คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 8 บ้านของเจ้าหญิง
@หมู่บ้าน WGM บ้านเลที่ 2
เราลรถู้มาเรียมัวรอเ้าา ... วันนี้อาาศหนาวมาริๆ บ้านใหม่อเรา สวยมาเลยรับ บ้านสีาว ้าวอที่ทีมานนมาไว้ให้่อนแล้วนั้นะอยู่ในบ้านแน่ๆ ื่นเ้นแฮะ ...
“ุหนาวมามั้ย? .... ” ผมหันไปถามเยอที่ยืนัวสั่นอยู่้าๆ เธอส่ายหัวไปมา แ่ปายัสั่นอยู่
“เ้าารับ” ทีมานะโนมาบอ เราเริ่มถ่ายทำรายารทันที บ้านอเราเลที่ 2 ล่ะ ุ๊าหมียัษ์ลับมาหลอหลอนผมอีรั้ แ่รั้นี้โระื่นเ้นและีใที่ไ้เอมัน ิถึมา !! หายไปอยู่ในรูไหนมา !? เราเินเ้าไปในบ้าน็พบับห้อนั่เล่นว้า พร้อมับอที่พวเราไปเลือื้อันมา ทีมานับ้านไ้น่ารัมาเลยรับ ผมทั้สอนมุ่รไปที่โฟาโยไม่ไ้นัหมาย มันออมาูีนะเนี่ย !! เยอหันไปเอับเิเทียนสร้าบรรยาาศอเรา .. ้อุลอสัหน่อยแล้ว ... ผม่อยๆเลื่อนมันออห่าาเยอ้าๆ เพราะลัวเธอะเผลอไปโนมันเ้า
“๊า !!!!!!”
“รี๊ !! ุเป็นอะไรมั้ย!??” เยอรีบเ้ามาูอาารอผมทันที เทียนหล่นใส่มือผมไ้ไเนี่ย !!!
“ุเป่ามันใ่มั้ย!? ุิะแล้ผมใ่มั้ย !?” ผมโวยวายหานผิทันที เยอทำหน้าาใ่อนะรีบปิเสธทันที ...
“ป่าวนะ .. ป่าววววว” เยอปิเสธไปำผมไป ุสนุมาสินะ .. หัวเราะให่เลย ภรรยาผมเป็นนหัวเราะ่ายรับ ... หัวเราะ่าย แ่สามี้อเ็บัว่อนถึะหัวเราะ ... (-___-)
“ุไม่เป็นอะไรนะ!?” เยอถามอีรั้เมื่อเห็นผมหน้าแ ... ไม่ไ้อาย ไม่ไ้เิน แ่แสบรับ !!!!!
“ผมไม่เป็นอะไรหรอร๊าบบบ ....” ประไป็เท่านั้น ุภรรยาหาไ้สนใผมไม่ .. เินูสีเทียน่อะั้น !! รู้ี้บอว่าเ็บ็ีหรอ .. แสบมา เราเินูอไปเรื่อยๆ บ้านเรานี่อเล่นเยอะีนะ
“โอ๊ะ ! ปิทิน !!!! วันแรที่เราเอันือ !?” เยอเริ่มบททสอบวามำอผมทันที !!! อย่าทีุ่ฮยอเยเี้ยมับผมไว้เป๊ะ ว่าผู้หิะอบทสอบสามี !!!!!
