คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เหนียวไก่น่องที่ 3
เหนียวไก่น่องที่ 3
กริ้งๆๆๆ ติ๊งต่องๆๆ
“ฮัลโหลวว มีคนอยู่ไหม?”
“ไม่มี”
“ไม่มีแล้วใครตอบ!?”
“ไม่รู้สิ”
“ฉันว่าเสียงนายมันคุ้นๆนะ”
“แล้วใครล่ะ?”
“ไอ้กาง!! จะกวนตีนฉันอีกนานไหม?”
“รู้ด้วยเหรอ?” ในที่สุดเจ้าของบ้านจอมกวนตีนก็ยอมโผล่หน้าออกมาจากประตู คือจริงๆประตูมันก็ประตูกระจกอ่ะนะก็เห็นว่ามันนั่งอยู่แหละแต่ผมถามตามมารยาทไม่คิดว่าจะโดนไอ้กางกวนกลับแบบนี้ -*-
“ถ้าฉันไม่รู้ก็ไปไถนาแล้ว”
“แถวนี้มีนาให้ไถด้วยเหรอครับ?”
“เออ มี มีหลายร้อยไร่ด้วย”
“ที่ไหน?”
“บนหน้าผากนายไง 5555555555555555555555555555555555555555”
“ลาก่อนครับ”
“โอ๋ๆเอ๋ๆๆๆๆ” ผมรีบดึงแขนไอ้กางที่กำลังจะเปิดประตูกลับเข้าไปในร้าน แกล้งแค่นี้เองโถ่
“.....” ปาร์คชานยอลงอนing
“เฮ้ยเป็นอะไรอ่ะ ขี้ใจน้อยหัวล้านไวนะรู้ป่าว”
“อย่ามายุ่งกับผมนะ”
“โอ๊ยยย พ่อคุณณณณ เป็นอะไรเนี่ย?” เฮ้ย ปกติมันไม่เคยสะบัดมือผมออกเลยนะ!! (หรือผมไม่เคยจับมือมันฟระ?)
“เป็นเภสัชครับ”
“ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ”
“นี่มันกระเทยนี่” ดูมัน..มันเอานิ้วยาวๆของมันชี้หน้าผมแล้วพูดด้วยเสียงต่ำๆอย่างใสซื่อ..
“ถ้าฉันเป็นกระเทยนายก็เป็นเกย์แล้วโว้ย!”
“ลองไหมล่ะครับ?”
“อะไร ลองบ้าอะไร?” ทำอยู่ๆผมถึงรู้สึกเสียเปรียบอ่ะ ตอนแรกผมแกล้งมันแท้ๆไหงตอนนี้ผมโดนสวนกลับอ่ะ
“ลองต่อยหน้าแกเนี่ย”
“ก็ลองเลยครับ”
“เฮ้ย...ตกลงเป็นอะไรอ่ะ? อารมณ์บ่จอยหรือไง?”
“ก็คุณนั่นแหละ”
“ ทำไม ฉันทำอะไร?”
“พูดเรื่องหน้าผากผม...” ดูมันทำครับ มันเอามือค่อยๆจัดผมที่แสกกลางเป็นทะเลแหวกลงปรกหน้าแต่สุดท้ายก็เด้งกลับอยู่ดีอ่ะ
“คิดมากไปป้ะหล่อนนนน”
“นี่คุณเป็นกระเทยจริงๆเหรอครับ?”
“ก็บอกแล้วว่าถ้าฉันเป็นกระเทยนายก็เป็นเกย์แล้ว!!”
“อยากให้ผมเป็นป้ะล่ะ?”
“จะเป็นก็เป็นดิเกี่ยวอะไรกับฉัน?”
“ก็เผื่อคุณอยาก”
“อ...ฉันไม่คุยกับนายแล้วกลับบ้านดีกว่า เหอะ”
“แล้วแต่เลยครับ”
“ไปบ้านคริสป้ะวันนี้?”
“ไปครับ ไปด้วยเหรอ?”
