คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : - CHAPTER 6 -
ริ้
เสียออพัเที่ยแบฮยอนรีบพาเฮุนับเพื่อนใหม่สอนมาิน้าว นนึื่อูโฮแบฮยอนรู้ัเพราะนั่้าๆันที่ริมหน้า่า (ูโฮเป็นแฟนพี่รหัสแบเอแหละ หา้ออ้าไปนั่โ๊ะพี่านยอลไ้เนียนๆ) ูโฮาวม้า นี่แอบายลู้า็บอะไ้ื้อเพื่อนันเอะไ้ราาถูอิอิ อีนื่อีโอนั่้าเฮุน อันนี้็าาวโม้า มอทีแทบสะุ้แ่น่ารัีปาี้เป็นรูปหัวใ
“ูโฮนำไปเลยนำไปเลย เี๋ยวเราเินาม อิอิ” แบฮยอนันใหู้โฮเินนำหน้าไปที่โ๊ะ
“ิ แบฮยอนไม่้อรีบพี่านยอลไม่หนีไปไหนหรอ” ูโฮมอหน้าหลิ่วาใส่แบฮยอนแล้วหัวเราะ ถามว่าูโฮรู้ไ้ไนะเหรอ แหม่ เม้าันั้แ่รู้ว่าเป็นแฟนพี่ื่อละ แบฮยอน็บอว่าัวเออบพี่านยอลนัุ่ยันเม้าระาย
“แหะ ูโฮอ่าไม่แวไ้ไหม เินนะเนี้ยยย” แบฮยอนเินบิัวไปมา มือ็ีูโฮไปทีนึานนึถือ้าว เฮุนเห็นุยันวันนี้ไม่ถึโรอาหารแน่ๆเลย เลยลาทั้สอนมาที่โ๊ะ
เห็นพี่านยอลแ่ไล ไม่ไ้เอั้หลายั่วโมิถึใะาแบฮยอนรีบวิู่้ไปหาพี่านยอลไม่สนใเพื่อนที่เหลือ(แบเป็นนน่ารันะลัวพี่เาิถึไ)
แบฮยอนวาาน้าวลรหน้าพี่านยอล นัวสูเห้นาน้าววาลรหน้าเหลือบึ้นมามอว่าเ้าอานือใร พอเห็นเป็นไอ่เ็เี้ยแล้ว็มวิ้ว้มหน้าิน้าว่อ แบฮยอนเห็นนัวสูิน้าวรหน้าัวเอแล้ว็ยิ้ม นอะไรมวิ้วยัหล่อ
“พี่านยอลิถึแบไหม”
“....” แหน่ะ มีารไม่ไม่อบ
“ไม่อบี้เินอะิ ิ้วๆ” แบฮอนเอื้อมมือไปเี่ยมือรุ่นพี่เบาๆ านยอลเยหน้าึ้นมามอแล้วถอนหายใเบาๆ
“....”
“พี่านยอละไม่อบแบริๆเหรอ” ไม่อบเหรอี้้อเอวิธี้าปา้วยปา เอ้ยไม่ใ่ ้อเอวิธีปราบเียนอแบฮยอน
“...”
“พี่านยอล พี่านยอล พี่านยอล พี่านยอล พี่านยอล~” นัวสูยมือึ้นนวมับเบาๆ ละให้พู้วยให้ไ้ใ่ไหม
“อะไร” นัวสูอบเสียุ่น
“แหน่ะ นึว่าาินี้ะไม่พู้วยละ” แบฮยอนพูัเพ้อทำหน้ายู่
“....” นัวสูส่ายหัวถอนหายใเบาๆ เหนื่อยหน่ายับนรหน้า ะอะไรนัหนา
แบฮยอนเท้าานั่้อรุ่นพี่าแป๋ว
“มอทำไม ทำไมไม่ิน้าว”
แบฮยอนแอบยิ้ม อย่าน้อยพี่เา็ุยับเรามาึ้นนี่ำลัพันาใ่ไหม
“อะไร ใรมอ แบมอรโน้นนนนัหา” แบฮยอนยนิ้วี้ไป้านหลัรุ่นพี่นัวสู รุ่นพี่ัวสูมอท่าทานั้นแล้วยิ้มเบาๆ
“แหน่ะๆ แอบมอเ้าอยู่อะเ้”
“แอบมออะไร แ่าบัเอิไปเห็น” แบฮยอนมอรุ่นพี่ที่บอปััวเอ้มหน้าิน้าว่อ้วยหัวใที่พอโ รอยยิ้มที่พี่เาส่ให้ยัิาอยู่เลยื้ออออออ เินๆๆๆๆๆ
“ิ บัเอิ็บัเอิ แ่วันหลัไม่้อแอบนะฮะแบอยู่ให้พี่านยอลูนเียว” พี่านยอล้าเลยรับ หยอนิหยอหน่อยทำเป็น้า อยู่ับผมนานๆเี๋ยว็ินนะฮะ ฮี่ๆ
“ฮิ้วววววว น้อแบเสี่ยวเหรอ้าบบบ” พวพี่ื่อโห่ึ้นมาแว