“2 มรามไ” ผมเ๊อบอย่าเท่ เยอยิ้มออมาอย่าไม่ปปิ ผมรู้ทันน่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
“วามำีนะเนี่ย” เยอเอ่ยปามผม ภายนอผมอาะูนิ่ๆ แ่ในใผมลิโลมา ฮ่าๆๆ แล้วเราเถียันเรื่อปิทินนไ้ .. ผมเผลอึ้นเสียใสุ่ภรรยาอีแล้ว .. ผมพลา
“วันนีุุ้ันอ่า ...” เยอทำหน้า๋อย่อนะเินไปนั่เศร้าที่โฟาอย่าเียมๆ .. ะทำให้ผมผิให้ไ้ใ่มั้ย? …. ฮืออออ เราแล้ันไปมาอย่าสนุสนาน เยอเรียมอมาเยอะแยะ เธอพยายามัเรียมทุอย่าเพื่อเอาใผม อยาไ้ำมอ่ะิ ไม่ให้่ายๆหรอนะ ผมแล้ทำเป็นไม่สนใอที่เธอเอามา .. เยอูเสียเลฟ์เล็น้อย แ่ผมสะใมา !!! ฮ่าๆ
“น้ำเย็นๆ .. อยาินน้ำเย็นนนนน เย็นนนนน” ผมยัแล้เธอ่อไป .. เยอหุหิวาวน้ำาอุ่นๆแทบแ่อนะเินระทืบเท้าไปเอาน้ำเย็นมาให้ผม ... น่ารัริๆ
“อ่ะ!!! น้ำเย็นๆ!!!” เยอยื่นวน้ำเย็นให้ผม ่อนะนั่ลื่มาอุ่นๆที่โฟา่อ อนริๆ้วยแฮะ
เราวนันึ้นไปูที่ั้นสอ ... ผมเรียมเอร์ไพรส์ไว้ให้เยอ้วย หวัว่าะหายอนเรื่อน้ำนะ ... เมื่อึ้นไปูห้อที่ผมออแบบไว้ให้ เยอูใมาว่าื่นเ้น .. แ่เธอ็ยิ้มออมา เยอำ๊าเมื่อเห็นุ๊าเป็บนเียนอนเ้าหิ ... น่ารัีออ!!! เราเถียันให่เรื่อที่ใระึ้นไปนอนเป็นเ้าหิ สุท้ายผม็้อเริ่ม่อนอยู่ี .... เหมือนะแล้เาแ่เ้าัวลอเลยนะผมเนี่ย !!! พอถึาเยอผมรีบแล้เธอทันที ... มันน่าอายอ่ะิ!!! แ่ห้อนี้เป็นอุนะ ฮ่าๆๆๆๆ หน้าเธอแอีแล้ว
“ผมแ่ห้อเป็นเ้าหิเินไปมั้ยเนี่ย?” ปาับมือมันไม่ประสานันู่ๆ ผม็ปีนึ้นมานั่บนเียับเยอะแล้ว .. เยอมอผม้วยใบหน้าที่แแปร๊ ... ผม็เินนะ อย่าทำหน้าแบบนั้นิ!!! เราพูุยับไปสัพั ู่ๆเธอ็หยุึ แล้ว่อยๆยื่นมือมาทาผม้าๆ .. ผมใเ้นมั้ย ให้ทาย ? เธอหยิบเศษฝุ่นออาผมอผมอย่าเบามือ เหมือนเธอไม่รู้ัว้วย้ำ .. เธอใส่ใูแลภาพพน์อผมีมา
“ผมอื่มาอุ่นๆสัแ้วไ้มั้ย?” เมื่อลับลมาที่ั้นล่า ผมพยายาม้อเธอทันที เยอูีใมาที่ผมเริ่มให้วามสนใับอที่เธอเอามา เ็เอ๋ยเ็น้อย ... เราำลัะเริ่มวาผนัันแล้ว ื่นเ้นแฮะ ....
เราเถียันเรื่อาริพลาสิันสีเลอะพื้น .....
เรื่อารวารูป เรื่อสี เรื่อรูปที่ะใ้แปะ ...... แ่ที่ผมสสัยมาลอือ .. เวลาที่เราเถียอะไรันสัอย่า้อเป็นผมที่เป็นฝ่ายแพ้อยู่ลอเลย ผมทำอะไร็ผิไปหม เธอทำอะไร็ถูเสมอ ...
ว่าะสาสีใส่ำแพเสร็ (สาสี?) .. เราทั้สอน็ทั้เหนื่อยและำับฝีมือัวเอันให่ ปิผมเป็นนอบวารูปมา แ่วาใส่ระาษธรรมาไ แ่นี่ำแพเียวนะ เพราะะนั้น ำแพอ่ะผิ .. มันให่เินไป !!!
