คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Mini Chapter
Chapter Short 1
บทสั้นที่
1
ยานบินลำใหญ่รูปร่างเหมือนเดอะซิมจอดอยู่ที่พื้น
ขาของยานช่วยยึดไม่ให้ส่วนยานนั้นเอียงไปมา
ประตูขนาดใหญ่เปิดออกจากผนังด้านหนึ่งที่อยู่ส่วนล่างของยาน ชายผมสีขาว ผิวขาวเหมือนสำลีทำให้เด่นแม้จะอยู่ท่ามกลางความมืดและสิ่งที่ทำให้เด่นมากไปอีกคือเสื้อที่ใส่
เขาใส่เสื้อเชิดสีขาว
เขาเดินลงมาจากยานที่มีลักษณะคล้ายเดอะซิมตามมาด้วยทหารที่ใส่ชุดสีขาวใส่ชุดที่ดูเหมือนชุดนั้นจะเป็นเกราะที่ทำจากสสารอะไรบางอย่างและมีหมวกที่คลุมใบหน้าทั้งหน้าชุดที่พวกทหารใส่นั้นไม่มีช่องโหว่แม่แต่เล็กน้อยตัวประหลาดที่มีลักษณะคล้ายกับมนุษย์กระโจนออกมาจากความมืด
มันเอามือที่มีเล็บที่ถูกออกแบบมาเพื่อฉีกร่างแทงเข้าที่หลังของทหารนายหนึ่งหวังเพื่อจะฉีกร่างทหารนายนั้น
แต่เล็บที่แข็งของมันกลับหักกลายเป็นเหมือนเศษแก้วเวลาหล่นลงสู่พื้น ทหารที่ถูกแทงค่อยๆหันกลับมาหาตัวประหลาดตัวนั้นอย่างไม่มีความหวาดกลัวใดๆ
"ฆ่ามันซะ"
ชายผมสีขาวสั่ง
"ปัง!"
เสียงจากกระบอกปืนที่คล้ายกับปืนเอ็ม16แต่รูปร่างของปืนเหล่านั้นพัฒนาไปเกินกว่าจะเป็นปืนที่มีกระสุนปกติ
"เรียบร้อยครับ"
เสียงตอบกลับมาจากทหารที่ลั่นไก
"สำรวจพื้นที่แถบนี้ให้หมด หาผู้รอดชีวิต"
ชายผมสีขาวสั่งอีกครั้ง ทหารที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาทั้งหมดวิ่งออกไปในความมืดอย่างรวดเร็ว
"พบหญิงสาวในสภาพใกล้ตายครับและพบศพชายที่เหลือแต่หัวและร่างที่มีแต่กระดูกครับ"
"อยู่ตรงไหนพาฉันไปดู"
"ครับผม"
ทหารคนนั้นเดินนำหน้าชายผมสีขาวไป
ยังมีเสียงปืนดังขึ้นเป็นระยะๆจากในความมืดที่อยู่รอบๆ
"นี่ครับ"
ทหารพูดพร้อมชี้ไปยังหญิงสาวที่นอนคว้ำหน้าอยู่ที่พื้น
หญิงที่สาวนอนอยู่นั้นค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาช้าๆแล้วก็พูดด้วยเสียงที่แหบแห้ง
"นายคนนั้นนี้น่า"
"อ๋อฉันจำเธอได้แล้ว...นี่ทหารหมายเลข 124
เอาเธอไปกับเราด้วย"
ชายผมสีขาวพูดกับเธอก่อนที่จะหันมาสั่งทหาร
หญิงสาวที่เงยหน้ามองก็สลบไป มีทหารสองนายเข้ามาพยุงเธอไปขึ้นยาน 'เธอชื่ออะไรน่ะ...อ๋อไลท์นี่เองจำได้แล้ว' ชายผมสีขาวนึกในใจ
"พบศพชายอีกคนครับผมสีน้ำตาลแดงครับ"
"โอเค"
