ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : she's monster chapter 8
。SYDNEY♔
"นอนห้องฉันก็ได้นะ ห้องฉันมีสามเตียง" แจ็คสันพูดขึ้น เขินจังต้องนอนกับผู้ชายแบบนี้-///-
"ขอโทษที่มาช้านะ เป็นไงบ้าง"
"ฮึก.. T^T"
"เฮ้ย ทำไมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อะ โกรธฉันที่มาช้าหรอ-_-"
"นายให้ฉันรอตั้ง 1 ชั่วโมงเชียวนะ" อยากจะพูดแบบนี้จัง แต่ที่ฉันจะร้องไห้มันไม่ใช่เรื่องนี้น่ะสิ TOT
"แกคือฉันมีเรื่องจะบอก"
"คือ...จริงๆแล้วฉันได้ตั๋วชิงโชคมาเกาหลีอะ แล้วทางบริษัทนั้นเค้าบอกว่าจะพักกี่วันก็ได้ แต่เมื่อกี้อะ พนักงานโรงแรมบอกกับฉันว่าทางบริษัทให้เช็คเอ้าท์ออกวันนี้ พอฉันให้โทรไปหาบริษัทเค้าก็บอกว่าโทรไม่ติด แล้วตอนนี้ฉันเช็คเอ้าท์ออกมาแล้ว จะกลับไทยก็ไม่ได้ ตั๋วเครื่องบิน พาสปอร์ต กับกระเป๋าตังก็โดนขโมยอีก ฉันจะทำยังไงดีอะแกกกก"
O_o หน้าแบมแบม
T^T หน้าฉัน
O_o หน้าแบมแบม
T^T หน้าฉัน
เงียบ..
จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ ร้องไห้เป็นเพื่อนฉันก็ยังดี ชีวิตฉันมันน่าเศร้ามากนะ TOT
"แก.."
"เห้ย นี่แกอำเราเล่นใช่ปะ"
=0=
ใครจะบ้ามานั่งแต่งเรื่องหลอกเพื่อนในเวลานี้ฟะ!
"ป่าว -_-"
"ใครจะไปโชคร้ายขนาดนั้นวะ"
ฉันไง..T^T
"งั้นเอางี้ แกไปอยู่กับฉันก่อนแล้วกันนะ เดี๋ยวค่อยคุยกันอีกที"
พูดจบปุ๊ป! แบมแบมก็ลากฉันไปที่รถทันที จริงๆก็เกรงใจที่จู่ๆซุปตาร์ดังต้องมาหาที่อยู่ใหม่ให้แบบนี้
แต่อีกความคิดหนึ่งก็หมดหนทาง ฉันมืดแปดด้านแล้วจริงๆ
บรึ้นนๆ
ในที่สุดรถก็มาจอดตรงที่หน้าหอพักแห่งหนึ่ง รู้สึกใจเต้นแปลกๆแฮะ ถ้าฉันเข้าไปในหอแล้ว สมาชิกอีก6คนจะทำสีหน้าแบบไหนนะ...
ตึกๆ
แอ๊ดดดด
"ฮยอง ผมกลับมาแล้วว"
"แบมแบมอ่า ซื้อของกินมาให้เฮียหรือป่าว เฮียหิวจะแย่ อะ อ่าว นี่มัน__(ชื่อคุณ)นี่ What?"
แจ็คสันทำท่าตกใจเล็กน้อยที่เห็นฉันอยู่ตรงนี้ ไม่ต้องห่วงนะ...อีกไม่นานนายก็จะได้เห็นจนชินเลยล่ะToT
"เข้ามาก่อนดิ"
ย่องๆ
ตายละ! เจบี ยองแจ ยูคยอม จูเนียร์ แจ็คสันนั่งอยู่ตรงนี้หมดเลย
พรึ่บ!
จ..จ้องเค้าตะม้ายย O_o
"อ่าา คืองี้ฮะฮยอง __(ชื่อคุณ)จะมาอยู่กับพวกเราซักพักหนึ่ง..ครับ"
O_o หน้าของทุกคน
"ว่าไงนะ!"
"นายทำอะไรปรึกษาพวกเราหรือยังเนี่ย! ถ้าเกิดพี่เมเนรู้ พวกแฟนคลับรู้จะทำยังไงเล่า?!" เจบีพูดขึ้น
"ก็เธอไม่มีที่ไปแล้วจริงๆนี่ฮยอง ให้เธออยู่ด้วยเถอะนะๆๆๆ"
ทำไมรู้สึกเป็นภาระจังนะTT แต่จะทำไงได้ล่ะ เราไม่มีที่ไปจริงๆ ต้องพูดอะไรซักหน่อยแล้ว!
"แบม.. ไม่ต้องแล้วก็ได้ ฉันเข้าใจนะถ้าเกิดแฟนคลับรู้ต้องแย่แน่ๆ เดี๋ยวฉันจะไปตามทางของฉันเอง ต่อให้ต้องไปตากอากาศหนาวๆ หรือต้องไปนอนข้างถนนเพราะไม่มีที่อยู๋ จะกลับไทยก็ไม่ได้ตั๋วเครื่องบินดันมาหายอีก ต่อให้ชีวิตฉันรันทดแค่ไหน ฉันก็จะไม่พึ่งพวกนายหรอก ฮืออๆ ชีวิตฉันน่าสงสารมากเลยใช่มั้ยล่ะ แต่พวกนายไม่ต้องสนใจหรอกนะ ฉันจะไม่ทำให้พวกนายลำบากใจหรอก.. ฮึกT^T"
สาบานจริงๆ ว่าไม่เคยเรียนการแสดง...
