ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : การแข่งขันของ Makie
วันนี้เป็นวันที่ 3 ของการแข่งขันกีฬา Super Singha เกมส์แล้ว นักกีฬาที่ได้ทำการแข่งขันไปในเมื่อวานนี้ ต่างก็มีทั้งดีใจและเสียใจไปตามๆกัน นักกีฬาที่แพ้การแข่งขันกีฬาในเมื่อวานต่างก็ต้องกลับประเทศไปอย่างไม่ได้อะไรเลย ส่วนนักกีฬาที่ชนะการแข่งขันกีฬาในเมื่อวานต่างก็ฝึกซ้อมกันอย่างเข้มงวดเพื่อทำการแข่งขันในรอบชิงชนะเลิศในวันพรุ่งนี้ เพราะในวันพรุ่งนี้ (วันที่ 4 Super Singha เกมส์มี 5 วัน) จะทำการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของกีฬาทุกประเภท
“ปิ๊ง ป่อง ประกาศเรียนทุกท่านทราบวันนี้จะเริ่มการแข่งขันในเวลา 10.00 น. ซึ่งรายการการแข่งขันวันนี้มีดังนี้ครับ
เวลา10.00 น.จะมีการแข่งทำอาหาร
เวลา12.00 น. จะทำการแข่งขันกังฟู
เวลา14.00 น. จะทำการแข่งขันเคนโด้
เวลา16.00 น. จะทำการแข่งขันกรีฑา
เวลา18.00 น. จะทำการแข่งขันแบตมินตัน
เวลา20.00 น. จะทำการแข่งขันยิมนาสติกลีลาเป็นรายการสุดท้ายนะครับ
วันนี้เราทำการแข่งขันให้เร็วขึ้นเพื่อที่จะให้นักกีฬาที่ชนะในวันนี้ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ เพื่อการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศในวันพรุ่งนี้นะครับ” โฆษกประกาศบอกเวลาการแข่งขันทุกรายการของวันนี้ให้นักกีฬาและผู้ชมทุกคนได้ทราบ นักกีฬาที่ทำการแข่งขันในวันนี้ต่างทยอยกันออกมาซ้อม วอร์มร่างกายเพื่อเตรียมทำการแข่งขัน
“มาแล้ว Se-chan อาหารเช้าของ Se-chan ได้แล้วจ้ะ วันนี้ฉันลงแข่งทำอาหารด้วยนะ ก็เลยลองโชว์ฝีมือให้ Se-chan ทานก่อนไง ฉันทำสปาเก็ตตี้ไทยมาให้ทานนะ” Konoka วางอาหารลงบนโต๊ะแล้วนั่งลงข้างๆ Setsuna เพื่อทานอาหารเช้าด้วยกัน
“เอ่อ.....คุณหนูคะ ดิฉันว่าอาหารนี่เขาเรียกกันว่าผัดไทยนะคะ ไม่ใช่สปาเก็ตตี้ แล้ว...เอ่อ......คือว่า.เอ่อ....... ” Setsuna นั่งอ้ำอึ้งอยู่จึงทำให้ Konoka งอนนิดหน่อยแล้วก็สงสัยว่าทำไมถึงไม่ทานอาหารที่ทำให้
“เอ่อ.......คือว่าไม่ใช่ว่าดิฉันไม่อยากกินนะคะ แต่ดิฉันรู้สึกว่ามันเลี่ยนค่ะ เห็นแล้วมันอยากจะอาเจียนออกมาทันทีเลย เหมือนเคยโดนจับยัดให้กินมาเป็น 10 จานอย่างนั้นแหละค่ะ” Setsuna มองดูผัดไทยอย่างกลัวๆ ทั้งๆที่เธอพึ่งมาประเทศไทยครั้งแรก แต่ทำไมกลับรู้สึกว่าเคยกินผัดไทยจนเอียนก็ไม่รู้
