กุหลาบเลือดสีม่วง Purple Blood Rose ปฐมภาค - นิยาย กุหลาบเลือดสีม่วง Purple Blood Rose ปฐมภาค : Dek-D.com - Writer
×

    กุหลาบเลือดสีม่วง Purple Blood Rose ปฐมภาค

    เรื่องราวของความเจ็บปวดที่ถูกบังคับให้กลืนกินจนกลายเป็นความชินชาที่หอมหวาน และท้ายที่สุด...

    ผู้เข้าชมรวม

    248

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    248

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  19 พ.ย. 56 / 23:28 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     
     
     
           Purple Blood Rose       

         กุหลาบเลือดสีม่วง     

     

         ปฐมภาค     

       Meet Each Others   

     เมื่อเวลาได้นำพา 

    มุมลอกจากของเก่าทั้งดุ้น v 
       สวัสดีค่ะ ขอจัดส่วนพื้นที่ตรงนี้ไว้สำหรับการทักทายนะคะ

       นิยายเรื่องยาวนี้เกิดขึ้นมาตั้งแต่ที่เรายังเด็ก ต้นกำเนิดของมันคือ ความกลุ้มใจ ความไม่เข้าใจ จนทำให้เราเก็บไปฝัน เป็นเรื่องราวของเด็กแฝดสองคนที่แตกต่างกันแต่ก็เหมือนกัน ชื่อคิลกับคอล ทั้งสองต้องเผชิญกับความทุกย์ตรมทั้งหลายโดยที่ขัดขืนไม่ได้ ต้องทนทุกข์ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่ได้ผิด ได้แต่ตั้งคำถามว่าทำไมๆๆๆๆ
       เรื่องทั้งหมดมันเริ่มจากตรงนั้นนั่นล่ะ จะเรียกว่าเป็นความแค้นและความโรคจิตส่วนตัวที่เอาไปโยนใส่เด็กแฝดน่ารักๆ ก็ได้ แต่อยากให้อ่าน เพราะว่าเรื่องนี้เราสร้างจากจินตนาการ แต่ความทุกข์ที่อยู่ในเรื่องมันเป็นเรื่องจริง อยากให้ช่วยพิสูจน์
       ท้ายที่สุดของเรื่องจะเป็นอย่างไร เชื่อเถอะว่าคนที่จบมันไม่ใช่คนเขียนอย่างฉัน แต่เป็นเด็กทั้งสองคนและความจริงที่มีอยู่ในตัวของมันเองต่างหาก
       แต่เพราะเราแต่งไม่ค่อยเก่ง เนื่องจากเป็นแค่มือสมัครเล่น แล้วก็ไม่ค่อยเก่งกับเรื่องการเข้าสังคมสักเท่าไหร่ เลยต้องขอคำแนะนำจากท่านทั้งหลายที่ผ่านมาด้วยจริงๆ
       ส่วนเรื่องชื่อ เรามันพวกเซนจ์ด้านนี้ต่ำค่ะ ก็ขอแต่งแบบเรานี่แหละ ไม่เปลี่ยนล่ะ ๕๕๕+ เว้นแต่แกรมม่ามันจะผิด อะไรงี้ แล้วจะเปลี่ยนให้ ...อ้าว อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ อ่ะฮะๆๆๆๆ

    ขอบคุณที่กรุณา
    *-=_TheOnlYMeWoRLDs_=-*
     ไอดีเก่า ไรต์เก่า                     
                                            .

     
                                  แจ้งค่ะ                              
    นั่งคิด นอนคิดมาหลายวันระหว่างแต่งเรื่องอื่นไปด้วย ในที่สุดก็ตัดสินใจได้
    คือเรื่องนี้อ่ะ เนื้อหาหนัก ค่อนข้างโรคจิต และ R 18+ แถมอาจจะออกแนววายให้สาวๆ ได้กรี้ดกันอีกตะหาก
    ฉะนั้น ก็เลยจะแต่งแบบ normal ลงเด็กดี ซึ่งมันสั้นและเนื้อหาไม่เหมือนตัวจริง แต่ความดราม่าหลักๆ ของนิยายจะยังคงเหมือนกัน และแน่นอนว่า THE END ก็ต่างกัน ทั้งนี้เพื่อทำให้มันสมเหตุสมผลกัน
    ใครอยากอ่านตัวจริง หลังไมค์มาค่ะ (ทุกช่องทางติดต่อ  เชิญเช็คที่ My.iD เราได้งับ♥)

     

