คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : นามนั้นคืออจละ
เจอคำผิดเยอะมากต้องขอโทษด้วยค่ะ
ไต้มู่ไป๋พาคนที่ผ่านการคัดเลือกมายังการทดสอบที่สี่ทั้งหมดมีกันห้าคน คุณชายไต้พามายังที่โล่งกว้างบริเวณนั้นมู่หลันสังเกตเห็นชายผู้หนึ่งกำลังนอนอยู่บนเก้าอี้ไม้ตัวยาว เขาลุกขึ้นก่อนจะเดินวนไปรอบๆตัวพวกนางทั้งหมด ก่อนจะหัวเราะขึ้น “ปีนี้ผ่านมาถึงห้าคน ไม่เลวๆ ข้าคิดดูแล้วด่านที่สี่นี้จะมาอยู่เล่นเป็นเพื่อนพวกจ้าเอง”
ไต้มู่ไป๋หยุดลงก่อนจะเผยสีหน้าเห่ยเก้ “ไม่ดีมั้งอาจารย์จ้า-”
“ในตอนนี้ข้ามีอำนาจใหญ่สุด ข้าว่าอย่างไรมันก็เป็นอย่างนั้น”
มู่ไป๋หันมามองพวกนางทั้งห้าก่อนถอนหายใจ “พวกเจ้า เฮ้ออ ข้าไม่คิดว่าเขาจะเอ่ยปากเช่นนี้ เดิมทีด่านนี้คู่ต่อสู้ควรเป็นข้าต้องขอโทษด้วยที่ทำให้พวกเจ้าต้องมาสู้กับมหาปราชญ์วิญญาณแล้ว”ทั้งหมดเผยสีหน้าตกใจเมื่อได้รับฟังคำบอกเล่าของไต้มู่ไป๋
“เช่นนั้นหากพวกเรารวมมือกันดีๆและอีกทั้งพวกเราทั้งห้าคนอีกทั้งใกล้จะระดับสามสิบกันหมดแล้วด้วย แค่ต้านรับการโจมตีครึ่งชั่วโมงเองคงไม่เป็นไรหรอก”เสี่ยวอู่พยายามที่จะชักนำในแง่ดี
“จะว่าพวกเจ้าโชคดีก็พูดได้ไม่เต็มปากนัก อาจารย์จ้าวนะมีสมญานามว่าอจละ”สิ้นคำของไต้มู่ไป๋ทั่วบริเวณนิ่งสงัด จิ้งจอกสาวหยุดชะงักมือที่กำลังพันเกี่ยวปลายผม
ถ้าเขาเป็นถึงอจละ พวกนางจะเอาอะไรไปสู้ล่ะ การที่ตัวคนเดียวหนีออกมาจากวงล้อมของวิญญาจารย์หลายสิบคนได้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะ สตรีในชุดเขียวบอกเล่าเกี่ยวกับชื่ออจละให้ทั้งสี่ฟังทุกสายตาจับจ้องไปที่นาง
“เวลาเหลือไม่มากแล้ว พวกเจ้ารีบวางแผนรับมือเขา”ไต้มู่ไป๋พูดจบก็แยกตัวออกไปจากพวกนางทันที
ทั้งหมดเผยสีหน้าเคร่งเครียด
“ข้าชื่อถังซาน วิญญาณยุทธ์หญ้าเงินครามสายควบคุมระดับยี่สิบเก้า”ถังซานเริ่มแนะนำตัว
“ข้าเสี่ยวอู่ วิญญาณยุทธ์กระต่ายอรชรสายโจมตี ระดับยี่สิบเก้า”
“มู่หลัน วิญญาณยุทธ์จิ้งจอกเก้าหาง ข้าเป็นสายโจมตีว่องไว ระดับยี่สิบเก้า”
“จูจู๋ชิง วิญญาณยุทธ์วิฬาร์โลกันต์ สายโจมตีว่องไวเช่นเดียวกัน ระดับยี่สิบเจ็ด”
“นิ่งหรงหรง วิญญาณยุทธ์หอแก้วเจ็ดสมบัติสายช่วยเหลือ ระดับยี่สิบหก”สิ้นคำของนิ่งหรงหรงทุกสายตาล้วนจับจ้องไปที่นาง
“หอแก้วเจ็ดสมบัติ ที่ว่าเป็นสายช่วยเหลืออันดับหนึ่งนะหรือ”เสี่ยวอู่ครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะนึกออก นางร้องตกใจ นิ่งหรงหรงตอบปัดไปว่านางก็เป็นแค่คนธรรมดาทำเหมือนนางเป็นแค่วิญญาจารย์คนหนึ่งก็พอ
