ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 7 วุ่นวาย
ขณะนี้คิลโดนลิขิตลากลงมาแช่ในอ่างอาบน้ำแบบมิได้ตั้งใจ ทั้งคู่สบตากันแบบอึ้งๆ คิลได้แต่ยิ้มแหย๋งๆออกมา ส่วนลิขิตมองหน้าเขาค้างก่อนจะนิ่งไปชั่วขณะ ใบหน้าเธอเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะหายใจเข้าลึกๆแล้วตะโกนออกมา
" ไอ้โรคจิต !! "
" เดี๋ยว ฟังผมก่อน "
คิลพยายามโบกมือปฏิเสธ ก่อนจะโดนลิขิตประเคนทั้งมือทั้งเท้ารัวเข้าไปเต็มๆ
ผั๊วะๆๆ !! เพี๊ยะๆ !!
" หวาาา ฟังผมก่อนสิ "
คิลกระโดดถอยหลังกลับไปตั้งหลัก พร้อมพยายามพูดอธิบาย แต่มิวายโดนแป้ง แชมพูสระผม ปาอัดหน้าเต็มๆ จนเขาเริ่มมีน้ำโห
" พอๆยัยแฟบ คิดว่าผมอยากดูเธอนักหรอไง "
ลิขิตได้ยินก็หน้าขึ้นสีทันที ก่อนจะรีบคว้าผ้าเช็ดตัวมาปิดของสงวนตนเอง แล้วลงไปนั่งในอ่างโดยโผล่หัวออกมาเล็กน้อย
" แฟบแล้วไงยะ ไอ้โรคจิต ไอ้พวกพวกถ่ำมอง "
" แล้วผมจะไปตรัสรู้ว่ามีคนอยู่ข้างในได้ไงละฟะ หัดล็อคประตูซะบ้าง "
" ไม่ต้องมาอ้าง ประตูห้องน้ำเสีย ใครๆก็รู้ "
" ก็ผมไม่รู้ไง ถ้าผมจะเอาเรื่องมาอ้างจริง ผมไปแอบดูรุ้งกับมิกิอาบน้ำไม่ดีกว่าเรอะ ผู้หญิงประเภท อกแฟบ ตัวเตี้ย ขาสั้นไม่ใช่สเป้กผมว่ะ "
" เขาเรียกผู้หญิงพันธ์มินิย่ะ "
" อ้อหรอ ถ้าไม่มีดั้งก็พันธ์อีสานสินะ "
เงียบปากไป ไอ้พันธ์ทาง ไอ้พันธ์โรคจิตไม่มีใครเอา "
" พันธ์อกแฟบอย่างเธอก็ไม่มีใครเอาเหมือนกันแหละ แบร่ๆ "
ลิขิตกัดฟันข่มอารมณ์ตัวเองก่อนจะพูด
" อย่างน้อย ฉันก็มีอนาคตไกลกว่าไอ้โรคจิตแบบนายละกัน ฉันว่านายโดนจับข้อหาอนาจารก่อนจะได้งานทำด้วยซ้ำ "
" อ้อหรอ แม่คนมีอนาคตไกล แม่คนฟันเหยือน ถ้าผมทำนายอนาคตเธอก็คงไม่พ้นทำไร่ทำสวน หรือไม่ก็ปีนเขาแน่ๆ "
ผึ่งงงง !!(เส้นความอดทนขาด)
ลิขิตนุ่งผ้าเช็ดตัวหลวมๆก่อนจะพุ่งจากอ่างอาบน้ำเข้าขย่ำหัวคิลทันที
" โอ๊ยยย ยัยเบื้อกนี่ เห็นผมไม่สู้ผู้หญิงนี่เอาใหญ่เลยนะ ได้ "
คิลพูดพร้อมกับคว้าข้อมือทั้งสองข้างของลิขิตอย่างแน่นหนา เธอพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดจากพันธนาการอย่างแรง จนขาทั้งสองพันกันจนล้มลงไปทั้งคู่
ภาพที่เห็นคือลิขิตอยู่ในสภาพนอนหงายอยู่กับพื้นโดยมีคิลคร่อมร่างเธอไว้ มือทั้งสองข้างของเขายังคงจับข้อมือเธอในสภาพจับกดลงกับพื้น
" เอ่อ ขอโ... "
งับบบ !!!
