คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ท้าประลองระดับชั้น
ท้าประลองระดับชั้น
“โถ่เอ้ย อลิซ เล่นเอาตกอกตกใจหมดเลย ที่แท้ก็แค่เวทมนตร์ลวงตาหรอกเหรอ”เสียงถอนหายใจห้องเวียร์ที่อยู่ข้างๆทำให้ฉันได้แต่หัวเราะแฮะๆ ก็ไม่รู้นี่นาว่าเวทมนตร์ระดับนั้นเป็นเวทมนตร์ขนาดใหญ่ เห็นตอนสู้กันพวกน้าเรวินน้าเนสใช้อย่างกับกระพริบตา แต่สุดท้ายเรื่องก็จบที่ท่านเรย์ล่าเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ และบอกทุกคนว่าที่ฉันใช้เป็นเวทที่ทำให้เห็นภาพลวงตาเท่านั้น
“แต่ใช้เวทลวงตาได้ก็เก่งเหมือนกันละ อยากรู้จักว่าอลิซต่อสู้จะเป็นยังไง”เคธว่าพลางหัวเราะเสียงร่าเริง อันที่จริงในห้องยังมีหลายคนเลยละที่ไม่ยอมรับฉัน เพราะเรื่องที่สลบไปตอนวิชาต่อสู้ แต่พอเห็นเวทมนตร์พวกนั้น คนในห้องก็หมดเรื่องข้องใจไปเลย เคธเองก็คงดีใจไปกับฉันด้วยมั้ง
“นั่นสิ ถ้าอลิซต่อสู้มือเปล่าหรือใช้อาวุธได้ด้วยคงเก่งมากๆเลยละ”เวียร์ว่าพลางยิ้มกว้าง
“แต่ฉันก็สู้ได้นะ พวกน้าเนสน้าเรวินยังบอกว่าฝีมือเข้าขั้นเลยละ”จริงๆนะ พวกน้าเรวินชอบชมบ่อยๆว่าฉันเรียนรู้ไวด้วยละ
“งั้นก็คงติดที่เรื่องกลัวจิตสังหารนี่ละนะ”คริสพูดพลางจ้องมาที่ดวงตาของฉัน ถึงจะเริ่มสนิทกันบ้างแล้ว ดวงตาของคริสก็น่ากลัวอยู่ดีอะ T0T
“เห นางฟ้าสู้เป็นด้วยเหรอเนี่ย อยากดูจัง”เสียงสดใสร่าเริงของพี่เรนดังมาแต่ไกล พร้อมหน้าตานิ้มแฉ่งที่เห็นได้ตั่งแต่
“ฉันเองก็อยากรู้นะคะ”เคธว่าพลางยิ้มบางๆ
“งั้น ไว้รอดูตอนงานแข่งระดับชั้นแล้วกัน”งานแข่งระดับชั้น??
“เอ๋ งานอะไรนะคะ”
“ก็เป็นงานที่จะให้คนในระดับชั้นสามารถต่อสู้กันได้โดยใช้ตำแหน่งเป็นเดิมพันนะ”พี่เรนว่าพลางชูนิ้วขึ้นเหมือนอาจารย์ตอนชี้บนกระดานดำ
“เป็นโอกาสที่นักเรียนห้องล่างๆจะสามารถเปลี่ยนกับห้องสูงๆได้ไงละ”คราวนี้เป็นคริสที่ตอบความสงสัยของฉัน
“เธออาจจะไม่รู้นะ แต่ดูเหมือนว่าห้องแต่ละห้องจะมีการเรียนการสอนที่ใช้อาจารย์คนละชุด ยกเว้นวิชาที่เรียนรวมกัน ห้องสมุดหรือห้องสำหรับฝึกเองก็มีห้องที่นักเรียนห้องสูงๆเข้าได้ แต่ห้องรองลงมากลับเข้าไม่ได้เหมือนกัน”
“แล้วแข่งที่ว่าเนี่ย มันยังไงเหรอคะ”
“ก็ ในหนึ่งอาทิตย์สามารถเข้าไปท้าสู้กับคนที่อยู่ระดับสูงกว่าได้ 5 ครั้ง โดยการแข่งขันจะจัดขึ้นทุกๆอาทิตย์ที่ 1 ของเดือนที่ 3 6 9