“ก็ไปดิถึงมาเรียกไง” แล้วมันก็พาออกทะเลไปซะไกลไงถ้าเอาจริงๆป่านนี้เป่าเค้กวันเกิดเทาเทาเสร็จไปแล้วครับ
“ผมก็นึกว่าคุณมาเพราะคิดถึง”
“ขอถุ้ยได้ป้ะ”
“ก็แล้วแต่”
“ถุ้ย!!”
“....” อะ...มันกลับเข้าร้านไปแล้วครับ!!! คนอะไนขี้นอยด์ชะมัด!!
“เฮ้ยยย ไอ้กางงง อีกแล้วเหรอ!!”
“คุณทำร้ายจิตใจผม..”
“...” อยากถุ้ยอีกรอบจัง
“บาย”
“แล้วให้ทำไงวะ?” แค่นี้ก็โดนงอนจนทำอะไรไม่ถูกแล้วว้อยยย
“พูดวะใส่ผม...”
“โอ๊ยยย อยาจะบ้า” มันเป็นอะไรของมันเนี่ย ขาดความอบอุ่นเหรอ!!
“ขอโทษครับ”
“เอาจริงๆนายมีเรื่องอะไรป้ะ ปัญหาชีวิตอะไรงี้ ฉันช่วยเอาป้ะ??”
“คืองี้..ผมเคยบอกคุณตอนวันที่เราเจอกันใช่ป้ะว่าผมจะไปทำบุญในวันเกิดผม”
“เออๆ” ผมทำหน้าเหลอหลาตอบมันไป เอาจริงๆผมจำไม่ได้ว่ามันบอกผมอ่ะ..
“วันนี้ก็เลยไปทำมาบุญมา...”
“แล้ว??”
“ก็แล้ว...เห้อ คุณนี่ซื่อบื้อจริงๆนั่นแหละ”
“เอ้า!! ฉันทำอะไรผิด!”
“ก็วันนี้วันเกิดผมไง คุณนี่...เออ...ไปขายเหนียวไก่ต่อเหอะไป”
“.....” มันกำลังด่าผมว่าโง่ใช่ป้ะ ใครรู้แปลภาษาให้ผมทีผมงงแต่ผมไม่ได้โง่นะ
“ครับ” พูดเสร็จไอ้คนขี้งอนก็เดินกลับเข้าร้านไปนอนฟุบอยู่บนเคานท์เตอร์แล้วหลังจากนั้นสามวิมันก็หายไปหลังร้านเฉยเลย เอ่อคือ...ยังไงอ่ะมันไปไหน?
“เอ่อ...” ทำไงอะ? มันนอยด์เรื่องนี้อ่ะนะ? เรื่องที่เกิดวันเดียวกับแพนด้าหรือที่ผมไม่รู้ว่าวันเกิดมัน?
ผมกำลังจะเปิดประตูเข้าไปในร้านเพื่อเรียกชานยอลแต่ว่าก็สะดุดกับบางอย่างที่ตกอยู่บนพื้นซะก่อน...
ใบเซียมซีที่ 999
สำนักเจ้าพ่อปลาไหล
อันผู้ใดที่ได้เซียมซีนี้
เขาว่ามีภัยร้ายตามติดอยู่
อันชีวิตไปทางไหนก็ไม่รู้
แต่เรื่องคู่มีแววจะได้ดี
แต่ทำมาค้าขายก็จะเจ๊ง
ดวงเส็งเคร็งแบบนี้อย่าเพิ่งเฉา
หนักเป็นเบาจากร้ายจะเป็นดี
....โชคของท่านเส็งเคร็งนัก....
“เชี่ยอะไรเนี่ย”
“มาละ”
“ห้ะ? นี่ของนายเหรอ?” ผมมองคนหูกางที่โผล่ออกมาจากประตูร้านพร้อมของขวัญในมือแล้วชูใบเซียมซีขึ้นมาโชว์
“ป่าว อันนี้ของเทาเทา”
“หมายถึงนี่เว้ย” ปาเซียมซีใส่หน้าแม่ม หมั่นไส้
“นอกจากจะอ่านของคนอื่นแล้วยังปาของใส่อีกเหรอ..”
