คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่แปด บทพิสูจน์รักแท้10%
ภาริแรสำหรับวันนี้ือ้อหาอที่นาอบมามอบให้นาอย่าแรืออาหารเ้านาบอว่าผู้ใที่หาอาหารที่นาอบมาไ้วันนี้นาะให้โอาสับผู้นั้นไ้ใล้ินา่อนนั้นเป็นเรื่อุ่ายมาๆสำหรับบานแ่สำหรับผมแล้วมันโรให้ผมไปออรบะีว่าเพราะผมไม่รู้ว่าผู้หิเาะทานอาหารแบบไหนึทำให้ไอ้อีเทอร์มันเหนือว่าผมมาในสถานาร์แบบนี้แ่ผมไม่ถอใหรอเพราะว่าผมะไม่ยอมให้นายิ้มแบบนั้นให้ายอื่นเ็า
“เวลาอวันนี้้าอละนะท่านเอสเทอร์ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
หัวเราะเ้าไปถ้า้าหาอาหารมาถูในาแล้วเ้า้อเหาเป็นหอยแน่ๆๆอยูเถอะหัวทีหลััว่า
“เอันพรุ่นี้นะท่านเอสเทอร์ลับไปวาแผนล่วหน้าเลย็ไ้ยัไวันนี้ท่าน็ว่าแน่ๆๆๆ”
“ไม่แน่เสมอไปหรอสรามยัไม่บอย่าพึ่นับศพทหารนะท่านเอทานอล”
“เหรอแ่้าเื่อว่าสิ่ที่ถูลิิไว้แล้วมันเปลี่ยนแปลไม่ไ้ะ้วยินะ”
ผมทนฟัพวนั้น่อไม่ไหวึิับทไปว่า
“ไม่้อไป่อปา่อำับเาหรอไปันเถอะโลนี้ไม่ีรัหรอน่าอะไระเิ็่ามันวันพระไม่ไ้มีหนเียวะหน่อย”
“ฮะๆๆๆๆ”
อาหารที่พวออีเทอร์เรียมเป็นอาหารแบบาววัน่ารับประทานมาูีมีระับเล่นเอาสีหน้าอแม่นาแอนาล่านั้นแระเรื่อและูะถูอถูใับมันมาแ่สีหน้าอารี่นั้นนิ่ๆๆไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลบ่อรว่าผมื่นเ้นมานาอาหารหรูนานั้นนายัไม่มีทีท่าอะไรแล้วอาหารอผมละะเหลือเรอะ
“รี๊ๆๆๆๆๆๆๆๆอร๊ายายแล้วนี่นายเอาอาหารมาเอาใหิที่ีว่านี้หน่อยไม่ไ้เป็นถึหัวหน้าเผ่าเหมือนันแ่ทำไมรสนิยม่าันราวับฟ้าับเหวแบบนี้ละิ”
หน๊อยแนะยัยนี้นิสวยแ่รูปเสียริปาอเราะร้ายแ่ในวามิอผม็เป็นแบบนั้น็ใรมันะไปนึเล่านธรรมาาวบ้านะอบอาหารเ้าแบบาววัสสัยผม้อแพ้แหๆๆๆ
“อาหารอท่านอีเทอร์นั้นน่าลิ้มลอมาว่าอท่านเอสเทอร์แ่้าเป็นเพียสาวาวบ้านไม่ปรารถนาอาหารที่เลิศหรูแ่อเพียประทัีวิไ้เป็นพอ้าเลืออาหารอท่านเอสเทอร์”
ผมอึ้ไปเสี้ยววินาทีหนึ่เพราะนาเลืออาหารอผมนา่าเป็นนีริเหมาะแล้วที่ะมาเป็นเ้าสาวอผม้ออบุท่านผู้เ่าที่เอนาและผมเป็นู่ัน(เพ้อๆๆๆ)555
“เิแม่นา้าเลือแ่อาหารที่มีประโยน์มาให้ทั้นั้น”
ความคิดเห็น