ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : การแข่งขันบ้าๆบอๆของ Mana
วันนี้เป็นการแข่งขันวันแรก ซึ่งก็ผ่านไปด้วยดีทีมฟุตบอลของญี่ปุ่นชนะคู่แข่งไป 6-0 ผ่านเข้ารอบไปอย่างงดงามส่วนกีฬาอื่นๆของญี่ปุ่นที่ส่งมาแข่งก็ผ่านเข้ารอบหมดไม่ว่าจะเป็นประเภทเดี่ยวหรือทีมต่างก็ชนะไปอย่างเรียบง่าย นักกีฬาที่เหน็ดเหนื่อยจากการแข่งขันวันนี้ก็ต่างไปพักผ่อนให้หายเหนื่อยเพื่อเตรียมการแข่งรอบรองชนะเลิศในอีก 3 วันข้างหน้า (งาน Super Singha เกมส์มี 5 วัน)
วันรุ่งขึ้น วันนี้เป็นวันที่ 2 ของงาน Super Singha เกมส์ที่นับว่าเป็นการแข่งขันกีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศไทย นักกีฬาที่ต้องแข่งขันในวันนี้ต่างก็ทยอยกันออกมาฝึกซ้อมอย่างเอาเป็นเอาตาย
“เอ่อ ท่าน Tatsumiya เจ้าคะไม่ซ้อมยิงปืนหรือเจ้าคะ ท่านต้องแข่งตอนบ่ายนี้แล้วมิใช่หรือเจ้าคะ” Kaede ตั้งแต่เดินออกมากับ Mana ที่บอกว่าจะมาซ้อมยิงปืนก็ไม่เห็นว่า Mana จะซ้อมเลยสักนิดก็เลยถามขึ้นมา
“นี่ Kaede เธอก็รู้ฉันมันระดับไหนแล้วจะซ้อมให้เปลืองแรงไปทำไมเล่าเก็บเอาไว้แสดงฝีมือให้เต็มที่ไม่ดีกว่าหรือ” Mana พูดยิ้มๆเพราะรู้ว่าถึงไม่ต้องซ้อมเธอก็สามารถทำได้อยู่แล้ว
“เอ.......ใช่จริงๆด้วยท่านมีอะไรพิเศษกว่าคนอื่นเขาสินะเจ้าคะ ฉะนั้นคงไม่ต้องซ้อมก็คงทำได้อยู่แล้ว ข้าพเจ้าไม่น่าถามเลย อิ.ฮิ” Kaede พอพูดว่า Mana มีอะไรที่พิเศษกว่าคนอื่นก็หัวเราะออกมา
“เธอว่าฉันแปลกหรือ Kaede เดี๋ยวนี้ชักจะปากร้ายใหญ่แล้วนะ” Mana หันไปมองค้อนๆ Kaede ก็ไห้แต่ขำนิดๆ
บ่ายโมงตรงเป๊ะ (เร็วมาก) ทางด้านการแข่งขันยิงปืนได้เตรียมสถานที่พร้อมหมดแล้วตอนนี้ทางด้านสนามได้ประกาศเรียกตัวผู้ลงแข่งยิงปืนทุกประเภท และทุกชาติมารวมกันบริเวณหน้าสนามแข่งขัน การแข่งขันแบบนี้อาจจะดูแปลกไปสักหน่อย เพราะจะต้องแข่งแบบผสมกันหมดโดยให้ผู้เข้าแข้งขันทุกคนเข้าไปในสนามแข่งขันซึ่งเป็นอุุโมงค์ทอดยาวไปประมาณ 4 กิโลเมตรโดยเข้าไปในเวลาห่างกันประมาณ 5 นาที ซึ่งถ้าผู้แข่งขันคนไหนออกมาไม่ทันเวลาที่กำหนดภายใน 1 ชั่วโมงจะถือว่าแพ้ และต้องกลับบ้านเกิดไปตัวเปล่าอย่างช่วยไม่ได้ ภายในอุโมงค์ได้มีการติดกับดักอันตรายเอาไว้มากมายแต่กติกาก็มีว่าให้ผู้เข้าแข่งขันพกปืนที่ตัวเองถนัดเข้าไปคนละ 1 อันเท่านั้น
