[FIC SHINee] ไอ้ติ๋มตายแน่! [MINKEY feat.HYUNMIN]

ลำดับตอนที่ #7 : + 6..> ครูสาวอันตราย!!?&Let’s go บ้านติ๋ม

Title :: ไอ้ติ๋มตายแน่!
Author :: mr.kikii&พ้องเพื่อน

Chapter :: 6 [ครูสาวอันตราย!!?+Let’s go บ้านติ๋ม]

- - - - - - - - - - ₪ ₪- - - - - - - - - -

ณ โรงเรียนมัธยมปลายที่คิมคีบอมกับชเวมินโฮพบกัน(โรงเรียนของติ๋มนั่นแหละ- -) เวลาเช้าภายในห้องที่แสนวุ่นวายไร้ผู้คุม นักเรียนพาเล่นกันอย่างสนุกสนานคึกคัก เว้นแต่.. ชเวมินโฮ นั่งก้มหน้ามองโต๊ะเงียบๆพร้อมเตรียมอุปกรณ์การเรียนเรียบร้อย นักเรียนชายกลุ่มหนึ่งเห็นก็ตามๆกันมาล้อมโต๊ะนั้นไว้

“อรุณสวัสดิ์ไอ้ติ๋มชเวมินโฮ ไม่คิดจะทักเพื่อนร่วมชั้นหน่อยรึไง? ห๊ะ?”ไม่พูดเปล่ายังเตะโต๊ะนั้นเรียกให้คนที่นั่งอยู่รู้สึกตัว มินโฮสะดุ้งตัวน้อยๆแล้วดันแว่นของตัวเองให้เข้าที่เข้าทาง กลุ่มที่ล้อมอยู่หัวเราะร่วน

คนหนึ่งในนั้นกวาดอุปกรณ์การเรียนที่ตั้งวางอยู่บนโต๊ะทิ้งลงพื้น เจ้าของเห็นก็รีบก้มตัวลงเก็บข้าวของของตัวเอง เมื่อจะยื่นมือไปหยิบปากกาก็ถูกเตะออกไปไกลกว่าเดิม เจ้าตัวก็รีบคลานๆตามไปเก็บพอหันกลับมาพบว่าของอย่างอื่นของตนโดนเขวี้ยงกระจัดกระจายไปทั่วห้อง กลุ่มพวกผู้หญิงได้แต่หัวเราะเยาะเย้ยนิดๆ บางคนรู้สึกสงสารแต่ก็ไม่กล้ายื่นมือเข้าไปช่วยเพราะกลัวจะโดนแกล้งไปด้วย เป็นเรื่องชีวิตประจำวันของชเวมินโฮไปแล้ว

“นั่งที่ๆ”อาจารย์ที่ดูท่าทางน่ากลัวเดินเข้ามาภายในห้องเรียน มินโฮที่กำลังไปหยิบอุปกรณ์การเรียนก็ต้องรีบกลับมานั่งที่อย่างกระวนกระวายใจ คนแกล้งได้แต่ยกยิ้มอย่างสะใจ

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจะมีคุณครูคนใหม่เป็นครูประจำชั้นของพวกเธอนะ”สิ้นคำพูดก็เรียกหญิงสาวตัวเล็กรูปร่างเพรียวบางเข้ามา ใบหน้าสวยหวานส่งยิ้มให้นักเรียนในห้อง ทุกคนลงความเห็นกันว่า.. คนคนนี้สวย.. รวมถึงชเวมินโฮที่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้วก็ตาม(คีย์รู้แกตายสมเรื่องแน่ติ๋มเอ๋ย= =)

“สวัสดีจ๊ะ ครูชื่อคิมแทยอน จะมาเป็นครูประจำชั้นและครูสอนภาษาอังกฤษของพวกเธอตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปนะ”แนะนำตัวเสียงหวาน ทำเอานักเรียนหญิงนักเรียนชายที่มองตามถึงกับเคลิ้มกันไปเลยทีเดียว ครูคนแรกที่เข้ามาก็หันไปฝากฝังกับครูข้างตัวเรียบร้อยก่อนที่จะออกไป

“เอาล่ะ คาบแรกเป็นของครูสินะ งั้นครูขอเช็คชื่อก่อนแล้วจะสอบก่อนเรียนนะ”ครูสาวพูดก่อนที่จะลงมือเช็คชื่อนักเรียนของตนเมื่อเสร็จแล้วก็แจกข้อสอบให้เทสต์ก่อนเรียน นักเรียนในห้องดูตั้งใจกันอย่างผิดปกติ โดยเฉพาะนักเรียนชาย

มินโฮพยายามหาอุปกรณ์การเรียนของตัวเองอย่างยากลำบาก เพราะเขาอยู่ในช่วงเวลาสอบแล้วด้วย เมื่อพบมันตกอยู่ตรงขาโต๊ะคนที่ถัดจากเขาไปถึง 3 โต๊ะก็หาทางที่ไปหยิบมัน แทยอนมองท่าทางแปลกๆนั่นอย่างสงสัยก่อนที่จะเดินเข้าไปหา

“ทำอะไรอยู่จ๊ะ ชเวมินโฮ? นี่เวลาสอบนะ”มินโฮเงยหน้ามองคนที่อยู่ตรงหน้าอย่างเงอะงะ เหมือนคนถูกจับผิด แต่.. มินโฮไม่ได้ลอกข้อสอบนะ!

“เอ่อ... ผมจะไปหยิบปากกาที่หล่นอยู่น่ะครับ”ร่างสูงตอบด้วยรอยยิ้มแห้งๆ แทยอนเบนสายตาตามไป

“ทำตกไปไกลหน่อยมั้งเรา?”ไอ้ติ๋มสะดุ้งเฮือก ทำหน้าตาเหวอๆ ..ป๋มไม่ได้ลอกข้อสอบนะฮับT^T..

“ว่าไง?.. พวกเธอน่ะ”แต่คู่สนทนากลับเปลี่ยนไปเป็นคนที่อยู่อีกฝากห้อง กลุ่มเด็กนักเรียนที่รุมแกล้งต่างสะดุ้งพร้อมกัน แทยอนยิ้มหวาน แต่บรรยากาศกลับดูน่ากลัวกว่าที่ผ่านมา

“ครูเห็นทุกอย่างจากนอกห้องหมดแล้ว ครูจำได้นะว่าใครแกล้ง ถ้าไม่ยอมรับผิดล่ะก็....”