เสร็แล้วววววววว ว !!! ำแพแสนสวย ใรที่เ้ามาในบ้านอเราะิว่าเราปล่อยให้ลูวาำแพเล่นแน่ๆ ฮ่าๆๆๆ เี๋ยวๆ เรายัไม่มีลู นี่ผมำลัิอะไร? ...
“ัท !!!” เสีย PD สั่ัท เพื่อให้เราทั้สอนพััน่อน .. ทีมานหัวเราะิัับรูปวาอันสวยามอผมับเยอ .. ออะสวย !!?
“เหมือนเรายื่นสีให้เ็วาำแพเล่นเลย” ผู้่วยผู้ำับอีนร้อทัึ้นมา เรียเสียฮาให้ทุนในอ
“อบุที่ทำานหนันะรับ .. อูยอ เยอ เี๋ยวไปนั่พั่อนนะ ทีมานะหาอว่าให้ทาน” PD หันมาบอเราทั้สอน ...
“รับ / ่ะ” ผมและเยอเินไปนั่รอที่ห้อรัว ปล่อยให้ทีมานัเรียมอุปร์ัน่อไป
“ุเหนื่อยมั้ย?” ผมถามเยอที่ทำหน้าเหมือนะหลับให้ไ้ .. แหแหละ เธอแทบไมไ้นอนพัเลยนี่นา
“ไม่เป็นไร่ะ” เยอที่นั่อยู่้าๆผมอบลับมา้วยน้ำเสียที่เหนื่อยล้า
“ุหลับสัีบ็ไ้นะ เี๋ยวผมนั่เฝ้าุเอ” ผมเสนอ เยอมอหน้าผม่อนะพยัหน้ายิ้มๆแล้วฟุบหน้าลที่โ๊ะอย่าหมแร ... ผมไม่่อยสบายใเลยที่เห็นเธอทำานหนัแบบนี้ เธอวรไ้พันะ !!!!
เราทั้สอนนั่อยู่อย่านั้น ผมนั่เฝ้าเยอที่หลับสนิทอย่าไม่รู้เรื่อรู้ราวอะไร ส่วนผมนั่ฟัเพลไปเรื่อยๆ
“ึมำๆๆ” เสียเยอที่หลับอยู่บ่นึมำอะไรสัอย่า .. ผมเาว่าเป็นบทละรอเธอแน่ๆ ถึับเ็บไปฝันเลยเรอะ !!! O_O
“เยออา ...” ผมเรียเธอเบาๆ เอามือไปเี่ยเส้นผมที่ลมาบนหน้าเธออย่าลืมัว ... เยอใ้มือปัๆมือผมอออย่ารำานิๆ .. ิว่าผมเป็นแมลวันเรอะ !!! ยัยนนี้นิ !!! (-__-‘ )
“อ้าว เยอหลับหรอ? ันมัวแ่ยุ่ๆน่ะ !!” เมเนเอร์อเยอเินเ้ามาพร้อมทั้นมหวานเ็มาน
“รับ เธอะเหนื่อยมา ปล่อยให้เธอพัเถอะรับ” ผมที่เห็นหน้าเธอเริ่มเป็นรอยแๆเพราะฟุบลที่โ๊ะนานเินไป ผมึพยายามะยหัวเธอึ้นอย่าเบามือแล้วเอาเสื้ออัวเอรอหัวเธออีที แู่เหมือนเยอะรำาริั เธอว้ามือ่อนะนำไปหนุนเป็นหมอนทันที !!! ผมใมา นั่นิ่ !!
