ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : F i 2 s t k i s s!!!
\"งั้น ขอเข้าไปด้วยนะ ได้ไหม นะๆๆๆๆ\" ผม พยายามอ้อน สุดฤทธิ์ ขืนขอไปดีๆนะ ยัยนี่มันให้ซะที่ไหนอ่ะ ปล่าวหรอก จิงๆผมอยากเข้าไปดูในบ้านว่าเป็นไงบ้าง คือว่า มันเป็นสัญชาติญาณอย่างที่ 2 นะ เรียกสั้นว่ะ เ -สื-อ-ก อ่ะนะ
\" อืม ก็ได้ เดี๋ยวแปปนะ เรียกแม่ก่อน แม่จ๋า!!กลับมาแล้วค่ะ\"ฉันเรียกแม่ เห็นว่าแม่ไม่ออกมา ฉันเลยผลักประตูเข้าไป แล้วปล่อนให้หมอนั่น จอดรถก่อน
\"แม่ มาดูนี่หน่อย ดิ ว่าหนูพาใครมาด้วยแหละ\"แม่ฉันก็เดิน เฉิบๆมานะ แล้วแน่นอน ว่าฉันก็ต้องยิ้มให้แม่(ไม่เต็มใจเลยนะ) แต่เมื่อแม่เห็นคนที่ฉันพามา บ้านแทบพัง เพราะเสียงเจ๊แกกรี๊ดง่ะ
(แม่แกก็ไม่ใช่เด็กนะเว้ย มา กง มากรี๊ด เนี่ย:ผู้เขียน)(แม่ฉันเพิ่ง 30 ต้นๆเองนะ:มิซึกิ)
\"\'กรี๊ดดด!!!..0_O ซางยอน ลูกไปเอาเค้ามาได้ไงอ่ะ แล้ววันนี้เค้าไม่มีงานเหรอ ลูกกะเค้าเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ ฉอดๆ ฉอดๆ\"แม่ฉันถามเป็นชุดฉันเกือบตอบไม่ทัน แต่สุดท้ายก็ตอบหมดนะ ถ้าถามถึงพ่อของฉันท่านไปสวรรค์แล้วล่ะ เกิดอุบัดติเหดนะ ตอนนี้เหลือแค่ สองแม่-ลูกผู้น่ารักอย่างเดียว 555+ ฮ่าๆ ^o^ (^_^ หลงตัวเองทั้งครอบครัวเลยนะ:ผู้เขียน)
\"ขอเข้าไปดูห้องก่อนนะ\"ผมพูดเสร็จก็วิ่งไปห้องเธอ ด้วยความ สอดรู้สอดเห็น รอบ สาม แล้วเปิดประตุเข้าไป
ทั้งๆที่เจ้าของห้องมันก็ไม่ได้อนุญาต อย่างนี้มันเรียกว่า เสียมารยาท ชัดๆเลยใช่มั้ยเนี่ย
(แกเพิ่งรู้เหรอ แกเสียมารยาทตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วเว้ย:ผู้เขียน)
(เคยตายไหมว่ะนั้นนะ ไม่อยากก็อยู่นิ่งๆไป:ซางยอน)(โอเค เงียบคร้าบบบ ลูกพี่:ผู้เขียน)
o_O ว้าว!ห้องน่ารักชะมัดเลยง่ะ เหอะๆตุ๊กตาที่ผมเคยซื้อให้ ยังอยู่อีกเรหอเนี่ย ...รวมๆแล้วมันก้ทุกอย่างเลยนะนั้น ที่ผมซื้อให้เอแล้วเธอเก็บไว้อย่างดีเลย เวลาเหงาๆไม่มีใครเธอก็คงจะเอามาดูละมั้ง คงเหมือนกัน
ก๊อกๆ!! ก๊อก!! \"นี่ ใครใช้ใหขึ้นมาอ่ะ นี่ห้องฉัน แล้วดูดิดันรื้อของอีกแน่ะ ต้องจัดใหม่อีกแล้วเหรอเนี่ย\"
ฉันพูดพลางเก็บของที่เค้ารื้ออกมาด้วยซึ่งเค้าก็ช่วยนะ เก็บไป คุยไป
