ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Past 6 ~ กิจกรรมยามว่างของฮิบาริ ?
ตัดมาที่ห้องของ พี่จ๊อตโต้ =[ ]=!
(Giotto Say : )
'โครกก ~ ' เสียงท้องร้องของผมดังเป็นระยะ หิวอ่ะ TT'
"เงียบ ๆ หน่อยได้ไหม เสียงท้องของนายฉันไม่มีสมาธิอ่านหนังสือเลย" ดูเหมือนอเลาดิจะรำคาญผมแหะ เฮอะ ! ช่วยไม่ได้ใครกันล่ะที่ทำให้ผมตกบันไดอ่ะ ! (ได้ข่าวว่าแกตกเองไม่ใช่เร้อ ? : แพร )
"เฮอะ !" ต่อให้ตายยังไงก็ไม่กินหรอก ฉันจะกวนนายไปเรื่อย ๆ จนนายทนไม่ไหวต้องออกจากบ้านฉันไปเลย ฮ่า ๆๆๆ = ='
"... เฮ้อ นายมันดื้อชะมัด รอนี่แหละเดี๋ยวฉันมา !"
.
.
.
.
.
5 นาที ผ่านไป ~ (เร็ว หรือแพรขี้เกียจ -3-)
"มาแล้ว ... เอ้า กินซะ !" อะไรของหมอนี่ อ๊ะ ราเมงนิ่
"... ให้ฉันกินเหรอ ?"
"เปล่า .. ไม่ใช่มั้ง ?"
"อย่าใจร้ายนักซิ เอามานี่มา เดี๋ยวเสียของหมดน่ะ ^^ " ฮั่นแน่ ! มีหรือจะรอดจากเงื้อมมือผมไปได้
"ซู๊ดด ~ อ๊า อร่อยชะมัด " ทำไมรู้สึกเหมือนตัวเองอดอยากมานานเลยแหะ = ='
... ป่านนี้สึนะจะเป็นอะไรไหมน๊า ~ เอาเป็นว่าค่อยไปเจอพรุ่งนี้ล่ะกัน ... (น้องเธอจะไม่รอดแล้วย่ะ ! : แพร )
จะว่าไปไหนอเลาดิน่ะ .. เอ๊ะ อ่านหนังสืออยู่นี่
"ม..มองหน้าฉันทำไม 0////0 " ก็ว่าเห็นหมอนั่นอ่านหนังสืออยู่หรอก แต่ทำไมต้องมองหน้าผมด้วยล่ะเนี่ย อ๊ะ ! แล้วผมจะหน้าแดงทำไมเนี่ย =////=
"ฮ๊ะ ? อ้อ เปล่า ฉันมองกรอบรูปข้างหลังนายตั่งหาก อย่างนายฉันไม่มองหรอก ..."
หาว่าผมหลงตัวเองรึไงเนี่ย ! มองกรอบรูปก็พูดดีดีสิ่ คนอย่างงี้ไม่น่าชวนคุยเลย เฮอะ !
"ซู๊ดดด ~" หึ ... จำไว้เลยน่ะ อเลาดินายมันโครตเย็นชาเลย ต่อให้นายทำยังไงฉันก็จะไม่ให้ของของนายหรอก !!
" เฮ้อออ ~ ขอบคุณมากคร๊าบบ " ผมพนมมือขอบคุณหลังอาหารเช่นเคย
"นาย..." เจ้าคนหน้าเรียบ ฉันก็มีชื่อน่ะ มาเรียกนาย ๆ จนจะต้องไปเปลี่ยนชื่อใหม่แล้วเนี่ย = ='
"เออ ๆ ... ขอบคุณท่านอเลาดิเช่นกันครับ .. อ๊ะ !"
" ..... "
"ทำอะไรของนายเนี่ย อเลาดิ !! "
"เส้นราเมงมันติดอยู่ฉันช่วยเอาออกให้ไม่ดีเหรอ ?" ผมว่านับวันหมอนี่ยิ่งประสาทกลับ แน่ะ .. ยังมายิ้มให้อีก
"พอเลย ๆ หยุดแค่นั้นล่ะ -////- " ขืนมากกว่านี้จะเอาหน้าที่ไหนไปพบน้องได้ล่ะเนี่ย TT'
"นึกว่าจะต่อซะอีก ฮึ !" ไม่ต้องมาทำเสียงเข้มฉันไม่หื่นเหมือนนายหรอก !
