Kancolle-Hibiki no Aishiteru รักวุ่นๆของคุณผู้กาม

Prologue

ตูมมมม ตูมมมม ตูมมมม
สิ้นเสียงคำรามของปืนใหญ่ขนาด 410 มม.  ซึ่งกำลังดังกึกก้องอยู่ภายในโสตประสาทของผม ที่กำลังจะเลือนลับเต็มที  สายตาที่พร่ามัวนั้นได้มองเห็นภาพๆหนึ่ง ในภาพที่ผมเห็นอยู่ตรงหน้าคือ เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ดูจากภายนอกอายุราวๆ17-18ปี เธอมีผมสีบลอนด์เงินขาวที่ดูสลวยแม้จะเปื้อนคราบเขม่าดินปืนดวงตาสีฟ้าดุจสีน้ำทะเลที่ดูสดใส ริมฝีปากสีชมพูอ่อนที่ตอนนี้ดูเหมือนจะซีดเผือด รูปร่างบอบบางร่างเล็กราวกับเด็กมัธยมต้น เธอสวมชุดกะลาสีเรือของกองทัพเรือที่ดูขาดวิ่นยังกะโดนคมมีดมานับไม่ถ้วน ซึ่ง ณ ขณะนี้ เธอได้ประจัญหน้ากับผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่สวมเครื่องแบบทหารเรือของสหรัฐอเมริกา ซึ่งกำลังชี้ปืนใหญ่ขนาด 410 มม.ที่ติดกับต้นแขนเล็งไปทางเด็กผู้หญิงคนนั้นด้วยสายตาที่เย็นชาแบบเสแสร้ง  ในขณะที่เด็กผู้หญิงตกในสภาพย่ำแย่เต็มที เธอทั้งเหนื่อยและหมดแรงแต่ทว่ายังส่งสายตาสีน้ำทะเลไปยังข้าศึกเบื้องหน้าอย่างไม่กลัวเกรง

หึๆ หมดหนทางแล้วสินะ ผู้หญิงผมสีบลอนด์ทองได้กล่าวขึ้นพลางชี้ป้อมปืนที่ติดกับต้นแขนเล็งไปยังด้านหน้า

แฮ่กๆ....หึ ถะ....ถึง ชั้น...จะ....แพ้  แต่ราชนาวีของสมเด็จพระจักรพรรดิจะต้องไม่แพ้แน่ BB-63

เฮอะ.....ไม่ว่าจะหน้าไหนๆก็พูดเหมือนแกทั้งนั้นแหละ ดูอย่างเพื่อนของแกสิ ทำเป็นปากเก่ง สุดท้าย ก็โดนยิงจมแทบทุกลำ พวกลิงเหลืองอย่างพวกแกไม่มีชนะพวกเราได้หรอกย่ะ ผู้หญิงผมสีบลอนด์ทองได้พูดเยาะเย้ยฝ่ายตรงข้าม

ยะ...หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้น....แกไม่ตายดีแน่///เด็กผู้หญิงก็ได้พูดสวนกลับอย่างไม่กลัวเกรง ถึงแม้ว่า เธอแทบจะไม่เหลือเรี่ยวแรงไว้ต่อสู้แล้วก็ตาม

ฮ่าๆๆๆ โอ๊ะโอ๋ น่ากลัวจังเลย อย่ามาพูดให้ขำหน่อยเลยย่ะ เดี๋ยวยังแกก็โดนจมแล้ว ใช่ จมไปในมหาสมุทรเหมือนกับพี่น้องของแกไงล่ะ

กะ....แก เด็กสาวพูดพลางจ้องหน้าศัตรูด้วยความโกรธแค้น
โอ๋ๆ อย่าพึ่งโกรธกันซี้ ล้อเล่นนิดเดียวเอง ไม่เป็นไรนะจ๊ะ เดี๋ยวพี่สาวคนนี้จะส่งเธอไปพบกับพี่น้องของเธอในปรโลกเองล่ะน๊าาาา  ผู้หญิงผมสีบลอนด์ยังคงยั่วยุเด็กสาวจนเธอแทบคลั่ง

กะ.....กรอด/// เด็กสาวกัดฟันและกำมือแน่นด้วยความเคียดแค้นที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้ในตอนนี้

เอาล่ะๆ เลิกเล่นกันสักที ดูถ้าว่าเธอคงจะโกรธจนตัวสั่น เอ๊ะ? หรือว่ากลัวจนตัวสั่นกันแน่ล่ะจ๊ะ
แต่ไม่เป็นไร แค่แปปเดียว เธอก็หายกลัวเองแหละ 

จะทำอะไรก็ทำ......ไม่ต้องมากความหรอกย่ะ จะฆ่าก็รีบๆฆ่าชั้นซะทีเซ่!!!!