“นักกีฬาทุกท่านกระผมได้อธิบายกติกาให้แจ่มแจ้งกระจ่างชัดแก่ทุกคนแล้วนะครับ ต่อจากนี้จะเริ่มการแข่งขันแล้ว นักกีฬา Jordan จากรัสเซีย เชิญเลยครับ” โฆษกประกาศเรียกคนที่ 1 แล้วนักกีฬาคนแรกเข้าไปได้ประมาณ 5 นาที โฆษกก็ประกาศเรียกนักกีฬาคนที่ 2 3 4 5......................ต่อไปเรื่อยๆจนไม่นานก็ถึงชื่อของ Mana
“นักกีฬา Tatsumiya ” Mana วอร์มร่างกายแป๊บนึงแล้วจึงเดินเข้าไป
โฆษกประกาศรายชื่อนักกีฬาหมดแล้วทุกคนเข้าไปประมาณ 40 นาทีได้แล้ว แต่ยังไม่มีใครออกมาเลยสักคน จนเหลือเวลาอีกประมาณ 5 นาที นักกีฬา Jordan ของรัสเซีย ได้เดินออกมาคนแรกทำให้ชาวรัสเซียที่มาเชียร์โฮ่ร้องกันลั่นสนามแข่งเลยทีเดียว คนที่ 2 ตามมาด้วยนักกีฬาของ สหรัฐฯ คนที่ 3 นักกีฬาของจีน เหลือเวลาอีก 30 วินาทีทุกคนพากันนับถอยหลังจน 10 วิ…5 วิ และวินาทีสุดท้ายก็มาถึง ทุกคนกำลังจะนับ 0 Mana ก็พุ่งพรวดออกมาจากอุโมงค์พร้อมกับนักกีฬาของ เกาหลีและฝรั่งเศส หมดเวลาการแข่งขัน มีคนผ่านเข้ารอบไปชิงชนะเลิศในวันที่ 4 เป็นจำนวน 6 คน
“ท่าน Tatsumiya !!!!!!!!!!! ท่าน Tatsumiya เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ ข้าพเจ้านึกว่าท่านจะไม่ออกมาแล้วซะอีก” Kaede ดูเหนื่อยและตื่นเต้นกว่า Mana ซะอีก
“ฉันซะอย่างต้องออกมาอยู่แล้ว Kaede แต่นี่แค่รอบคัดเลือกยังหินขนาดนี้ แล้วรอบชิงจะขนาดไหนเนี่ย” Mana บ่นออกมา พร้อมกับอาการหอบ เพราะเหนื่อยมากๆ
“เอ่อ....ข้างในนั้นมันมีอะไรหรือเจ้าคะ ถึงทำให้คนที่แข็งแรงอย่างท่าน Tatsumiya เป็นได้ถึงขนาดนี้” Kaede ถาม Mana อย่างเป็นห่วง ปนสงสัยไปด้วย
“กลับไปก่อนเถอะ ฉันขอพักสักหน่อยแล้วจะเล่าให้เธอฟังว่ามันน่ากลัวขนาดไหน” Mana ในตอนนี้แทบจะล้มอยู่แล้ว Kaede จึงต้องช่วยพยุงเดินไปที่พักที่โรงแรม
“ท่าน Tatsumiya จะอาบน้ำเลยหรือเปล่าเจ้าคะ ข้าพเจ้าจะได้เตรียมน้ำไว้ให้” Kaede ลุกลี้ลุกลนกับการเตรียมหาน้ำให้ Mana อาบ
“นี่ Kaede ที่นี่ไม่ใช่บ้านเธอนะ จะมาผสมน้ำอะไรเล่า แค่ฉันเปิดฝักบัวหรือไม่ก็น้ำในอ่างฉันก็อาบได้แล้ว เธอไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าว่าเธอกำลังจะเตรียมอ่างน้ำหรือหาฟืนมาต้มน้ำล่ะก็ เขาต้องคิดว่าเธอมาจากชนบทแน่เลย ฮะ...........ฮะ....” Mana ขำในท่าทีของ Kaede มากจึงพูดออกไป และก็เดินไปอาบน้ำ