ตึง!!!

มือเล็กๆที่ไม่น่าจะมีเรี่ยวแรงมากมายกลับกระแทกลงบนโต๊ะไอ้ติ๋มเสียงดังลั่นห้อง ทุกคนในห้องต่างพร้อมใจกันสะดุ้ง(ครั้งที่สาม- -) ตัวต้นเหตุได้แต่หน้าซีดไปตามๆกันเมื่อได้ยินคำต่อมา..

“เจอดีแน่..”

- - - - - - - - - - - - - - -

เป็นครั้งแรกที่คิมคีย์ได้คบกับผู้ชายครบเดือนสักที(ปกติ 3 วันบอกเลิก)

เลยอยากจะมานั่งหวานแหววกันในร้านกาแฟอย่างในการ์ตูนบ้าง(หลังจากที่ติดการ์ตูนงอมแงม)

แต่ตอนนี้...

คิมคีย์...นอย

ทำไมน่ะเหรอ??

“ครูทั้งสวยทั้งใจดีเลยครับ เก่งด้วยสอนภาษาอังกฤษเข้าใจง่าย แถมยังช่วยผมไว้อีกต่างหาก เป็นคนน่านับถือจังนะครับ”เจ้าติ๋มชเวมินโฮเล่าเรื่องครูคนใหมาของตัวเองให้คีย์ที่นั่งปั้นขี้ฟังอย่างไม่รู้เหนื่อย ..แล้วมึงจะมาเล่าให้แฟนตัวเองฟังทำไมว่ะ!? (ตกลงยังไม่เลิกกัน?- - อ๋อเป็นผัวเมียแล้วนี่)

ใบหน้าหวานแสร้งเสหน้าไปทางอื่นอย่างไม่สนใจขณะที่ไอ้ติ๋มกำลังเล่าปรื๋อทั้งที่พูดวนมาแล้วไม่รู้กี่รอบ กูอุตส่าห์ชวนมากินเค้กแต่มึงกลับมาเล่าอะไรให้กูฟังห่ะ!!(บ่นอีกรอบ)

“คุณคีย์ไม่ฟังผมเลยเหรอครับ?”ไอ้ติ๋มพูดเสียงหงอยด้วยใบหน้าน้อยใจ ..กูอยากบอกว่าฟังจนกูจะรู้จักครูของมึงแล้วเนี่ย! ไม่ใช่แม่นั่งฟังลูกเล่าเรื่องราวชีวิตในโรงเรียนนะเฟ้ย!! คิมคีย์งับเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างเก็บกลั้นอารมณ์

“คุณคีย์~~ TT”แน่ะ! ไม่หยุดอีก

“เว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! น่ารำคาญๆๆๆๆ ทำไมต้องเอาแต่พูดเรื่องของผู้หญิงคนนั้นอยู่เรื่อยห่ะ! นายคบกับฉันไม่ใช่รึไง!?”คีย์ตวาดลั่นใส่เสียจนไอ้ติ๋มตกใจตัวหดเหลือ 2 ซ.ม.

“ล..แล้ว ทำไมคุณคีย์ต้องโกรธผมด้วยล่ะครับ T^T~”

“ก็นาย...!!!!!! ...ไม่มีอะไรหรอก เมนส์ไม่มาน่ะเลยหงุดหงิด”คีย์แก้เก้ออย่างไร้เหตุผลแล้วนั่งนิ่งก่อนที่จะหยิบน้ำชามาซด ..เกือบไปกู=[]=!!!! เกือบบอกว่า ‘ก็นายไม่สนใจฉันเลย’ อ๊ากกกกกก ม่ายยย คิมคีย์นี่นะจะพูดจาอย่างนั้น มันก็เหมือนกับหึงดิว้า ให้ตายเถอะ โรบิ้นนน~!!! ท่าทางกูจะเมนส์มาไม่ปกติจริงๆเหอะ(เธอเป็นผู้ชายนะ= =)

“เอ๋? ตกลงคุณคีย์เป็นผู้ชายหรือผู้หญิงครับ?  หรือว่าผู้ชายก็มีประจำเดือนได้?”มินโฮถามด้วยใบหน้าซื่อๆ แล้วนั่งงงกับความคิดของตัวเองทำเอาคีย์สำลักกับชาที่ตัวเองกำลังซดอยู่ ..นี่ถ้ากูบอกว่าความจริงแล้วกูเป็นซุปเปอร์แมนมึงก็เชื่อใช่มะ??=[]=

“แล้ว.. แล้วมีประจำเดือนเจ็บมากมั๊ยครับ??”ไอ้ติ๋มถามด้วยใบหน้าจริงจังเอาซะจนคิมคีย์ต้องจัดการกระทืบเท้าไอ้โย่งใต้โต๊ะปิดปากซะ ก่อนที่คนอื่นจะเข้าใจผิด

“กูโกหก มึงอย่าซื่อมากได้ปะ ถ้ามึงสวยเหมือนกูได้โดนหลอกกดแน่- -+”ได้ยินดังนั้นไอ้ติ๋มผวากอดตัวเองเหมือนตัวละครในหนังผี ถุ้ย! น่าปล้ำตายล่ะมึง นี่ซื่อหรือรับมุกกูเนี่ย=__=

“อ่า.. คุณคีย์ครับ ตั้งแต่พรุ่งนี้ผมคงมาพบคุณคีย์ไม่ได้”อยู่ๆไอ้ติ๋มที่เหมือนจะนึกอะไรออกก็เปิดประเด็นใหม่ขึ้นมาซะจนคีย์ตามอารมณ์ไม่ทัน กูกับมึงไม่ได้เจอหน้ากันทุกวันซะหน่อย= =

“หือ? ทำไมล่ะ”คีย์ถามพลางซดชาซดราวกับผู้ดี(วางมาดจริ๊ง- -)

“ผมโดนเรียนเสริมภาษาอังกฤษน่ะครับ”

ปู๊ด!!!!!!!!=3=

“ห๊ะ? เรียนเสริม? แกเป็นติ๋มต้องเรียนเก่งสิฟร่ะ!!”คีย์ที่เต๊ะท่าผู้ดีพ่นน้ำราวกับช้างอาบน้ำใส่หน้าไอ้ติ๋มเต็มรักจนไม่เหลือมาดความสวยไว้เลยสักนิด ..โคตรผิดคาดอ่ะ=[]=”.เห็นแว่นๆเรียบร้อยๆนึกว่าแกจะเรียนเก่งนะเนี่ย!