“พูดง่ายๆคือในอาทิตย์นั้น ขอแค่มีพยานรู้เห็นอย่างน้อย 7 คน ก็สามารถท้าประลองแย่งตำแหน่งของอีกคนได้ไงละ”เคธพูดจบฉันก็พยักหน้าทันที เข้าใจละ เป็นการต่อสู้เพื่อวัดระดับกันนี่เอง
“แหม แต่ฉันคงไม่เอาด้วยหรอก การต่อสู้แบบนี้นะ”พอพูดจบ คนในกลุ่มก็หันมามองฉันทันที
“พูดอะไรนะ อลิซ เธอนะอยู่ระดับ 1 เลยนะ ลองการประลองได้เริ่มสิ ไม่มีคนมาท้าประลองเป็นสิบสิแปลก”เคธว่า พลางเอามือเคอะหัวฉันหนึ่งที ก็คนไม่รู้นี่นา โถ่ เคธก็
“แถมยังเป็นคุณที่หนึ่งที่ดันสลบเพราะจิตสังหารธรรมดาๆซะอีก แบบนี้คงโดนจ้องเล่นงานน่าดูละ”
“งะ แล้วจะให้ฉันทำยังไงอะ ไม่รับคำท้าเขาไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้หรอก ถ้ามีพยานแล้ว ต้องรับคำท้าเท่านั้นละนะ”
“แต่ท่าแพ้ขึ้นมา อาจจะต้องย้ายไปอยู่ห้องอื่นที่ไม่มีพวกเคธกับเวียร์อยู่นี่นา ฉันไม่เอาหรอก”
“ถ้างั้นก็ต้องรีบฝึกให้ชินกับจิตสังหารเร็วๆละนะ”คริสว่า ก่อนจะหลับตาลงช้าๆเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
“ก็คงต้องทำแบบนั้นละ ว่าแต่คริสจะทำยังไงละ”เวียร์พูดพลางจ้องไปที่คริสที่กำลังหลับตาคิดอะไรบางอย่างอยู่
“ฉันจะฆ่าเธอ”สิ้นเสียงของคริส ความหนาวที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งร่างกายก็ทำเอาฉันลงไปนั่งกับพื้นทันที
“คริส อะไรนะ เดี๋ยวก็สลบไปอีกหรอก”เคธว่าพลางเข้ามาพยุงฉันเอาไว้
“ก็ต้องทำให้ชินเข้าไว้ละนะ หลังจากนี้ ไม่ว่าจะที่ไหน เวลาไหน ฉันจะใช้จิตสังหารใส่เธอทุกครั้งที่มีโอกาส เธอต้องหัดชินแล้วก็อดทนกับมันให้ได้” หา ทุกที่ ทุกเวลา แล้วฉันก็อยู่ที่บ้านเขาด้วยเนี่ยนะ ฉันไม่ต้องมานั่งคอยระวังแม้แต่ตอนหลับเลยเหรอ T0T
“ก็จริงนะ แบบนั้นจะทำให้ชินได้ดีกว่า งั้นฉันเอาด้วย”เคธว่าพลางยิ้มออกมาบางๆ แง ทำไมต้องยิ้มด้วยละเคธ
“งั้นตกลงว่า ต่อจากนี้ไปพวกเราจะใช้จิตสังหารทุกครั้งที่มีโอกาส เธอต้องทนให้ได้นะอลิซเพราะการประลองนะมันอีก 2 อาทิตย์เท่านั้น”เวียร์ว่าพลางหัวเราะเบาๆ ง่า นี่ทุกคนกำลังจะบอกว่า จะจ้องฆ่าฉันทุกเวลา กันทั้งกลุ่มเลยใช่ไหม อย่างน้อยก็คงมีดีนละมั้งที่จะไม่ทำแบบนั้น
“ก็ดี”เสียงนั่นทำเอาฉันอนากร้องให้ แม้แต่ดีนยัง... แล้วจะทำยังไงละเนี่ย ต้องโดนพวกนี้จ้องฆ่าตลอดเลย T-T
.
.
.