“ท่าน Tatsumiya ข้าพเจ้าไม่ใช่คนบ้านนอกนะเจ้าคะ พูดออกมาได้ยังไง” Kaede บ่นพึมพำหลังจากที่ Mana เดินไปเข้าห้องน้ำแล้ว ไม่นาน Mana ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ และแต่งตัวเสร็จอย่างรวดเร็วมาก จน Kaede ทึ่งไปเลยก็ว่าได้
“เออ......... ท่าน Tatsumiya เจ้าคะท่านจะเล่าให้ข้าพเจ้าฟังได้ไหมเจ้าคะว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมท่านถึงเป็นแบบนี้ล่ะเจ้าคะ” Kaede ถามขึ้นมาอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง
“Kaede ทำไมวันนี้เธอพูดมากจังล่ะ ถามนู่นถามนี่จังเลยนะฉันเปลี่ยนใจไม่เล่าให้ฟังแล้ว” Mana มองหน้า Kaede แล้วก็จึงนอนฟุบลงไปกับหมอน
“อ้าว ที่ข้าพเจ้าถามเพราะข้าพเจ้าห่วงท่านนะเจ้าคะ ยังมาว่าว่ายุ่งอีก นี่แน่.......นี่แน่ 5555” Kaede จี้เอว Mana เล่นแต่ว่า
“โครม..........พลั่กๆๆๆๆๆ”
ตอนนี้ Kaede กระเด็นไปติดประตูแล้ว(เจอลูกถีบของ Mana หน่อยเป็นไง) พร้อมกับเลือดที่ออกทางปากกับจมูกของ Kaede
แต่ที่น่าตกใจกว่าก็คือ Mana
Mana ในตอนนี้กำลังหัวเราะพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด
“โอ้ย...ท่าน Tatsumiya... ท่านเป็นอะไรเจ้าคะทำไมท่านถึงเป็นแบบนี้” Kaede เข้าไปกอด Mana ทั้งๆที่ตัวเองก็เจ็บอยู่
“Ka...55...Kaede ...55...ฉัน..5” Mana หัวเราะไปพูดไปทั้งที่น้ำตาก็ยังคงไหลอยู่
“ท่านใจเย็นๆนะเจ้าคะค่อยๆพูดนะเจ้าคะ” Kaede กอด Mana ไว้แน่นจึงทำให้ Mana ดีขึ้น Mana ก็เล่าให้ Kaede ฟัง
“Kaede การแข่งมันเลวร้ายมากเลย ฉันนึกว่ามันไม่เท่าไหร่ แต่พอเข้าไป ฉันรู้สึกว่ามันน่ากลัวยิ่งกว่าไปปราบปีศาจอีก ในนั้นมันมีคนมาจี้ฉันเหมือนที่เธอทำ ฉันหัวเราะจนแทบขาดใจตายอยู่ในนั้นอยู่แล้ว นี่มันการแข่งทดสอบบ้าบออะไรกัน ฉันทนไม่ไหวแล้ว นี่รอบคัดเลือกแล้วถ้ารอบชิงล่ะ ฉันไม่อยากคิดเลย Kaede” Mana พูดด้วยท่าทางหวั่นๆ แต่ Kaede ในตอนนี้หัวเราะก๊ากออกมาแล้ว