\"รู้ไหม แม่ฉัน ไม่เคยให้เพื่อน ฉันขึ้นห้องฉันเลยล่ะ ก็มีนายเนี่ย คนแรกเลย แล้วห้องฉันเป็นไงบ้างอ่ะ\"
\"ก็ดีอ่ะ ก็เรียบร้อยดี แต่อยากรู้อ่ะว่า ใครจัดเซ็ท ของเหรอ แล้วใครซื้อของให้นะ\"
\"เย เย้ๆ! มีคนชมห้องฉันแล้วล่ะ ดีใจ จริงๆเลย\"ฉันกระโดเต้น เย้งๆเลยล่ะ ก็มันดีใจนี่หว่า ก็คิดดูดิ
คนทำอะไรเองแล้วมีคนชมมันออกจะภูมิใจไหมล่ะนะ โดยที่ฉันเองก็ลืมว่าในห้องมันมีอีกชีวิตหนึ่งอยุ่ -_ -
\" นี่ แล้วตกลงใครซื้อให้อ่ะ ของพวกนี้\" กูบ้าหรือ ดีว่ะ ถามไปทำไมทั้งที่ ตัวเองเนี่ยแหละที่ ซื้อให้ แล้วจะถามหา father-mother รึไงว่ะ ตู
\" อ๋อ ฉั นซื้อเองแหละ แต่ส่วนใหญ่ ชิน เค้าจะเป็นคนซื้อให้อ่ะ เค้านิสัยดีมากเลยล่ะ เค้ามักจะรู้ตลอดว่าเวลาไหนฉันอยากได้อะไร เค้าก็จะซื้อมาให้ ไม่รู้ดิ ฉันว่าฉันรักเค้ามากอ่ะ แต่ว่าไปมันก็น่าเสียดายนะ ที่เค้าไปต่างประเทศซะก่อน ฉันเลยไม่ได้บอกเค้า T_T\"
\"อ้าว! ฉันพูดถึงชินนะ ไม่ใช่แกนะเว้ย ไอ่ซางยอน แล้วแกจะน่าแดงงทำไมว่ะนั้น เอ๊ะ! หรือว่าเค้ากะชิน เฮ้ย!สรุปว่าฉันบ้าไปแล้วแน่ๆ คิดอะไรอยู่ว่ะเนี่ย แต่ถ้าจะให้เทียบสองคนนี้มันก็เหมือนกันจริงๆแหละ ทั้งน่าตา นิสัย สักวันแหละนะฉันจะพิสูจน์ให้ได้ว่าสองคนนี้ คือคนเดียวกัน\"
ฉันคิดในใจ แล้วปัดหางตามองไปทางเค้า ไม่ใช่ว่าสายตาค้อนนะ แต่แฝงไปด้วยความแปลกใจต่างหาก
\"มองอารายยยย... เอ่อ..หิวข้าวแล้วไปกินกันเถอะ\"ผมพูดขึ้นมาแก้ปัดความเขิน แล้วก็บรรจงลากยัยนี่ไปข้างล่าง แล้วพวกเรา ก็ต้องมานั่งทานฝีมือแม่ของเจ๊แกอ่ะ ค๊าฟฟฟ
\" แล้วทำมัยป่านนี้นายยังไม่กลับบ้านอีกล่ะ งานก็ต้องกลับไปทำไม่ใช่เหรอ นายคงจะไม่ค้างที่นี่ใช่มั้ย\"
ให้มันได้งี้ดิ ทำไมยัยนี่ มันชอบจัยผิดตูจิงฟ่ะ เอาก็เอา ยอมรับก็ได้ ><
\" อืม (--)( _ _ ) (- -)(_ _ ) ก็ คงประมาณนั้น แหละ ช่วงนี้มันงานไม่มีง่ะ เคียหมดแล้ว แล้วอีกอย่างก็กะว่าจะเรียนให้มันเต็มที่ แล้วค่อยทำงานจะดีกว่า\"
\"ง่า... อย่างนายฉันว่าไม่ได้ไปเรียน มั้ง ไปจีบคนอื่นซะมากกกว่า แบร้- -\"
