แพนตี้แมน ฮีโร่พันธ์หื่น

ลำดับตอนที่ #7 : บทที่6 กำเนิดแพนตี้แมน( 2 )

     โรงเรียน คิโนซึมิ เป็นโรงเรียนชั้นนำที่ใครๆก็รู้จัก และเป็นที่กล่าวถึงเป็นอย่างมากในโตเกียว เหตุเพราะมีบุคลากรชั้นยอดในกระทรวงกลาโหมหลายคนจบจากสถานศึกษาแห่งนี้ อีกทั้งยังเป็นแหล่งรวมเด็กกวนเมืองอย่างพวกนักเลงอีกต่างหาก พวกนักกีฬาระดับชาติหลายคนก็จบสถาบันนี้ เรียกได้ว่าเป็นศูนย์รวมความแปลกเลยก็ว่าได้ทั้งนี้เพราะที่นี่มีพวกดีๆและพวกร้ายๆจบการศึกษาจากสถาบันแห่งนี้ในจำนวนเท่าๆกัน อาจจะมีจำนวนลดหลั่นกันไปบ้างแต่ก็ไม่ถึงกับต่างกันมากนัก หากคุณมาเยี่ยมชมโรงเรียนนี้คุณอาจจะได้เห็นภาพแปลกๆอย่างพวกเด็กเรียนจับกลุ่มกับพวกนักเลงหัวไม้  อัจฉริยะเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์จับก็วนเดียวกับนักพนัน โอตาคุจับกลุ่มกับพวกคุณหนูไฮโซจอมหยิ่ง ชมรมต่างๆในโรงเรียนนี้ก็ไม่ได้จำกัดว่าต้องมีสมาชิกครบ5คนถึงจะตั้งได้ บางชมรมมีแค่คนเดียวด้วยซ้ำ เรียกได้ว่าทีี่คือคือโรงเรียนที่มีทุกอย่างตั้งแต่คุณหนูไปยันยาจก    อัจฉริยะไปจนถึงโรคจิต      แต่ที่มีน้อยที่สุดในโรงเรียนคือ พวกธรรมดาที่เรียนไม่เก่ง(ซึ่งก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันสอบเข้ามาได้ยังไง) และแน่นอนว่าทุกๆปี  ที่มีการเลือกประธานนักเรียน      ส่วนมากมักจะเป็นประธานนักเรียนสุดเนี้ยบ เหตุเพราะว่า ปกติแล้ว ประธานนักเรียนมีหน้าที่ๆสำคัญที่สุดอย่างหนึ่งก็คือ  ต้องเป็นคนปกติที่สุด เพราะถ้าต้องเอาพวกเพี้ยนๆไปคุมพวกเพี้ยนๆล่ะก็ ...บรรลัยแน่นอน!!!
 แต่ปีนี้กลับแตกต่าง เหตุเพราะว่า ประธานนักเ้รียนปีนี้มันไม่ปกติเนี่ยสิ!!!

ผู้มารับตำแหน่งประธานนักเรียนคนปัจจุบัน เป็นประธานนักเรียนหญิงที่ลึกลับและไม่มีใครรู้นิสัยของเธอนอกจาก.....
............................................................................................

"ประธานนนนน!"เสียงร้องที่ดังเกิน180เดซิเบลทำให้เจ้าของตำแหน่งถึงกับย่นจมูกอย่างไม่ชอบใจ

"มีอะไรย่ะ? ถ้าไม่ใช่เรื่องสำคัญล่ะก็ แม่จะตบให้ดิ้นเลยคอยดู " หญิงสาวหญิงสาวที่ถูกเรียก เอ่ยพึมพำอย่างหงุดหงิดใจเพราะถูกปลุกจากการนอนอันแสนสุข แต่เมื่อเห็นว่าผู้ที่ถ่อมาถึงหน้าบ้านของเธอตั้งแต่ตี5 เป็นใครเธอก็รีบบึ่งลงมาหน้าบ้านทันที พอเปิดประตูได้ก็โผเข้ากอดร่างตรงหน้าแบบเต็มรักจนร่างนั้นแทบกระอักเลยทีเดียว