“55555555555555.......มันเป็นอย่างนี้เองหรือเจ้าคะ ข้าพเจ้าก็นึกว่ามันเลวร้ายอะไร แค่โดนจี้เนี่ยนะเจ้าคะ แต่ไม่เป็นไรเจ้าค่ะต่อจากนี้ไปข้าพเจ้าจะฝึกให้ท่านเองเจ้าค่ะ” Kaede พูดด้วยนัยน์ตามีเลศนัย (แล้วจะเป็นยังไงต่อก็ขอข้ามไปเลยก็แล้วกัน คิดเอาเองเท้อ)
วันรุ่งขึ้น วันนี้เป็นวันที่ 2 ของงาน Super Singha เกมส์ที่นับว่าเป็นการแข่งขันกีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศไทย นักกีฬาที่ต้องแข่งขันในวันนี้ต่างก็ทยอยกันออกมาฝึกซ้อมอย่างเอาเป็นเอาตาย
“เอ่อ ท่าน Tatsumiya เจ้าคะไม่ซ้อมยิงปืนหรือเจ้าคะ ท่านต้องแข่งตอนบ่ายนี้แล้วมิใช่หรือเจ้าคะ” Kaede ตั้งแต่เดินออกมากับ Mana ที่บอกว่าจะมาซ้อมยิงปืนก็ไม่เห็นว่า Mana จะซ้อมเลยสักนิดก็เลยถามขึ้นมา
“นี่ Kaede เธอก็รู้ฉันมันระดับไหนแล้วจะซ้อมให้เปลืองแรงไปทำไมเล่าเก็บเอาไว้แสดงฝีมือให้เต็มที่ไม่ดีกว่าหรือ” Mana พูดยิ้มๆเพราะรู้ว่าถึงไม่ต้องซ้อมเธอก็สามารถทำได้อยู่แล้ว
“เอ.......ใช่จริงๆด้วยท่านมีอะไรพิเศษกว่าคนอื่นเขาสินะเจ้าคะ ฉะนั้นคงไม่ต้องซ้อมก็คงทำได้อยู่แล้ว ข้าพเจ้าไม่น่าถามเลย อิ.ฮิ” Kaede พอพูดว่า Mana มีอะไรที่พิเศษกว่าคนอื่นก็หัวเราะออกมา
“เธอว่าฉันแปลกหรือ Kaede เดี๋ยวนี้ชักจะปากร้ายใหญ่แล้วนะ” Mana หันไปมองค้อนๆ Kaede ก็ไห้แต่ขำนิดๆ
บ่ายโมงตรงเป๊ะ (เร็วมาก) ทางด้านการแข่งขันยิงปืนได้เตรียมสถานที่พร้อมหมดแล้วตอนนี้ทางด้านสนามได้ประกาศเรียกตัวผู้ลงแข่งยิงปืนทุกประเภท และทุกชาติมารวมกันบริเวณหน้าสนามแข่งขัน การแข่งขันแบบนี้อาจจะดูแปลกไปสักหน่อย เพราะจะต้องแข่งแบบผสมกันหมดโดยให้ผู้เข้าแข้งขันทุกคนเข้าไปในสนามแข่งขันซึ่งเป็นอุุโมงค์ทอดยาวไปประมาณ 4 กิโลเมตรโดยเข้าไปในเวลาห่างกันประมาณ 5 นาที ซึ่งถ้าผู้แข่งขันคนไหนออกมาไม่ทันเวลาที่กำหนดภายใน 1 ชั่วโมงจะถือว่าแพ้ และต้องกลับบ้านเกิดไปตัวเปล่าอย่างช่วยไม่ได้ ภายในอุโมงค์ได้มีการติดกับดักอันตรายเอาไว้มากมายแต่กติกาก็มีว่าให้ผู้เข้าแข่งขันพกปืนที่ตัวเองถนัดเข้าไปคนละ 1 อันเท่านั้น
“นักกีฬาทุกท่านกระผมได้อธิบายกติกาให้แจ่มแจ้งกระจ่างชัดแก่ทุกคนแล้วนะครับ ต่อจากนี้จะเริ่มการแข่งขันแล้ว นักกีฬา Jordan จากรัสเซีย เชิญเลยครับ” โฆษกประกาศเรียกคนที่ 1 แล้วนักกีฬาคนแรกเข้าไปได้ประมาณ 5 นาที โฆษกก็ประกาศเรียกนักกีฬาคนที่ 2 3 4 5......................ต่อไปเรื่อยๆจนไม่นานก็ถึงชื่อของ Mana