“เสียั” พี่านยอลระแอมึ้นมา หลัาที่ไ้สิ
“อะ..อ่าว พี่าน พี่านยอละไปไหนนน” อยู่ีๆพี่านยอล็ลุึ้นาโ๊ะเยเลยอะ
ผมรีบวิ่ามพี่านยอลไป โอ้ยา็ยาวะรีบ้าวไปไหนแบเินไม่ทันนน
“พะ พี่...พี่านยอล แฮๆ” ผมรีบว้าแนที่านยอลไว้ พี่านยอลหันมามอหน้าๆ
“ามมาทำไมเนี่ย”
“็ไปเป็นเพื่อนพี่ไ! พี่ะไปไหนน้อแบไป้วย~” แบฮยอนยิ้มว้าให้านยอล
“ะไปห้อ้อม ะไปรึไ”
“โอ๊ะ พี่านยอละ้อมนรีเหรอ แบอยาูๆๆๆๆ”
“ไม่ให้”
“หน่ะ ใ่ี้แบ็แ่นนอหนิ่”
“รู้ัว็ีแล้ว ไปเรียนไ้แล้วิ่วๆ” แบฮยอนมอรุ่นพี่หน้าเหวอ นี่ไล่อย่าับหมูับหมานีุ่เนื้อู่นะเี๋ยวๆ เี๋ยวับูบะให้เ็ ถ้าไม่ิว่าอยู่ที่โรเรียนนะโนไปแล้วววอบอ
“ไม่ไปๆๆๆๆๆๆๆๆ” แบฮยอนรีบวิ่ไปอแนานยอลแน่น
“เฮ้ย ออไปแบฮยอน” านยอลรีบันแบฮยอนออารีบหันไปมอรอบ้าเพราะทุสายาับ้อมาที่นสอนรนี้ เ้าใผิันหมแล้วโว้ยยยยยยยยย
“ไม่ออ แบะามพี่ไปไม่ๆๆๆๆ” ว่าแล้วแบฮยอนยิ่เาะแนะว่าเิม ายึ้นวัรอบาอรุ่นพี่ แะเลยเ่ มาเล้ยยยยยย
“แบฮยอน!”
“แน่ริเอาแบออไปี้” แบฮยอนเาะแน่นหน้าุอยู่ที่อพี่านยอล นัวสูหน้าแเบาๆรีบันแบฮยอนออ
สภาพอนสอนอนนี้แบฮยอนวแนพี่านยอลแน่น า้านึวัรอบา หน้าุที่อแบฮยอนอแนแน่นเอาเป็นเอาาย านยอลพยายามเินไป้าหน้าโยมีหมูพยอนลาไป้วย เสียุบิบารอบ้าทำให้านยอลาวาไปมอรอบ้า้วยสายาไม่พอใ ทำให้เหล่าเาหลีมุรีบหันสายาไปทาอื่น
แ่เป็นเพราะแบฮยอนเอาาเี่ยวนัวสูแน่นเินไปเลยทำให้านยอลเินไม่สะว เหมือนะเป็นพลอนิยายับล้ายับลาว่าะ....
ึ!!!
หมับ!!
“อุ้ย!” แบฮยอนเอามือทาบปาเบาๆ อนนี้ำลัอยู่ในท่าล่อแหลม เป็นเพราะแบฮยอนเี่ยวรัานยอลแน่นไปเลยทำให้ทัู้่เสียหลัล้มแ่... านยอลรีบว้าัวแบฮยอนไว้ไม่ให้หล่น ทั้ทาเินเียบสั้อมอสอร่าที่อยู่รลาห้อโถ
าสอน้อมอันอยู่ในภวั์เหมือนับมีนมาหยุเวลาไว้
You`re the one my love 그댄
You`re the one my love ือแน
ุือรัเียวอัน
You`re the one my love 그댄
You`re the one my love ือแน
ุเป็นรัเียวอัน
You`re my delight of all
ุือวามสุทั้หมอัน
세상이 변해도
แบฮยอนมอรุ่นพี่า้า ้อมอริมฝีปาที่อยู่ใล้แ่ืบ ใบหน้าอนที่รัอยู่รหน้าแ่ลมหายใ ริมฝีปารหน้า่อยๆยับเบาๆ
“แบฮยอน....” เสียทุ้มเรียื่อนัวเล็เบาๆ
นัวเล็านรับเบาๆ ในะที่ทั้สอ้อาัน มืออานยอลสั่นเบาๆะที่โอบแบฮยอน
“หนั”
“หะ...ห้ะ อะไรนะฮะ” นัวเล็หน้าเหวอรีบถามนัวสู้ำ นี่ำลัาโรแมนิ หนั!!! นี่มันำหยาบายมา แบไม่หนันะ อแๆ
“ออไปไ้แล้วหนั วันๆินอะไรนัหนาเนี่ย”
“พะ พะ พี่านยอล!”
