First Love~ หัวใจอันตรายของยัยคอสเพลย์

 

Feel me, feel me

tell me, tell me

love me, love me
.
.
.

 

          “เนียนนนนนนนนนนแคท!!!”

          ผมตะโกนลงไปข้างล่าง เมี๊ยวเงยหน้าขึ้นมามองหน่อยนึงแล้วก็ทำเป็นไม่ใสใจ หน็อยยย ยัยนี่กล้าดียังไงมาเมินผม

          “เรียกน่ะไม่ได้ยินหรือไง หูหนวกหรอออ!!!”

          “เออ ได้ยิน มีไรก็พูดมาสิ่”

          “นี่ยัยเด็กดื้อ!!! ก้าวร้าว!! อยากจะลองดีหรอ”

          ยัยนั่นยักไหล่อย่างไม่รู้สึกรู้สา เดี๋ยวๆรู้จักผมไม่ดีพอซะละมั้ง จะทำให้ซ่าส์ไม่ออกเลย หึๆ ผมเดินลงบันไดจากชั้นบนลงมาข้างล่าง และก้าวฉับๆเข้าไปช้อนร่างเด็กดื้อขึ้นบ่า

          “เห้ยยยปล่อยยน้าเว้ยยย ทำอะไรเนี่ยยยยยหา!!!!!!!!!!”

          ยังไม่ทันที่เมี๊ยวจะขัดขืนผมก็อุ้มและพาเดินขึ้นบรรไดไปชั้นสอง

          “มาเออใส่ผู้ใหญ่คิดว่าตัวเองเป็นใครหะ นี่แน่ะๆ”

          ผมตีตูดเธอแปะๆ -__-/// มันก็เขินเหมือนกันนะ ยัยนี่ดิ้นขลุกขลักๆ ตีๆทุบๆผมไปตลอดทาง แต่ด้วยความที่เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆบางๆสูงแค่ 157  ผมเลยไม่ได้รู้สึกเจ็บอะไรเลย แบร่

          “ปล่อยยยน้า ให้ผู้ใหญ่ใจร้าย โตแค่ไหนกันเชียวมาว่าเค้า ปล่อย!! เดี๋ยว!! นี้!!”

          ผมวางเธอลงบนโซฟาในห้อง และนั่งยองๆตรงหน้าเธอ

         “หือ ดื้อหรอเราน่ะ”

         “แบร่”         

          “กล้าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่พี่เรอะ”

          “เออะ...อุ้บบบบ O v O”

          ผมจ้วบปากนุ่มๆนี่ทันทีก่อนที่จะได้พูดคำใดๆออกมา

          “พี่บ้า เค้ามีพ่อมีแม่นะ /// ”

          “ลงโทษไง… แล้ววันนี้อะไรล่ะ คอสเป็นมิคุงั้นหรอ”

          “อื้ม น่ารักมั้ยล่ะ”

          “อืมม....น่ากิน...เอ้ยน่ารักดี”

          “แล้วเมื่อกี้เรียกทำไม”

          “นั่นสิ่เรียกทำไมนะ”

          “เอ้ะ จะแกล้งเมี๊ยวเฉยๆงั้นสิ่นะ ชิ”

          ยัยแมวทำแก้วป่อง นี่น่ะหรอท่าทางโกรธ น่ารักเป็นบ้า

          “เริ่มง่วงแล้วสิ่ มาเป็นหมอนข้างให้หน่อย”

 

     

 

 

themy  butter