“นักกีฬา Tatsumiya ” Mana วอร์มร่างกายแป๊บนึงแล้วจึงเดินเข้าไป
โฆษกประกาศรายชื่อนักกีฬาหมดแล้วทุกคนเข้าไปประมาณ 40 นาทีได้แล้ว แต่ยังไม่มีใครออกมาเลยสักคน จนเหลือเวลาอีกประมาณ 5 นาที นักกีฬา Jordan ของรัสเซีย ได้เดินออกมาคนแรกทำให้ชาวรัสเซียที่มาเชียร์โฮ่ร้องกันลั่นสนามแข่งเลยทีเดียว คนที่ 2 ตามมาด้วยนักกีฬาของ สหรัฐฯ คนที่ 3 นักกีฬาของจีน เหลือเวลาอีก 30 วินาทีทุกคนพากันนับถอยหลังจน 10 วิ…5 วิ และวินาทีสุดท้ายก็มาถึง ทุกคนกำลังจะนับ 0 Mana ก็พุ่งพรวดออกมาจากอุโมงค์พร้อมกับนักกีฬาของ เกาหลีและฝรั่งเศส หมดเวลาการแข่งขัน มีคนผ่านเข้ารอบไปชิงชนะเลิศในวันที่ 4 เป็นจำนวน 6 คน
“ท่าน Tatsumiya !!!!!!!!!!! ท่าน Tatsumiya เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ ข้าพเจ้านึกว่าท่านจะไม่ออกมาแล้วซะอีก” Kaede ดูเหนื่อยและตื่นเต้นกว่า Mana ซะอีก
“ฉันซะอย่างต้องออกมาอยู่แล้ว Kaede แต่นี่แค่รอบคัดเลือกยังหินขนาดนี้ แล้วรอบชิงจะขนาดไหนเนี่ย” Mana บ่นออกมา พร้อมกับอาการหอบ เพราะเหนื่อยมากๆ
“เอ่อ....ข้างในนั้นมันมีอะไรหรือเจ้าคะ ถึงทำให้คนที่แข็งแรงอย่างท่าน Tatsumiya เป็นได้ถึงขนาดนี้” Kaede ถาม Mana อย่างเป็นห่วง ปนสงสัยไปด้วย
“กลับไปก่อนเถอะ ฉันขอพักสักหน่อยแล้วจะเล่าให้เธอฟังว่ามันน่ากลัวขนาดไหน” Mana ในตอนนี้แทบจะล้มอยู่แล้ว Kaede จึงต้องช่วยพยุงเดินไปที่พักที่โรงแรม
“ท่าน Tatsumiya จะอาบน้ำเลยหรือเปล่าเจ้าคะ ข้าพเจ้าจะได้เตรียมน้ำไว้ให้” Kaede ลุกลี้ลุกลนกับการเตรียมหาน้ำให้ Mana อาบ
“นี่ Kaede ที่นี่ไม่ใช่บ้านเธอนะ จะมาผสมน้ำอะไรเล่า แค่ฉันเปิดฝักบัวหรือไม่ก็น้ำในอ่างฉันก็อาบได้แล้ว เธอไม่ต้องทำขนาดนั้นก็ได้ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าว่าเธอกำลังจะเตรียมอ่างน้ำหรือหาฟืนมาต้มน้ำล่ะก็ เขาต้องคิดว่าเธอมาจากชนบทแน่เลย ฮะ...........ฮะ....” Mana ขำในท่าทีของ Kaede มากจึงพูดออกไป และก็เดินไปอาบน้ำ
