ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    +*+*ห นุ่ ม นั ก ด น ต รี ปิ๊ ง รั ก สา ว ปา ก ร้า ย +*+*+*+

    ลำดับตอนที่ #7 : ....๑*** เ ดิ ม พั น 1***๑....

    • อัปเดตล่าสุด 12 ก.ค. 48


    6.30 น.แล้ว ถ้าพี่ผมไม่ปลุก ก็คงไม่มีใครมันตื่นหรอก ผมรีบตื่นไปอาบน้ำ-แต่งตัวไปโรงเรียน ต้องมาปลุกคนที่มันไม่ใช่ครอบครัวผมอีก



    (แล้วมันคนที่เมิงรักมั้ยล่ะ :ผู้เขียน)



    โอ้..ชีวิตน้อยๆของผม ๐OoOoO



    \"นี่ๆยัยขี้เซาเธอจะหลับไปอีก10เดือนรึไง ตื่นๆไปเรียน\"ผมผลักเธอเข้าห้องน้ำแล้วก็โยนผ้าเช็ดตัวให้มันจัดการเอง แล้วรีบไปกินข้าวต่อ



    เ ดี๋ยวสาย ไง ส่วนเจ๊แกนะเหรอยังดูสะลึมสะลืออยู่นะคับ



    ผมกินข้าวเส็ดแล้ว ผมเพิ่งนึกออกนะเนี่ย เฮ้ย!แล้วชุดยังไม่ได้ให้มันเลย แล้วมันจะเอาอะไรใส่ว่ะนั้น



    เมื่อผมนึกได้อย่างนั้น ก็พังประตุเข้าไปเลย (ลืมเคาะประตูนะนั้น)



    เเท่น...แท้น...แท๊นนน



    \"กรี๊ดดดดดดด!!!o_O นายนี่มันโรคจิตรึไงนะ รู้อยุ่ว่าคนมันอาบน้ำ มันก็ต้องแต่งตัวสิ แล้วนี่ชุดฉันไปไหนอ่ะ \"ฉันโวยวายมากมาย ก็แน่สิ มาไม่เคยจะเคาะประตู เลย แล้วดูสิเนี่ยดีนะ ที่พันผ้าเช็ดตัวไว้ ไม่งั้นอิตาบ้านี่เห็นไปถึงไหนๆ กันแล้ว



    \"o_O\"หน้าของซางยอน โอ้..พระเจ้า ขาว สวย อวบ โคตรหุ่นดีเลยว่ะ หุหุ แล้วตูคิดอะไรเนี่ย





    \"เอ้า!เอาเข้าไป เอาไปแล้วรีบแต่ตัวซะนะ ฉันจะไปรอข้างนอกล่ะกัน\"แล้วก็ต้องเป็นวงกะลา ซะงั้น (เพลง รอ)



    \"เสร็จแล้วๆ ไปยัง เดี๋ยวสาย\" ฉันพูดไปทำมัยว่ะนั้ >< ทั้งๆที่รู้ว่า อีก 1 วิ กูโดนแน่



    \"เพิ่งรู้รึยังนะ ว่าสายเดี๋ยวแม่ก็โบกเลย\"



    \"ค่ะ ไปยังค่ะ ข้าน้อ่ยผิดไปแล้ว ข้าน้อยขอรับผิดเองเจ้าค่ะ>< T__T\"



    ตายแล้ว!!ฉันเสียฟอร์มขะมัดเลยอ่ะ ต้องมาขอโทษอีตานี่ >< T^T แง่ม...ๆ ใจเย็นลูกใจเย็น



    ฉันพยายามบอกตัวเองเอาไว้ ไม่งั้น ฉันอาจฆ่าเค้าได้เลย



    \"อืม ดีมาก อย่างเนี๊ยค่อยน่ารักหน่อย แล้วยืนทำบ้าอะไรอ่ะ ไปเด่ะ เดี๋ยวโดนฝ่ายปกครองเรียกอีก\"



    \"เอ่อ....ออ นายจะไปส่งฉันเหรอ แล้วพี่นายไปไหนอ่ะ นายขับรถเป็นเหรอ งงงงงงงงงงง ตึบ

    พี่นายไปไหนอ่ะ  ทำไมให้นายมาขับอ่ะ ยิ่งไม่น่าไว้ใจอยู่ๆๆ อายุก็ไม่ถึง ใบขับขี่ก้อไม่มี ฉันเดินเอาดีกว่า\"




    \"เก่งหนักใช่มั้ยนะ บ่นมากก็ไปเองสิ\"-v- ขอผมพูดทีเถอะนะ อะไรมันจะนักหนาว่ะ กูขับรถผิดตรงไหนว่ะ ตำรวจไม่ได้ห้ามนี่

    (ห้ามสิไอ่ซางยอน เมิงอายุ 16 ใบขับขี่ไม่มีไงเมิง:ผู้เขียน)





    \"O.k ขึ้นก็ได้\" นี่ฉันคิดถูกคิดผิดว่ะ เหมือนพาตัวเองมานรกเลย มันขับ180/ก.ม. มันจะฆ่ากูรึไง ขับโคดเร็วเลย