ฉันพูดประชดเค้าแล้วก็แลบลิ้นใส่ไม่รู้ ทำไมฉันต้องประชดเค้า ว่ะ ไม่มั่นใจตัวเองเหมือนกัน ว่า ตกลงนี่ ฉันชอเค้าเหรอ ก็มันไม่ชอบนี่หว่า เวลาเห็นเค้าอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา แถมยังหึงไม่เลือกหน้าอีก ตูนี่เป้ฯเอามากนะเนี่ย แล้วไหนไอ่เรื่องที่ตัวเราจะชอบมองเค้าเวลาเผลออีก ไม่นะ!! ตกลง ว่าฉันชอบเค้าจริงเหรอเนี่ย o_O อิตาบ้านี่ มันขโมยหัวใจ ช้านไปป !! ทำไงดีอ่ะ นึกถึงอย่างนั้น แล้วฉันเองไม่กล้ามองหน้าเค้าซะมาเฉยๆ
\" เป็นอะไรรึป่าว หน้าแดงเชียว เธอคิดอะไรอยู่ ฮือ... รู้ไหม เเม่เธอให้ฉันค้างห้องเธออ่ะ\" T T o_OO_oO_oO_oโอ้... จ๊อด แม่ฉันรักันหรือฆ่ากันเนี่ย ไม่นะ!ถ้าเค้าปล้ำฉันขึ้นมาแล้ว ฉันจะทำไงว่ะ(ความคิดมันเหรอว่ะนั้น: ผู้เขียน)
อ้าว!ฉันคิดอะไรว่ะนั้น อกุศลเอามากๆ
\"ถ้า อย่างนั้น ฉันจะนอนไหนอ่ะ\"
\"เธอก็นอนที่เดิมนั้นแหละ เดี๋ยวฉันนอนพื้นเองก็ได้\"
\"ไม่ได้ๆ นายนอนไปเหอะ\"
\" เอาเถอะ ห้องเธอเอง บ้านเธอด้วย ไม่อยากรบกวนมาก นอนไปเถอะ แค่นี้ฉันนอนได้น๊ะ\"แล้วผมก็ต้องผลักให้เจ๊แกไปนอน ทำไงได้ ก็เจ๊แกเล่นยื่นคำขาดว่าไม่นอนอย่างเดียว เฮ้อ!! ก็ต้องบังคับดิ เหนื่อยใจกะ ยัยนี่ แฮะ
ว้ายยย!! เฮ้ย!ทำไรว่ะ ผลักฉันลงนอน นี่ก็เจ็บแล้วนะ ยังจะค่อมฉันอีก ง่าหรือว่ามันจิจะปล้ำตูว่ะเนี่ย กรี๊ดดดด!! โอ๊ย! ในใจมันอยากจะกรี๊ด แต่จะกรี๊ด ก็ไม่ออกแล้วอ่ะ
อ่ะ จึ๋ย!! เขินนะโว้ย ไม่ใช่ไม่เขิน(ถึงจะ ทาปูนซีเมน มาแล้วก็เถอะนะ) เล่นบ้าอะไร ไอ่เราก็ดันเผลอสบตามันไปอีก เอาแล้วไงทีนี้ รู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงชะมัดเลย ง่า!ไม่เล่นด้วยนะเนี่ย ปากมันจะประกบกันแล้วนะ ง่า ไม่อยากคิด
ฉันจึงตัดสินใจหลับตาปี๋ แบบสนิทเลย เอาให้มันผ่านไปก่อนเถอะ เพื่อว่าลืมตาแล้วมันจะไม่จริงอ่ะดิ นึกไปมันก็เท่านั้นแหละ เพราะว่าปากมันจูบกันแล้ว ให้มันได้อย่างนี้สิ ชีวิตฉัน fi2st kiss! ของฉันนะนั้น ฮือ T o T แต่ฉันไม่เสียใจหรอก ถ้าเพื่อนฉันรู้ มันก็คงจะอิจฉา ฉันแน่ 55+ ^o^
\" บาย หลับ ฝันดีนะ\"ผมพูดแล้วก็ยักคิ้วให้เธอ แล้วก็เดินไปปิดไฟอ่ะนะ ถามจริงๆนะ ว่า ดีใจไหม ก็ไม่เชิงหรอก แต่ไม่อยากให้เธอจำมันหรอก ไม่รู้ว่าทำไมถึงกังวลขนาดนี้ ทั้งๆที่ตัวเองก็ทำลงไปแล้ว จริงนะๆ เธอไม่ควรจะจำมันหรอก ให้คิดซะแค่เผลอ หากว่าผมไม่ใช่คนที่เธอรัก แล้วผมเองก็ต้องผ่านไปกะคืนที่ทรมาน