“เอ่อ .. เธอ ...” เมเนเอร์เห็นเหุาร์ทั้หมระแอมออมาอย่าลำบาใ
“ไม่เป็นไรรับ .. ผมโอเ ปล่อยให้เธอนอนไปเถอะ” ผมรีบอบลับเมเนเอร์ผู้หินนั้นทันที ลอทั้่วพัเยอหลับอย่าเียวริๆ ผม็ไม่ไ้ยับไปไหน อยูแลเธอลัวเธอะเ้าอี้ อยปัผมออาหน้าให้เธอ อยเป็นหมอนให้เธอ ทีมานที่เินเ้ามาเอ็หันหลัหมุนัวออาห้อนี้ไปันหม ... ทำแบบนั้นผมเินนะ !!!! ( > _ <) (>_ < ) ...
“#@^(!$*” เยอึมำอีรั้ .. ผมพยายามยื่นหน้าเ้าไปฟัใล้ๆ
“ุพูว่าไนะ?” ผมถามเธออีรั้ ...
“อู .. อูยอ ..” หื้ม !!!! ื่อ .. ื่อผมใ่มั้ย? ผมพยายามยื่นหน้าเ้าไปฟัอีรั้ ... หัวใผมเ้นแรมา ..
“พูใหม่ิ” ผมระิบที่้าหูเธอเบาๆ ... โอ้ย !!! ใเ้น เินเว้ยยยยยยยย ย !! อยารู้็อยารู้ เิน็เิน !!
“อูยอ ..”
“อูยอ?” ผมทวนำพูเธออีรั้ ...
“น ...”
“หื้ม?” อะไรๆๆๆๆ พูสัที ใะาแล้วววววว ว ว ว
“อูยอทำไม?” ผมถามเธออีรั้ .. เยอยับัวนินึ แ่็ยัไม่ื่น ...
“อูยอ .. นโ่ ...” ัเน !!!!!!!!!!!!! อบุรับ สมับที่เฝ้ารอฟั โระึ้เลย !!!! ผมะว่าะฟาเธอสัเปรี้ย้วยวามหมั่นไส้ แ่สายา็เหลือบไปเห็นอะไรบาอย่าที่ประู ... ทะ .. ทีมาน !!!!!!?
“มีอะไรันหรอรับ?” ผมถามึ้นอย่าุน
“เปล่าๆๆๆ พอีแวะมาูน่ะ มามุันทำไมเนี่ย แยย้ายๆๆๆๆๆๆๆ” PD อรายารไล่ทีมานที่เหลือให้แยย้ายไปทำาน่อ ... มาแอบูันแบบนี้ .. ผม็เินแย่น่ะสิ !!!!
“ุหลับสบายเลยนะ .. ปล่อยให้ผมอายนเียวแบบนี้ไ้ยัไ” ผมหันมาโวยวายใส่นัวเล็ที่นอนหนุนแนผมอย่าไม่รู้เรื่อรู้ราวอย่าหมั่นไส้ ...
“แ่็ีแล้วแหละ .. ุ้อพัผ่อนเยอะๆนะ” ผมมอหน้าเยอพร้อมับพูเสียอ่อนล
“ผมเป็นห่วุนะ .. ”
ผมลูบหัวเธออย่าเบามือ ่อนะฟุบหน้าลบนโ๊ะหลับไปพร้อมๆับเธอ ...
Seyoung’s Part
หัวใที่เ้นแรอัน .. ันไม่รู้ว่าทำไมเาถึทำแบบนั้น ทำไมเาถึพูแบบนั้น แ่้อยอมรับว่าันไม่ล้าแม้แ่ะลืมา ันรู้สึไ้เลยว่าเาอยู่ใล้มา ... อบุที่ห่วใยัน อูยอ .. นโ่ !!!
*************************************************************************************************
** ลับมาแล้วนะะ .. ว่าะหาเวลามาลอนที่ 8 ไ้ .. ลับมาาอน 2PM ไรเอร์็เลียร์านหัวหมุนเลย
้ออโทษริๆที่ทำให้รอนาน (ราบบบบบบบ)
อบุที่ยัรออ่านนะะ เม้นให้ำลัใไรเอร์้วยเนอะ อิอิ .....
ไรเอร์
ความคิดเห็น