ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : CH8
"คุณแม่ขาเมื่อไหร่น้องจะออกมาซักทีค่ะ อยู่ในนั้นน้องหายใจออกเหรอคะ"
เด็กหญิงตัวน้อยเอ่ยถามถึงน้องที่อยู่ในท้องของคนเป็นแม่ ด้วยคำพูดไร้เดียงสาตามประสาเด็กๆ
"อีกสี่เดือนน้องก็จะออกมาแล้วค่ะ
เดี๋ยวอีกหน่อยหนูก็จะได้เล่นกับน้องแล้วนะคะ ส่วนตอนนี้น้องอยู่ในท้อง น้องไม่อึดอัดหรอกค่ะ เพราะว่าน้องหายใจทางสายสะดือ "
คนเป็นแม่อธิบายในสิ่งที่ลูกสาวนั้น
สงสัยให้ชัดเจน แต่เด็กหญิงเหมือน
จะยังงงๆอยู่
"แล้วสายสะดือเป็นยังไงเหรอค่ะ"
"เอาไว้หนูโตขึ้นหนูก็จะเข้าใจเองค่ะ
และที่สำคัญถ้าหนูอยากมีความรู้เยอะๆ จะต้องตั้งใจเรียนหนังสือ
จะได้เก่งๆเข้าใจมั๊ยค่ะ"
"ค่ะ ฟ้าใสจะตั้งใจเรียน จะได้เก่งๆ
มีความรู้มากๆค่ะ "
"ดีมากค่ะคนเก่งของแม่ ฟอด"
"มาเร็วลูกฟ้าใส มาทานคุกกี้กันดีกว่า
ยายเพิ่งอบเสร็จกำลังร้อนๆเลยลูก"
คนเป็นยายที่เดินออกมาจากห้องครัว
พร้อมกับที่ในมือนั้นถือจานขนมที่เพิ่งทำเสร็จหมาดๆมาให้หลานสาวได้ทาน
เป็นของว่าง
"อร่อยจังเลยค่ะคุณยาย
ฟ้าใสชอบมากๆค่ะ"
"ปากหวานนะเรา อร่อยก็ทานเยอะๆ
เลย ยายทำเอาไว้ให้เยอะแยะเลย"
"เอมแล้วเราล่ะไม่ทานบ้างเหรอ"
"ไม่ดีกว่าค่ะคุณแม่ ไม่นึกอยากเลยค่ะ"
" คนท้องก็อย่างนี้แหละ แล้วเมื่อไหร่เราจะกลับไปอยู่กับน้ำซะทีล่ะ "
"ยังดีกว่าค่ะ เอาไว้หลังคลอดค่อยคิด
อีกที อยู่ที่นี่ก็สบายดีค่ะ"
เธอยังไม่ได้คิดจะกลับไปอยู่บ้าน
กับเขาเพราะแบบนี้มันก็ดีแล้ว
"มัวแต่แกล้งเขา ระวังเจ้าน้ำจะมีผู้หญิงใหม่จริงๆนะ ยิ่งห่างๆกันแบบนี้ด้วย"
คนเป็นแม่เอ่ยสอนและเตือนลูกสาว
เพราะยังไงเธอเองก็อาบน้ำร้อนมาก่อน เลยไม่อยากให้ลูกนั้นไปทิฐิ
กับอะไรให้มันมากนัก อะไรที่ปล่อยวางได้ก็อยากให้ลูกนั้นปล่อยผ่านมันไปบ้าง
"เอมไม่กลัวหรอก ถ้าน้ำจะมีจริง
เอมก็จะทิ้งน้ำจริงๆเหมือนกัน"
"เฮ้อแล้วแต่จะคิดแล้วกัน แม่ล่ะเบื่อที่จะสอนจะบอกแล้ว ไปทำกับข้าวให้พ่อเราดีกว่า เดี๋ยวคงจะกลับมาแล้ว"
หลังจากที่คล้อยหลังคนเป็นแม่ที่เดินออกไปแล้ว เอมเองก็กำลังคิดตามใน