“เรียนกับเพื่อนเหรอ?”ขอถามอีกทีเพื่อความมั่นใจ โรงเรียนที่ไอ้ติ๋มเรียนมันมีแต่พวกหัวดีๆไม่ใช่เรอะ?

“เรียนคนเดียวครับ”ไอ้ติ๋มตอบกลับพร้อมเอากระดาษทิชชู่มาเช็ดน้ำชาบนแว่นและหน้าไปพร้อมๆกันอย่างยากลำบาก ..กูสงสารมึงจริ๊ง เช็ดแว่นยังลำบาก แต่กูสงสารตัวเองมากกว่า ถ้ามึงต้องถอดแว่น=__=

“ผมต้องเรียนไปเรื่อยๆจนกว่าจะทำคะแนนสอบได้ดีนะครับ”คิมคีย์ผงกหัวน้อยๆเชิงเข้าใจ เออ.. ค่อยดีหน่อย 3-4 วันคงเสร็จละมั้ง แอบเซ็งนิดหน่อยไม่มีคนช่วยถือของไปช็อป ไว้ค่อยเรียกอนยูไปด้วยกันก็ได้ว่ะ

“เออๆ หัดขยันๆหน่อยนะเว้ย ภาษาอังกฤษจิ๋มๆว่ะ ไม่ตายหรอก”ก็คิมคีย์น่ะ ขั้นเซียนนะเว้ย กร๊ากกกกกก

“ครับ!!”เจ้าติ๋มยิ้มกว้างและพยักหน้าหงึกหงัก ให้มันได้เถอะเอ็ง- - แต่ยัยครูสาวคนนั้นสอนเหรอ?

..รู้สึกลางไม่ดียังไงไม่รู้..(หรือกูจะเมนส์ไม่มาจริงๆ?)

- - - - - - - - - - - - - - -

“นี่จ๊ะมินโฮ ต้องดูรูปประโยคก่อนนะ”แทยอนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน นิ้วเรียวชี้ไปยังคำถามบนกระดาษให้ร่างสูงนั่งตอบ เจ้าติ๋มนั่งหน้านิ่งคิ้วขมวดอย่างตั้งใจ แต่ดูท่าทางจะไม่เข้าใจอะไรเลย=___=

ครูสาวที่นั่งข้างๆตัวมินโฮค่อยๆเงยหน้าขึ้นจากกระดาษมองเสี้ยวใบหน้าด้านข้างของคนตรงหน้า ใบหน้าภายใต้กรอบแว่น ดวงตาคมโต.. จมูกเป็นสัน ริมฝีปากสีชมพูของหญิงสาวค่อยๆคลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อยพร้อมแก้มทั้งสองที่แดงระเรื่อ.. ชเวมินโฮ ไม่ธรรมดาซะแล้ว..

“ทำเสร็จแล้วใช่มั๊ย? เดี๋ยวครูตรวจคำตอบให้นะ”มินโฮยื่นกระดาษข้อสอบให้แทยอน แต่มือเรียวของหญิงสาวกลับจับมือของมินโฮแน่น ไอ้ติ๋มผวาตกใจก่อนที่จะรีบชักมือกลับ แทยอนหัวเราะคิกคักแล้วนั่งตรวจคำตอบ

“นิ้วสวยนะเรา เรียวยาว มือก็ใหญ่อบอุ่น ผู้หญิงชอบนะแบบนี้”ครูสาวที่นั่งตรวจข้อสอบอยู่พูดขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ เจ้าติ๋มยิ้มเขินๆ

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ แหะๆ”

“แหม ถ่อมตัวจังนะเรา” มินโฮได้แต่หัวเราะแห้งๆเพราะทำตัวไม่ถูก แทยอนยิ้มน้อยๆก่อนจะเอ่ยขึ้นมาเบาๆ

“แต่คนแบบนี้ ครูชอบนักล่ะ”

“เอ๋? อะไรจะครับ?”

“เปล่าจ๊ะ ครูชอบลูกศิษย์แบบเธอนะ”แทยอนหันมายิ้มให้มินโฮได้แต่ยิ้มตอบ

“ขอบคุณครับ”

“จ๊ะ.. แต่แย่หน่อยนะ”ครูสาวเอ่ยขึ่นก่อนที่จะถือกระดาษข้อสอบเดินไปหาติ๋มที่ดูท่าจะเริ่มรู้ชะตากรรมตัวเองจึงเดินถอยหลังไปเรื่อยๆจนถูกต้อนติดมุม

“ถึงเธอคะแนนเธอจะดีขึ้น แต่ก็ไม่ถึงครึ่งอยู่ดีคงต้องมาเรียนเสริมกับครูไปเรื่อยๆนะ”หล่อนพูดพลางยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ มินโฮผงะออกมาอย่างตกใจก่อนที่ใบหน้าจะเริ่มแดง

“คิกๆ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้ มาสิ เดี๋ยวครูจะบอกข้อผิดพลาดให้”แทยอนพูดพลางเลื่อนเก้าอี้ออกไป มินโฮจึงเดินไปนั่งอย่างว่าง่าย แทยอนยิ้มให้น้อยๆก่อนที่ลงมือสอนลูกศิษย์ต่อ นิ้วเรียวค่อยๆไล้ไปตามบ่ากว้างโดยที่เจ้าของบ่าไม่รู้ตัว แม้จะดูเหมือนผอมบางแต่แทยอนก็รู้สึกถึงกล้ามเนื้อแข็งแรงที่อยู่ใต้เสื้อผ้า ผมยุ่งๆนั้นก็ดูนุ่มนิ่มเป็นธรรมชาติ ครูสาวเหยียดยิ้มอย่างถูกใจ.. นักเรียนคนนี้คงต้องติวคอร์สพิเศษซะแล้ว..

- - - - - - - - - - - - - - -

“ห๊า? อีกตั้งอาทิตย์หนึ่งเลยเหรอ?”กูจะบ้าตาย อะไรจะหนักหนาขนาดนี้ว่ะ! ไอ้ติ๋มเริ่มเรียนเสริมตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้วนะ!