“ไม่เป็นไรหรอก Se-chan ถ้า Se-chan ไม่อยากกินไม่ต้องกินก็ได้ ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวฉันไปทำอย่างอื่นให้กินก็ได้” Konoka มองหน้า Setsuna ด้วยดวงตาที่มีหยดน้ำใสๆคลออยู่แล้วจึงลุกหยิบผัดไทยจากโต๊ะเดินไปเก็บ
“คุณหนูคะ ดิฉันต้องขอโทษที่พูดอะไรที่ทำให้คุณหนูต้องเสียใจ เอาเป็นว่าดิฉันจะกินให้หมดเลยนะคะ” Setsuna ดึงมือ Konoka ไว้ก่อนที่จะลุกออกไป
“ไม่เป็นไรหรอก Se-chan มันเหมือนกับว่าฉันบังคับให้เธอกินเลยนะ” Konoka หันมาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“ไม่หรอกค่ะ ถ้าเป็นคุณหนูดิฉันไม่เคยคิดว่าฝืนใจเลย มาทานด้วยกันนะคะคุณหนู...เอ่อ...... มาทานด้วยกันเถอะนะ Kono-chan” Setsuna ยิ้มอย่างโอนโยนให้โคโนกะ มื้อนี้คงจะเป็นการทานอาหารเช้าที่มีความสุขสำหรับทั้งคู่ก็ว่าได้ เวลาแห่งความสุขผ่านไป เวลาแห่งการชิงชัยก็มาถึงเวลา10.00 แล้ว ต่อไปจะเป็นการเริ่มการแข่งขันการทำอาหาร แต่มีเงื่อนไขอย่างหนึ่งคือต้องเป็นอาหารไทยเท่านั้น ซึ่ง Konoka ก็เลือกที่จะทำผัดไทย (เอาต้มยำกุ้งมั่งเซ่)
“สู้ๆ........นะคะคุณหนู อาหารของคุณหนูอร่อยที่สุดเลยค่ะ” Setsuna ตะโกนเชียร์ Konoka สุดเสียงทำให้ Konoka อดหันมายิ้มให้ไม่ได้
“ตอนนี้นะครับเวลาการแข่งขันเหลืออีก 1 นาทีสุดท้ายนะครับ และต่อไปจะเป็นการตัดสินกันแล้วนะครับ
ในรอบนี้จะมีผู้ได้ไปแข่งต่อในรอบชิงชนะเลิศทั้งหมด 5 คนนะครับ ..
เอาล่ะครับหมดเวลาแล้ว ตอนนี้คณะกรรมการกำลังชิมอาหารของนักกีฬาทั้ง 10 คนอยู่นะครับ..
ได้เวลาตัดสินแล้วครับผมจะประกาศรายชื่อผู้เข้ารอบนะครับ
1 นักกีฬาจาก ไทยครับ
2 นักกีฬาจากอินเดียครับ
3 นักกีฬาจากญี่ปุ่นครับ
4 นักกีฬาจากเวียดนามครับ
และสุดท้ายนะครับนักกีฬาจาก.......จาก..... จากฝรั่งเศสครับ” โฆษกประกาศรายชื่อหมดแล้วทันทีที่ประกาศจบ Konoka ก็วิ่งเข้ามากอด Setsuna ด้วยความดีใจ
“นี่ ฉันทำได้แล้วล่ะ Se-chan” Konoka ดีใจมากที่ได้เข้ารอบชิง
“ดีใจดวยนะคะ” Setsuna ยิ้มตอบด้วยความดีใจเช่นกัน
“เออนี่ Se-chan ฉันว่าเรารีบไปสนามกังฟูดีกว่า ป่านนี้ Ku-chan คงใกล้ลงแข่งแล้วแน่ๆเลย ไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทัน” ทั้ง 2 คนรีบวิ่งไปที่สนามกีฬาแข่งกังฟู กำลังเห็น Ku Fei ต่อสู้อยู่ในยกที่ 2
