Maybe Tomorrow
ผู้ชายที่เย็นชาแต่อ่อนไหวกับเสียงเพลง และ ผู้ชายที่ใช้เสียงเพลงเพื่อบำบัดความหม่นหมองของตัวเอง ..ถ้าเพลงทำให้เรามาเจอกัน อยากรู้ว่ามันจะพาเราไปได้ไกลแค่ไหนกันนะ..
ผู้เข้าชมรวม
1,403
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ความเงียบคือสิ่งที่น่ากลัว ความเวิ้งว้างคือสิ่งที่เขาไม่ปรารถนา
คล้ายกับลมหนาว..ที่เบาบางแต่บาดผิวลงลึก
เขาเหมือนนกที่ถูกเลี้ยงในกรงมาตลอดเวลา แต่เพียงแค่เห็นท้องฟ้ากว้าง เห็นปุยเมฆ ปีกที่เคยแค่ขยับเพียงนิดในกรง ก็คิดอยากจะบินหนี อยากออกไปเรียนรู้
ถ้าเพลงทำให้เราเจอกัน
แล้วมันจะทำให้เรารักกันได้ไหม...
พรุ่งนี้ เราอาจจะรักกันก็ได้นะ
ผลงานอื่นๆ ของ HaruKami ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ HaruKami
"เป็นงานที่ให้ความรู้สึกว่า..."ไม่ใช่ใครก็เขียนได้""
(แจ้งลบ)MAYBE TOMORROW เป็นเรื่องราวที่สร้างสรรค์ขึ้นมาอย่างสวยงาม เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แต่ทุกตอนก็โดดเด่นในแบบของตัวเอง หากเปรียบเหมือนอะไรสักอย่างก็คงเหมือนกาแฟ ที่ทั้งหวานทั้งขม แต่คนดื่มก็ไม่สามารถปฏิเสธรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์นั้นได้ ไม่ว่าอ่านกี่ตอน ไม่ว่าอ่านสักกี่ครั้ง ก็รู้สึกว่าเป็นงานเขียนที่เท่มาก เป็นงานที่ให้ความรู้สึกว่า..."ไม่ ... อ่านเพิ่มเติม
MAYBE TOMORROW เป็นเรื่องราวที่สร้างสรรค์ขึ้นมาอย่างสวยงาม เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แต่ทุกตอนก็โดดเด่นในแบบของตัวเอง หากเปรียบเหมือนอะไรสักอย่างก็คงเหมือนกาแฟ ที่ทั้งหวานทั้งขม แต่คนดื่มก็ไม่สามารถปฏิเสธรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์นั้นได้ ไม่ว่าอ่านกี่ตอน ไม่ว่าอ่านสักกี่ครั้ง ก็รู้สึกว่าเป็นงานเขียนที่เท่มาก เป็นงานที่ให้ความรู้สึกว่า..."ไม่ใช่ใครก็เขียนได้" อ่านน้อยลง
channieevery | 1 พ.ค. 57
1
0
"เป็นงานที่ให้ความรู้สึกว่า..."ไม่ใช่ใครก็เขียนได้""
(แจ้งลบ)MAYBE TOMORROW เป็นเรื่องราวที่สร้างสรรค์ขึ้นมาอย่างสวยงาม เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แต่ทุกตอนก็โดดเด่นในแบบของตัวเอง หากเปรียบเหมือนอะไรสักอย่างก็คงเหมือนกาแฟ ที่ทั้งหวานทั้งขม แต่คนดื่มก็ไม่สามารถปฏิเสธรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์นั้นได้ ไม่ว่าอ่านกี่ตอน ไม่ว่าอ่านสักกี่ครั้ง ก็รู้สึกว่าเป็นงานเขียนที่เท่มาก เป็นงานที่ให้ความรู้สึกว่า..."ไม่ ... อ่านเพิ่มเติม
MAYBE TOMORROW เป็นเรื่องราวที่สร้างสรรค์ขึ้นมาอย่างสวยงาม เนื้อเรื่องดำเนินไปอย่างเรียบง่าย แต่ทุกตอนก็โดดเด่นในแบบของตัวเอง หากเปรียบเหมือนอะไรสักอย่างก็คงเหมือนกาแฟ ที่ทั้งหวานทั้งขม แต่คนดื่มก็ไม่สามารถปฏิเสธรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์นั้นได้ ไม่ว่าอ่านกี่ตอน ไม่ว่าอ่านสักกี่ครั้ง ก็รู้สึกว่าเป็นงานเขียนที่เท่มาก เป็นงานที่ให้ความรู้สึกว่า..."ไม่ใช่ใครก็เขียนได้" อ่านน้อยลง
channieevery | 1 พ.ค. 57
1
0
ความคิดเห็น