“คร้าบ~”เจ้าติ๋มตอบอย่างหมดแรง คิมคีย์ขมวดคิ้วยุ่ง อย่างนี้แมร่งก็ไม่ต่างจากโสดอะดิ? กูอยากซิ่ง(กับแฟน)เว้ยยยยย!!! คีย์ขยี้หัวตัวเองจนยุ่งเหยิง เจ้าติ๋มที่อยู่ข้างตัวสะดุ้งเฮือกอย่างตกใจ แล้วอยู่ๆคนที่สติแตกก็กลับมาเปลี่ยนอารมณ์ได้รวดเร็วเหมือนกลิ่นตด

“เอางี้...”คิมคีย์พูดพลางเหยียดยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจที่สุดในโลก ทำให้ไอ้ติ๋มชักหวั่นกับอนาคตตัวเองซะแล้ว=__=”

“ฉันจะช่วยติวให้นายเอง!! ^^++ เอาเป็นที่บ้านนายตอนนี้เลยแล้วกัน”

TOT!!! << หน้าติ๋มในตอนนั้น

หลังจากตัดสินใจว่าจะติวกันที่บ้านไอ้ติ๋ม แต่แล้วก็ต้องอึ้ง......... ดูภายนอก.. ไอ้ติ๋ม.. ทั้งเชย ทั้งโง่ ทั้งไม่มีสง่าราศีแท้ๆ.. แต่มัน.. เสือกเกิดมารวยนะสิ!!!!!!=[]=!!!!!

คิมคีย์ยืนอ้าปากค้างหน้าคฤหาสน์หลังเบิ้มที่ตั้งอยู่ตรงหน้าตัวเอง ประตูสูงใหญ่ลึกไปเป็นสวนกว้างราวกับสวนสาธารณะแถวบ้านคีย์เลยทีเดียว ลึกเข้าไปอีกเป็นน้ำพุอันใหญ่และคฤหาสน์หลังควาย แค่เห็นก็แทบจะเป็นลม ถ้าไม่ติดไอ้ติ๋มคอยรอรับไว้สงสัยคิมคีย์มีสิทธิ์เป็นอัลไซเมอร์แล้วหัวโขกพื้นแล้วแน่ๆ!

ตัดสินใจล่ะ....

กูจะเป็นสะใภ้ตระกูลชเว!!! *w*!!!!(แบบว่า.. ไม่โลภ- -)

“เอ้า!! เข้าบ้านกันเถอะที่รัก!!!”กล่าวเสียงร่าแล้วควงแขนยาวๆของไอ้ติ๋มเข้าคฤหาสน์หลังโต พบคนใช้มากมายที่ยืนขนาบสองข้างพร้อมใจกันก้มหัวให้ผู้เป็นนาย ราวเป็นภาพในหนัง คิมคีย์รู้สึกเป็นสุขยิ่งนัก=w=~

“ลูกโฮ.. กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ?”ปู๊ดดดดดดดดด=3=!!! กูอยากกัดลิ้นตัวเองตาย ถ้าแม่ยายไม่เผลอไปเรียกลูกชายแบบนั้น กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก ลูกโฮ ยังกะลูกแหง่ กร๊ากกกกๆๆๆๆ (ขำเว่อร์แหละ-*-) แต่คีย์ได้แต่กลั้นเสียงหัวเราะไว้ แล้วยิ้มหวานให้ผู้หญิงคนหน้าที่ดูแล้วน่าจะอายุประมาณ 30 ต้นๆ หญิงสาวหน้าตาสวยดูสะอาดสะอ้าน ผมสีน้ำตาลมัดรวบไว้ข้างหลังดูเรียบร้อยสมแล้วที่เป็นแม่ติ๋มจริงๆ- -b+!

“อ่ะ.. ครับ คือ.. นี่...”ไม่ทันที่ติ๋มจะพูดคิมคีย์ชิงเหยียบเท้าลูกคุณหนูสต็อปไว้ก่อน แล้วยิ้มหวานให้คุณแม่ยาย

“สวัสดีครับ ผมคิมคีย์จะมาช่วยสอนภาษาอังกฤษให้น้องมินโฮน่ะครับ”ถุ้ย!! น้องมินโฮ กูทำไปด้ายยย!!! คีย์พูดพลางโค้งตัวให้อย่างสุภาพ.. ภาพพจน์ๆ ต้องดูดีๆ

“อ๋อ... จ๊ะ..”หญิงสาวยิ้มใจดีให้ แต่ทว่ามือของหล่อนค่อยๆดึงยางมัดด้านหลังออก ไอ้ติ๋มข้างตัวคิมคีย์รีบพุ่งทำท่าจะเข้าไปห้ามแต่.. ไม่ทันซะแล้ว ผมสีน้ำตาลของผู้เป็นแม่สยายออกราวกับโฆษณาซันซิล=__=

“อ๋อ....!!! นี่คงไม่ได้จะเข้ามาหลอกลูกชายฉันหรอกใช่มั๊ย?? นี่รายที่เท่าไรแล้วล่ะ? จะมาสอนหรือหวังสมบัติกันล่ะห๊ะ!? หน้าสวยๆทำตัวแรดๆอย่างนี้หลอกผู้ชายไปแล้วกี่คนล่ะ?? ความบริสุทธิ์คงไม่เหลือแล้วล่ะสิ? หลอกลูกโฮของฉันได้แต่อย่างนึกว่าจะหลอกฉันได้นะ! ด้วยประสบการณ์ 32 ปี ฉันดูคนออก!! คนอย่างเธอคงเข้ามาคบกับลูกชายแก้เซ็งล่ะสิ! แล้วพอรู้ว่าลูกฉันรวยก็กะจะเข้ามาประจบประแจงฉันหวังสมบัติใช่มั๊ยล่ะ!?? เหอะ!! เชิญไปถ่างขาให้ลูกคนรวยที่อื่นเถอะย่ะ!!!”

=[]= << คิมคีย์

>O<!! << ติ๋ม

แย็กกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! อะไรกันว่ะเนี่ยมนุษย์โลกO3o!!!! จอร์ซจี้ กูอยากตายยยย!! แมร่งเป็นทั้งแม่ทั้งลูก!

แถมตัวแม่แรงกว่าเยอะ!!

