "
" ใช่ค่ะ จะไปที่ห้องเสื้อน่ะค่ะ "
" อ่ะ...ถ้างั้นคุณก็รู้จักซาเซียจังสินะขอรับ "
" ค่ะ....ทำไมรู้จักซาเซียได้ล่ะ "
มินนะเริ่มชักสีหน้าขึ้นพร้อมกับกดน้ำเสียงต่ำลง ทำให้ชายหนุ่มกังวลใจเล็กน้อยก่อนจะอธิบายให้ฟัง
" ผมชื่อ อาซาริ อุเกทสึขอรับ เป็นคนรู้จักของคุณจีอ็อตโต้และก็ซาเซียจังขอรับ "
" อ๋า! คุณขุนนางนี่นา!! อ่ะ...โอเคค่ะ^^ "
มินนะตกลงที่จะพาอุเกทสึไปด้วย จึงให้เขาขึ้นรถม้าเพื่อไปที่ห้องเสื้อ
ณ ห้องเสื้อของซาเซีย
เมื่อมินนะมาถึงก็ค่อยๆแบกสัมภาระลงจากรถม้า ส่วนใหญ่เป็นเนื้อผ้าอย่างดีจากปารีสที่จะนำมาตัดชุด อุเกทสึที่เห็นจึงเข้าไปช่วยถือของ
" ให้ผมช่วยนะขอรับ "
" ค่ะ^^ ขอบคุณคุณจริงๆนะค่ะ ถ้าไม่ได้คุณช่วยฉันอาจจะไม่ได้ของมาแน่นอน "
" ไม่เป็นไรขอรับ "
อุเกทสึกล่าวก่อนจะเดินตามเข้าไป เมื่อเข้ามาก็พบเพื่อนๆของมินนะในห้องเสื้อ มินนะหันไปคุยกับกลุ่มเพื่อนที่บริการอยู่ชั้นล่าง ก่อนที่เพื่อนคนนั้นจะพากันออกไปเอาของที่รถม้าของมินนะเพิ่ม มินนะจึงหันมาบอกอุเกทสึ
" ของที่คุณถืออยู่เอาไปไว้ที่ชั้นสองกับฉันนะค่ะ "
" ขอรับ "
" ตามมาเลยจร้า! "
มินนะถือของเดินนำหน้าพาขึ้นชั้นสอง พวกซาเซียที่กำลังรออยู่ต่างละจากงานมองไปทางขึ้นมาชั้นสองซึ่งทันทีที่ซาเซียเห็นร่างของสองคนซาเซียถึงกับตกใจกับอีกคนที่ตามมินนะขึ้นมาด้วย
" พี่...พี่อุเกทสึ! ทำไมมาที่นี่ได้ล่ะ! "
" นี่ขอรับมินนะจัง คือว่า...ผมมาเพื่อเป็นผู้พิทักษ์ให้น่ะขอรับ "
อุเกทสึวางของให้มินนะที่เดินไปเก็บก่อนหน้านี้ เธอจึงเดินกลับมาเอาของที่อุเกทสึ มินนะจึงพูดแทรกระหว่างที่ซาเซียยื่นมาคุยกับอุเกทสึ
" คุณอุเกทสึมาได้ก็เพราะฉันด้วยนะ เพราะว่าตอนไปเอาผ้าไหมน่ะไปเจอกลุ่มมาเฟียที่คุมแถวนั้น ฉันล่ะเกือบโดนขโมยรถม้าและผ้าแล้วล่ะ "
" ขอบคุณ...ที่ช่วยเพื่อนหนูนะค่ะ "
" ไม่เป็นไรขอรับ มันหน้าที่ผมนี่นา จริงสิ....นี่ของฝากขอรับ^^ "
อุเกทสึที่แบกสัมภาระของตนมาด้วยได้นำของฝากออกมาให้แก่ซาเซียซึ่งมันเป็นของที่ซาเซียเคยขอเอาไว้ก่อนที่อุเกทสึจะกลับญี่ปุ่น
" เอ๋!? ยังจำได้ด้วยหรอค่ะ "
" แน่นอนขอรับ "
" ......ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ^^ "
" ไหนๆๆๆ อ๋า!....โมจิญี่ปุ่น!! "
" อ่ะ...มีอีกนะขอรับ เอาไปทานกันเถอะขอรับ ผมเอามาเพื่อการนี้อยู่แล้ว ^^ "
