คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เบอร์โทรปริศนา
เช้าวันต่อมา
ฉันยังคงตื่นเช้าตามปกติมาทำอาหารให้เจ้าของบ้านขี้เซาเหมือนเดิม แต่วันนี้รู้สึกเวียนหัวนิดหน่อยจึงต้องรีบไปนั่งที่โต๊ะ คงไม่ใช่ว่าไข้ขึ้นหรอกนะ?
“ตู๊ดๆ…ตู๊ด…”เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นบนโต๊ะ ฉันเอื้อมไปหยิบแล้วดูว่าใครโทรมา
089-132-xxxx
เบอร์โทรปริศนานั้นทำให้ฉันถึงกับขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างหนักจนเสียงโทรศัพท์มันดังขึ้นอีก ฉันจึงรีบกดรับทันที
“[กว่าจะรับนะสาวน้อย…]”เสียงทุ้มฟังดูน่าขนลุกพูดจากปลายสาย
“นายเป็นใคร?”ฉันถามอย่างไม่อ้อมค้อม แต่กลับได้คำตอบอันแสนกวนเบื้องล่างกลับมา
“[เธอไม่ต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร แค่ให้มาเจอฉันที่ซอยxxxพอ]”บุรุษปริศนาพูดจบแล้วตัดสายไป
ฉันยืนมองหน้าจอโทรศัพท์อยู่พักหนึ่งก่อนจะวางมันลงที่โต๊ะตามเดิม ในขณะนั้นเองเสียงทุ้มอย่างหาเรื่องดังขึ้นข้างหลังไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าเป็นใคร
“ใครโทรมา?”ร่างสูงถามพลางกอดอกอยู่ที่ขอบประตูห้องครัวอย่างเท่ แต่ใบหน้านั้นกลับบูดเบี้ยวเป็นตูดลิง
“ฉันไม่รู้ มันไม่บอกชื่อไว้”ฉันตอบตามจริงหลังจากที่คุยโทรศัพท์ไม่นานนี้
“แล้วมันว่าไงบ้าง?”ร่างสูงยังคงซักไซร้ไม่เลิกรา ไม่รู้จะถามอะไรนักหนาขี้เกียจตอบวะ
“มันให้ฉันไปเจอที่ซอยxxx”ฉันตอบแล้วลุกขึ้นไปดูอาหารต่อ
“งั้นฉันไป…”ร่างสูงยังพูดไม่ทันจบดี ฉันก็พูดแทรกขึ้นก่อน
“ไม่จำเป็น…”ฉันตอบขณะที่มือดึงผ้ากันเปื้อนออก แล้วหมุนตัวออกไป
“เธอจะไปไหน?”โกคุเดระถามเสียงเข้มราวกับกำลังดุเด็กที่พูดไม่รู้เรื่อง
“…”ฉันไม่ตอบเพียงแต่ส่งกลับไปแค่ความเงียบก่อนจะเดินออกไปไม่สนใจเสียงร้องห้ามข้างหลังแต่ใด
Gokudera’s Say
“โธ่เว้ย!”ผมสบถเสียงดังหลังจากที่ร่างบางเดินออกไปไม่นาน
ผมไม่เคยเจอใครที่พูดยากและเย็นชาอย่างยัยนั่นเลยจริงๆ (ยกเว้นฮิบาริ) อุตส่าห์บอกไม่ให้ไปก็ยังดื้ออีก ที่ๆยัยนั่นไปมันไม่ใช่ที่ของคนธรรมดา แต่มันเป็นสถานที่สำหรับนักเวทด้วยนี่สิ
ผมรีบเดินไปหยิบโทรศัพท์มือถือทันทีก่อนจะรีบโทรออกหาสึนะกับยามาโมโตะอย่างรวดเร็วและอธิบายสิ่งต่างๆให้พวกนั้นฟัง
ความคิดเห็น