เพี๊ยะ/// ผู้หญิงผมสีบลอนด์ทองตบปากเด็กสาวจนเลือดกบที่มุมปาก

ปากเก่งอย่างนี้ คงอยากตายมากเลยสิถ้า ชั้นเสียดายนะ ที่แกอายุยังน้อยมากความสามารถ แถมยังดูน่ารักอีกด้วย แต่เสียอยู่อย่างเดียว ปากเก่งเป็นบ้าเลย แต่ก็ช่างเหอะ ยังไงแกก็ศัตรูอยู่ดีสิ ชั้นคงไม่ปล่อยให้เธอรอดไปได้หรอกนะ 

เธอพูดเล็งปืนขนาด410มม.มายังเด็กผู้หญิง

Good Bye นะจ๊ะ........ฮิบิกิ จัง

ฮึ่ม......กรอดด

แกร๊กๆ ตูมมมมม ตูมมมม ตูมมมม/// ลูกกระสุนถูกขับออกจากปากลำกล้องไปยังเด็กสาวเบื้องหน้า

อั่ก....อ๊าาาาาาา 

เด็กสาวโดนลูกปืนขนาด416มม.เข้าไปถึงกับกระอักเลือด จนเธอเริ่มเซไปจะจมน้ำแต่เธอก็ยังพยายามไม่ให้ตัวเองจม

หากแต่เป็นคนธรรมดาคงจะเละเป็นโจ๊กหน้าปากซอยไปแล้ว........แต่เธอ ภายนอกกลับไม่เป็นอะไรเลย  แต่อวัยวะและกระดูกคงป่นบ้างล่ะ 

แต่เหมือนกับผมคิดไปเองรึเปล่าก็ไม่ทราบ เมื่อเด็กสาวหันหน้ามาทางผม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนที่ดูซีดและมีเลือดที่มุมปากได้ขยับเพียงพอที่จะพูดมาทางผมก่อนที่เธอจะหมดหายใจได้ว่า

ผะ...ผู้การ ดะ...ไดซูเกะ รีบ...หนี...ไป...ซะ 

เธอพูดได้เพียงเท่านี้แล้วเธอก็จมหายไปกับสายน้ำ

เธอคนนี้....เป็นใครกัน ทำไมถึงรู้จักผม? ผม ณ ตอนนี้ยังยศแค่เรือตรี แล้วผู้การที่ว่านี้เป็นใคร?...และเธอบอกให้ผมหนีจากอะไร? 

ผมพยายามตั้งคำถามกับตนเอง แต่ไม่ทันจะหาคำตอบ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งชี้ปืนขนาด410มม.มาทางผม 

///เฮ้ยๆ เอาจริงดิเจ๊

อ้าว.....ยังเหลืออยู่อีกหน่อนึงแฮะ ดูถ้าว่านายจะเป็นผู้การเรือของยัยฮิบิกิสินะ ก็ดี ชั้นจะได้ส่งแกตามไปอีกคนนึง

ผู้การ.....เธอพูดอะไรของเธอเนี่ย ชั้นยังเป็นนายทหารชั้นผู้น้อยอยู่เลยนะ

อย่ามาทำไก๋ แล้วชุดที่แกใส่อยู่นั่น มันอะไรยะ คอสเพลย์รึยังห้ะ?

ทันทีที่เธอพูดจบ ผมก้มมองดูตัวเองแล้วพบว่า ชุดที่ใส่  ณ ตอนนี้ ถ้ามีกุนโตะและตราผู้บังคับการเรือเมื่อไหร่ ไม่ต้องสงสัยเลย ผู้การเรือชัวร์ เอ๋ แต่.....เดี๋ยวสิ. แล้วผมมาใส่ชุดนี้ได้ไงเนี่ยยยยยยยย

มีอะไรจะแก้ตัวอีกมั๊ย?

 เธอถามผมแต่ยังไม่ลดแท่นปืนลง

แต่ถึงยังไง.....ชั้นก็ไม่ใช่ผู้การเรือนะ 

ผมยังคงปฏิเสธทุกข้อกล่าวหาและพยายามคิดคำตอบเพื่อหาทางรอด

เฮอะ.....ยัยฮิบิกิ คงเสียใจแย่เลยสินะ ที่มีเจ้านายกะล่อนแบบแกเนี่ย แต่ไม่เป็นไร ชั้นจะส่งแกไปอยู่กับเรือของแกเอง...แต่คนกะล่อนอย่างแก มันต้องx2!!!!! 

เธอพูดแล้วหมุนป้อมปืนขนาด410มม.

ที่แขนอีกข้างและบนไหล่ขวามาทางผม 3แท่นยิง แท่นละ3กระบอก รวมเป็น9กระบอกพอดีเป๊ะแบบไม่ขาดไม่เกิน เด็กผู้หญิงคนเมื่อกี้โดนไป3กระบอก ยังแทบเดี้ยง แล้วผม คนธรรมดาๆแถมไอ้ชุดเจ้ากรรมนี่ก็ดันไม่ใช่เสื้อเกราะ แต่ถึงเป็นเสื้อเกราะผมก็ไม่น่าจะรอด ไม่สิ ไม่รอดเลยมากกว่า 

พ่อจ๋าแม่จ๋า.....ช่วยลูกด้วยยยย T T

ตายซะ ไอ้กะล่อน

OMG !!!  ม่ายยยยยยยน๊าาาาาา 

ผมกลัวจนต้องหลุดพูดภาษาอังกฤษออกมา แหงล่ะ คงไม่กลัวมั้งกี่แท่นล่ะนั่น

แกร๊ก ตูมมมมๆๆๆๆ

ลูกปืนถูกยิงทุกกระบอก กำลังลอยมาทางผม อย่างช้าๆ พร้อมที่จะปลิดชีวิตน้อยๆของผม ให้ลอยวับในทันที

แว้กกกกกกกกกกก