อุเกทสึได้หยิบซองขนมออกจากกระเป๋าของเขาอีกครั้งก่อนจะแจกขนมให้พวกซาเซียที่เหลือ ก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานตามเดิมส่วนอุเกทสึก็ได้ดูพวกซาเซียทำงานอยู่ที่ห้องเสื้อ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เวลาผ่านไปกระทั่งถึงเวลาปิดห้องเสื้อ ซาเซียยืนอยู่กับอุเกทสึเพื่อรอจีหรือไม่ก็จีอ็อตโต้มารับ และแล้วรถม้าที่ซาเซียรอก็มาถึง
" ไง...รอนานหรือเปล่าเนี้ย "
" นานไหม? อืม.... "
" อย่า ' อืม ' นานสิซาเซีย! เฮ้อ! "
อุเกทสึแอบขำเล็กน้อยทำให้จีหันมาถามอย่างหัวเสีย
" ว่าแต่...ขอบคุณที่มานะ "
" ด้วยความยินดีขอรับ จริงสิขอรับ...ตอนที่ผมมา...... "
" อา...ขึ้นรถม้าเถอะ เราค่อยกลับไปคุยกันที่คฤหาสน์ ขึ้นรถได้แล้วซาเซีย "
จีว่าก่อนจะขึ้นที่นั่งคนขับ ซาเซียกับอุเกทสึจึงขึ้นรถม้าและกลับคฤหาสน์กันทันที
ณ คฤหาสน์วองโกเล่ เวลา 19.00 น.
หลังจากที่จี ซาเซียและอุเกทสึกลับมาแล้วก็มานั่งทานอาหารมื้อค่ำกัน โดยจีอ็อตโต้แนะนำผู้พิทักษ์ให้อุเกทสึรู้จัก
" ก็...ทีนี้เราก็อยู่กันครบแล้วนะ ขอบคุณอุเกทสึมากนะ..ที่จัดการให้ "
" ไม่เป็นไรขอรับ "
" ทำไมให้พี่อุเกทสึจัดการคนเดียวล่ะค่ะ "
" งานนี้มีเพียงอุเกทสึจัดการได้น่ะ พี่ก็เลยขอร้องให้ทำ "
จีอ็อตโต้กล่าวก่อนจะนั่งทานมื้อค่ำต่อ หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยซาเซียจึงขอตัวกลับห้องนอน พวกจีอ็อตโต้จึงมานั่งประชุมต่อ
" เรื่องที่ดันเตบอกมา ดูเหมือนว่าจะเกิดเรื่องใหญ่เลยล่ะ "
" งั้นหรอจี....แบบนี้คงต้องหาทางอื่นแล้วล่ะ "
จีอ็อตโต้พูดก่อนจะกอดอก เดม่อนจึงยื่นข้อเสนอขึ้น
" ถ้างั้นทางเขตตะวันออก ผมจะไปดูลาดราวให้นะครับ "
" อา...ขอบใจนะ งั้นวันนี้พอแค่นี้แล้วกันนะ ทุกคนกลับไปพักผ่อนเถอะ "
เมื่อสิ้นเสียงของจีอ็อตโต้ทุกคนที่นั่งอยู่ลุกขึ้นและออกจากห้องไป จีอ็อตโต้ที่เห็นว่าไม่มีใครแล้วเขาจึงถอนหายใจอย่างหนัก ตอนนั้นเองที่อยู่ๆประตูก็เปิดออก
" ประชุมเสร็จหรือยังค่ะ "
" ยังไม่นอนอีกหรอซาเซีย "
" อืม...นอนไม่หลับ อยากไปเดินเล่น......ไปไหมค่ะ^^// "
ซาเซียเอ่ยถามจีอ็อตโต้อย่างเกร็งๆเล็กน้อย จีอ็อตโต้อมยิ้มก่อนจะพยักหน้าให้
To be continued......❤️
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น