“ฟังดูแล้ววิญญาณยุทธ์ของพวกเจ้านั้นเข้ากันได้ดี รีบวางแผนเถิด”ไต้มู่ไป๋กล่าว
ถังซานออกเสนอความเห็นเขาให้นิ่งหรงหรงค่อยช่วยเหลือพวกเราอยู่ด้านหลังโดยมีมู่หลันค่อยเฝ้าระวังให้นางและลักลอบช่วยเสี่ยวอู่ที่เป็นผู้โจมตีหลักโจมตีอาจารย์จ้าว จู๋ชิงก็ให้ค่อยลอบโจมตี สวนถังซานนั้นจะค่อยต่อกรและควบคุมอาจารย์จ้าวอยู่ตรงกลาง
“น่าเสียใจตรงที่เราไม่รู้ความสามารถของเขา”ถังซานกล่าว เขาหันหน้าจะไปถามมู่ไป๋แต่ก็ถูกมู่หลันขัดเสียก่อน
“ถังซาน ถ้าเจ้าเอาแต่ถามไต้มู่ไป๋หมดเช่นนั้นการทดสอบนี้จะไปเหลืออะไรละ”มู่หลันว่าทุกสายตารวมกันอยู่ที่นาง
จู๋ชิงและเสี่ยวอู่ร้องเสริมให้มู่หลันจนถังซานเงียบไป
“พวกเจ้าพร้อมแล้วใช่ไหม”ไต้มู่ไป๋ถาม ทั้งหมดพยักหน้าให้ เขาเดินไปกล่าวกับจ้าวอู๋จี
จ้าวอู๋จีนั้นหันมาเผชิญหน้ากับทั้งห้า เขาเรียกเกราะป้องกันออกมา ทางฝั่งพวกนางก็ไม่น้อยหน้านิ่งหรงหรงเรียกหอแก้วของนางออกมา อาจารย์จ้าวไม่คิดรั้งรอเขามุ่งโจมตีไปที่นิ่งหรงหรงคนแรกดีที่ถังซานใช้หญ้าเงินครามฉกตัวคุณหนูนิ่งออกมาทัน
มู่หลันเสี่ยวอู่และจู๋ชิงเข้าประชิดตัวจ้าวอู๋จีทันที ทั้งหมดต่างออกท่าโจมตีแต่ถูกคลื่นพลังของเขาซัดออกมา
“เข้ามาสิ”เขากวักมือเรียกพวกนาง
หญ้าเงินครามของถังซานส่งมู่หลันและจู๋ชิงไปยังตำแหน่งที่จ้าวอู๋จีอยู่ จิ้งจอกแดงหันไปกล่าวกับวิฬาร์โลกันต์ “พยายามทำให้เกราะของเขาแตกออก”
“คมเขี้ยวจิ้งจอก/โลกันต์สังหาร”ทั้งสองลอบโจมตีจ้าวอู๋จี เขานั้นไม่หลบลี้ไปไหนทั้งยังยืนต่อไป เมื่อเข้าใกล้ก็ถูกเกราะสีทองของเขาต้านเอาไว้
“ถังซานจับเขาเอาไว้ เจ้าคิดว่าทักษะปรสิตของเจ้าทะลวงเกราะเขาได้ไหม”มู่หลันร้องตะโกนบออกถังซาน นางคาดเดาว่าเกราะของอาจารย์จ้าวคงมิได้คงอยู่ตลอดเวลา อาจจะต้องใช้การโจมตีพร้อมกันเพื่อทำให้มันแตก
ถังซานพยักหน้ารับ เขาสั่งให้หญ้าเงินครามลอดไปใต้ดินก่อนจะโผล่ขึ้นมามัดจ้าวอู๋จีเอาไว้และพยายามสั่งให้มัดเข้าไปใต้เกราะนั้น
“เจ็ดสมบัติเลื่องชื่อ หนึ่งเพิ่มแข็งแกร่งสองเพิ่มเร็ว”นิ่งหรงหรงกล่าว ทักษะที่หนึ่งและสองของนางสงผลให้ทั้งสี่มีความแข็งแกร่งและความเร็วเพิ่มขึ้น ทังสี่พุ่งโจมตีไปยังจ้าวอู๋จีคนผู้นั้นไม่หลบหนีและการโจมตีก็ไม่สร้างผลกระทบกับเขาเลย