" โอ๊ยยย !! "
คิลไม่ทันจะพูดขอโทษก็โดดลิขิตกัดคออย่างแรงจนเขาต้องพงะออกจากตัวเธออย่างรวดเร็ว เขารีบหันไปมองกระจกเพื่อดูรอยกัด ก็พบรอยฟันเล็กๆปรากฏเป็นวงกลม
" ยัยนี่คิดจะฟังคนอื่นเขาพูดบ้างมั้ยฟะ "
" ไม่ฟังหรอก จนกว่าอารมณ์เธอจะเย็นลงก่อน "
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังเรียกความสนใจจนคิลต้องหันไปมองบริเวณหน้าประตูห้องน้ำด้วยความรวดเร็ว
ภาพที่เขาเห็นคือเหล่าสมาชิกในบ้านมานั่งดูพวกเขาอยู่บริเวณหน้าห้องน้ำโดยไรท์ใส่แว่นตาแฟนตาซีสีดำ ในมือเขาถือขนมป๊อปคอร์นถุงใหญ่ ส่วนต้าถือแก้วน้ำอัดลมขนาดเท่ากระติก มีหลอดขนาดใหญ่ปักตรงกลาง รุ้งเองก็ไม่น้อยหน้า เธอสวมแว่นสามมิติ ในปากเคี้ยวขนมคุกกี้ตุ้ยๆโดยมีมิกิคอยเสริฟชาให้
" พวกเธอทำอะไรกันฟะ !? "
" ตอนแรกก็จะมาห้าม แต่รู้สึกว่าเถียงกันสนุกดี ก็เลยนั่งรอดูสถานการณ์ " ไรท์ตอบก่อนจะโยนขนทป๊อปคอร์นเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
" ไม่ถ่ายวิดีโอเลยล่ะฟะ " คิลพูดประชดก่อนจะหันไปเห็นมิกิกำลังส่งกล้องวิดีโอให้รุ้งอยู่
" รุ้งครับ ผมประชด แล้วคุณมิกิจะส่งกล้องให้รุ้งทำไม(วะ)ครับ "
" ไร้สาระ ฉันก็ไม่ได้สนใจมากนักหรอก "
มิกิพูดก่อนจะเดินออกไป โดยลากรุ้งไปด้วย เธอบ่นอุบอิบเล็กน้อยก่อนจะตามมิกิไปอย่างโดยดี เหลือเพียงต้ากับไรท์ที่กำลังนั่งดูดน้ำอัดลมพร้อมกับกินป๊อปคอร์นไปด้วย
" ท่านผู้ชมครับ หนังจบแล้ว ทางออกอยู่ขวามือ ถ้าไม่ออกไปผมจะสาดน้ำไล่นะครับ "
คิลพูดพร้อมกับตักน้ำใส่ถัง ทำท่าจะสาดน้ำ
" ชิล์ " ไรท์เดาะลิ้นก่อนจะลุกขึ้น
" ไม่ต้องมาเดาะลิ้นเลย ไปเลยไปชิ้วๆ "
หลังจากเหตุการณ์สงบ คิลก็หันไปมองลิขิตที่กำลังนั่งหลบสายตาเพื่อนๆอยู่หลังม่านด้วยความอาย เขาวางถังน้ำลงพื้นก่อนจะเดินเข้าไปหา
" สงบศึกไปก่อนละกัน "
" อืม "
เธอตอบสั้นๆก่อนจะออกมาจากหลังม่าน แต่สายตาเธอเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างเข้า เธอหน้าแดงแจ๋ก่อนจะพูดอย่างตะกุกตะกัก
" ผ..ผ้า "
" ผ้าอะไรของเธอ " คิลขมวดคิ้วอย่างสงสัย
" ผ้านายหลุด !! " เธอพูดพร้อมไปชี้ไปที่ท่อนล่างของคิลก่อนจะเบือนหน้าหนี
" เอ๋... " คิลก้มมองท่อนล่างของตัวเอง ก่อนจะเลื่อนสายตาไปยังที่ ที่มีผ้าเช็ดตัวของเขากองอยู่กับพื้น ตรงปลายผ้ามีถังน้ำวางทับอยู่
" เฮ้ยย "
" ไอ้โรคจิต !! "
เปรี้ยงงงง !!