“พวกเธอใจร้ายที่สุดเลย”อลิซที่กำลังนั่งเข่าอ่อนอยู่กับพื้นพูดด้วยน้ำเสียงเหมือนกำลังะร้องให้ แต่เทียบกับเมื่อวสองอาทิตย์ก่อนแล้ว อลิซทำได้ดีกว่าเยอะ เพราะถ้าเจอพวกคริสรุมเพ่งจิตสังหารใส่แบบนี้ คงสลบไปอีกรอบแน่ๆ แต่ตอนนี้กลับแค่เข่าอ่อนเท่านั้น ถ้าเป็นแค่จิตสังหารระดับนักเรียนธรรมดาละก็ คงไม่ทำให้อลิซรู้สึกแล้วละ
“แหม แต่ก็ได้ผลนี่นา” เคธพูดเสียงเบา ก่อนจะพยุงร่างของอลิซขึ้นมาช้าๆ
“เธอลองมาเป็นฉันบ้างสิเคธ”
“แต่ก็ยังดีนะที่ฝึกทันเวลา”คริสพูดจบก็มองไปทางประตูทางเข้าที่มีนักเรียนไม่ต่ำกว่า 40 คนยืนมุงดูอยู่
“จริงด้วยวะ เมื่อกี้แค่เจอจิตสังหารของ 4 คนนั้นยัยนั่นก็ลงไปนั่งแล้ว แบบนี้ชนะแน่”เสียงของชายคนหนึ่งที่มุงดูอยู่ทำให้เหล่าคนดูคนอื่นๆเริ่มคิดไปในทางเดียวกัน ตอนนี้อลิซยังอยู่นอกรั้วโรงเรียน แต่ถ้าเข้ามาเมื่อไหร่ละก็พวกเขาทุกคนจะมีสิทธิ์ท้าประลองกับเธอทันที
“วันนี้ฉันโดดเรียนได้ไหมอะ”อลิซว่าพลางหันมามองเพื่อนๆที่อยู่ด้านหลัง ก่อนจะมองกลุ่มคนที่จ้องมาทางเธอตาเป็นมัน อย่างหวาดๆ
“ไม่ได้ๆ เข้าไปสิจะ อลิซ”เคธว่า พลางผลักร่างบางของอลิซให้เข้าไปในเขตโรงเรียนทันที ภาพหลังจากนั้นแทบจะเหมือนโยนขนมปังลงบ่อปลาเลยทีเดียว
“ฉันขอท้าเธอประลอง”เสียง 4 เสียงที่ประสานกันทำให้ทั้งสี่คนหันมาจ้องหน้ากันทันที พวกเขาพูดคำท้าในเวลาเดียวกันจนแยกไม่ออกเลยว่าใครมาก่อนหรือมาหลัง
“คำท้าประลองถูกอณุมัติ”เสียงบางอย่างที่ดังออกมาจากหน้าจอสี่เหลี่ยม 4 จอที่ลอยอยู่กางอากาศทำให้คนทั้งสี่เปลี่ยนสีหน้าเป็นงงงวยทันที
“การประลองเริ่มได้”เสียงจากจอทั้ง 4 ทำงานพร้อมกันจนคนทั้งสี่ได้แต่ยืนงง
“ระบบติดบัคงั้นเหรอ”คริสพูดพลางมองหน้าจออย่างประหลาดใจ คงเพราะทั้งสี่คนท้าประลองพร้อมกันจนทำให้ ระบบทำเรื่องพร้อมกันไปด้วย แบบนี้มันก็กลายเป็นหนึ่งต่อสี่นะสิ
“ไม่รู้ละว่าเป็นอะไร แต่โอกาสมาแล้ว”ชายคนแรกพูดพลางหยิบอาวุธของตนออกมา
“หวา เลวร้ายสุดๆ เจอเคียวติดโซ่แบบนี้ในการต่อสู้ 4-1เนี่ยนะ”เคธอุทานเบาๆก่อนจะมองไปที่อีกสามคนที่เริ่มเอาอาวุธออกมาบ้าง
“อีกสามคนเป็น ดาบ หอก แล้วก็คทาเวทสินะ”คริสพึมพำเบาๆ ก่อนจะถอยออกมา
“เอาละทุกคน ให้พื้นที่ประลองกับพวกเขาหน่อยยย”เวียร์ตะโกนลั่นโดยไม่สนใจเลยว่าอลิซจะทำหย้าเหมือนจะร้องให้แค่ไหน
“ฉันจะฆ่าเธอ”เสียงทั้งสี่เสียงทำเอาอลิซสะดุ้งคงเพราะทุกคนคิดจะใช้จิตสังหารล้มเธอแต่แรกแล้วมั้งถึงได้ใช้ออกมาพร้อมกันแบบนี้ แต่น่าแปลกที่เธอกลับไม่รู้สึกอะไรเลย เบาบางจริงๆ จิตสังหารของสี่คนนี้ เทียบกับของพวกคริสแล้วเหมือนโดนจ้องเฉยๆวะมากกว่า
“ถ้าแบบนี้ก็สู้ได้ละนะ”อลิซว่าพลางถอนหายใจออกมาเบาๆ อาวุธที่เธอเรียกออกมาจากหลุมมิติคือกระบี่ที่พ่อของเธอตีให้นั่นเอง