“ท่าน Tatsumiya ข้าพเจ้าไม่ใช่คนบ้านนอกนะเจ้าคะ พูดออกมาได้ยังไง” Kaede บ่นพึมพำหลังจากที่ Mana เดินไปเข้าห้องน้ำแล้ว ไม่นาน Mana ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ และแต่งตัวเสร็จอย่างรวดเร็วมาก จน Kaede ทึ่งไปเลยก็ว่าได้
“เออ......... ท่าน Tatsumiya เจ้าคะท่านจะเล่าให้ข้าพเจ้าฟังได้ไหมเจ้าคะว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมท่านถึงเป็นแบบนี้ล่ะเจ้าคะ” Kaede ถามขึ้นมาอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง
“Kaede ทำไมวันนี้เธอพูดมากจังล่ะ ถามนู่นถามนี่จังเลยนะฉันเปลี่ยนใจไม่เล่าให้ฟังแล้ว” Mana มองหน้า Kaede แล้วก็จึงนอนฟุบลงไปกับหมอน
“อ้าว ที่ข้าพเจ้าถามเพราะข้าพเจ้าห่วงท่านนะเจ้าคะ ยังมาว่าว่ายุ่งอีก นี่แน่.......นี่แน่ 5555” Kaede จี้เอว Mana เล่นแต่ว่า
“โครม..........พลั่กๆๆๆๆๆ”
ตอนนี้ Kaede กระเด็นไปติดประตูแล้ว(เจอลูกถีบของ Mana หน่อยเป็นไง) พร้อมกับเลือดที่ออกทางปากกับจมูกของ Kaede
แต่ที่น่าตกใจกว่าก็คือ Mana
Mana ในตอนนี้กำลังหัวเราะพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด
“โอ้ย...ท่าน Tatsumiya... ท่านเป็นอะไรเจ้าคะทำไมท่านถึงเป็นแบบนี้” Kaede เข้าไปกอด Mana ทั้งๆที่ตัวเองก็เจ็บอยู่
“Ka...55...Kaede ...55...ฉัน..5” Mana หัวเราะไปพูดไปทั้งที่น้ำตาก็ยังคงไหลอยู่
“ท่านใจเย็นๆนะเจ้าคะค่อยๆพูดนะเจ้าคะ” Kaede กอด Mana ไว้แน่นจึงทำให้ Mana ดีขึ้น Mana ก็เล่าให้ Kaede ฟัง
“Kaede การแข่งมันเลวร้ายมากเลย ฉันนึกว่ามันไม่เท่าไหร่ แต่พอเข้าไป ฉันรู้สึกว่ามันน่ากลัวยิ่งกว่าไปปราบปีศาจอีก ในนั้นมันมีคนมาจี้ฉันเหมือนที่เธอทำ ฉันหัวเราะจนแทบขาดใจตายอยู่ในนั้นอยู่แล้ว นี่มันการแข่งทดสอบบ้าบออะไรกัน ฉันทนไม่ไหวแล้ว นี่รอบคัดเลือกแล้วถ้ารอบชิงล่ะ ฉันไม่อยากคิดเลย Kaede” Mana พูดด้วยท่าทางหวั่นๆ แต่ Kaede ในตอนนี้หัวเราะก๊ากออกมาแล้ว
“55555555555555.......มันเป็นอย่างนี้เองหรือเจ้าคะ ข้าพเจ้าก็นึกว่ามันเลวร้ายอะไร แค่โดนจี้เนี่ยนะเจ้าคะ แต่ไม่เป็นไรเจ้าค่ะต่อจากนี้ไปข้าพเจ้าจะฝึกให้ท่านเองเจ้าค่ะ” Kaede พูดด้วยนัยน์ตามีเลศนัย (แล้วจะเป็นยังไงต่อก็ขอข้ามไปเลยก็แล้วกัน คิดเอาเองเท้อ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น