ลิขิตง้างหมัดขวาต่อยเข้าปลานคางของคิลอย่างแม่นยำ จนเขาลงไปนอนนับดาวอยู่บนพื้น ก่อนที่เธอจะปิดตาวิ่งออกจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
" วันนี้จะซวยไปไหนฟะ "
เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง ตรงกับเวลา 2 ทุ่มพอดี
" ง่ำๆ !?! "
ขณะนี้สมาชิกทั้งหมดในบ้านออกมานั่งกินอาหารที่จัดไว้อย่างเอร็ดอร่อย ก็มีเพียงลิขิตที่นั่งหน้ามุ่ย ไม่เตะอาหารเลยสักอย่าง รุ้งเห็นเข้าก็เดินไปหยิบอะไรบางอย่างที่อยู่บนเตามาใส่จาน จากนั้นก็เดินเอามาให้
" เธอลองทานนี้ดู สูตรพิเศษเลยนะ รับรองว่าเธอทานแล้วจะอารมณ์ดีขึ้น "
" อร่อยจัง มันคืออะไรหรอ " ลิขิตพูดหลังจากหยิบสิ่งนั้นเข้าปาก
" ใส้กรอกน่ะ "
อุบ ! ลิขิตพยายามไม่ให้สำรอกของที่เพิ่งทานออกมา เพราะเกรงว่าเพื่อนตนจะน้อยใจ
" พอดีช่วงนี้ทานเจ้านี่ไม่ลงน่ะ เธอเอาไปให้มิกิดีกว่า "
รุ้งเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปอย่าง งงๆ โดยทิ้งลิขิตให้นั่งหน้ามุ่ยเหมือนเดิม
" พี่ลิขิตเป็นอะไรหรอคะ " ฮินะถามอย่างไร้เดียงสา
" พี่สบายดีจ่ะ "
ลิขิตลูบหัวฮินะอย่างเอ็นดูก่อนจะหันไปมองคิลที่กำลังนั่งเล่นเกมการ์ดกับไรท์และต้าอยู่
" รอบของผม จั่วไพ่ !! " เสียงไรท์ดังมาแต่ไกล
" เฮ้ย นายจั่วทีเดียวสองใบได้ไงฟะ เฮ้ย คิลอย่าแอบสลับการ์ดเด้ หวาา ลมพัดการ์ดกับดักผมเปิดหมดแล้ว " แน่นอนว่าตามมาติดๆด้วยเสียงของต้านั่นเอง
" ฮินะจัง ระวังให้ดีนะ ในบ้านหลังนี้มีไอ้โรคจิตปนอยู่ด้วย "
" ในบ้านนี้ก็มีอันตพาลชอบใช้ความรุนแรงเหมือนกัน " คิลแกล้งพูดลอยๆ
เปรี๊ยงงง !!
เสียงตบโต๊ะดังขึ้นพร้อมกับลิขิตลุกขึ้นยืน ส่งสายตาคมกริบไปจ้องหน้าคิลอย่างเอาเรื่อง
" พูดจาแบบนี้อยากมีเรื่องหรอยะ "
คิลได้ยินก็ทำหน้าทะเล้นใส่ ก่อนจะตอบกลับ
" ใครหาเรื่องก่อนกันแน่ฟะ "
" ไอ้โรคจิตแบบนายเงียบปากไปเลย "
" เธอต่างหากที่ต้องเงียบปาก พูดมากจนฟันหน้าจะเฉาะหัวฮินะอยู่แล้ว "
" เฉาะบ้านแกเดะ ไอ้คนไม่มีอนาคต ปากแบบนี้อยู่ไม่ถึง 25 หรอก โดนพวกกระทืบตายก่อน "
" อ้อหรอ แม่คนทำสวน แม่นักปีนเขา หน้าตาแบบผมอนาคตไกลจะตาย เขาเรียกว่าโหงวเฮ้งดี "
" ถุ๊ยยย ! โหงวเฮ้งดีตายล่ะ โหงวเฮ้งแบบนี้ฉันเห็นมาเยอะ เวลาประมาณตี 4 นี่เยอะเลย "
" เห็นอะไร "
" คนเข็นผักตามตลาดสดไงยะ "
" ว่าไงฟะ " คราวนี้คิลลุกขึ้นยืนบ้าง
" แล้วจะทำไมยะ " ลิขิตเผยรอยยิ้มหยามบุรุษเบื้องหน้า
" ทุกคน !! ยัยนี่มันเอาฟันจอบมาขู่ผม !? "
" ว่าไงนะยะ !! "
" แล้วจะทำไมยะ " ลิขิตเผยรอยยิ้มหยามบุรุษเบื้องหน้า
" ทุกคน !! ยัยนี่มันเอาฟันจอบมาขู่ผม !? "
" ว่าไงนะยะ !! "
ระหว่างที่ทั้งสองกำลังโต้วาทีอยู่ รุ้งก็ลุกขึ้นไปจูงมือฮินะออกมาจากจุดเกิดเหตุ ก่อนจะพาเธอมานั่งที่โซฟาหน้าทีวี ส่วนไรท์กับต้าก็หยิบแว่นสามมิติมาสวมอย่างรู้งาน
" รับป๊อปคอร์น น้ำอัดลมมั้ย " มิกิถือถุงป๊อปคอร์นถุงใหญ่กับกะติกน้ำอัดลมเดินเข้ามานั่งข้างๆรุ้ง
" ขอบคุณครับ "
" แต๊งจร้า "
" มีถั่วมั้ย ? "
" มีแต่กระติกน้ำน่ะ !! "
" มีแต่กระติกน้ำน่ะ !! "
ฮินะมองพวกรุ่นพี่ที่อยู่ดีๆก็พร้อมใจกันใส่แว่นสามมิติ ส่วนมิกิก็กำลังฟาดหัวไรท์ด้วยกระติกน้ำอยู่ จากนั้นเด็กสาวจึงเอ่ยปากถามรุ่นพี่อย่างสงสัย
" พวกพี่ทำอะไรกันคะ "
.............................................................................