แล้วยังพูดถูกไปมากกว่า 60% =w=””

แต่กูไม่เคยเสียความบริสุทธิ์นะเว้ยย!!! คุณค่าของคิมคีย์จะคงอยู่ตลอดไป!! =[]=!! แต่... เจอแบบนี้แอบอึ้ง ไม่ใช่ไม่โกรธ.. แต่ยัยแม่นี่ดันเดาถูกไปซะหมด(โดยเฉพาะอันที่ขีดเส้นใต้แทงใจดังอั่ก - -) สถานะคิมคีย์ในตอนนี้คือ... อ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น

“แม่ครับ~ ทำไมไม่ว่าคุณคีย์อย่างนั้นล่ะครับ?”ไอ้ติ๋มยื่นปากเป็นเด็กๆแล้วเขย่าแขนยัยแม่จอมน่ากลัวของตัวเอง น่ารักตายล่ะ- -

“ก็แม่เป็นห่วงลูกโฮนี่ลูก ไม่รู้ยัยคนนี้จะทำมิดีมิร้ายลูกรึเปล่า”ยัยแม่พูดพลางลูบหัวลูกชายบังเกิดเกล้าของตน โอ๊ยยยย ใครเขาจะปล้ำลูกคุณคร้าบบบบ=__=

“เอ่อ.. คุณแม่ครับ.. ผมผู้ชายครับ^^”กูเหนื่อยที่พูดประโยคนี้แล้วนะเว้ย! - -* กูแต่งตัวแบบนี้ไม่ได้อยากเป็นผู้หญิงซะหน่อย อยากเป็นผู้ชายหน้าหวานอะ เข้าใจป่ะ?

“จะตัวผู้ ตัวเมีย ชะนี เก้ง กวาง มันจะไม่น่าไว้ใจทั้งนั้นแหละ! แล้วใครเป็นแม่เธอห๊ะ!!”แล้วยัยแม่อยากได้เพศไหนเป็นลูกสะใภ้กันว่ะครับ- -*

“ขอโทษครับป้า”คีย์พูดเสียงนิ่ง เหนื่อยที่จะรักษาความสวยแหละ แมร่งยัยแม่นี่ไม่ยอมเข้าใจ ไอ้ติ๋มทำเลิกลั่กไม่รู้จะเข้าข้างฝ่ายไหนดี แต่ยัยแม่สิของขึ้นมันส์ใหญ่เลย- -

“เธอจะกวนโมโหฉันไปถึงไหนย่ะ!? นี่! พวกแกเอานายคนนี้ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้!”ยัยแม่ตวาดเสียงดังก่อนสั่งคนใช้ที่ยืนอยู่ใกล้ๆเอาไล่อีกแน่ะ ไม่พอ ยังมีชี้นิ้วใส่ อย่างนี้ไม่ไหวนะคุณแม่ย๊ายย= =

“ผมแค่จะมาติวภาษาอังกฤษให้มินโฮ ไม่ได้อยากจะปล้ำมันสักหน่อย ป้านี่เข้าใจอะไรยากจริงๆ”คีย์ถอนหายใจหน่ายๆ ไม่ใช่ว่าคีย์จะเป็นคนไม่รู้จักกาลเทศะนะ แต่โดนชี้หน้าด่าทั้งๆที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยมันก็ยอมไม่ได้หรอกนะเฟ้ย! คนใช้ที่ถูกสั่งก็ดูงงไม่รู้ว่าตัวเองควรทำตามคำสั่งดีไหม?- -

“ยังไม่หยุดอีกนะ! คนอย่างเธอเสียตัวให้ผู้ชายมากี่คนแล้วล่ะ!”เออ.. ตัวแม่แมร่งแรงจริง อย่างนี้ชักคันไม้คันมืออยากเหยียบหน้าหญิงสาวอายุ 30 ต้นๆซะจริงๆ!

“แล้วอย่าคิดว่าตัวเองจะหน้าตาสวยเลิศเลอนักนะ!!! หน้าตาเธอก็งั้นๆแหละ!”

=[]=…

เฮ้ยๆ ว่าเสียซิงไปแล้วยังไม่โกรธเท่ากับว่าว่าหน้าตาไม่สวยเลยนะเว้ย!!!! จะ ทน ไม่ ไหว แล้ว นะ!!

“ม.. แม่ครับ! คุณคีย์แค่มาติวให้ผม ถ้ายังไม่หยุดอีกผม..โกรธนะ!”ไอ้ติ๋มออกปากปกป้องเต็มที่..  น่ากลัวตายล่ะมึง- - แต่ทว่า.. ยัยแม่กับคนใช้หน้าซีดกันเป็นหนังไก่เลยแฮะ เล่นเอางง?- -

“แม่เข้าใจแล้ว..”ยัยแม่พูดก่อนที่จะรวบผมกลับดังเดิมแล้วยิ้มให้อย่างเก่า.. เอ่อ.. กูยังศึกษาการ์ตูนมาไม่พอใช่มั๊ย? บอกกูที=A=…

“หนูคีย์ฝากลูกโฮของแม่ด้วยนะจ๊ะ”ยัยแม่พูดเสียงหวานก่อนที่จะเดินจากไป ทีเมื่อกี้ด่าแรฟอย่างเมามันส์เชียวนะ- - ไม่ต้องสงสัยเลยว่าไอ้ติ๋มมันได้กรรมพันธุ์มาจากใคร มนุษย์เราช่างพิศวงจริงๆ พับผ่าสิ=__=

“ไปห้องผมกันเถอะครับ”คิมคีย์แอบผวาเล็กน้อย ..เอ่อ.. ห้องมึง? ห้องนอนมึง? มึงจะทำอะไรกูมั๊ยอ่ะ?=[]= เออ.. แล้วจะคิดมากทำไมว่ะ มันเป็นไอ้ติ๋มนี่หว่า กร๊ากกกกก! คิดเข้าข้างตัวเองก่อนที่จะเดินตามไอ้ติ๋มไป

คิมคีย์ผ่านห้องต่างๆมากมาย ภาพวาดจิตรกรชื่อดัง เครื่องเรือนราคาแพงมันชวนน่าตื่นตาตื่นใจยิ่งนัก ยังกะอยู่ในวังแน่ะ! เมื่อมาถึงห้องไอ้ติ๋มทำให้คิมคีย์ต้องอึ้งเป็นอีกหลายรอบในวันนี้ หรู... ห้องนอนโทนสีขาวดำที่ถูกจัดอย่างลงตัวที่ทั้งโต๊ะหรู ทั้งเตียงใหญ่ ทีวีจอบาน(ศัพท์เธอ- -) ระเบียงสวย ผ้าม่านราคาแพง ห้องน้ำในตัว(ขนาดกับเป็นห้องนอนคีย์- -) บ้านมึงเป็นโรงแรมใช่มะ? บอกกูมานะ!=[]=!!