แอ๊ดด
"ย่า เด็กๆ เมื่อกี้พี่เมเนบอกว่าจะลาพักร้อ..ทำอะไรกันอยู่น่ะ"
จู่ๆก็มีผู้ชายเดินออกมาจากอีกห้องหนึ่ง หล่อจัง...
"นี่ไงฮยอง พี่เมเนบอกว่าจะลาพักร้อน ให้__(ชื่อคุณ)มาทำหน้าที่เมเนแทนสิ อีกเดี๋ยวเราจะคัมแบคแล้วนะ ถ้าไม่มีเมเนเจอร์แล้วใครจะดูแลเราล่ะ ให้เธอมาอยู่กับเราในฐานะเมเนเจอร์เถอะน้าาา" แบมแบมรีบพูดต่อทันที
"นั่นสิ เจบีฮยอง ถ้าเกิดไม่มีเมเนเจอร์ ตอนคัมแบคเราจะลำบากนะ ให้ยัยนี้ทำแทนก็ได้"
"อืม ผมเห็นด้วยๆ" ยองแจกับยูคยอมรีบพูดเสริม
เจบีทำหน้าครุ่นคิดอยู่ซักแปปนึง ก่อนจะพูดออกมา
"ถ้างั้นก็ตกลง"
โอ้มายก็อดดด ดีใจที่สุดในชีวิต นึกว่าจะไม่มีที่พึ่งซะแล้วนะเรา
"เดี๋ยวฉันถือกระเป๋าให้ละกันนะ" จูเนียร์รีบเดินเข้ามาหยิบกระเป๋าฉันไปวางที่ด้านใน
"แล้วยัยนี่จะนอนห้องไหนล่ะฮยอง"
"นอนห้องฉันก็ได้นะ ห้องฉันมีสามเตียง" แจ็คสันพูดขึ้น เขินจังต้องนอนกับผู้ชายแบบนี้-///-
"นี่แจ็คสัน นายจะไม่ถามมาร์คฮยองหน่อยหรอวะ เดี๋ยวก็โดนกินหรอก ฮ่าฮ่า"
มาร์คหรอ คงจะเป็นคนที่เดินออกมาเมื่อกี้สินะ...
"เออลืม ฮยองว่าไงอะ"
"ก็แล้วแต่สิ"
มาร์คมองหน้าฉันแล้วก็พูดออกมาเบาๆ จากนั้นก็เดินกลับเข้าห้องไป
ผู้ชายอะไรเย็นชาจัง -_-
"มาๆ ฉันช่วยถือของ นี่ห้องของเราอยู่ตรงนี้ ฉันน่ะเป็นรูมเมทกับมาร์คฮยอง เตียงเธอก็อยู่ข้างๆเราสองคนนะ"
แอ๊ดด
O_o
"อ้าว ยืนอึ้งอยู่ทำไมล่ะ เข้ามาสิ"
แหม จะไม่ให้ฉันอึ้งได้ยังไงล่ะ ก็เตียงมันติดกันขนาดนั้นนะซี้!
"เตียงเธอสีฟ้านะ อ่อแล้วก็นี่เธอนอนดิ้นหรือป่าว?"
"ก็นิดนึงอะ"
"งั้นต้องหันเตียงให้ไปทางเดียวกับมาร์คฮยอง ไม่งั้นเวลาเธอนอนดิ้นเท้าต้องโดนมาร์คฮยองแหงๆ"
จากนั้นแจ็คสันก็รีบหมุนเตียงให้เป็นแบบใหม่ กลายเป็นว่าฉันต้องนอนคั่นกลางระหว่างมาร์คกับแจ็คสัน
>///< บ้าา เค้าเขินนะ
"เธอโอเคมั้ย"
"โอเค ขอบคุณนะ"
"เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นเรียกฉันว่าโอปป้าแทนได้ปะ ฉันอายุเยอะกว่าเธอนะ ยัยเด็กน้อย"
"อ..โอเค โอปป้า"
"รีบจัดของละกัน เดี๋ยวฉันออกไปนั่งตรงห้องโถง มีอะไรก็ถามมาร์คฮยองนะ"
แอ๊ดดด ปึง!
แล้วแจ็คสันก็ออกไป ทิ้งฉันให้อยู่กับมาร์คในห้องสองคน... ไม่รู้จะทำตัวยังไงดี อยู่ต่อหน้าคนหล่อแล้วไปไม่เป็นนน
เงียบ..
ทำไมมาร์คต้องจ้องหน้าฉันด้วยวะ เขินนะเห้ย!
"อะ เอ่อ ฉัน__(ชื่อคุณ)นะคะ คุณคือมาร์ค เอ้ย มาร์คโอปป้าสินะคะ.."
และก็ยังเงียบ...
"โอปป้าจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอคะ?"
พรึ่บ!
จู่ๆ เค้าก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงมาหาฉันเรื่อยๆ ห..เห้ยแล้วทำไมฉันต้องเดินถอยหลังด้วยวะเนี่ย! แต่ว่ามาร์คก็ยังไม่หยุดเดินมาที่ฉันอยู่ดี
ปึก!
หลังฉันชนกำแพงแล้ว ถอยหลังไม่ได้แล้ววToT
ฟึบ!
มาร์คเอาแขนขึ้นพาดกับผนัง กลายเป็นว่าฉันโดนขังอยู่ตรงกลางระหว่างแขนของเขา! จากนั้นเขาก็เอาหน้ายื่นเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆจนตอนนี้หน้าเราห่างกันไม่กี่คืบ
"นี่เธอจำฉันไม่ได้เหรอ ยัยบื้อ!"
...............................
ไรท์มาต่อให้แล้วน้าา ขอโทษที่มาช้า ต่อไปจะตั้งใจอัพให้มากกว่านี้น้า ติดตามกันเยอะ คอมเม้นเป็นกำลังใจด้วยน้าา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น