“ลน้ำหนั้วยนะหมูพยอน” านยอลบอ่อนที่ะรีบ้าวายาวๆออไปารนั้นทันที
แบฮยอนหน้าเหวอ ยืนนิ่อยู่รนั้นนานว่า2นาที นเฮุนเินมาหาับพี่อินามแบฮยอนไปเรียน
“มะ..หมูพยอน” แบฮยอนรีบ้มัวสำรวร่าายบีบเอวัวเอ นี่เราอ้วนนานั้นเลยเหรอ
“แบฮยอนนี่นายเป็นอะไรเนี่ย” เฮุนถามผม
“เฮุนนา แบอ้วนนานั้นเลยเหรอ”
“ิ ใรมาีุ้เ้าละ” เฮุนหัวเราะส่ายหัวเบาๆเินเ้าไปในห้อ
“ย๊า!! เฮุนพูี้หมายวามว่ายัไห้ะ”
อี้านนึ
านยอลรีบเินออมาารนั้น่อนที่หัวใะเ้นแรไปว่านี้ ยิ่อยู่ใล้ยิ่ไม่เป็นัวอัวเอ นัวสูยมือึ้นปิหน้าัวเอยิ้มเบาๆ แ่้อหุบยิ้มลเพราะเสียอหมาแถวนี้ แถวนี้ริๆ็พวเพื่อนมันนี่แหละ
“พี่านยอลลลล วันหลัไม่้อแอบนะฮะแบอยู่ให้พี่านยอลูนเียว” ไอ่เพื่อนัวีอินับเทาหันไปพูระหนุระหนิันสอน
านยอลลอาเบาๆ ยาึ้นถีบเพื่อนัวีสอน
“โอ้ย!!”
“สมน้ำหน้า”
“ใ่สิ เ้าไม่ใ่น้อแบนิะไ้ถนุถนอม” อินทำปายื่นใส่านยอล
“ไร้สาระ มึหยุทำหน้าำเลยนะเห็นละะอ้ว”
“แหน่ะๆ เินละสิมึิ้วๆ ระวัะหลุมน้อแบนะร้าบุเพื่อน” อินับเทาออันโห่แวานยอลสนุปา เฮนรี่ที่นั่เ็สายีาร์ผิวปาร่วมโร้วย นานๆทีะเห็นเพื่อนัวเอโนรุีบนานี้ ยิ่ว่าไ้เอ็้อามเาะิามสิอิอิ
“ะ้อมไหม ไม่้อมะไ้ไปเรียน” านยอลทำหน้าโหใส่เหล่าเพื่อนสนิทัวเอ
“ร้าบๆ ุเพื่อนเินแล้วะไม่แวแล้ว้าบบบบบ” ทุนรีบสลายโ๋ไปประำเรื่อนรีัวเอทันที ทำให้านยอลเอาืนไม่ไ้
ั้แ่แบฮยอนเ้ามา ีวิานยอลวุ่นวายึ้นเยอะ ั้แ่ลาห้อโถสายานมอ โอ้ยปวหัวรับเป็นปาร์านยอลนี่ปวหัวมามีหมูมาอยหลอหลอน
ใรบอแบอ้วนแบะไปั แ่
TalK///
มาอัพแล้วน้าาา ีรีานแบเริ่มึ้นมาแล้ว!!
ใรอบใรฟิน เิมหรือิไ้นะะสรีมที่แทนี้ #ฟิลลป
ไม่มีนเม้นหรือสรีมฟิเลย//ร้อไห้
วันนี้วันพ่อนะะ ทุนอย่าลืมบอรัพ่อน้าาา
ฝาฟิเ้าไว้ในอ้อมอ้วยน้าัวเอ รัุ้บบบบบบ
ความคิดเห็น