“Ku-chan.........สู้เค้านะ..............ฉันชนะแล้วเธอต้องชนะนะ” Konoka ตะโกนเชียร์ Ku ออกไปดังมาก ทำให้คนทั้งสนามหันมามองกันเป็นตาเดียวกัน
“มังแน่อยู่เลี้ยวน้อ ชนะสบายๆอยู่เลี้ยว” Ku พูดกับตัวเองเบาๆแล้วหันมายกนิ้วให้กับ Konoka
“คุณหนูคะ ดิฉันขอตัวไปเตรียมตัวก่อนนะคะ ต่อไปเป็นการแข่งขันของดิฉันแล้ว” Setsuna พูดจบก็เดินออกไปที่สนามเคนโด้ของอีกฝั่ง
การแข่งขัน 2 รายการผ่านไปซึ่งผลการแข่งขันก็เป็นไปตามที่คาดไว้ Ku Fei ชนะและได้เข้าแข่งในรอบชิงในวันพรุ่งนี้
ณ สนามเคนโด้ Setsuna ยืนใส่ชุดเตรียมพร้อมแข่งไว้แล้ว Konoka ที่รีบมาเชียร์ Setsuna ก็มาถึงทันพอดี ยกที่1เริ่มขึ้น เสียงเชียร์ของฝั่งคู่ต่อสู้ดังกระหึ่มจนกลบเสียงของ Konoka ไปหมดแต่ Konoka ก็ยังคงตะโกนเชียร์ต่อไป
“ตืด.................หมดยกที่ 1 ครับ โห...คู่ต่อสู้ 2 คนนี้สู้ได้อย่างสูสีมากเลยนะครับ คะแนนออกมาแล้วครับ ยกแรกเสมอครับ” หลังจากประกาศจบก็เป็นการเริ่มยก 2 Setsuna เริ่มเป็นฝ่ายบุกแต่ฝ่ายนั้นก็ตั้งรับได้อย่างสมบูรณ์แบบและโจมตีกลับอย่างสมบูรณ์แบบเช่นกัน
“ตืด.................หมดยกที่ 2 ครับ ตอนนี้ทางนักกีฬาญี่ปุ่นต้องหาวิธีโต้กลับให้ทันนะครับเพราะตอนนี้ คะแนนได้นำไป 3 คะแนนแล้วนะครับ” ตอนนี้ทางฝ่ายคู่ต่อสู้นั้นนำ Setsuna ไปถึง 3 คะแนน ต่อไปเป็นการต่อสู้ยกสุดท้าย ทางคู่ต่อสู้โจมตีมากขึ้น แต่ Setsuna ก็ตั้งรับได้ทุกครั้งแต่ยังไม่มีโอกาสทำคะแนน เหลืออีก 10 วินาทีสุดท้าย
“สงสัยคงต้องใช้ท่าไม้ตายซะแล้ว” Setsuna นึกขึ้นในใจ เพราะถ้าไม่ใช้คงชนะไม่ได้
ชิมเมริวพิฆาต!!!!!!!!!!!!!!
ทันใดนั้นความเร็วของ Setsuna ก็เพิ่มขึ้น ทำให้การโจมตึเข้าเป้าหมายถึง 5 ครั้ง
“ตืด.....................หมดเวลาการแข่งขันครับ ตอนนี้ผลคะแนนยังไม่ออกมา
แต่ดูไม่รู้เลยนะครับว่าใครเป็นฝ่ายชนะ ..
ผลคะแนนออกมาแล้วครับ คะแนน 12-10 ครับ ผู้เข้ารอบคือ นักกีฬาจากญี่ปุ่นครับ” ทันทีที่ผลออกมาก็ทำให้คนในสนามเฮกันใหญ่ Setsuna และนักกีฬาอีกประเทศหนึ่ง เดินมาจับมือกันเพื่อแสดงถึงน้ำใจนักกีฬาที่มีต่อกัน
การแข่งขันช่วงเย็นของนักกีฬาจากญี่ปุ่นได้หมดลงเหลืออีก 1 กีฬาที่ยังคงซ้อมเพื่อรอแข่งในเวลา 20.00น.
.
