[FIC NARUTO]365 วัน(ไม่)ปกติของคนทำตุ๊กตา กับ เจ้าหญิงตุ๊กตา

ลำดับตอนที่ #7 : ชีวิตที่ไม่ปกติของฉันในวันที่ 2 มันคือฝันร้าย...เเละการตื่นที่โล่งอก..100%

"ที่นี่ที่ไหน....."หญิงสาวที่อยู่ร่างเปลือยเปล่า กับพื้นเเละเพดานเป็นมิติอันบิดเบี้ยว อย่างโดดเดี่ยวเเละได้ถามเเต่ตัวเองว่าที่นี่ที่ไหน? เธอจึงได้เเต่เดินไปอย่างเรื่อยเปื่อย "เฮ้คุณครับ.."

"?"เธอหันไปถามเจ้าของเสียงด้วยสายตางุนงงเครื่องหมายคำถามคงเต็มหัว "คุณลืมของนะครับ..." เเล้วเขาหยิบขยุบขยิบในเสื้อคลุมให้เธอดู "!!!!!!!!......"

ปึ๊ก!!.....เธอทรุดลงกับพื้น!..."นั่นคืออะไรน่ะ!!" เธอถามสิ่งที่เขาถืออยู่เป็นเเท่งสีเนื้อมีมือเเละปล้องเนื้อชั้นในสดๆอาบอยู่"อ้าว?!...เเขนของคุณเองเเท้ๆไม่ใช่เหรอครับ? ที่โดนล้อรถม้าเหยียบจนขาดน่ะ?" 

"หา..?!" เธอจับเเขนของเธอทั้งสองข้าง เเกร๊ก!...เเขนข้างซ้ายของเธอหลุดออกมาซึ่งมันคือเเขนปลอม..."มะ.....ไม่!!"เธอลั่น "เอาเเขนของฉันคืนมา!-"

"โอ๊ะโอ้...คุณก็มีของคุณเเล้วนี่ครับ? ซิลิโคนน่ะนะ...เพราะฉะนั้น คงไม่จะเป็นต้องใช้เศษเนื้อแบบนี้ อย่างหงี้มันคงจะชิงชังเธอ ถึงกับบีบมือผมเเน่นซะแบบนี้..." 

ปลั๊ก!!!..กึก.....เเขนที่เขาคนนั้นจับเผลอหล่นกับพื้นเเล้วค่อยๆคานไปหาเธอ...."มะ.....ไม่!"เธอคลานจะหนี..เเต่...ปึ๊ก! มันสุดเพดานเเล้ว!...."อย่าเข้ามาๆ......มันไม่ตลกเลยนะ!" มันใกล้ๆคานไปหาเธอเเล้วหยุดนิ่ง.........เเล้วใช้นิ้วชี้เขียนบนพื้น...หวื๊ด...!!..เอี๊ยด!!...เสียงเขียนมันน่าหนวกหูเเล้วเล็บฉีกออกเป็นหยดลายอักษรให้เธอเห็น...

           
เราเป็นส่วนหนึ่งเดียวกันตั้งเเต่อยู่ในครรภ์ ไม่เคยเเยกจากกัน เป็นหนึ่งเดียวกัน...เเต่เธอกลับปฎิเสธที่จะรวมเป็นหนึ่งเดียวกับฉันอีกหนึ่งครั้งทั้งที่ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เกิดเหตุการณ์นั้น....ให้เเยกจากกัน เพราะฉะนั้น...
 

"เพราะฉะนั้น-" หมับ!!!!!....เธอพูดยังไม่ทันจะจบประโยคที่เขียนบนพื้น เจ้ามือนั้นกระโดดบีบคอของเธอเเน่น!!"อ๊อกกก!!!!....ปะ....ปล่อ-"เธอใช้มือขวางัดออกเเต่ไม่ได้! เพราะมือของมันบีบเเน่นยิ่งกว่าปลิงที่จะเเกะออกเเล้วมันใช้นิ้วของมัน! กรีดคอของเธอ!!!