“...” อ้าวกรรม ลืมไปว่าวันนี้มันอารมณ์บ่จอยนี่หว่า
“ใช่สิดวงผมมันเส็งเคร็ง”
“...”
“ทั้งๆที่เป็นวันเกิดผมนะเนี่ย”
“...”
“ร้านผมก็เพิ่งเปิดมาได้สี่วันเองนะ”
“....”
“มันจะเจ๊งแล้วเหรอ”
“...”
“วันนี้ก็ไม่มีคนเข้าร้านผมด้วย”
“...”
“สงสัยจะจริง”
“....”
“เฮ้อ..”
“...” มันเครียดมากใช่ไหมเนี่ย
“เฮ้อออออ”
“เอ่อ...คือ....เอ่อ...” เอาไงดีวะเนี่ย
“....”
“สะ...สุขสันต์วันเกิดนะ”
“หื้ม?”
“สุขสันต์วันเกิดโว้ย!”
“...”
“...”
“...”
“...” ได้ๆ มันเงียบผมก็จะเงียบ
“ไปนะ” อยู่ๆมันก็หันหลังควับแล้วเดินตรงไปบ้านคริสทันที อะ..ไอ้บ้านี่!
“เดี๋ยวดิ”
“...”
“รอด้วยดิ ไปด้วยกัน!”
“...”
“โอ๊ย!” ไอ้บ้า จะหยุดเดินทำไมไม่บอกวะ+
“...”
“มองทำไมไม่ทราบไอ้กาง?”
“ขอบคุณนะ”
“เอ่อ...เออ..” ทำไมมันต้องยิ้มแบบนั้นด้วยวะ พูดต่อไม่ถูกเลย ลืมบท..
“???”
“จริงๆฉันก็พูดไปงั้นแหละ ไปเหอะ” ไปบ้านคริสเหอะจงอินอยู่ต่อเริ่มไม่โอเคละ
“เอ้าอะไรของคุณเนี่ย...เขินเหรอ?”
“เขินบ้านนายสิ ฉันแค่เหนื่อยจากการวิ่งเว้ย!”
“คนเหนื่อยเค้ารีบวิ่งต่อหรือไง? คุณนี่โกหกได้ไร้ความรู้มาก” ด่าตรูโง่เลยดีไหม?
“ก็รีบเดินให้ถึงเร็วๆจะได้นั่งพักไง” ดูมัน ยังจะวิ่งตามเซ้าซี้เอานิ้วจิ้มอีก ไม่ใช่ขี้นะเว้ย!
“เขินก็บอกมาน่า”
“วุ้ย ไม่ต้องมาจิ้มแขนฉัน!”
“เนื้อนุ่มจัง”
“นุ่มที่บ้านแกสิ!!!” ไอ้...โอ๊ย คนบ้าอะไรมาบอกผู้ชายด้วยกันว่าเนื้อนิ่มวะ ขนลุก!!!
“ตีผมอีกแล้วอ่ะ ขึ้นเสียงด้วย”
“ก็ดูนายพูดดิ ขนลุกเว้ย!! ดูๆ ฉันล่ำขนาดนี้อย่ามาพูดเนื้อนุ่มๆอีกนะไม่ใช่หมูบดเอ็มเค!”
“เอ่อ...ทั้งสองคนเข้าบ้านผมก่อนไหมครับ?”