และแล้วก็มาถึงการแข่งขันรอบสุดท้ายของวันนี้ การแข่งขันยิมนาสติกลีลาที่ทุกคนเฝ้ารอคอยชมมาตลอด
“นี่ Makie......ฉันไม่ค่อยมั่นใจเลยได้คนที่ 2 ซะด้วยสิ ฉันถนัดลูกบอลนี่นา แต่ทำไมต้องได้เล่นริบบิ้นด้วยนะ โอ้ยตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆ ฉันจะช็อกตายก่อนแข่งไหมเนี่ย” Misato ตัวเย็นเฉียบเพราะตื่นเต้นมากๆ ตอนนี้เริ่มการแข่งขันแล้วต่อไปก็คือตาของเธอแล้ว
“ใจเย็นๆนะ Misato-chan เธอต้องมั่นใจนะ เพราะเธอได้ซ้อมมาอย่างเต็มที่แล้วนะทำให้ดีที่สุดนะ ฉันก็จะทำให้ดีที่สุดเหมือนกันเราต้องผ่านเข้ารอบไปด้วยกันนะ” Makie พูดปลอบใจเพื่อนทั้งๆที่มือตัวเองก็ยังคงสั่นไม่หยุดเหมือนกัน
**** ต่อไปเป็นการแสดงริบบิ้นของนักกีฬาจากญี่ปุ่น คุณ Fujimura Misato******
Misato ก้าวขาเข้าไปในสนามพร้อมกับโปรยยิ้มให้กับทุกคนที่มาเชียร์ทีมญี่ปุ่น
“เธอทำได้ เชื่อฉันนะ Misato” Makie พูดให้กำลังใจเพื่อนอยู่ข้างๆฟอร์ เพราะอีกไม่กี่คนก็เป็นการแสดงของเธอเหมือนกัน
การแสดงของมิซาโตะจบลง ด้วยเสียงปรบมือที่ดังสนั่นมากขึ้นทุกที ผลคะแนนออกมาแล้ว 12.35 เป็นคะแนนที่ดีมากเลยทีเดียว
“Makie ฉันทำได้แล้ว เฮ้อ โล่งจังเลย เหมือนยกภูเขาไฟฟูจิออกจากอกเลย อีก 5 คนก็ถึงตาเธอแล้วใช่ไหมตั้งใจนะ” Misato มาหา Makie ทันทีที่แข่งจบและก็พูดให้กำลังใจ Makie ที่กำลังจะแข่งต่อ (แล้วไอ้ภาษาญี่ปุ่นมีสำนวนนี้ด้วยหรือ หรือว่าลอกมาจากสำนวนไทยกันแน่เนี่ย แค่ภูเขาเฉยๆ ก็พอแล้ว ไม่ต้องภูเขาไฟฟูจิหรอกนะ)
“ฉันก็เหมือนเธอแหละ Misato ได้เล่นที่ไม่ถนัดซะด้วย ก็ฉันถนัดริบบิ้นนี่นา แต่กลับได้เล่นลูกบอล(สลับข้างกันพอดีเลยนะ)” Makie บ่นพึมพำกับ Misato
และแล้ว ชื่อของ Makie ก็ได้ถูกเรียกขึ้น Makie ก้าวออกไปยืนที่ฟอร์เหมือนที่เธอได้ซ้อมมา
ทันทีที่เพลงขึ้น Makie โชว์ลีลาการแสดงได้อย่างงดงาม แต่ละท่าทีไช้เป็นท่าที่ได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี
การแสดงจบลงอย่างงดงาม Makie ยืนรอฟังผลคะแนนที่กำลังจะประกาศออกมา
ปรากฏว่าได้คะแนน 14.09 คะแนน เสียงเฮดังขึ้นทีที่ผลคะแนนออกมา Makie วิ่งเข้าไปกอด Misato พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความดีใจ การแข่งขันวันนี้จบลงอย่างงดงามที่สุด
“พรุ่งนี้จะเป็นการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของทุกกีฬา วันนี้การแข่งขันทุกประเภทเสร็จสิ้นแล้วขอให้นักกีฬาได้ไปพักผ่อนให้เต็มที่เพื่อการแข่งขันในวันพรุ่งนี้นะครับ” หลังจบการประกาศ ทุกคนต่างก็แยกกันไปพักผ่อนที่ห้องของตัวเอง Makie เองก็เหนื่อยมากจึงรีบขึ้นห้องไปอาบน้ำและนอนพัก
