ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic inazuma eleven Go] inazuma Go Vs Jinnezukibara Hih Shcool

    ลำดับตอนที่ #8 : เพื่อนผมน่ะเหรอตัวเกรียน? (No.3 x No.9)

    • อัปเดตล่าสุด 21 ก.พ. 59


    ><*ชี้แจงก่อนอ่าน(หรือกฎ)*^^*
    1. เรื่องนี้จะเน้นแนวจิตนาการส่วนตัวสูงและออกแนวเกินเลย
    2. ไม่ตรงกับอนิเมะ คู่อวยดูนิสัยผิดไปจากปกติ ประวัติถูกเปลี่ยนแปลง มีใครไม่รู้มาแทรก เป็นต้น
    3. ส่วนใหญ่ไรท์จะแต่งแนวแฟนตาซี ไม่เก่งเรื่องแต่งแนวรักมากถ้าใครไม่รู้สึกฟิน ต้องขอโทษในข้อนี้
    4. แต่งตามความรู้สึกล้วน อัพช้า ดอง ไม่อัพ ถือว่าไรท์ยังไม่มีแนวคิดนะคะ
    5. สามารถติชม กันได้ค่ะถือว่าบทความนี้เป็นคนกันเอง(#เราเป็นเพื่อนกันนะ^^)
    6.อยากทราบเพิ่มเติมเม้นถามได้ มีปัญหาอะไรสอบถามบอกกล่าวได้ค่ะ
    7.ห้ามใช้คำไม่สุภาพ ด่ากันนะคะ ถ้ามีในนิยายก็ข้ามๆไปโนะเอามาเพื่อความฮาบ้างอะไรบ้าง
    8.ใครมีแนวคิดแบบไหนเม้นบอกได้! จะรีเควสอะไรได้เหมือนกันค่ะ
    9. จะมาเป็นตอนยาวแต่เนื้อเรื่องสั้นๆบ้างยาวบ้าง หรือจะเป็นแบบเรื่องสั้นแต่เนื้อเรื่องยาว
    ****ขอบคุณที่อ่านนะคะ ขอให้สนุกกับนิยาย(_  _)***


    _____________________________________________________________

    เพื่อนผมน่ะเหรอตัวเกรียน? (No.3 x No.9)
    || No.3 x No. 9 ||
    (TAKURAN)

    ตอนที่ 1 เริ่มจากเขา...


    “นี้...แบบนี้มันจะดีเหรอ?”

          เด็กชายร่างบอกบางอายุราวๆ 5 ขวบ เรือนผมสีชมพูราวกับสีดอกซากุระถูกมัดรวบเป็นทรงทวินเทลต่ำ ใบหน้าอ่อนหวานเปื้อนคราบน้ำตาเล็กน้อย กำลังพูดกับเด็กชายอีกคนที่กำลังยืนปลอบเขา

     “ไม่ต้องห่วงหรอกน่า....เธอไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว”

     “ตะ...แต่ว่า! ถ้านายยังมาปกป้องฉัน....ฮึก แบบนี้...นายจะโดนทำร้ายเอานะ!!

     ร่างบางตะโกนบอกพร้อมน้ำตาที่ไหลรินจนอาบแก้มเนียนสวย เด็กหนุ่มอีกคนยื่นมือมาปาดน้ำตาให้ก่อนจะยิ้มเล็กน้อย

     “ไม่หรอกแค่นี้....จิ๊บๆ เทียบกับตอนเห็นเธอโดนทำร้ายแล้วมัน...หนักหนามากกว่า”

     “โธ่....” ร่างบางรีบปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆ

     “เธอเนี่ยนะ....ชอบให้ฉันหลงรักเธอตลอดเลย....”

     “ฉันอ่อนแอขนาดนี้....จะให้ใครมาหลงรักอีกเล่า” นัตน์ตาสีฟ้าหลุบต่ำลงอย่างเศร้าสร้อยก่อนจะเอยอย่างให้มีความหวัง

     “นี้ๆ”

     “หืม??” เด็กชายอีกคนเลิกคิ้วเมื่อร่างบางเรียก

     “ถ้าฉัน...แข็งแกร่งขึ้นฉันจะให้นายหลงรักอีกครั้งล่ะ!