หญ้าเงินครามโยนจ้าวอู๋จีขึ้นไปบนอากาศก่อนจะพันธนาการเขาเอาไว้ จู๋ชิงและมู่หลันรวมมือกันโจมตีเขาพร้อมกันอีกครั้ง โชคดีที่เกราะของเขาหายไปแล้วการโจมตีของพวกนางจึงเห็นผล ขั้นสุดท้ายทิ้งไว้ให้เสี่ยวอู่ใช้คันสรสลาตันโจมตีจ้าวอู๋จีจนอีกฝ่ายตกร่วงจากฟ้าลงมาคลุกดินด้านล่าง
“ดี พวกเจ้าสามารถเล่นตลกกับข้าได้ขนาดนี้ เห็นทีคงต้องเอาจริงแล้ว”
จ้าวอู๋จีระเบิดพลัง ถังซานหันไปให้สัญญาณกับเสี่ยวอู่ “ค้อนมนุษย์ดาวตก” เขาส่งหญ้าเงินครามออกไปเป็นตัวล่อก่อนจะถูกจ้าวอู๋จีทำลายทิ้งด้านหลังของหญ้าเงินครามคือเสี่ยวอู่ที่โจมตีเขาไปเพียงชั่วขณะมู่หลันและจู๋ชิงโผล่มายังด้านหลังของจ้าวอู๋จีก่อนจะโจมตีใส่ นางยกตัวจู๋ชิงขึ้นก่อนให้วิฬาร์สาวทำให้อาจารย์จ้าวเสียการทรงตัวและรวมพลังโจมตีกันทั้งสามคน
หญ้าเงินครามจับเขาเอาไว้ก่อนจะแทงทะลุเข้าไปแต่กลับโดนพลังของอาจารย์จ้าวต้านเอาไว้และพลักทั้งหมดออกมา
เพียงชั่วขณะที่พวกนางถูกทำให้ถอยออกมาตั้งหลัก เสี่ยวอู่รวบรวมพลังวิญญาณและใช้ทักษะสเนห์ของนางกับจ้าวอู๋จี
เป็นเช่นนั้นไม่ดีแน่ ระดับของเสี่ยวอู่และเขาต่างกันเกินไป
“เสี่ยวอู่กลับมา”มู่หลันร้องตะโกนเรียกน้องสาวของนางแต่มันเปล่าประโยชน์เมื่อเสี่ยวอู่ใช้ทักษะนั้นไปแล้ว จิ้งจอกแดงกระโดดออกไปรับร่างน้องสาวมาไว้ในอ้อมแขน พลังวิญญาณของเสี่ยวอู่สะท้อนกลับเข้าหาตัวนางจนสลบไป
โชคดีที่นางไม่เป็นไร
“มู่หลัน เสี่ยวอู่เป็นอย่างไรบ้าง”ถังซานเดินเข้ามาถามอย่างกระวกกระวาย
มู่หลันส่ายหน้า"เพียงแค่พลังวิญญาณสะท้อนกลับเท่านั้น ไม่น่าเป็นอันตรายหรอก"
“เช่นนั้นฝากเจ้าดูเสี่ยวอู่ด้วย”ถังซานกล่าว
“ไม่บอกข้าก็ทำอยู่แล้ว ไปเถอะข้ารู้เจ้าโกรธที่เสี่ยวอู่ของเราโดนกระทำแบบนั้นสู้ให้ชนะล่ะเสี่ยวอู่ข้าจะดูแลเอง”
ถังซานยืนประจัญหน้ากับจ้าวอู๋จี เขาเอ่ยถึงข้อเสนอกับจ้าวอู๋จี๋ขอเพียงแค่เขาตั้งรับจ้าวอู๋จี๋ทันภายในเวลาที่กำหนดพวกเราทั้งห้าต้องได้เข้าเรียน
“โอ้ว แล้วถ้าเจ้าไม่สามารถทำได้ล่ะ”จ้าวอู๋จี๋ถาม
“พวกเราคือสหายร่วมรบ ถ้าเขาไม่สามารถทำได้พวกเราก็จะเดินจากไป”นิ่งหรงหรงร้องขึ้น
“ดีนี้ เอาละเข้ามาเลยเจ้าลูกลิง”
ถังซานพุ่งเข้าโจมตีอาจารย์จ้าว มู่หลันไม่มั่นใจว่าถังซานจะชนะหากเขาใช้วิญญาณยุทธ์และพลังวิญญาณเข้าสู้แต่ถ้าพี่ชายนางเลือกใช้อาวุธลับก็ไม่แน่
เจ้าของหญ้าเงินครามหลบจากการโจมตีของอาจารย์จ้าวแล้วสาดอาวุธลับใส่เขา แม้ไต้มู่ไป๋จะยืนมองอยู่ไกลก็ผวา ทั้งตัวถังซานมีแต่ใบมีดของอาวุธลับหรือจับส่วนใดของร่างกายก็เรียกอาวุธลับออกมาได้ตลอด