\" อืม ก็ได้ เดี๋ยวแปปนะ เรียกแม่ก่อน แม่จ๋า!!กลับมาแล้วค่ะ\"ฉันเรียกแม่ เห็นว่าแม่ไม่ออกมา ฉันเลยผลักประตูเข้าไป แล้วปล่อนให้หมอนั่น จอดรถก่อน
\"แม่ มาดูนี่หน่อย ดิ ว่าหนูพาใครมาด้วยแหละ\"แม่ฉันก็เดิน เฉิบๆมานะ แล้วแน่นอน ว่าฉันก็ต้องยิ้มให้แม่(ไม่เต็มใจเลยนะ) แต่เมื่อแม่เห็นคนที่ฉันพามา บ้านแทบพัง เพราะเสียงเจ๊แกกรี๊ดง่ะ
(แม่แกก็ไม่ใช่เด็กนะเว้ย มา กง มากรี๊ด เนี่ย:ผู้เขียน)(แม่ฉันเพิ่ง 30 ต้นๆเองนะ:มิซึกิ)
\"\'กรี๊ดดด!!!..0_O ซางยอน ลูกไปเอาเค้ามาได้ไงอ่ะ แล้ววันนี้เค้าไม่มีงานเหรอ ลูกกะเค้าเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ ฉอดๆ ฉอดๆ\"แม่ฉันถามเป็นชุดฉันเกือบตอบไม่ทัน แต่สุดท้ายก็ตอบหมดนะ ถ้าถามถึงพ่อของฉันท่านไปสวรรค์แล้วล่ะ เกิดอุบัดติเหดนะ ตอนนี้เหลือแค่ สองแม่-ลูกผู้น่ารักอย่างเดียว 555+ ฮ่าๆ ^o^ (^_^ หลงตัวเองทั้งครอบครัวเลยนะ:ผู้เขียน)
\"ขอเข้าไปดูห้องก่อนนะ\"ผมพูดเสร็จก็วิ่งไปห้องเธอ ด้วยความ สอดรู้สอดเห็น รอบ สาม แล้วเปิดประตุเข้าไป
ทั้งๆที่เจ้าของห้องมันก็ไม่ได้อนุญาต อย่างนี้มันเรียกว่า เสียมารยาท ชัดๆเลยใช่มั้ยเนี่ย
(แกเพิ่งรู้เหรอ แกเสียมารยาทตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วเว้ย:ผู้เขียน)
(เคยตายไหมว่ะนั้นนะ ไม่อยากก็อยู่นิ่งๆไป:ซางยอน)(โอเค เงียบคร้าบบบ ลูกพี่:ผู้เขียน)
o_O ว้าว!ห้องน่ารักชะมัดเลยง่ะ เหอะๆตุ๊กตาที่ผมเคยซื้อให้ ยังอยู่อีกเรหอเนี่ย ...รวมๆแล้วมันก้ทุกอย่างเลยนะนั้น ที่ผมซื้อให้เอแล้วเธอเก็บไว้อย่างดีเลย เวลาเหงาๆไม่มีใครเธอก็คงจะเอามาดูละมั้ง คงเหมือนกัน
ก๊อกๆ!! ก๊อก!! \"นี่ ใครใช้ใหขึ้นมาอ่ะ นี่ห้องฉัน แล้วดูดิดันรื้อของอีกแน่ะ ต้องจัดใหม่อีกแล้วเหรอเนี่ย\"
ฉันพูดพลางเก็บของที่เค้ารื้ออกมาด้วยซึ่งเค้าก็ช่วยนะ เก็บไป คุยไป
\"รู้ไหม แม่ฉัน ไม่เคยให้เพื่อน ฉันขึ้นห้องฉันเลยล่ะ ก็มีนายเนี่ย คนแรกเลย แล้วห้องฉันเป็นไงบ้างอ่ะ\"
\"ก็ดีอ่ะ ก็เรียบร้อยดี แต่อยากรู้อ่ะว่า ใครจัดเซ็ท ของเหรอ แล้วใครซื้อของให้นะ\"