     “...แบบนั้นมัน”

     “ฉันพูดอะไรผิดไปงั้นเหรอ?”

     “อืมนิดหน่อย ถ้างั้น...ถ้าเธอแข็งแกร่งขึ้นแล้วเรา....มาแต่งงานกันนะ” เขาบอกพร้อมยิ้มกว้าง

     “อื้ม!

     “สัญญานะ”อีกฝ่ายชูนิ้วก้อยเป็นคำหมั้นสัญญากับอีกฝ่าย ร่างบางยิ้มก่อนจะเกี่ยวก้อยตอบ นั้นราวกับเป็นภาพความทรงจำวัยเยาว์อันน่าชวนลำลึก แต่มันก็เป็นเพียงแค่....อดีต

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    กริ้งงงงงง!!!’

    ผัว!!!

     มือเรียวบางฝาดลงไปที่ของแข็งๆที่อยู่บนหัวเตียงนอนจนเสียงของมันดับไป ขณะนั้นร่างบางที่นอนอยู่ค่อยๆลุกขึ้นมาเพราะรู้สึกเจ็บชาบริเวณข้อมือระหว่างนิ้วก้อยที่ฝาดลงไปบนวัตถุสิ่งนั้นคือ...นาฬิกาปลุก เรือนที่ 50 ของหอ(?)

    “อูย.....ฝันเรื่องนี้อีกแล้วเหรอ...”ร่างบางเอยอย่างัวเงียถึงแบบนั้นก็ยังพยายามลุกขึ้นเพื่อไปทำกิจวัตรประจำวันต่อ

    “...ลุกแล้วเหรอ?” เสียงเรียบๆเอยทัก

    “อ่า....ก็น้า~ นี่ชินโดฉันฝันแปลกๆอีกแล้วล่ะ~”ร่างบางยิ้มเล็กน้อย

    “ฝัน??”

    “อื้ม....คำสัญญาตอนอดีตน่ะ..จริงสิไหนๆวันนี้ก็ไม่ได้เรียนแล้ว มาให้ฉันกอด------”

    “ฉันไปเรียนพิเศษก่อนนะ”

    ปัง!!

    =^=........”

    ร่างบางที่ทำท่าจะเตรียมกระโดดกอดอีกฝ่ายแต่เขาดันเอยลาอย่างสุภาพและปิดประตูอย่างรวดเร็ว ทำให้คิริโนะ รันมารุ เกิดอาการสตั้นอย่างรุนแรงแต่เขาก็เริ่มชินกับอาการรำคาญนิสัยเอาแต่ใจของเขาแล้วเช่นกัน

    “ก็นะ....แต่แบบนี้มันแรงไปนะ เฮอๆ”

     ร่างบางยิ้มแห้งพร้อมพูดคนเดียวสักพักก็เดินไปอาบน้ำและแต่งตัวเป็นชุดลำลองธรรมดาด้วยเสื้อยืดแขนสั้นสีขาวสบายตา กับกางเกงสามส่วนตัวเก่งและก็ไม่ลืมรวบผมเป็นทรงทวินเทลแบบปกติ

    “เอาล่ะ! วันนี้ต้องพัตนาฝีมือด้านการต่อสู้เสียหน่อย!

    ร่างบางยืดอกอย่างหมาดมั่นก่อนจะวิ่งออกไปด้านนอก

     ___________________________________________________
     โปรดติดตามตอนต่อไป


    ♣TALK ME♣
    เรนกลับมาแล้วน้าาาา ตอนนี้อาจสั้นไปหน่อยนึงนะคะ เดียวตอนต่อไปจะเอายาวๆให้เลยโนะ
    ขอบคุณหลายๆท่านที่ติดตามเรื่องนี้ค่ะ เดียวเคียวเทนจะอัพอีกเช่นกันค่ะแต่เอาเรื่องนี้มาคั้นกลางก่อน555
    (c) Chess theme
    >
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×