“มาๆแกเตรียมของเครื่องเขียนหนังสืออะไรให้เรียบร้อยซะนะ เร็วๆด้วย เอ๊ย! ไม่ต้องเร็ว ช้าๆก็ได้”คีย์สั่งนู่นสั่งนี่ก่อนที่จะกระโดดลงเตียงนุ่ม คิมคีย์หลับตาพริ้มอย่างมีความสุข กูอยากเป็นสะใภ้ตระกูลชเว TOT~~~~

“เสร็จแล้วครับ แหะๆ~”เจ้าติ๋มเดินมายิ้มแหยๆให้ กูบอกว่าช้าๆ ทีงี้ละเร็วนะมึงนี่- -* ได้แต่ค้อนตาใส่และบ่นในใจ คิมคีย์ลุกขึ้นจากเตียงนุ่มอย่างเสียดายแล้วย้ายก้นไปนั่งบนเก้าอี้นุ่มแทน เจ้าติ๋มชเวรู้หน้าที่ก็รีบไปนั่งฝั่งตรงข้าม

“เอาล่ะ เรียนเรื่องนี้ใช่ป่ะ? จะสอนล่ะนะ ตั้งใจด้วยล่ะ เพราะฉันไม่ชอบสอนใคร”คีย์พูดหน้าบึ้ง เจ้าติ๋มยิ้มกว้างแล้วพยักหน้ารัวๆ เห็นแล้วคิมคีย์ก็แอบใจเต้นเล็กน้อย.. มึงนี่.. น่ารักเนอะ-///-  (ในบางที)

10 นาทีผ่านไป...

คิมคีย์.. ขอถอนคำพูด..

“ไอ้จ๊าดดดดง่าว!!! แค่นี้ก็ทำไม่ได้เหรอ!? โง่ดักดานไปไหน!?? พูดจนปากเปียกปากแฉะก็ไม่รู้จักจำ!!!!”คิมคีย์ลุกขึ้นมาLet’s ย๊ากอย่างบ้าคลั่ง จนแทบจะยกโต๊ะมาตบหน้าไอ้ติ๋มได้อยู่แล้ว ไอ้บ้านี่เข้าใจอะไรยากชิบ!! สอนจนเหนื่อยไม่รู้จะสอนยังไงแล้วเนี่ย! ถ้ายัยครูนั่นจะสอนให้ไอ้ติ๋มคิมคีย์ขอพนันว่า.... ถึงแม้ไอ้ติ๋มจะเรียนทั้งชีวิตมันก็คงไม่เข้าใจแน่!

“ฮืออ~~ ผมขอโทษ~ TAT~”ไอ้ติ๋มร้องไห้โฮ โอ๊ยยย!! อย่าร้องไห้ได้มั๊ย!?? ยิ่งร้องไห้ยิ่งหงุดหงิด!!

“หนวกหูน่า!!! เอาเวลาขอโทษไปทำความเข้าใจให้ได้ซะก่อน แค่จำศัพท์กับดูรูปประโยคมันยากนั่นรึไง!?”คีย์ตะโกนด่าจนคอเป็นเอ็น ไอ้ติ๋มได้แต่นั่งทำได้เอามือปาดน้ำตาไป มึงนี่.. น่าสงสารเนอะ- - (เปลี่ยนคำชมทันที)

“คุณคีย์ครับ~~ ผมทำไม่ได้อ่ะ T^T”ไอ้ติ๋มร้องหงิงๆเสียงยานๆอย่างอ้อนๆ แต่ขอโทษ กูไม่เห็นใจ-*-

ผั๊วะ!!

“ฉันสอนไปแล้วไม่ใช่เหรอ!? ทำไปซะ!!”คิมคีย์พูดปัดอย่างรำคาญแล้วปาหนังสือเล่มเท่าควายใส่หน้าไอ้ติ๋ม ขอสักทีเหอะ! หมั่นไส้! จะได้ฟื้นความจำ แต่ท่าทางคิมคีย์จะทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่แล้วล่ะ....

“อูย... กูเจ็บนะไอ้คีย์”

=[]=…

เจี๊ยกกกกกกกกกก!! มันออกมาแล้ว!

ไอ้เถื่อนกุมหน้าผากตัวเองแล้วค่อยๆเงยหน้ามองคนทำด้วยสายตาโหดเหี้ยม ..เออ มึงหล๊อออหล่ออออ(ถึงแม้จะทำหน้าเลว) ไม่ได้เจอนาน แอบหลงเคลิ้มไปจึ๊กหนึ่ง-///-  เอ๊ย! เกือบลืมประเด็น กูผิดไปแล้ว TxT งานเข้าเลยมั๊ยล่ะคิมคีย์!!?

“เสือกทำไม่ได้เอง!! กูไม่ผิด! สอนไปไม่รู้จักจำ”แม้คิมคีย์จะหวาดกลัวแต่ก็ยังปากเก่งได้ นี่แหละความสามารถพิเศษ! (ดีเนอะ- -)

“อะไรว่ะเนี่ย”ไอ้เถื่อนบ่นเสียงเหี้ยมก่อนที่จะหยิบข้อสอบภาษาอังกฤษที่นั่งติวกันอยู่เมื่อกี้ขึ้นมาดูในขณะที่อีกมือยังถูๆตรงที่โดนปาอยู่ สงสัยกูจะปาแรงไปนิด=___=’ เริ่มรู้สึกผิดแหละ..