"ไซจี้~~~" เธอร้องอย่างยินดีที่ได้พบเด็กหนุ่มคนนั้น ซึ่งเขามีท่าทีแหยๆเมื่อเห็นอาการของเธอ

"ชั้นเพิ่งได้แส้มาใหม่ นายช่วยมาลองดูหน่อยสิ " ใบหน้าอันยิ้มหวานจ๋อยของเธอนั้นทำเอาเขาแทบสำลักน้ำลายกับคำถามของเธอ

"ไม่เอา ห้ามเอามันมาเด็ดขาดเลย " เขารีบปรามเธอไว้ก่อนที่อาการS*(ซาดิสซ์)ของเธอจะกำเริบซะก่อน

"งือ!~~~~ งั้นมานี่มีธุระไรหรือ? หรือว่าเปลี่ยนใจอยากเข้าร่วมลัทธิ jenf3h8*@%@%$@$!1242 กับเค้าแล้ว" ประธานเอ่ยถามพลางเอียงคออย่างน่าฟัด เอ๊ย! น่ารัก...

"ไม่มีทาง มานี่แค่มีเรื่องอยากจะให้ช่วยเท่านั้น " ไซจิเอ่ยตัดบทเพราะรู้สึกว่าไม่อยากจะเอ่ยถึงลัทธิประหลาดที่แค่ชื่อยังเอ่ยด้วยภาษาที่มนุษย์ไม่น่าจะเอ่ยออกมาได้ให้มากนัก

"บู่~~~! ทั้งปีแหละ นานๆจะมาทีก็มาขอความช่วยเหลือทุกทีเลย เอาเถอะ เห็นแก่ที่ปัญหาของนายมันน่าสนุกทุกที ชั้นจะช่วยก็แล้วกัน " เธอถอนหายใจอย่างเซ็งๆ

"เื่รื่องก็แบบว่า บลาๆๆๆๆๆ~~~~ฉอดๆๆๆๆ~~~~  " ไซจิรีบเล่าเหตุการณ์อย่างรวดเร็ว ก่อนจะเห็นแววตาที่เปล่งประกายของอีกฝ่ายอย่างน่าระแวง เขาเริ่มคิดได้ว่าไม่ควรมาเล่าให้ยัยปีศาจนี่ฟังเอาซะเลย

"ว้าว! แบบนี้นายก็แปลงร่างได้แล้วอ่ะดิ?" เธอถามอย่างกระตือรือล้น แววตาของเธอเปล่งประกายราวกับเด็กที่เห็นของเล่นชิ้นใหม่ แววตาแบบนี้เขาเห็นทีไร ได้เรื่องทุกที!!!

"ยัง ต้องคิดท่าแปลงร่าง อุปกรณ์ที่จะใช้แปลงร่าง อาวุธคู่กาย ท่าไม้ตาย ท่าพื้นฐาน และ บลาๆๆๆ " ไซจิเอ่ยอย่างหมดกำลังที่จะคิด แต่ประธานกลับจับร่างเขาพร้อมเขย่าอย่างยินดี

"ตกลงที่มานี่ จะให้ฉันคิดให้ใช่ไหมล่า~~~! " เธอเอ่ยอย่างดีอกดีใจราวกับเด็กเล็กๆ

"เออ" เขาตอบกระชากเสียงเพราะไม่แน่ใจแล้วว่าตัดสินใจถูกหรือไม่

"คาแรคเตอร์ของนาย เหมาะที่จะใช้สิ่งนี้ในการแปลงร่างมากที่สุดเลยล่ะ ...เหอๆๆๆๆ" ประธานสาวรีบล้วงบางสิ่งบางอย่างออกมาส่งให้เขาพร้อมรับการ์ดทั้ง2ใบไปคีย์คำสั่งอย่างรวดเร็วและไม่ต้องผ่านรหัสบ้าๆที่นางฟ้าตั้งเอาไว้ด้วยเพราะไซจิผ่านมาแล้ว

"เฮ้ย ! นี่มัน! " เขาร้องอยา่งตกใจ

"จะแก้ก็ไม่ทันเสียล่ะ " ประธานสาวบันทึกข้อมูลลงการ์ดไปอย่างรวดเร็ว และคำสั่งนั้นก็คือ........


........................................................................................