"ฉันจะนอนแล้ว อย่ามายุ่งตอนที่ฉันนอนน่ะ !" ลองมาลักหลับสิ จะเตะกระเด็นออกจากบ้านเลย (หะ..โหด ! : แพร )
"อืม.."
' ตุบ '
"เฮ้ยยย ! ทำไรของนายเนี่ยย !! อเลาดิ"
"นอนไง ไม่เห็นเหรอ ?"
"ไม่ใช่ .. หมายถึงมานอนกับฉันทำไม นี่มันเตียงฉันน่ะ "
" ก็มีเตียงอยู่เตียงเดียวนายจะให้ฉันไปนอนที่ไหนล่ะ ? " เอิ้วว ! ชิบแล้วไง นี่ฉันต้องนอนกับนายตั้ง 3 อาทิตย์ล่ะสิ
ละ... แล้วผมจะรักษาเวอร์จิ้นไว้ได้ไหมเนี่ยย !!! TT'
(Giotto Say : End )
ย้อนกลับมาที่คู่เอกของเรื่องนี้ ~ ...
"คุณฮิบาริ ... ยะ..อย่าสิ่ครับ ~" เสียงหวานร้องออกมาอย่างตกใจกับสิ่งที่ร่างสูงกำลังทำ
"อย่าขัดได้ไหม .. ฉันกำลังได้อารมณ์อยู่น่ะ .." ร่างสูงพูดอย่างขัดใจเมื่อร่างเล็กไม่ยอมให้ความร่วมมือกับเขา
"ผมไม่ชอบ... หยุดเถอะครับ ! "
"สั่งฉันเดี๋ยวก็ขยํ้าซะหรอก ! เจ้าปุกปุย" ฮิบาริไม่ทันไรก็หาเรื่องหยอกล้อคนตรงหน้า
"แหม เรียกผมหลายชื่อจังน่ะครับ แต่ทีหลังช่วยอย่าขยี้ผมได้ไหมครับเนี่ย มันฟูหมดแล้ว TT " ร่างบางที่ถูกฮิบาริเล่นผมจนหัวที่ฟูอยู่แล้วฟูยิ่งกว่าเดิม เริ่มออกอาการงอแงเหมือนเด็ก
"นายนี่มัน..." ร่างสูงเกือบเผลอพูดสิ่งที่ตัวเองกำลังคิดมาตลอด ขืนพูดออกไปร่างเล็กก็รู้น่ะสิว่าเขารู้สึกยังไง
ทุกครั้งที่อยากจะสัมผัสใบหน้าอันสดใส
ทุกครั้งที่อยากจะได้รับรอยยิ้มนั่น
ทุกครั้งที่อยากจะยืนข้างกาย
แต่ก็ไม่อาจทำได้ ... ได้แต่ถนอมและมองอยู่ห่าง ๆ มือของเขาที่เปื้อนเลือดมาอย่างโชคโชนมีหรือที่ร่างบางตรงหน้าจะรับได้
"นั่งเหม่ออะไรอยู่เหรอครับ ?" สึนะยื่นหน้าเข้ามาถามร่างสูงที่จู่ ๆ ก็เงียบโดยไม่มีสาเหตุ
"ระ...หรือว่า คุณฮิบาริครับ ! ขยำหัวผมได้เลยครับไม่ต้องเกรงใจ !!" ฮิบาริหันมามองสึนะที่กำลังขยำหัวตัวเองอย่างเมามันส์
"ฮึ !" รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากถึงแม้จะน้อยนิด แต่เป็นรอยยิ้มที่มอบให้แก่คนตรงหน้า และเป็นคนเดียวที่ได้รับ ..
"ว๊า ~ คุณฮิบาริยิ้มแล้ว" สึนะยิ้มกว้างตามนิสัย
"ฮ๊าวว ~ ฉันง่วงแล้วนอนเถอะ " ร่างสูงรีบเปลี่ยนเรี่องทันควันก่อนที่เขาจะถูกแซวมากกว่านี้
"ครับ ๆ ว่าแต่... คุณฮิบาริ ทำไมคุณยังไม่ใส่เสื้ออีกล่ะ = =' " ร่างบางถามอย่างหน่าย ๆ
... ไอ่กิจกรรมยามดึกที่ทำให้เขาหวาดผวาก่อนหน้าไม่ใช่อะไร แค่โดนขยี้หัวเท่านั้นเอง ...