“ก็ฉันสอนอังกฤษให้นายไง! แต่ทำไม่ได้ก็ต้องมีลงโทษแบบนี้แหละ จะได้จำ!”กูแมร่งโคตรแถว่ะ=___=’ ไอ้เถื่อนเดาะลิ้นราวกับเข้าใจก่อนที่จะแสยะยิ้มเหี้ยม ..ทำกูเสียวอีกแหละมึง

“ถ้ากูทำได้ มึงให้กูปล้ำมั๊ยล่ะ? ถ้ากูทำไม่ได้ กูให้มึงปาหนังสือเป็นพันเล่มใส่กูได้เลย”เจอคำนี้เข้าไปทำเอาคิมคีย์อ้าปากค้าง.. ไอ้สมองลูกอ๊อด!!! ไอ้บ้ากาม! ทะลึ่งตึงตัง! คิดแต่เรื่องปล้ำเนี่ยนะ!!

“ไม่เกี่ยวเว้ย! ฉันไม่เอาเรื่องเรียนมาปนกับเรื่องส่วนตัว”เกิดมาพึ่งรู้ตัวเอง.. กูนี่จริงจังกับชีวิตผิดคาดเนอะ= =

“ไม่กล้าอ่ะดิ”คิดจะเอามุกเดิมๆซ้ำๆที่ได้ยินบ่อยๆเอามาแหย่คิมคีย์คนนี้นะเหรอ!? มีหรือคนรักศักดิ์ศรีอย่างคิมคีย์จะไม่หลงบ้าจี้ตาม!

“เออ!! แน่จริงทำให้ได้ก่อนเหอะ!”เผลอตอบรับโดยไม่รู้ตัว กว่าจะรู้ตัวก็ตะครุบปากตัวเองไม่ทันซะแล้ว ไอ้เถื่อนแสยะยิ้ม.. ลางไม่ดีเลยว่ะ กูนะกู! T^T แต่จะห่วงอะไรว่ะ แมร่งโง่จะตาย- -+ HA HA HA (ขอกระแดะอังกฤษหน่อย- -)

“ไอ้คีย์..”ไอ้เถื่อนพูดขณะที่กำลังนั่งทำแบบฝึกหัดอยู่ คีย์ได้แต่หือๆอือๆตามประสาคนไม่ค่อยใส่ใจอะไรมาก แต่แทบจะรีบเด้งตัวกระโจนหนีออกไปนอกหน้าต่างทันทีที่ได้ยิน

“มึงเตรียมเสียซิงบนเตียงคิงไซส์ของกูได้เลย”

กร๊าซซซซซ มึงทำไม่ได้หร๊อกกกก!! ๕๕๕๕+ (คีย์เริ่มไปกับความคิดตัวเอง=__=) หัวเราะได้ไม่เท่าไรก็อยากจะร้องไห้ออกมาต่อเป็นสเต็ปทันทีที่เห็นคำตอบที่ไอ้เถื่อนเขียน...

แมร่ง!! ไบร์ทชิบหาย!! ToT!!!

แต่ดู Ex เดียวมึงก็ทำได้เลยเหรอ!? คนเรามันพัฒนาเซลล์สมองได้เร็วขนาดนี้เลยเหรอ!? ถ้าคิมคีย์เป็นนักวิทยาศาสตร์ มนุษย์คนแรกที่จะผ่าก็ไอ้ติ๋มนี่แหละ!! ตอนติ๋มเสือกโง่ ตอนเถื่อนเสือกฉลาดอีก!! แต่คิมคีย์ก็ไม่รอช้าให้เสียเวลารีบมุดลงโต๊ะตามไปเก็บแว่นกรอบหนาของไอ้ติ๋มที่ตกอยู่ใต้โต๊ะ ที่ดูท่าจะไม่ทันการ ก็ดันโดนหิ้วขึ้นบ่าเหมือนหมาเหมือนแมวไปซะแล้ว=___=…

ตุบ!

“นะโมตัสสะ ภะคะวะโต=___=”””….”เมื่อโดนโยนลงเตียงปุ๊บเจ้าตัวก็จัดการยกมือขึ้นสวดมนต์อย่างเร็วไว มินโฮบีบแก้มนุ่มนิ่มของคิมคีย์อย่างแรงก่อนที่จะยกขึ้นแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้

“อย่าทำเสียงน่ารำคาญนักจะได้มั๊ย?? ยังไงเรื่องที่มึงจะเสียซิงก็ไม่เปลี่ยนหรอก”พูดพลางแสยะยิ้มเหี้ยม อิหอยยย เสียซิงไม่ใช่เรื่องเล็กนะเว้ย!! T^T! จะหลบหนีก็ไม่ได้ มือทั้งสองดันโดนกดแน่นจมลงไปกับเตียงซะแล้ว ไอ้หน้าหล่อก้มลงกัดใบหูขาวๆเล็กๆของคีย์จนเริ่มแดงก่อนที่แลบลิ้นเลียใบหูนั้นเสียจนคีย์กำหมัดแน่นพยายามขืนตัวเอาทั้งๆที่ไม่มีทางทำได้

“อึ๊ก!!!”คีย์แทบจะกลั้นเสียงตัวเองไม่ทันเมื่อลิ้นยาวๆของไอ้คนข้างบนสอดเข้ามาภายในโพรงหู ใบหน้าขาวขึ้นสีแดงจัดรวมทั้งใบหู คีย์ปิดตาแน่นเสียงลิ้นร้อนของร่างสูงที่ละลาบละล้วงอยู่ทำเอาคีย์ใจสั่นเสียจนขนทุกเส้นบนร่างกายตั้งชัน มินโฮแสยะยิ้มกว้างก่อนที่จะพ่นลมหายใจรดหูของข้างใต้ คีย์สะดุ้งเฮือกก่อนที่จะยกตีนถีบท้องคนตรงหน้าเต็มแรงแล้วรีบร่นถอยหลังไป มือขาวกุมหูตัวเองที่โดนลวมลามแล้วหายใจหอบถี่รัว มินโฮที่นั่งกุมท้องอยู่ยกยิ้มขึ้น..

“อ่อ.. จุดอ่อนเมียกูอยู่ที่หูนั่นเอง..”

“งั้นจุดอ่อนมึงก็คงอยู่ที่สมองนั่นแหละ!! ไอ้ลามก!!!!”