“เฮ้อ........พรุ่งนี้ต้องเหนื่อยอีกแล้วหรือเนี่ย ออกไปสูดอากาศก่อนนอนดีกว่า+++++นี่ Ako เธอดีใจกับฉันด้วยใช่ไหม ฉันได้เข้ารอบชิงแล้วนะ อีกแค่วันเดียว Ako เราก็จะได้เจอกันแล้วนะ” Makie ออกไปยืนนอกระเบียงห้องนอนพักนึงก็เข้ามานอน จึงไม่ได้สังเกตว่าข้างห้องของเธอก็เปิดระเบียงออกมาเหมือนกัน
“Makie........ฉันจะชนะให้ได้ ฉันจะเอาความภูมิใจของฉันกลับไปให้เธอดูนะ คืนนี้เธอจะฝันดีหรือเปล่านะ Makie แต่เธอรู้ไว้นะว่าฉันฝันดีทุกคืนที่คิดถึงเธอ ราตรีสวัสดิ์นะ” Ako เดินไปปิดระเบียงห้องแล้วเดินตรงกับมานอนพักผ่อนเพื่อการแข่งในวันพรุ่งนี้
“ปิ๊ง ป่อง ประกาศเรียนทุกท่านทราบวันนี้จะเริ่มการแข่งขันในเวลา 10.00 น. ซึ่งรายการการแข่งขันวันนี้มีดังนี้ครับ
เวลา10.00 น.จะมีการแข่งทำอาหาร
เวลา12.00 น. จะทำการแข่งขันกังฟู
เวลา14.00 น. จะทำการแข่งขันเคนโด้
เวลา16.00 น. จะทำการแข่งขันกรีฑา
เวลา18.00 น. จะทำการแข่งขันแบตมินตัน
เวลา20.00 น. จะทำการแข่งขันยิมนาสติกลีลาเป็นรายการสุดท้ายนะครับ
วันนี้เราทำการแข่งขันให้เร็วขึ้นเพื่อที่จะให้นักกีฬาที่ชนะในวันนี้ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ เพื่อการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศในวันพรุ่งนี้นะครับ” โฆษกประกาศบอกเวลาการแข่งขันทุกรายการของวันนี้ให้นักกีฬาและผู้ชมทุกคนได้ทราบ นักกีฬาที่ทำการแข่งขันในวันนี้ต่างทยอยกันออกมาซ้อม วอร์มร่างกายเพื่อเตรียมทำการแข่งขัน
“มาแล้ว Se-chan อาหารเช้าของ Se-chan ได้แล้วจ้ะ วันนี้ฉันลงแข่งทำอาหารด้วยนะ ก็เลยลองโชว์ฝีมือให้ Se-chan ทานก่อนไง ฉันทำสปาเก็ตตี้ไทยมาให้ทานนะ” Konoka วางอาหารลงบนโต๊ะแล้วนั่งลงข้างๆ Setsuna เพื่อทานอาหารเช้าด้วยกัน
“เอ่อ.....คุณหนูคะ ดิฉันว่าอาหารนี่เขาเรียกกันว่าผัดไทยนะคะ ไม่ใช่สปาเก็ตตี้ แล้ว...เอ่อ......คือว่า.เอ่อ....... ” Setsuna นั่งอ้ำอึ้งอยู่จึงทำให้ Konoka งอนนิดหน่อยแล้วก็สงสัยว่าทำไมถึงไม่ทานอาหารที่ทำให้
“เอ่อ.......คือว่าไม่ใช่ว่าดิฉันไม่อยากกินนะคะ แต่ดิฉันรู้สึกว่ามันเลี่ยนค่ะ เห็นแล้วมันอยากจะอาเจียนออกมาทันทีเลย เหมือนเคยโดนจับยัดให้กินมาเป็น 10 จานอย่างนั้นแหละค่ะ” Setsuna มองดูผัดไทยอย่างกลัวๆ ทั้งๆที่เธอพึ่งมาประเทศไทยครั้งแรก แต่ทำไมกลับรู้สึกว่าเคยกินผัดไทยจนเอียนก็ไม่รู้