    มุมอธิบายเกี่ยวกับในเรื่อง

    •มิเคลเป็นสายจิตแห่งธรรมชาติ ธรรมดาแค่คนที่จะเล่นสายจิตก็เทียบได้ว่าหนึ่งในพันแล้ว ไหนจะพลังธรรมชาติที่เรียกได้ว่าคนทั่วไปไม่มีโอกาสได้เข้าถึง นอกจากจะหน้าตาดีหาอะไรมาเปรียบก็ไม่เท่า แล้วยังพลังที่คนธรรมดาไม่สามารถใช้ได้อีก มิเคลเลยได้รับการเสนอชื่อมาตลอดทุกสิบปีให้เป็นจ้าวดินแดนแห่งแสงตลอดมาจนหลายพันปี ตำแหน่งก็ยังไม่เปลี่ยนฉะนี้แล ส่วนเรื่องที่ว่าถ้ามิเคลหรือฟาเอลคนใดคนหนึ่งหลุดจากตำแหน่งจ้าวแล้วอีกคนก็ต้องหลุดด้วย นี่ก็ไม่แน่ เพราะตำแหน่งนี้ นอกจากการเสนอชื่อ ต่อด้วยโหวตแล้ว ยังมีกรรมการตรวจสอบคอยดูปัจจัยเหตุผลที่สมควรอีกหลาย ๆ อย่างด้วย

    •บ้านที่ว่าของมิเคลไม่ได้มีขนาดเท่าบ้านอย่างที่พูดว่าไว้นะ อันที่จริงมันก็เป็นบ้านมาตลอดจนกระทั่งได้ตำแหน่งจ้าวนั่นแหละ ก็เลยได้รับการสรรเสริญเยินยอ มีผู้คนมากมายมาค้ำจุนสร้างบ้านให้ใหม่จนกลายเป็นมหาปราสาท แต่มิเคลไม่ชอบให้เรียกปราสาท ท้ายที่สุดมิเคลก็เรียกเองว่าบ้านเสียเลย พูดกันตามจริง มาจนทุกวันนี้ มิเคลก็พักอาศัยอยู่กินไปวัน ๆ ไม่ได้ใส่ใจบ้านเลย เพราะขนาดใหญ่มหาศาล หัวหน้าพ่อบ้านและหัวหน้าแม่บ้านเลยต้องรับไปเต็ม ๆ กับการจัดการให้บ้านเรียบร้อยน่าอยู่ และยังต้องเผื่อสำหรับห้องที่แทบจะปิดตายให้มีการทำความสะอาดเหมือนใหม่ตลอด ใครจะไปรู้ ถ้าอยู่ ๆ วันหนึ่งมิเคลดันอยากจะไปนอนเล่นที่ห้องนั้นขึ้นมา คิดแล้วก็อดสงสารคนดูแลปราสาทให้ท่านจ้าวมิเคลคนนี้ไม่ได้จริง ๆ

    •คำว่า คู่ปรับ สำหรับหลาย ๆ คนอาจจะคิดว่า เป็นศัตรูคู่แค้น จริง ๆ แล้วคู่ปรับมีความหมายถึงคนที่ทัดเทียมกับเรา แต่อยู่คนละขั้ว ในนิยายเรื่องนี้เราเอาคำนี้มาใช้ เพราะคิดว่ามันเหมาะสมที่สุดแล้ว ความหมายในนิยายของเรา ก็คือ คนที่มีความต่างที่ตรงข้ามกัน ได้อยู่ด้วยตลอดไป ไม่ใช่ศัตรูคู่แค้น คู่อาฆาตนะจ้า !

    •ส่วนคำว่า จ้าว ที่เจอ ๆ กัน จริงอยู่ว่าต้องเขียนว่า เจ้า เช่น พระเจ้า แต่คำว่าจ้าวกับเจ้ากลับแตกต่างมากในความรู้สึกเรา ก็คงเหมือนสมัยก่อนที่ยักแยก ค กับ ฅ ในการพิมพ์คำว่า ฅน (คน) ละมั้ง อธิบายค่อนข้างยากนะ แต่อีกหนึ่งเหตุผล ด้วยความที่ว่าเราไม่อยากให้ “เจ้า” มาลดทอนความคิดบางอย่างในความคิดของผู้อ่านนิยายนี้ เราเลยใช้คำที่ไม่ค่อยคุ้นเคย ซึ่งมันเป็นวิธีเขียนของจาวเหนือที่แปลว่าเจ้าที่ดินระดับเจ้าเมือง อะไรแบบนี้ (ถ้าคาดคิดไม่ผิดอ่ะนะ) งงมั้ย ไม่งงเน๊าะ จบ

    BGG bgg

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น