WOLF HOWLING วิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #7 : คืนหมาหอน : : GRAY SKY [ HOT ]

GRAY SKY

สวัสดีค่ะ ^/\^ ,, มาวิจารณ์นิยายตามใบสั่งหลังจากห่างหายไปนานมากกก ,, ขออภัยในความล่าช้านะคะที่ดองงานเอาไว้เกือบสองเดือน หรือ สาม T^T..

เอาเป็นว่าวันนี้มาวิจารณ์เเล้วนะคะ ซึ่งต้องขอออกตัวไว้ก่อนเลยว่า มาอ่านในฐานะผู้อ่านไม่ใช่นักวิจารณ์นะคะ 

 

เริ่มเลยจากชื่อเรื่องชื่อ Gray sky..ถ้าให้เเปลเป็นภาษาไทยชื่อก็ค่อนข้างจะมีความหมายที่ลึกลับ เเลดูเศร้าสร้อยประมาณว่าโลกทั้งใบของฉันกำลังจมดิ่งนะคะ (เราตีความอย่างนี้ก็เเล้วกัน) ซึ่งในส่วนของภาษาอังกฤษนี่ความหมายโอเคเลยเเต่..โดยความคิดส่วนตัวเเล้วอยากจะให้มันมีเป็นภาษาไทยด้วยมันจะได้ดูน่าสนใจมากกว่านี้เนอะ

 

เปิดมาบทเเรกตอนอ่านถึงกับตะลึงงึงงันเล็กน้อยเพราะอะไร ? อันเนื่องมาจากสาเหตุที่ว่า ดราม่าเกิ้นนนน ><,, ซึ่งเขียนออกมาได้ดีเลยคะมันสามารถเป็นส่วนของเปิดเรื่องได้สุดยอดเลยทีเดียวเชียว การบรรยายก็ไหลลื่นปรื้ดไม่มีติดขัดอะไรเลย

 

ว่าด้วยส่วนของเนื้อเรื่องหรือพล็อตเรื่อง..จะพูดว่าเป็นนิยายตามท้องตลาดก็ไม่เชิงเนื่องจากว่าเรื่องนี้มีอะไรที่ต่างไปกว่านั้น..คือเป็นการเขียนเรื่องราวเเละความจริงของคนนั้นเเหละคะ..ซึ่งตอนเเรกที่อ่านก็เเอบคิดนิดนึงว่าก็ถูก..ใครมันจะไปรักกันได้ตลอด ความรักเเละการบอกรักกันมันไม่ใช่ตอนจบของละคร..เเต่มันเป็นเพียงเเค่จุดเริ่มต้นก็เท่านั้นเอง..เพราะมันต้องผ่านอุปสรรคอีกหลายอย่างซึ่งเเน่นอนว่าความรักมันต้องเคล้าน้ำตา T^T ,, (เพ้อ) เเต่ที่เพ้อมานี่คือจะบอกว่า..นิยายของพี่ฝนทำให้ 'ตาสว่าง' เจอกับความจริงเลยทันที เเละที่สำคัญไปกว่านั้นมันเเฝงไปด้วยข้อคิดเล็กๆน้อยๆเอาไว้ในนิยายด้วยซึ่งตอนที่พี่เขียนไปไม่รู้ว่าพี่รู้ตัวหรือเปล่า..เเต่ดูลึกไปกว่านั้นมันก็มีข้อคิดที่น่าเก็บเอาไปคิดละเนอะ

สรุปส่วนของพล็อตเรื่องคะ..ชื่นชมจริงๆกับการเขียนนิยายเเบบนี้เพราะโดยปกติเเล้วคนจะไม่ค่อยเขียนกันไง จะออกเเนวรื่นเริงบันเทิงใจ รักตลอดไปนะจุ๊กกรู้อะไรทำนองนี้จะเยอะหน่อย ซึ่งของพี่เลยฉีกออกไปจากนิยายกติก็ตรงส่วนของจุดเริ่มของนิยาย

 

 

ต่อไปคือการบรรยาย..อย่างที่บอกไปในส่วนของเเรก ๆ พี่มีการเขยนที่ไหลลื่นเเละชวนติดตาม..อาจมีคำผิดบ้างอันนี้ก็ต้องมีการตรวจสอบดูให้ถี่ถ้วนเเละรอบคอบเนอะ เหมือนกับตอนที่ยูมิพูดกับฟ้าว่า ไปทานข้าวกันมั้ย .. คือด้วยความรู้สึกส่วนตัวเเล้วคือมันค่อนข้างจะทางการเเละดูห่างเหินเกินไปเปลี่ยนมาเป็นกินอะไรทำนองนี้ดีกว่า

 

วกกลับมาเนื้อเรื่องอีกรอบ..คือจะมาบอกว่าเขียนได้เศร้าสุดติ่งน้ำตาพานจะไหล T___T เเอบเห็นบางโพสบอกว่า 'มีผู้ชายเเบบนี้อยู่บนโลกด้วยเหรอขอขึ้นคานดีกว่า' โพสนี้หรือหลายๆโพสก็ทำให้เห็นว่าเขียนได้อินจริงๆ รวมถึงเค้าเองก็เกือบจะร้องตลอด 5555

 

เริ่มส่วนสุดท้ายเลยดีกว่าคือส่วนของเนื้อเรื่องคือมันเพอร์เฟ็คเเล้วจริงๆเพราะมันดีหมดเลย เเต่ติดอยู่นิดนึงคือการลงเนื้อหาเเละตัวอักษร..มีความรู้สึกว่ามันอ่านยากเเละตาลายนิดนนึง เพราะมีความรู้สึกเหมือนว่ามันอัดกันเเน่นเหมือนมดร้อยๆกว่าตัวอัดกันเลยคะ คงเป็นเพราะมีการบรรยายมากเลยทำให้มึนๆนิดนึง..

 

สุดท้ายเเล้วเรื่องนี้ไม่รู้จะเขียนอะไรมากมายเราะหาส่วนติได้ยากมากเลย สวนไหนที่ยังไม่ได้พูดถือว่าเป็นส่วนดีนะคะ เพราะถ้าเขียนอะไรที่ดีๆมากเกินไปเดี๋ยวจะดูเมือนว่ามาอวยเเทนมาวิจารณ์ สุดท้ายเเล้วจริงๆคือขอเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจที่จะให้นิยายเรื่องนี้จบนะคะ เชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่ยังรอคอยนิยายเรื่องนี้ของพี่ฝนอยู่ ^___^ สู้ ๆ นะคะ ;)

 

เเจ้ง


คือตอนส่งคำวิจาณ์ไปให้ในบทความนิยายเเล้วเนี่ย
มันส่งได้เเค่ เปิดมาบทเเรกตอนอ่านถึงกับตะลึงงึงงันเล็กน้อยเพราะอะไร ?
อันเนื่องมาจากสาเหตุที่ว่า ดราม่าเกิ้นนนน เเต่ความจริงเเล้วคือเขuยนมากกว่านั้น
ถ้ายังไงก็รบกวนอ่านในนี้เเล้วกันนะคะ T^T ,,
เเก้ไขไปเเล้วเเต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เพราะสาเหตุอะไร QAQ

ยังไงก็ขออภัยในความผิดพลาดนะคะ


 

 

 

 

G  Minor!