"ไม่อยากใส่ ... ฉันไม่ทำอะไรนายหรอกหน่า ! นอนได้แล้ว" ฮิบาริดันหัวสึนะลงกับหมอน ไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างเขาจะนอนกับคนอื่นได้อย่างไม่ขัดข้องหรือรังเกียจใด ๆ
"ไม่ใช่ครับ เฮ้ออ.. ก็ได้นอนแล้วน่ะครับ ราตรีสวัสดิ์ " เสียงหวานดังขึ้นก่อนจะหลับไปในที่สุด
"เช่นกัน ซาวะดะ สึนะโยชิ .."
รุ่งเช้า ~
"สึนะ ~ กับข้าวเสร็จแล้วน่ะ ออกมากินได้แล้ว .." เสียงจีอ๊อตโต้ดังขึ้นแต่เช้า
'ก๊อก ก๊อก ...' เสียงเคาะประตูดังขึ้น
"สึน๊า ~ ลงมาเฮ้ยยยย !!!" จีอ๊อตโต้ยืนช็อคหน้าประตูเพราะสิ่งที่เขาเห็นมันคือภาพบาดตาที่สุดในชีวิต
"เสียงดังจริง ! เดี๋ยวขยํ้าซะหรอก !! " ดูเหมือนเจ้าตัวคนพูดจะยังไม่ตื่น แน่นอนว่าคนที่เค้าเอาเป็นหมอนข้างก็หลับเป็นตายเช่นกัน
-- ไม่จริง .... หรือว่าสึนะจะ ... -- จีอ๊อตโต้ลืมสนิทเลยว่าน้องของเค้าก็นอนอยู่กับน้องของอเลาดิ
'แปะ'
เสียงตบกระทบไหล่ของจีอ๊อตโต้ดังขึ้น แน่นอนว่าไม่ใช่ใครนอกจากพ่อหนุ่มเพลย์บอยที่ยืนยิ้มเย็นข้าง ๆ
"ฉันว่าปล่อยพวกเขาไปเหอะ ....ยังไงน้องนายก็คือคนที่เข้าใจที่สุด" อเลาดิพูดอย่างมีหลักการ
"นั่นสิน่ะ TT' " จีอ๊อตโต้พูดด้วยแววตาเศร้า
"อื้ออ ... " เสียงหวานครางเบา ๆ ก่อนจะบิดขี้เกียจรอบหนึ่ง
-- อะไรหนัก ๆ หว่า ? --
"คะ...คุณฮิบาริ !!! "
----------------------------------------------------------------------------------------
Talk กันหน่อย
วันนี้เข้าไปอ่านฟิคนารูโตะมา (ไปหาความรู้เพิ่เติม =[ ]=!)
คู่ SasuNaru อ่านไปอ่านมา เอ๊ะ !! คู่นี้มันยังไง
คนนึงน่ารักยังกะผู้หญิง อีกคนก็เย็นชาแทบจะเป็นนํ้าแข็ง
.... แล้วก็เป๊ะออกมาว่า มันเหมือนคู่ HibaTuna เลยอะ !!
จริงน่ะ 555 สมองอันน้อยนิดคิดได้แค่นี้ล่ะ
ปล. ถ้าครบ 10 คอมเม้นท์ก็จะอัพ 1 ตอนเนอะ ๆ แต่ครั้งนี้อาจจะเพิ่มเลย
เพราะวันนี้อัพน้อย T^T'
Talk กันหน่อย
วันนี้เข้าไปอ่านฟิคนารูโตะมา (ไปหาความรู้เพิ่เติม =[ ]=!)
คู่ SasuNaru อ่านไปอ่านมา เอ๊ะ !! คู่นี้มันยังไง
คนนึงน่ารักยังกะผู้หญิง อีกคนก็เย็นชาแทบจะเป็นนํ้าแข็ง
.... แล้วก็เป๊ะออกมาว่า มันเหมือนคู่ HibaTuna เลยอะ !!
จริงน่ะ 555 สมองอันน้อยนิดคิดได้แค่นี้ล่ะ
ปล. ถ้าครบ 10 คอมเม้นท์ก็จะอัพ 1 ตอนเนอะ ๆ แต่ครั้งนี้อาจจะเพิ่มเลย
เพราะวันนี้อัพน้อย T^T'
รูปนี้มัน !!! 2718 นิ่หว่า =[ ]=!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น