\"เย เย้ๆ! มีคนชมห้องฉันแล้วล่ะ ดีใจ จริงๆเลย\"ฉันกระโดเต้น เย้งๆเลยล่ะ ก็มันดีใจนี่หว่า ก็คิดดูดิ
คนทำอะไรเองแล้วมีคนชมมันออกจะภูมิใจไหมล่ะนะ โดยที่ฉันเองก็ลืมว่าในห้องมันมีอีกชีวิตหนึ่งอยุ่ -_ -
\" นี่ แล้วตกลงใครซื้อให้อ่ะ ของพวกนี้\" กูบ้าหรือ ดีว่ะ ถามไปทำไมทั้งที่ ตัวเองเนี่ยแหละที่ ซื้อให้ แล้วจะถามหา father-mother รึไงว่ะ ตู
\" อ๋อ ฉั นซื้อเองแหละ แต่ส่วนใหญ่ ชิน เค้าจะเป็นคนซื้อให้อ่ะ เค้านิสัยดีมากเลยล่ะ เค้ามักจะรู้ตลอดว่าเวลาไหนฉันอยากได้อะไร เค้าก็จะซื้อมาให้ ไม่รู้ดิ ฉันว่าฉันรักเค้ามากอ่ะ แต่ว่าไปมันก็น่าเสียดายนะ ที่เค้าไปต่างประเทศซะก่อน ฉันเลยไม่ได้บอกเค้า T_T\"
\"อ้าว! ฉันพูดถึงชินนะ ไม่ใช่แกนะเว้ย ไอ่ซางยอน แล้วแกจะน่าแดงงทำไมว่ะนั้น เอ๊ะ! หรือว่าเค้ากะชิน เฮ้ย!สรุปว่าฉันบ้าไปแล้วแน่ๆ คิดอะไรอยู่ว่ะเนี่ย แต่ถ้าจะให้เทียบสองคนนี้มันก็เหมือนกันจริงๆแหละ ทั้งน่าตา นิสัย สักวันแหละนะฉันจะพิสูจน์ให้ได้ว่าสองคนนี้ คือคนเดียวกัน\"
ฉันคิดในใจ แล้วปัดหางตามองไปทางเค้า ไม่ใช่ว่าสายตาค้อนนะ แต่แฝงไปด้วยความแปลกใจต่างหาก
\"มองอารายยยย... เอ่อ..หิวข้าวแล้วไปกินกันเถอะ\"ผมพูดขึ้นมาแก้ปัดความเขิน แล้วก็บรรจงลากยัยนี่ไปข้างล่าง แล้วพวกเรา ก็ต้องมานั่งทานฝีมือแม่ของเจ๊แกอ่ะ ค๊าฟฟฟ
\" แล้วทำมัยป่านนี้นายยังไม่กลับบ้านอีกล่ะ งานก็ต้องกลับไปทำไม่ใช่เหรอ นายคงจะไม่ค้างที่นี่ใช่มั้ย\"
ให้มันได้งี้ดิ ทำไมยัยนี่ มันชอบจัยผิดตูจิงฟ่ะ เอาก็เอา ยอมรับก็ได้ ><
\" อืม (--)( _ _ ) (- -)(_ _ ) ก็ คงประมาณนั้น แหละ ช่วงนี้มันงานไม่มีง่ะ เคียหมดแล้ว แล้วอีกอย่างก็กะว่าจะเรียนให้มันเต็มที่ แล้วค่อยทำงานจะดีกว่า\"
\"ง่า... อย่างนายฉันว่าไม่ได้ไปเรียน มั้ง ไปจีบคนอื่นซะมากกกว่า แบร้- -\"
ฉันพูดประชดเค้าแล้วก็แลบลิ้นใส่ไม่รู้ ทำไมฉันต้องประชดเค้า ว่ะ ไม่มั่นใจตัวเองเหมือนกัน ว่า ตกลงนี่ ฉันชอเค้าเหรอ ก็มันไม่ชอบนี่หว่า เวลาเห็นเค้าอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา แถมยังหึงไม่เลือกหน้าอีก ตูนี่เป้ฯเอามากนะเนี่ย แล้วไหนไอ่เรื่องที่ตัวเราจะชอบมองเค้าเวลาเผลออีก ไม่นะ!! ตกลง ว่าฉันชอบเค้าจริงเหรอเนี่ย o_O อิตาบ้านี่ มันขโมยหัวใจ ช้านไปป !! ทำไงดีอ่ะ นึกถึงอย่างนั้น แล้วฉันเองไม่กล้ามองหน้าเค้าซะมาเฉยๆ