“เฮ้ยย” ผมแทบจะร่วงลงไปกองที่พื้นเมื่อเจ้าของบ้านเปิดประตูร้านออกมา แถวนี้มีแต่พวกชอบทำตัวประหลาดหรือไงนะ จะโผล่ก็โผล่มา วุ้ย
“ตกใจอะไรครับ? ฮ่าๆๆๆ”
“...” ดูมัน นอกจากจะไม่ช่วยดึงผมขึ้นแล้วยังหัวเราะอีก ไอ้คุณคริส
“คุณชานยอลวันนี้วันเกิดคุณใช่ไหมครับ? สุขสันต์วันเกิดนะครับผมมีของจะให้ด้วยอยู่หลังร้านน่ะครับ” ว่าแล้วมันก็ลากแขนไอ้กางเข้าบ้านส่วนไอ้กางก็ลากแขนผมตามเข้าไป นึกว่าเล่นรถไฟแบบเด็กอนุบาลเหอะลากไปลากมา
“คริส นายรู้ได้ไงว่าวันนี้วันเกิดไอ้กางนี่อ่ะ?” ผมถามด้วยความสงสัย ไม่ใช่ว่าเค้ารู้กันทั่วยกเว้นผมนะ
“ก็พอดีว่า เมื่อชเผมเห็นเค้าตื่นเช้าไปทำบุญผมเลยถามเขาน่ะครับเขาก็เลยบอกว่าวันนี้วันเกิดเขาผมก็แบบ...อ๋อ.. I GET IT”
“น้องเทาเทาไปไหนล่ะครับ?” อยู่ๆไอ้กางก็เดินเข้าไปหลังร้าน อ่อ น้องเทาเทานี่คือน้องคริสนี่เนอะ
“น้องนอนดูทีวีอยู่ข้างหลังร้านนั่นแหละครับ”
“น้องเทาเทา พี่ชานยอลมาแล้วครับบบ” ชยอลเข้าชาร์จ
“...” เทาเทาตะปบหน้า
“เทาเทาพี่เจ็บนะครับบบ”
“อย่าบอกนะว่า...” ผมชะเง้อคอไปมองก็เห็นว่าไอ้กางกำลังถูกหมีแพนด้าตะปบอยู่หลังร้าน..เอ่อ..คือ..น้องเทาเทา...แพนด้า??? แพนด้าจริงๆอ่ะนะ??
“น้องเทาเทา”
“...” ห้ะ!!!
“น่ารักสินะครับ”
“คือนายเลี้ยงแพนด้าอ่ะนะคริส? แพนด้าอ่ะนะ!!?”
“ใช่ครับ นี่แหละน้องผม น่ารักนะ”
“แถวนี้มันมีคนปกติไหมเนี่ย ตอบจงอินที!!!”
“สวัสดีครับบบบบบบบ”
“คุณคริสสวัสดีครับ” ไม่ทันที่ผมจะตะโกนเสร็จก็มีเด็กนักเรียนใส่ชุดม.ปลายคนนึงวิ่งเข้าร้านมาพร้อมกับผู้ชายตัวเล็กตาโตๆน่ารักเดินเข้ามา
“โอ้ะ สวัสดีครับคุณคยองซูน้องแบค”
“เอ่อ..ใครอ่ะชานยอล?” ผมค่อยๆกระดึ้บเข้าไปหาไอ้กางเพื่อถามข้อมูลที่ผมกำลังงง
“อ่อ...ตาโตๆนั่นชื่อคยองซูเป็นติวเตอร์ที่อยู่ข้างบ้านคุณคริสอีกทีไงส่วนเด็กม.ปลายแสบๆนั่นก็แบคฮยอน อยู่โรงเรียนตรงข้ามบ้านเราเนี่ย”
“อ๋อเหรอ...” ผมพยักหน้างงๆ ทำไมทุกคนดู connect กันหมดยกเว้นผมเนี่ย ผมไปอยู่ไหนมา..