"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!! ปล่อย!!! เดี๋ยวนี้!!!! "เธอดิ้น ตาเหลือก! น้ำลายไหล!!! เเต่นิ้วที่กรีดก็ไม่ยอมที่จะคราออกเลย! เเล้วมันเขียนไปเรื่อยๆ! เธอดิ้นต่อไปเรื่อยๆ! "อ๊อกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!-.."จนไม่ไหวก็ต้องสิ้นใจกับความอนาจที่โดนมือตัวเองที่ฆ่า....ก่อนจะจบฉากนี้ มีอักษรที่นิ้วของเเขนซ้ายได้เขียนส่งท้ายตรงรอยกรีดบนคอของเธอ 
 

ฉันก็ปฎิเสธที่จะรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเธอ!!!

---------------------------------------------------------------------------------
 

"กรี๊ดดดดดดดด!!!"ฉันสะดุ้ง! ตื่นขึ้นมา! ฉันจับเเขนซ้ายตัวเอง เเละคอตัวเองลูกคลำไปทั่วเเล้วบีบๆว่ามันมีอะไรหลุดรึเปล่า!!จนสักพักให้เเน่ใจ....ว่ามันคือของจริง "กระจก! กระจกยู่ไหน!"ฉันรีบวิ่งไปหาากระจกดิ้นรนอย่างกับคนบ้า! ฉันสอดส่องเไปที่เครื่องเเป้งที่มีกระจกดูคอตัวเองว่ามีรอยขีดรึเปล่า?

"เฮ้อ......มันเเค่ฝันร้ายน่ะ..."ฉันปลอบใจตัวเองเเละดีใจที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเเละไม่อยากให้เกิดเเบบนี้อีก เเล้วว่าเเต่ที่นี่ที่ไหน หน่ะ? ห้องนอนเหรอ? เพราะเมื่อกี้ฉันลุกขึ้นจากเตียง-

"คร่อกกกกกกกก........................"หืมเสียงแบบนี้นี่มัน......ฉันมองไปหาต้นตอเสียงน่ารำคาญนั้นกำลังนอนคุมผ้าห่มอย่างสบายใจเชิบแบบนี้... 

จุ๊กกรู้!ๆ เสียงนาฬิกานกจุ๊กรู้บอกเเล้วไงว่าสายเเล้วนะนี่มันเก้าโมงสิห้านาทีเเล้วนะ! เเล้วก็เป็นเวลาน้ำชาองฉันด้วย!เเล้วช้ามา 15 นาที อย่างนี้มันน่าโมโหเสียจริง! ถ้าไม่ตื่นเดี๋ยวลงเขียงเลยนี่ ขนาดนาฬิกายังเข้าใจฉันเลย(เหรอ?)นายจะนอนกินบ้านกินเมืองหรือไง?"สงสัยได้เวลาที่จะต้องปลุกพ่อหนุ่มขี้เซาได้เเล้วล่ะ....=w="ฉันทำสีหน้าเจ้าเล่ห์ที่ไม่เคยมีเลยมาก่อนเเล้วให้ใครรู้เตรียมเเผนการสุดเด็ดในการปลุกเจ้าผมเเดงคนนี้...

พรืดดดดดดดดดดดดดดด!!!!....ฉันเปิดหน้าต่างข้างเตียงให้เห็นเเสงอาทิตย์อันอบอุ่นสำหรับฉันเเต่เจ้าหมอนี่คงจะไม่ล่ะนะ...คงจะเเสบตาตายก่อน"ตื่นได้เเล้ว!!! จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนกันน่ะ!?...."

"คร่อกกกกกก!....."ให้ตายเถอะหลับเป็นตาย....สงสัยคงต้องทำแบบนี้สินะ...ฉันจับผ้าห่มของหมอนี่เเล้วเตรียมพร้อมที่จะ!

"ตื่นได้เเล้ว!!!! ไปทำชามาให้ฉันกินซะ!!!!!!"

พรืดดดดดดดดดดด!!!!!

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
100% ไรท์กลับมาเเต่งฟิคเเล้ว ยู้ฮู FC ผู้น่ารักกกกกก:P