“กระบี่เล่มเดียวจะทำอะไรได้”ชายคนที่ถือเคียวติดโซ่พูด พลางเหวี่ยงโซ่ใส่อลิซอย่างไม่มีการรีรอ แต่โซ่นั่นกลับหล่นตูมลงข้างๆตัวอลิซซะอย่างนั้น
“พวกเราลุทเลย ตอนนี้ต้องร่วมมือกันก่อน”ชายคนนั้นพูดจบ อีกสามคนก็เข้ามาโจมตีทันที แต่ภาพการต่อสู้ต่อมาก็ทำให้คนที่ชมอยู่ถึงกับพูดไม่ออก โดยเฉพาะคนที่ใช้ดาบเข้ามาฟันอลิซ ไม่รู้เพราะอะไร ทั้งๆที่เห็นอยู่ตรงหน้าแท้ๆ แต่พอฟันลงไปกลับคว้าได้แต่อากาศ ทั้งๆที่เธอแค่เดินไปตามทางช้าๆเท่านั้นเอง
“ฮื่อออ ฮืออ” เสียงฮำเพลงเบาๆที่ดีงออกมาจากริมฝีปากของอลิซทำให้คนทั้งสี่คนมองตาค้าง ไม่ว่าจะโจมตีอย่างไรก็เหมือนกับโจมตีใส่อากาศ ทั้งๆที่เธอแค่เดินด้วยท่าทีเอื่อยๆเฉื่อยๆเหมือนคนเดินเล่นแท้ๆแต่กลับคว้าไม่ได้แม่แต่ชายกระโปรง
“หนอยแนะ อยาดวารีกระหน่ำ”เสียงของชายด้านหลังที่ใช้คทาเวททำให้เวทมนตร์สายวารีทำงานทันที หยดน้ำที่มีเส้นผ่านสูญกลางประมาน 4 – 5 เซนติเมตรค่อยๆก้อตัวขึ้นรอบๆตัวนักเวทคนนั้น ก่อนที่มันจะพุ่งเข้าใส่อลิซอย่างไม่มีการรีรอ แต่ภาพตรงหน้าก็ทำให้คนดูต้องหยุดหายใจ อลิซยังคงเดินด้วยท่าทีนุ่มนิ่มอย่างเคย แต่การโจมตีทั้งหมดกลับผ่านร่างของเธอไปอย่างกับเป็นเพียงสายลมเย็นๆที่พัดผ่านยามเดินดูดอกไม้ในแปลงอย่างไรอย่างนั้น
“ให้ตายสิ เก็บวิชาแบบนี้เอาไว้ด้วยเหรอเนี่ย”เสียงคริสที่อยู่ห่างออกไปทำให้เวียร์หันมามองทันที
“วิชาอะไรเหรอคริส”
“สาวน้อยชมทุ่ง เป็นวิชาท่าก้าวที่หายสาบสูญไปหลายพันปีของเฟรเมนอส เพราะผู้ฝึกต้องมองทุกการโจมตีให้ออกไม่อย่างนั้นวิชาจะไม่สำเร็จจนทำให้ไม่มีใครสามารถใช้ท่านี่ได้จนกระทั่งมันหายสาบสูญไป”คริสว่า พลางจ้องมองท่าก้าวของอลิซอย่างสนใจ ทั้งๆที่ปกติออกจะเป็นสาวน้อยท่าทางอ่อนแอแท้ๆ แต่กลับซ่อนหนามคมกริบเอาไว้ซะขนาดนี้
“ได้โอกาสแล้ว”เคธพูดเสียงเบา ก่อนจะมองไปที่มือของอลิซ นี่เป็นครั้งแรกที่จะได้เห็นอลิซใช้อาวุธ
“บุปผาล่องลอย ท่าที่1 ”เสียงเล็กนั่นทำให้ชายทั้งสี่คนสะดุ้งทันที อลิซมาอยู่ตรงกลางระหว่างพวกเขาตั่งแต่เมื่อไหร่กัน
“เคร๊ง” เสียงโซ่ ดาบ หอก และคทาที่ถูกหักเป็นสองเสี่ยงทำเอาเหล่าคนดูถึงกับอึ้ง ฟันไปตอนไหนกัน
“สิ้นสุดการประลอง ผู้ท้าชิงพ่ายแพ้”เสียงจากจอทั้ง 4 ทำให้อลิซถอนหายใจออกมาเบาๆ เธอพึ่งเคยสู้กับคนนอกหมู่บ้านก็คราวนี้ละ ตื่นเต้นเหมือนกันนะเนี่ย
“อะ อลิซซซซ”เสียงของเวียร์ทำเอาร่างบางของอลิซสะดุ้งโหยง เพราะร่างของเวียแทบจะพุ่งเข้าไปหาอลิซทั้งตัว เล่นเอาเกือบล้มไปทั้งคู่
“อลิซอะ เท้เท่ อลิซมาแต่งงานกับฉันนะ”เวียร์ว่าพลางกอดร่างของอลิซแน่น
“งะ ไหงงั้นละ โถ่เวียร์ ปล่อยนะ มันจั๊กจี้”
ความคิดเห็น