\" เป็นอะไรรึป่าว หน้าแดงเชียว เธอคิดอะไรอยู่ ฮือ... รู้ไหม เเม่เธอให้ฉันค้างห้องเธออ่ะ\" T T o_OO_oO_oO_oโอ้... จ๊อด แม่ฉันรักันหรือฆ่ากันเนี่ย ไม่นะ!ถ้าเค้าปล้ำฉันขึ้นมาแล้ว ฉันจะทำไงว่ะ(ความคิดมันเหรอว่ะนั้น: ผู้เขียน)
อ้าว!ฉันคิดอะไรว่ะนั้น อกุศลเอามากๆ
\"ถ้า อย่างนั้น ฉันจะนอนไหนอ่ะ\"
\"เธอก็นอนที่เดิมนั้นแหละ เดี๋ยวฉันนอนพื้นเองก็ได้\"
\"ไม่ได้ๆ นายนอนไปเหอะ\"
\" เอาเถอะ ห้องเธอเอง บ้านเธอด้วย ไม่อยากรบกวนมาก นอนไปเถอะ แค่นี้ฉันนอนได้น๊ะ\"แล้วผมก็ต้องผลักให้เจ๊แกไปนอน ทำไงได้ ก็เจ๊แกเล่นยื่นคำขาดว่าไม่นอนอย่างเดียว เฮ้อ!! ก็ต้องบังคับดิ เหนื่อยใจกะ ยัยนี่ แฮะ
ว้ายยย!! เฮ้ย!ทำไรว่ะ ผลักฉันลงนอน นี่ก็เจ็บแล้วนะ ยังจะค่อมฉันอีก ง่าหรือว่ามันจิจะปล้ำตูว่ะเนี่ย กรี๊ดดดด!! โอ๊ย! ในใจมันอยากจะกรี๊ด แต่จะกรี๊ด ก็ไม่ออกแล้วอ่ะ
อ่ะ จึ๋ย!! เขินนะโว้ย ไม่ใช่ไม่เขิน(ถึงจะ ทาปูนซีเมน มาแล้วก็เถอะนะ) เล่นบ้าอะไร ไอ่เราก็ดันเผลอสบตามันไปอีก เอาแล้วไงทีนี้ รู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงชะมัดเลย ง่า!ไม่เล่นด้วยนะเนี่ย ปากมันจะประกบกันแล้วนะ ง่า ไม่อยากคิด
ฉันจึงตัดสินใจหลับตาปี๋ แบบสนิทเลย เอาให้มันผ่านไปก่อนเถอะ เพื่อว่าลืมตาแล้วมันจะไม่จริงอ่ะดิ นึกไปมันก็เท่านั้นแหละ เพราะว่าปากมันจูบกันแล้ว ให้มันได้อย่างนี้สิ ชีวิตฉัน fi2st kiss! ของฉันนะนั้น ฮือ T o T แต่ฉันไม่เสียใจหรอก ถ้าเพื่อนฉันรู้ มันก็คงจะอิจฉา ฉันแน่ 55+ ^o^
\" บาย หลับ ฝันดีนะ\"ผมพูดแล้วก็ยักคิ้วให้เธอ แล้วก็เดินไปปิดไฟอ่ะนะ ถามจริงๆนะ ว่า ดีใจไหม ก็ไม่เชิงหรอก แต่ไม่อยากให้เธอจำมันหรอก ไม่รู้ว่าทำไมถึงกังวลขนาดนี้ ทั้งๆที่ตัวเองก็ทำลงไปแล้ว จริงนะๆ เธอไม่ควรจะจำมันหรอก ให้คิดซะแค่เผลอ หากว่าผมไม่ใช่คนที่เธอรัก แล้วผมเองก็ต้องผ่านไปกะคืนที่ทรมาน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น