มู่หลันนั้นฝากเสี่ยวอู่ไว้กับนิ่งหรงหรงชั่วคราว จิตสัมผัสของมู่หลันสัมผัสได้ว่าอีกไม่นานถังซานจะเกิดอันตรายขึ้นซึ่งความเป็นไปได้นั้นอยู่ที่ห้าสิบถึงห้าสิบ
ถังซานใช้หญ้าเงินครามพันเกี่ยวอาจารย์จ้าวเขาสร้างบาดแผลเป็นช่องทางนำและแอบส่งเข็มหนวดมังกรเข้าไปภายในรางกายอาจารย์จ้าวตามด้วยเข้มนับร้อยอีก
จ้าวอู๋จี๋ใช้ทักษะวิญญาณสร้างสนามพลังแรงโน้มถ้วงขึ้นมา เขากดถังซานเอาไว้ก่อนจะเล๊งทักษะโจมตีใส่แต่คนแซ่ถังหลบทัน เขาปะถะกับจ้าวอู๋จี๋ด้วยพพลังวิญญาณก่อนโดนมันสะท้อนกลับ ร่างของถังซายลอยละลิ่วจะไปชนเข้ากับอาวุธลับที่ถูกปักคาพื้น
มู่หลันรีบวิ่งเข้าไปรับถังซานมาทันที “ระวังด้วย” การต่อสู้ควรสิ้นสุดได้แล้วนะ
“เอ้าซือข่ารีบมา มีงานให้เจ้าทำแล้ว”สิ้นเสียงของไต้มู่ไป๋ชายที่เจอเมื่อเช้าก็รีบวิ่งมาทันที พร้อมไส้กรอกในมือของเขาทั้งหมดเห็นไส้กรอกของเข้าพลันส่ายหน้า
"อาจารย์จ้าว พวกเราถือว่าผ่านการทดสอบหรือยังเจ้าคะ"มู่หลันร้องถามนางมองถังซายในอ้อมแขนด้วยความเป็นห่วง
“ถือว่าครั้งนี้ยกผลประโยชน์ให้พวกเจ้า”จ้าวอู๋จี๋ร้องหึก่อนจะจากไป แต่ถูกถังซานเอ่ยรั้งเอาไว้พร้อมถอดเข็มหนวดมังกรออกจากร่างกายของเขา
“ถังซาน”มู่หลันร้องนางวิ่งเข้าไปรับถังซานที่กำลังล้มลงกับพื้น จ้าวอู๋จี๋สังให้มู่ไป๋พาพวกนางไปยังห้องพักพร้อมบอกให้พรุ่งนี้ถังซานมาเก็บอาวุธลับที่หล่นตามพื้นของเขาด้วย
เอ้าซือข่าเดินเข้ามาทำท่าจะช่วยนางแบกถังซานไปส่งยังห้องพัก มู่หลันส่ายหน้านางบอกว่าสามารถแบกถังซานไปได้ ก่อนจะลุกขึ้นอุ้มถังซานไปในท่าเจ้าสาว
“หรงหรง ข้าวานเจ้าพาเสี่ยวอู่ไปที่ห้องพักทีได้ไหม”มู่หลันว่า นิ่งหรงหรงพยักหนาให้นาง
มู่หลันวางถังซานลงบนเตียงก่อนเกลี่ยเส้นผมคนเป็นพี่ที่ปรกใบหน้าของเขาออกเล็กน้อย “เจ้าและเสี่ยวอู่ทำให้ข้าเป็นห่วงมากรู้ตัวไหม”นางทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะออกจากห้องไป
แค่กๆ ผมตอนนี้แล้วค่ะ ฮรือออ ยากมากกับการเขียนฉากต่อสู้ จริงๆเราเขียนเสร็จไปก่อนหน้าแล้วแต่เปลื่ยนเรื่องนิดหน่อยเลยต้องมาเขียนใหม่ ตอนนี้เราเบลอมากเลยค่ะ ถ้าเจอคำผิดเยอะมากๆต้องขอโทษด้วยนะคะ แล้วก็ถ้าสรรพนามของอาจารย์จ้าวแกผิดไปคือมันเป็นความผิดพลาดของเราอีกค่ะเพราะตอนแรกไม่ได้ว่างให้เด็กๆสู้กับอาจารย์จ้าว
ความคิดเห็น