“ไม่เป็นไรหรอก Se-chan ถ้า Se-chan ไม่อยากกินไม่ต้องกินก็ได้ ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวฉันไปทำอย่างอื่นให้กินก็ได้” Konoka มองหน้า Setsuna ด้วยดวงตาที่มีหยดน้ำใสๆคลออยู่แล้วจึงลุกหยิบผัดไทยจากโต๊ะเดินไปเก็บ
“คุณหนูคะ ดิฉันต้องขอโทษที่พูดอะไรที่ทำให้คุณหนูต้องเสียใจ เอาเป็นว่าดิฉันจะกินให้หมดเลยนะคะ” Setsuna ดึงมือ Konoka ไว้ก่อนที่จะลุกออกไป
“ไม่เป็นไรหรอก Se-chan มันเหมือนกับว่าฉันบังคับให้เธอกินเลยนะ” Konoka หันมาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“ไม่หรอกค่ะ ถ้าเป็นคุณหนูดิฉันไม่เคยคิดว่าฝืนใจเลย มาทานด้วยกันนะคะคุณหนู...เอ่อ...... มาทานด้วยกันเถอะนะ Kono-chan” Setsuna ยิ้มอย่างโอนโยนให้โคโนกะ มื้อนี้คงจะเป็นการทานอาหารเช้าที่มีความสุขสำหรับทั้งคู่ก็ว่าได้ เวลาแห่งความสุขผ่านไป เวลาแห่งการชิงชัยก็มาถึงเวลา10.00 แล้ว ต่อไปจะเป็นการเริ่มการแข่งขันการทำอาหาร แต่มีเงื่อนไขอย่างหนึ่งคือต้องเป็นอาหารไทยเท่านั้น ซึ่ง Konoka ก็เลือกที่จะทำผัดไทย (เอาต้มยำกุ้งมั่งเซ่)
“สู้ๆ........นะคะคุณหนู อาหารของคุณหนูอร่อยที่สุดเลยค่ะ” Setsuna ตะโกนเชียร์ Konoka สุดเสียงทำให้ Konoka อดหันมายิ้มให้ไม่ได้
“ตอนนี้นะครับเวลาการแข่งขันเหลืออีก 1 นาทีสุดท้ายนะครับ และต่อไปจะเป็นการตัดสินกันแล้วนะครับ
ในรอบนี้จะมีผู้ได้ไปแข่งต่อในรอบชิงชนะเลิศทั้งหมด 5 คนนะครับ ..
เอาล่ะครับหมดเวลาแล้ว ตอนนี้คณะกรรมการกำลังชิมอาหารของนักกีฬาทั้ง 10 คนอยู่นะครับ..
ได้เวลาตัดสินแล้วครับผมจะประกาศรายชื่อผู้เข้ารอบนะครับ
1 นักกีฬาจาก ไทยครับ
2 นักกีฬาจากอินเดียครับ
3 นักกีฬาจากญี่ปุ่นครับ
4 นักกีฬาจากเวียดนามครับ
และสุดท้ายนะครับนักกีฬาจาก.......จาก..... จากฝรั่งเศสครับ” โฆษกประกาศรายชื่อหมดแล้วทันทีที่ประกาศจบ Konoka ก็วิ่งเข้ามากอด Setsuna ด้วยความดีใจ
“นี่ ฉันทำได้แล้วล่ะ Se-chan” Konoka ดีใจมากที่ได้เข้ารอบชิง
“ดีใจดวยนะคะ” Setsuna ยิ้มตอบด้วยความดีใจเช่นกัน
“เออนี่ Se-chan ฉันว่าเรารีบไปสนามกังฟูดีกว่า ป่านนี้ Ku-chan คงใกล้ลงแข่งแล้วแน่ๆเลย ไปกันเถอะ เดี๋ยวไม่ทัน” ทั้ง 2 คนรีบวิ่งไปที่สนามกีฬาแข่งกังฟู กำลังเห็น Ku Fei ต่อสู้อยู่ในยกที่ 2
“Ku-chan.........สู้เค้านะ..............ฉันชนะแล้วเธอต้องชนะนะ” Konoka ตะโกนเชียร์ Ku ออกไปดังมาก ทำให้คนทั้งสนามหันมามองกันเป็นตาเดียวกัน
“มังแน่อยู่เลี้ยวน้อ ชนะสบายๆอยู่เลี้ยว” Ku พูดกับตัวเองเบาๆแล้วหันมายกนิ้วให้กับ Konoka
“คุณหนูคะ ดิฉันขอตัวไปเตรียมตัวก่อนนะคะ ต่อไปเป็นการแข่งขันของดิฉันแล้ว” Setsuna พูดจบก็เดินออกไปที่สนามเคนโด้ของอีกฝั่ง