เขาตอบกลับขณะที่ยืนมองศพของชายคนนั้น 'ตายสองหายห้ารอดหนึ่งงั้นเหรอ พวกนั้นจะไปด้วยกันหรือเปล่าน่ะค่อยถามจากเธอคนนั้นเอาก็แล้วกันแต่ที่แน่ๆต้องหาตัว
อเล็กกับอลิชให้เจอไม่งั้นยุ่งแน่ๆ
คนที่หายไปมีลูลัชกับดาร์คแล้วก็ไวโอเล็ทซิน่ะส่วนคนตายก็...ถึงสภาพสบจะดูแทบไม่ได้ก็เถอะน่าจะเป็นฮาร์ปเปอร์งั้นซิน่ะส่วนอีกคนก็เป็นไมค์ที่เหลือแต่หัว
ข้อมูลนี้ได้มาก็เพราะไอ้คนที่ติดยานไปด้วยดีจริงๆเลย กระสุนที่พัฒนามาเพื่อใช้จัดการกับพวกนีระไรท์มันก็ได้ผลดีจริงๆเลยไม่ฟื้นตัวเองแต่ร่างกายก็ไม่สลายส่วนเกราะก็ป้องกันได้ดีนี่ว่าจะลองเอาไปใช้กับพวกเวรีเนี่ยมจะได้ผลไหมน้า' ชายคนนั้นยืนคิดซักครู่ก่อนเดินไปยังยาน
"ทหารทุกนายกลับขึ้นยานเราจะไปกันแล้ว
ไปจากหลุมนรกที่มนุษย์สร้างขึ้นนี้กันเถอะ"
"หลุมนี้คืออะไรงั้นเหรอ?"
เสียงแหบแห้งของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงดังขึ้นในขณะที่ยานเตรียมการจะลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อบินออกจากหลุมแห่งนี้
"ก็เป็นหลุมที่ขีปนาวุธนิวเคลียร์ลงสู่พื้นโลกไงล่ะ
ในหลุมนั้นมันมีสารบองอย่างที่พัฒนาต่อมาจากสารกัมมันตรังสีอีกทีอ่ะน่ะ
พวกที่เป็นนักวิเคราะห์ในดินแดนแห่งแสงก็ยังไม่ทราบว่าคืออะไรเหมือนกันแต่ที่แน่ๆมันส่งผลต่อสมองของมนุษย์ทำให้สมองใช้งานได้มากกว่าปกติ
ทำให้ฉันและเธอหรือคนอื่นที่โดนสารนี้กลายเป็นคนที่มีพลังไงล่ะ...อ้าวสลบซะแล้วเหรอ"
"ยานกำลังจะบินขึ้นอีก 4 3 2 1"
เสียงดังมากลำโพงที่ฝังไว้ตามพนังของยาน
ยานลำนี้เดินทางได้เร็วเท่าแสงมันจะถึงที่ดินแดนแห่งแสงภายในสามถึงสี่วินาที
"ท่านครับ พบเศษโครโมโซนของสิ่งมีชีวิตครับอยู่กลางทะเลทรายทางด้านตะวันออกครับ"
เสียงทหารดังขึ้นจากหูฟังของชายผมขาว
"เทียบกับฐานข้อมูล"
"ไม่ตรงกับใครในฐานข้อมูลเลยครับ"
"แล้วไป"
ชายผมขาวนั่งสงบสติอีกครั้งหลังจากเขาสงบสติได้เพียงหนึ่งวินาที
ยานก็ลงจอดประตูยานเปิดออก
"เอาเธอคนนั้นไปรักษาฉันจะไปดูอะไรหน่อย"
"รับทราบ"
ชายผมขาวที่เดินลงมาจากยานเดินเข้าไปในอาคารแห่งหนึ่งที่สูงที่สุด
เขาเข้าไปในห้องๆหนึ่งที่อยู่ชั้นบนสุดจากนั้นก็กดคอมพิวเตอร์
"เอาล่ะพวกเธออยู่ในกันน่ะ
เหล่าพรรคพวกของอลิช...และเธออลิช"
เสียงจากคอมพิวเตอร์ดังขึ้นหลังจากที่ชายคนนั้นพูดจบ
"เริ่มสแกน"
ความคิดเห็น