“อ้อ วันนี้วันเกิดชานยอลฮยองใช่ป้ะครับ นี่ๆ ผมกับคยองซูไปซื้อของขวัญมาให้”
“โอ้ะ ขอบคุณนะไอ้หนู”
“...” ผมมองไปที่ไอ้กางที่ยิ้มจนจะเห็นฟันครบ 40ซี่แล้วก็นึกสลดใจไม่น้อยตกลงมีตูคนเดียวใช่ป้ะที่ไม่รู้ว่าวันนี้วันเกิดไอ้กาง
“กระดาษห่อของขวัญนี่คยองซูเป็นคนเลือกแล้วก็ห่อเองเลยนะชานยอลฮยอง”
“เรียกฉันให้ดีๆหน่อยแบคฮยอน ฉํนเป็นพี่นายตั้งกี่ปี”
“ครับๆ ขอโทษครับพี่คยองซูของน้องแบค”
“เสียมารยาทน่าแบค เกรงใจคนอื่นเค้าบ้างสิ”
“อ่า..ฮยองทุกคนไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับ?”
“อ๋อไม่หรอกครับ” < คริส
“ฉันเฉยๆนะ” < ผมเอง
“แบคนี่ติดคุณคยองซุมากเลยนะ” < กาง
“ก็แหมพี่คยองซุเขาน่ารักซะขนาดนี้ผมก็ต้อวติดดิฮยอง”
“...” คยองซุตาเหลือกing
“โอ๋ๆ ไม่ทำตาโตใส่กันนะครับนะ”
“...”
ณ จุดนี้จงอินอยากย้ายบ้านครับ
แถวนี้มีแต่คนประหลาด
น่ากลัว
“แล้วน้องเทาเทาล่ะครับคริสฮยอง?”
“อ้อ รอเป๊ปนะแบค” คริสเดินหายไปบนบ้านก่อนจะอุ้มเจ้าแพนด้าอ้วนลงมา มันปีนขึ้นไปบนบ้านตอนไหนน่ะ
“น้องเทาเทาครับบบ”
“สุขสันต์วันเกิดนะ”
“ขวบนึงแล้วนะเทาเทาเป็นเด็กดีของคริสฮยองต่อไปนะครับนะ พี่แบคและพี่คยองซูจะมาเนด้วยบ่อยๆเลย”
แปะๆๆๆ
พะ..แพนด้าปรบมือ
“น่ารักจังเหมือนคยองซูเลย”
“แบค-ฮะ-ยอน”
“ครับๆ ไม่เล่นแล้วครับคุณติวเตอร์”
“อ่า..ไหนๆวันนี้ก็วันเกิดคุณชานยอลด้วยก็เอาเป็นว่าว่าเราฉลองให้ทั้งสองคนพร้อมกันเลยนะครับ”
“เอ่อ...หนึ่งคนกับหนึ่งตัวไหมคริส?”
“ไม่เป็นไรน่าคุณผมไม่ถือ น้องเทาเทาน่ารัก”
“ก็ขอบคุณทุกคนมากๆนะครับ เทาเทาบอกว่าดีจมากที่ทุกคนมาในวันนี้ เทาเทาขอบคุณพี่ๆเขาหน่อยสิ”
“...” //เทาเทาเอาอุ้งมือปิดหน้า
“น่ารัก” แบค
“เก่งจัง” คยองซู
“น้องเทาของพี่ชานนนนนน” เอ่อ..ไอ้กาง...
เออจริงๆผมว่าไอ้น้องเทาเทาแพนด้ามหาประลัย(?)อะไรนี่ก็น่ารักดีนะครับถ้าไม่ติดว่ามันเป็นแพนด้าจริงๆอ่ะ คือแพนด้ามันก็ต้องอยู่ในสวนสัตว์ป้ะ แต่เอาเหอะตราบใดที่มันไม่ใช่หมีควาย ควายป่าหรือกระทิงผมก็โอเนะแต่ทำไมไอ้พวกนี้ถึงทำเหมือนมันเป็นเรื่องปกติแบบนี้ล่ะ
จงอินไม่เข้าใจ!!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
TBC.เหนียวไก่
เทาเทาเป็นแพนด้าจริงๆนะแก แพนด้าแบบในสวนสัตว์อ่ะ เกร๋ไกร๋
ความคิดเห็น