    เบรกทีเกือบตายดีนะที่ไม่มีตำรวจ ไม่งั้น ซวยเอามากกก



    \"ถึงแล้ว ลงสิ\" แปลกนะ ดูเจ๊แกจะงง กับการที่ผมขับรถมั้ง เอ๋อ เลยดูดิ



    \"งง พะยะค่ะ ฉันนั่งรถหรือฉันเหาะมาว่ะ โคตร เร็วเลย ดูเด่ะ ผมฉันชี้เลย\"ฉันพูดแล้วชี้ผมที่มันชี้เด่ ให้เค้าดู ผมเสียทรงหมดเลย



    แล้วมันก็ หมดสวยเลย ช้านนนนนนนนY Y



    \"ก็ฉันบอกเธอแล้วไง ว่าให้ใส่เจลลูบผมมา ก็ไม่เชื่อเองนะ มานี่มาเดี๋ยวลูบให้\" ผมพูดขึ้นแล้วดึงเธอมาลูบหัวเธอช้าๆ ผมเธอจะได้เรียบเข้าที่ แล้วมันแปลกยังงัย ทำไมมีแต่คนมองเนี่ย ไม่ชอบเลยว่ะ ถ้าเกิดวันหนึ่งผมมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว แฟนผมไม่เป็นอัตรายเย๋อ???..??



    เฮ้อ!เป็นนสักร้องระดับประเทศก็งี้ แล้วผมก็เดินไปห้องเรียนกับเธอ

    ควับ !!ผมเปิดประตูออกไป เข้าห้อง คงจะมีแค่ที่นี่แหละที่เวลาผมมาแล้วไม่มีใครมองชอบนะที่เป็นแบบนี้ ถ้าใครคิดว่าอยากเป็นคนดังนะ เลิกคิดเถอะ คุณคิดผิด แล้ว ต้องเป็นเป้าสายตาคนอื่นง่ะ เบื่อชะมัดเลย





    ผมเข้าไปนั่งทีกับเธอยังไม่ทันที่จะได้คุยต่อ ก็มีคนมาจองไปแล้วว(พูดอย่างกะนางเอกตอนนี้เป็นของเมิง:ผู้เขียน)



    \"มิซึกิ มานี่หน่อยมีอะไรจะถาม\"ฉันมองหน้าไอ้เมมิสึ แล้วไมวันนี้มันดูอารมไม่ดีเลยว่ะ กูไปทำอะไรให้เนี่ย แล้วเพ่แกก็ลากฉันไปนอกห้อง โดยมีสายตาของซางยอนมองดูเหตุการณ์อยู่



    \"เธอเป็นอะไรกับซางยอน\"อึก..ฉันสะดุ้งเลย มันถามบ้าอะไรว่ะ หายใจกระตุกเลยอ่ะ



    \"เธอจะบ้าเหรอ เมมิสึ เธอคิดอะไรอยู่ ฉันนะไม่มีทางเป็นอะไรกับหมอนั้นหรอกนอกจากเพื่อน!~!\"



    \"ฉันไม่เชื่อหรอก ถ้าอย่างนั้น ทำไมไปไหน มาไหนด้วยกันล่ะ เมื่อเช้าเค้าก็มาส่งเธอ แถมยังมาด้วยกันอีก ทำไมเธอทำแบบนี้ล่ะ เธอก็รู้ว่าฉันชอบเค้า แล้วอีกอย่างเธอเป็นเพื่อนรักฉันมาตั้งแต่ เดะๆแล้วนะ ทำไม~!!ทำไมเธอทำแบบนี้ล่ะ\"



    ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำ ยัยนั่นก็เดินจากไปแล้ว อะไรกัน คำว่า เพื่อน ที่ผูกพันกันมาตั้งนาน ต้องตัดขาดเพียงเพราะผู้ชายคนเดียวเนี่ยนะ o_>< ทำไม ฉันถึงรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าเลยอ่ะ เจ็บที่ใจแปลกๆยังไงไม่รู้ดิ ฉันน้ำตาไหลแล้วตอนนี้ ฉันอ่อนแอชะมัดเลย ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับหมอนั้นก็จริงแหละ แต่เค้าก็เป็นเพื่อนคนหนึ่งที่ฉันให้ความสำคัญ เหมือนกัน ก็เวลาฉันทุกข์ก็มีเค้านี่แหละที่อยู่เสมอ



    ฉันเดินเข้าไปนั่งที่เดิม โดยไม่สนใจคัยว่ามันจะมองไง แล้วก็ปล่อยโฮออกมา



    *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*--*-**-*-*-*





    T@lk to w2itte2



    5555+ สุดท้ายตอนนี้ก็อัพเส็ดสักทีเนอะ อัพตั้ง 3วันแน่ะ วันละ นิส จิตแจ่มใส 555+ ช่วงนี้ติดการบ้าน เดี๋ยวต้องไปอ่าน คณิตต่อ พรุ่งนี้สอบย่อย ที่ห้องเรียน เซง ตกมาแล้วเรื่อง หนึ่ง กูโง่ อีกแล้ว เรื่องนี้กูจะทำให้ได้ ตอนนี้ในต้นฉบับ เรื่องนี้เราเขียนใกล้จบแล้ว คาดว่าจบตอนที่ 30 ไม่ก็33 เนี่ยแหล่ะ ติดตามต่อค่ะ



    เม้นมาเม้นกลับ หวอตมาหวอตกลับทุกคน อยากให้ทุกคนช่วยเข้ามาติชมซะมากกว่าจะได้แก้ไขค่ะ แต่ที่ใครชมอยู่แล้วก็ขอให้ชมต่อไปค่ะ จะได้รู้บ้างว่าเราแต่งหนุก555+



                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×