.............................................................................
ในขณะเดียวกัน
ภายในห้องโถงที่มีพื้นที่กว้างขวาง อยู่ห่างออกไปทางทิศตะวันออกของเกาะ(โรงเรียน) มีชายคนหนึ่งท่าทางน่าเกรงขามกำลังนั่งคุยกับคนกลุ่มหนึ่ง ซึ่งพวกเขาคุกเข่าให้ชายคนนั้นด้วยความเคารพ
" ท่านดาร์ก ตอนนี้สายของเราสืบทราบมาว่าเคียวจิโร่ได้ออกจากเกาะไปก่อนพิธีจบการศึกษาด้วยเหตุผลบางอย่างแล้วครับ "
เปรี้ยงงง !!!
พนักวางแขนของเก้าอี้หินหยกชั้นดีที่ถูกสร้างมาอย่างแข็งแรง ถูกชายคนนั้นบีบแตกออกเแนเสี่ยงๆ เขาแบมือที่เต็มไปด้วยผงฝุ่นที่เกิดจากการขยี้เมื่อครู่ แล้วค่อยๆโปรยลงมาอย่างช้าๆ
" มันไปโดยไม่สู้ตัดสินกับข้าเรอะ ชักจะดูถูกกันเกินไปแล้ว "
" แต่ท่านครับ ตัวท่านก็รู้ดีว่าสู้มันไม่..." ลูกน้องมันพยายามพูดเตือนด้วยความหวังดี
" หุบปาก !! "
ตู้มมมม !!! อ้ากก !!
ชายนั้นถูกก้อนพลังสีดำพุ่งอัดกระแทกอย่างแรง จนร่างเขาอัดกับพื้นอย่างแรงเกิดเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่
" ไม่ว่ายังไงข้าต้องตัดสินกับมันให้ได้ พวกแกจงทำทุกวิถีทางให้มันกลับมาซะ "
เขาออกคำสั่งด้วยความกราดเกรี้ยว บรรยากาศภายในห้องโถงเริ่มอึดอัดและเต็มไปด้วยความตึงเครียด ทันใดนั้นก็มีสียงหัวเราะดังแทรกขึ้นมาในความเงียบ
" ฮ่าๆๆ ท่านดาร์กสั่งพวกโง่ไปก็เท่านั้นแหละ "
เขาหันไปทางต้นเสียงที่อยู่ข้างหลัง ก่อนจะแสยะยิ้มออกมาเมื่อพบกับเจ้าของดวงตาสีน้ำเงินอันคมกริบ
" ว่าไงเรท ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมาหาผมถึงที่ "
" ก็มาช่วยให้นายตัดสินกับเคียวจิโร่ไง ผมสืบทราบมาว่าเคียวจิโร่มีน้องสาวชื่อฮินะอยู่ห้อง B ถ้าจับเธอเป็นตัวประกัน เคียวจิโร่ต้องกลับมาแน่ แต่... "
เรทหยุดพูกกะทันหันเพื่อลองเชิงอีกผ่าย ซึ่งดาร์กก็หงุดหงิดเล็กน้อยก่อนจะถาม
" แต่อะไร จับเด็กห้อง B ไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอก"
" เธออยู่ในความคุ้มครองของนักเรียนห้อง SSพิเศษถึง 6 คน น่ะสิ "
********************************************************
ศัตรูโผล่มาแว้ว ไอ้ดำกะไอ้แดงนั่นเอง
เย้~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น