การแข่งขัน 2 รายการผ่านไปซึ่งผลการแข่งขันก็เป็นไปตามที่คาดไว้ Ku Fei ชนะและได้เข้าแข่งในรอบชิงในวันพรุ่งนี้
ณ สนามเคนโด้ Setsuna ยืนใส่ชุดเตรียมพร้อมแข่งไว้แล้ว Konoka ที่รีบมาเชียร์ Setsuna ก็มาถึงทันพอดี ยกที่1เริ่มขึ้น เสียงเชียร์ของฝั่งคู่ต่อสู้ดังกระหึ่มจนกลบเสียงของ Konoka ไปหมดแต่ Konoka ก็ยังคงตะโกนเชียร์ต่อไป
“ตืด.................หมดยกที่ 1 ครับ โห...คู่ต่อสู้ 2 คนนี้สู้ได้อย่างสูสีมากเลยนะครับ คะแนนออกมาแล้วครับ ยกแรกเสมอครับ” หลังจากประกาศจบก็เป็นการเริ่มยก 2 Setsuna เริ่มเป็นฝ่ายบุกแต่ฝ่ายนั้นก็ตั้งรับได้อย่างสมบูรณ์แบบและโจมตีกลับอย่างสมบูรณ์แบบเช่นกัน
“ตืด.................หมดยกที่ 2 ครับ ตอนนี้ทางนักกีฬาญี่ปุ่นต้องหาวิธีโต้กลับให้ทันนะครับเพราะตอนนี้ คะแนนได้นำไป 3 คะแนนแล้วนะครับ” ตอนนี้ทางฝ่ายคู่ต่อสู้นั้นนำ Setsuna ไปถึง 3 คะแนน ต่อไปเป็นการต่อสู้ยกสุดท้าย ทางคู่ต่อสู้โจมตีมากขึ้น แต่ Setsuna ก็ตั้งรับได้ทุกครั้งแต่ยังไม่มีโอกาสทำคะแนน เหลืออีก 10 วินาทีสุดท้าย
“สงสัยคงต้องใช้ท่าไม้ตายซะแล้ว” Setsuna นึกขึ้นในใจ เพราะถ้าไม่ใช้คงชนะไม่ได้
ชิมเมริวพิฆาต!!!!!!!!!!!!!!
ทันใดนั้นความเร็วของ Setsuna ก็เพิ่มขึ้น ทำให้การโจมตึเข้าเป้าหมายถึง 5 ครั้ง
“ตืด.....................หมดเวลาการแข่งขันครับ ตอนนี้ผลคะแนนยังไม่ออกมา
แต่ดูไม่รู้เลยนะครับว่าใครเป็นฝ่ายชนะ ..
ผลคะแนนออกมาแล้วครับ คะแนน 12-10 ครับ ผู้เข้ารอบคือ นักกีฬาจากญี่ปุ่นครับ” ทันทีที่ผลออกมาก็ทำให้คนในสนามเฮกันใหญ่ Setsuna และนักกีฬาอีกประเทศหนึ่ง เดินมาจับมือกันเพื่อแสดงถึงน้ำใจนักกีฬาที่มีต่อกัน
การแข่งขันช่วงเย็นของนักกีฬาจากญี่ปุ่นได้หมดลงเหลืออีก 1 กีฬาที่ยังคงซ้อมเพื่อรอแข่งในเวลา 20.00น.
.
และแล้วก็มาถึงการแข่งขันรอบสุดท้ายของวันนี้ การแข่งขันยิมนาสติกลีลาที่ทุกคนเฝ้ารอคอยชมมาตลอด
“นี่ Makie......ฉันไม่ค่อยมั่นใจเลยได้คนที่ 2 ซะด้วยสิ ฉันถนัดลูกบอลนี่นา แต่ทำไมต้องได้เล่นริบบิ้นด้วยนะ โอ้ยตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆ ฉันจะช็อกตายก่อนแข่งไหมเนี่ย” Misato ตัวเย็นเฉียบเพราะตื่นเต้นมากๆ ตอนนี้เริ่มการแข่งขันแล้วต่อไปก็คือตาของเธอแล้ว
“ใจเย็นๆนะ Misato-chan เธอต้องมั่นใจนะ เพราะเธอได้ซ้อมมาอย่างเต็มที่แล้วนะทำให้ดีที่สุดนะ ฉันก็จะทำให้ดีที่สุดเหมือนกันเราต้องผ่านเข้ารอบไปด้วยกันนะ” Makie พูดปลอบใจเพื่อนทั้งๆที่มือตัวเองก็ยังคงสั่นไม่หยุดเหมือนกัน