สิ่งที่แม่พูดเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี จะกลับไปอยู่กับเขา หรือว่าอยู่กับพ่อแม่ที่บ้าน เธอเองก็แค่อยากดัดนิสัยเขาซักระยะหนึ่ง แต่ก็แอบหวั่นใจในความเจ้าชู้ของเขาอยู่เหมือนกัน
"ไงคะไอ้ประธาน นั่งหน้าบูดเป็นตูดลิง
เลยนะมึง"
เชอร์รีนที่นานๆที่จะเข้ามาบริษัทซักที
เอ่ยทักเพื่อนสนิทที่นั่งหน้าอมทุกข์
อยู่ในห้องทำงาน
"แกมามีธุระอะไร" น้ำพูด
"ปล่าวแค่มาทักทาย เห็นหายหน้าหายตา เลยจะชวนไปดื่มกัน" เชอพูด
"ไม่ไปอ่ะ ขี้เกียจ อีกอย่างฉันเลิก
เที่ยวแบบนั้นอย่างถาวรแล้ว" น้ำพูด
"บร๊ะเจ้า สงสัยฟ้าคงจะพิโรธหนักเว้ย
ที่เสือผู้หญิงอย่างแกสิ้นลาย"เชอพูด
"เออกูยอมรับ มึงจะไปไหนมึงก็ไปเลย
ถ้าไม่ใช่เรื่องงานกูไม่ไปไหนกับมึงทั้งนั้น "
"ไปก็ได้ ไม่เปลี่ยนใจแน่นะ ขาว สวย
อึ๋มๆทั้งนั้นนะวันนี้อ่ะ "
"ถ้าอีกหนึ่งนาทีมึงยังไม่ไปกูจะเตะมึง
ให้ก้นช้ำเลยคอยดู"
"โว๊ะ ไปจริงๆแล้ว"
ตื๊อดึงๆ
Aim: เย็นนี้ว่างมั๊ย ลูกอยากเจอ
มาให้ลูกเห็นหน้าหน่อยสิ
ร่างสูงที่กำลังจดจ่อกับการหาเอกสารที่ชั้นนั้นได้ยินเสียงดังจากโปรแกรมแชทสีเขียว เลยหยิบมือถือยี่ห้อที่มีโลโก้ผลไม้ถูกกัดจนแหว่ง ขึ้นมาดูว่า
ใครกันส่งข้อความมาหา พอเปิดอ่าน
ถึงกับอมยิ้มน้อยที่เป็นภรรยานั้นส่งมาบอก เข้าเลยพิมพ์ตอบเธอกลับไป
Nam:ลูกคิดถึงหรือแม่คิดถึงคะ
Aim: ลูกสิ เรื่องอะไรฉันจะต้องคิดถึงคุณกัน
Nam:จริงอ่ะ
Aim:แล้วแต่ถ้าไม่อยากมาก็ไม่ต้องมา....รำคาญ
Nam: เดี๋ยวเลิกงานน้ำไปหานะ
บอกลูกด้วยว่าน้ำคิดถึงมากๆ
ส่งสติ๊กเกอร์หัวใจ
"ไอ้ผัวบ้า" เอมแอบบ่นเขาในใจทั้งๆที่ตอนนี้ใบหน้าเธอเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม
หลังจากคุยกันเมื่อครู่ ซึ่งก็คงจะ
ไปต่างจากอีกคนที่ก็คงนั่งยิ้มเฉกเช่นเดียวกันกับเธอ
...............................
Bye bye I love you
แล้วเจอกันตอนต่อไป
ห่างหายไปนานกับเรื่องนี้
คิดถึงกันบ้างมั๊ย
1เม้นท์ 1ล้านๆกำลังใจที่ดี๊ดีย์
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น