คิมคีย์ประกาศด่าลั่นก่อนที่จะกระโดดลงจากเตียงแล้วเดินขนาบตามกำแพงอย่างหวาดระแวงไอ้หื่นที่อยู่บนเตียง พอถูกขู่ใส่ก็รีบไปหยิบกระเป๋าตัวเองแล้ววิ่งออกไปอย่างเร็วไว เป็นอีกครั้งที่มินโฮทำไม่สำเร็จ แต่ร่างสูงกลับไม่รู้สึกเสียดายเลยกลับยกยิ้มอย่างถูกใจ.. ค่อยเป็นค่อยไปแบบนี้ก็สนุกดีเหมือนกัน ไม่น่าเบื่อง่าย.. ระวังเถอะคิมคีย์บอม กูจะค่อยๆละเลียดตัวมึงให้ครบทุกส่วนเลยทีเดียว

- - - - - - - - - - - - - - -

เกือบ..ไป !!=[]=!

เมื่อวานโดนไอ้เถื่อนลวมลามแถมกระตุ้นความเป็นชายของคิมคีย์สำเร็จซะด้วย คิมคีย์ไม่ได้ลามกนะ! แต่พึ่งรู้ว่าหูตัวเองรู้สึกง่ายขนาดนี้=V=(เขิลล์) ถ้าไม่ชิงหนีก่อนมีหวังได้เสียซิงก่อนแต่งแน่ๆ(อนาคตไกล?) โชคดีระหว่างกลับเจอไอ้โป้งโป้งชึ้งเลยหยุดเล่นกับมันคลายอารมณ์กาม(ไม่ได้ทำอะไรกับหมานะ- -) เป็นบทเรียนที่ทำให้รู้ว่า.. ไม่ควรทำอะไรกับหน้าไอ้ติ๋มเลย!! แว่นแมร่งหลุดง่ายมากเลยเหอะ=__=!!

วันนี้หลังเลิกมหาลัยก็เรื่อยเปื่อยจนถึงหน้าโรงเรียนมันเนี่ยแหละ ใจลึกๆก็แอบอยากเห็นหน้าครูที่มันชมนักหนาเหมมือนกันว่าจะสวยเกินหน้าเกินคิมคีย์รึเปล่า!? (ไม่ยอมแพ้เด็ดขาดเรื่องนี้= =)

ชายหญิงที่เดินผ่านต่างพากันมองเจ้าของใบหน้าหวานที่ยืนกอดอกพลางดูนาฬิกาบนมือถืออย่างนึกชื่นชม หลงใหล คีย์เห็นว่าไม่ได้การที่จะยืนรอแน่จึงเดินไปถามเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนมองตัวเองอยู่ เจ้าหล่อนตกใจจนหน้าแดงด้วยความเขินอายแต่คิมคีย์กลับรู้สึกชาชิน- -

“รู้มั๊ย? ว่าชเวมินโฮอยู่ไหน?”ถามจบเด็กสาวก็ต่างมองหน้าเพื่อนตัวเองด้วยความรู้สึกเดียวกัน แปลกใจ.. ทำไมคนที่ดูดีสะดุดตาคนอย่างคิมคีย์ดันไปรู้จักคนเชยๆติ๋มๆอย่างชเวมินโฮได้

“เอ่อ.. เห็นว่าเรียนเสริมภาษาอังกฤษอยู่ห้องนั้นน่ะค่ะ.. ว้าย!!”เจ้าหล่อนชี้ไปยังตึกสองอาคารตรงห้องๆหนึ่ง คงเพราะเป็นตอนเย็นทำไมผ้าม่านสีส้มนั่นย้อนแสงเป็นเงา.. คนสองคนราวกับจะผสมร่างกันเป็นหนึ่งเดียว คีย์ไม่เหลือสติที่จะพิจารณา ขาเรียวรีบก้าวยาวๆวิ่งเข้าอาคารไปอย่างไม่สนใจใครแม้กระทั่งครูที่ยืนเฝ้าประตู เป้าหมายก็คือ... ไอ้ติ๋มแฟนตัวดีที่อยู่ที่นั่น กูไปถึงเมื่อไรมึงตายแน่!!

ปัง!!!

คีย์กระชากประตูออกอย่างไม่เกรงใจใคร และก็พบ.. ชเวมินโฮกับแว่นที่ตกหงายอยู่กับพื้น ร่างสูงกำลังคร่อมครูสาวที่นอนอยู่บนโต๊ะเรียน เสื้อผ้าของมินโฮหลุดลุ่ยกระดุมที่เคยติดครบทุกเม็ดถูกปลดออก 3-4 เม็ด เข็มขัดยังค้างโด่เด่เป็นผลงานที่ยังทำไม่เสร็จ ส่วนฝ่ายหญิงชุดเครื่องแบบที่คลุมร่างบางร่นลงมาจนเห็นสายชั้นในสีดำ ขาเรียวทั้งสองพาดเกี่ยวเอวหนาของร่างสูงอยู่ในสภาพที่ล่อแหลมยิ่งนัก แม้ว่าคีย์จะตกใจ..แต่ก็มีความรู้สึกสับสน..

ก็ยัยครูสาวนั่นมัน..

คิม แทยอน อาเจ๊ของเขานี่หว่า!!!

 TBC.

++ อัพๆ ตุ๋มติ๋ม (โดนตบเข้าให้หลายทีแล้วสิตรู= =) พึ่งกลับจากคอน SJ โฮกกก เหนื่อยชิบ ไม่ค่อยจุใจเท่าไรเลย (เพราะตัวเราเองไม่ค่อยเต็มที่เท่าไรด้วยแหละ เหนื่อยกีฬาสีมา= =) ฮยอกขาวเว่อร์ๆ (รู้สึกเริ่มนอกเรื่องจากฟิค 55)

ตอนนี้ติ๋มเอาไปเกือบทั้งตอน ไม่ค่อยมีเถื่อนโผล่เลย 55 เฉลยครูล่ะ 55 อุตส่าห์แอบวางบทพี่สาวไว้ตอนที่แล้ว มีใครเดาถูกมั๊ย?? 55 แล้วเถื่อนก็เถื่อนวันยังค่ำ ตอนต่อไปจะเป็นอย่างไรติดตามนะจ๊ะ=3=

ป.ล. ขอบคุณทุกคนที่คอยมาตามทวงนะ แสดงว่าไม่ได้หนีฟิคเรื่องนี้ไปไหน 55
ป.ล.2 ใครจะไปเจอชายนี่ตอนมาไทยมั่ง? เล่าให้ฟังด้วยนะ- -+
ป.ล.3 ยังไม่ได้อัพฟิคเอสเจเลยยยย TT
ป.ล.4 ตอนต่อไปจะตามมาเร็วๆนี้~w~