**** ต่อไปเป็นการแสดงริบบิ้นของนักกีฬาจากญี่ปุ่น คุณ Fujimura Misato******
Misato ก้าวขาเข้าไปในสนามพร้อมกับโปรยยิ้มให้กับทุกคนที่มาเชียร์ทีมญี่ปุ่น
“เธอทำได้ เชื่อฉันนะ Misato” Makie พูดให้กำลังใจเพื่อนอยู่ข้างๆฟอร์ เพราะอีกไม่กี่คนก็เป็นการแสดงของเธอเหมือนกัน
การแสดงของมิซาโตะจบลง ด้วยเสียงปรบมือที่ดังสนั่นมากขึ้นทุกที ผลคะแนนออกมาแล้ว 12.35 เป็นคะแนนที่ดีมากเลยทีเดียว
“Makie ฉันทำได้แล้ว เฮ้อ โล่งจังเลย เหมือนยกภูเขาไฟฟูจิออกจากอกเลย อีก 5 คนก็ถึงตาเธอแล้วใช่ไหมตั้งใจนะ” Misato มาหา Makie ทันทีที่แข่งจบและก็พูดให้กำลังใจ Makie ที่กำลังจะแข่งต่อ (แล้วไอ้ภาษาญี่ปุ่นมีสำนวนนี้ด้วยหรือ หรือว่าลอกมาจากสำนวนไทยกันแน่เนี่ย แค่ภูเขาเฉยๆ ก็พอแล้ว ไม่ต้องภูเขาไฟฟูจิหรอกนะ)
“ฉันก็เหมือนเธอแหละ Misato ได้เล่นที่ไม่ถนัดซะด้วย ก็ฉันถนัดริบบิ้นนี่นา แต่กลับได้เล่นลูกบอล(สลับข้างกันพอดีเลยนะ)” Makie บ่นพึมพำกับ Misato
และแล้ว ชื่อของ Makie ก็ได้ถูกเรียกขึ้น Makie ก้าวออกไปยืนที่ฟอร์เหมือนที่เธอได้ซ้อมมา
ทันทีที่เพลงขึ้น Makie โชว์ลีลาการแสดงได้อย่างงดงาม แต่ละท่าทีไช้เป็นท่าที่ได้รับการฝึกมาเป็นอย่างดี
การแสดงจบลงอย่างงดงาม Makie ยืนรอฟังผลคะแนนที่กำลังจะประกาศออกมา
ปรากฏว่าได้คะแนน 14.09 คะแนน เสียงเฮดังขึ้นทีที่ผลคะแนนออกมา Makie วิ่งเข้าไปกอด Misato พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความดีใจ การแข่งขันวันนี้จบลงอย่างงดงามที่สุด
“พรุ่งนี้จะเป็นการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของทุกกีฬา วันนี้การแข่งขันทุกประเภทเสร็จสิ้นแล้วขอให้นักกีฬาได้ไปพักผ่อนให้เต็มที่เพื่อการแข่งขันในวันพรุ่งนี้นะครับ” หลังจบการประกาศ ทุกคนต่างก็แยกกันไปพักผ่อนที่ห้องของตัวเอง Makie เองก็เหนื่อยมากจึงรีบขึ้นห้องไปอาบน้ำและนอนพัก
“เฮ้อ........พรุ่งนี้ต้องเหนื่อยอีกแล้วหรือเนี่ย ออกไปสูดอากาศก่อนนอนดีกว่า+++++นี่ Ako เธอดีใจกับฉันด้วยใช่ไหม ฉันได้เข้ารอบชิงแล้วนะ อีกแค่วันเดียว Ako เราก็จะได้เจอกันแล้วนะ” Makie ออกไปยืนนอกระเบียงห้องนอนพักนึงก็เข้ามานอน จึงไม่ได้สังเกตว่าข้างห้องของเธอก็เปิดระเบียงออกมาเหมือนกัน
“Makie........ฉันจะชนะให้ได้ ฉันจะเอาความภูมิใจของฉันกลับไปให้เธอดูนะ คืนนี้เธอจะฝันดีหรือเปล่านะ Makie แต่เธอรู้ไว้นะว่าฉันฝันดีทุกคืนที่คิดถึงเธอ ราตรีสวัสดิ์นะ” Ako เดินไปปิดระเบียงห้องแล้วเดินตรงกับมานอนพักผ่อนเพื่อการแข่งในวันพรุ่งนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น