คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6
Fiction : Born to Be# 6
Pairing : YunhoXJaejoong, YuchunXJunsoo, KibumXDonghae
Author: Deumbeui
Author’s note: "ขอโทษที...ผมไม่นิยมผู้หญิง"
Warning : ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่รับความหยาบคายของสองหญิงไม่ได้นะคะ ^ ^
"เห้ย มะ หมอ..!? "
"นี่คุณ..!? "
จะเรียกว่าโชคช่วยหรือยิ่งซวยวะเนี่ย!?
"นี่คุณเรียนมาทำอะไร?...เรียนที่นี่หรอ? "
"เอ่อ... "
"อย่าบอกนะว่า.... "หนุ่มร่างสูงในชุดกาวน์สูทสีขาวเอ่ยพลางไล่สายตาตั้งแต่หัวจรดเท้าของคนตรง หน้าก่อนจะอ้าปากเพื่อจะเอื้อนเอ่ยบางอย่าง...
"คะ..คุณ... "
"เห้ย หุบปากนะ! "แจจุงกระโดดเอามือปิดปากคนตรงหน้าทันทีก่อนจะหันซ้ายหันขวาเพื่อสำรวจว่า ไม่มีใครในละแวกนั้นก่อนจะดันตัวชายหนุ่มเข้าห้องและปิดประตูลงกลอน เรียบร้อย....
ทั้งสองต่างจ้องมองกันและกันอย่างงงงวย...ก่อนที่แจจุงจะเริ่มยิงคำถามใส่
"นี่นายมาทำอะไรที่นี่? "
"ถามแปลกๆ มาแปลงเพศคนในชมรมชกมวยมั้ง"
"ไอ้หมอบ้า อย่ามากวนตีน เป็นหมอศัลย์ไม่ใช่เรอะ? แล้วนายมาตรวจร่างกายคนได้ยังไง? "
"คุณครับ หมออะไรๆก็ตรวจร่างกายคนได้นะ แค่ตรวจร่างกายหาความผิดปกติ หมอสายไหนก็ต้องทำได้..ผมแค่ถูกไหว้วานให้มาแทนต่างหาก...ว่าแต่คุณ เถอะ...มาทำอะไรในชมรมชกมวยชายล้วนไม่ทราบ? "
"ฉัน...เอ่อ...ฉัน"ถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว...หญิงสาวอ้ำๆอึ้งๆ..บิดมือเล็กไปมา..เรียวหน้าขาวใสก้มลงพลางกัดปากแดงอย่างครุ่นคิด...
"ไม่ต้องมาทำท่ายั่วหรอกน่ะ..มันใช้กับผมไม่ได้ผลหรอก.. "
"ฉันไม่ได้ยั่ว!! ไอ้หมอประสาท... "
"ก็ตอบมาสักทีสิ"
"แค่นี้ดูไม่ออกรึไง? ว่าฉันปลอมตัวเป็นผู้ชายเข้ามาในชมรมนี้น่ะ"
ฮ่วย..
ออกจะฉลาด มีดีกรีเป็นถึงหมอ…
แต่เรื่องแค่นี้ต้องให้อธิบาย...
ควายเอ้ย!?
"ปลอมตัว?..นี่เดี๋ยวนะ... "คิบอมทำหน้าเหยเกที่ค่อนข้างไปทางงงๆเล็กน้อยก่อนทิ้งตัวลงกับเก้าอี้ใหญ่หลังโต๊ะ...
"ตอนแรกคุณคิดจะแปลงเพศเป็นชายให้ได้...แล้วตอนนี้ก็มาปลอมตัวอยู่ในชมรมชกมวยชาย..ตกลงนี่คุณต้องการอะไรกันแน่"
"โอ้ย!!? ฉันคงว่างมากอยากตัดหน้าอกตัวเองและก็ต่อไอ้ที่ห้อยโต่งเต่งของผู้ชายมาแขวนตัวให้หนักเล่นๆมั้ง!? "
ไอ้ห่านี่
ป้อนแต่ละคำถาม
ให้กูมีเวลาคิดตอบหน่อยได้ไหม??
"ถ้างั้นมีเหตุผลอะไรล่ะ? ที่ผู้หญิงต้องมาแปลงเพศทำอะไรพิสดารเสี่ยงตายแบบนี้น่ะ? "
หญิงสาวอ้าปากจะพูดแต่แล้วก็ต้องหุบลงและก้มหน้าลงอีกครั้ง...
"เห้อ..ช่างเถอะ ลำบากใจมาก ก็ไม่ต้องเล่าหรอก.. "
แจจุงพอได้ฟังก็เงยหน้าขึ้น..ออกจะแปลกใจหน่อยๆที่คนตรงหน้าเข้าใจอะไรได้ อย่างง่ายดายก่อนจะยิ้มพรายและหวังจะตอบแทนด้วยคำขอบคุณอย่างซาบซึ้ง ใจ...แต่คำพูดเหล่านั้นแทบจะกลืนลงคอแทบไม่ทันเมื่อได้ยินประโยคต่อมา..
"ฉันก็แค่ต้องไปบอกชินดงว่ามีการเข้าใจผิดที่เขาเอาผู้หญิงลงแข่งก็เท่านั้น"
"นี่...นี่นายขู่ฉันรึไง!? "
"ไม่ได้ขู่ ผมไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องช่วยคุณปิดบังนี่"
"ก็...โอ้ย!! เล่าก็ได้ๆๆ แต่นายต้องสัญญาว่าจะไม่บอกใคร ตกลงมั้ย? "
คิบอมเลิกคิ้วขึ้น
"รู้สึกข้อต่อรองเยอะจังนะครับ"
"ฉันเอ่อ...ชอบผู้ชายในชมรมนี้คนนึง... "
"ชอบผู้ชายแล้วทำไมต้องแปลงเพศเป็นผู้ชาย... "
"ก็ฟังให้มันจบก่อนเซ่!!!!! "แจจุงตวาดใส่คนฟังที่เอาแต่จะแทรกเขาอยู่เรื่อยจนสะดุ้งตัวโยนก่อนตัวเองจะ ก้มหน้าลง..พูดโดยไม่สบตาอีกครั้ง
"แต่คนที่ฉันชอบมันดันเป็นเกย์นี่สิ!!!!!! "
เงียบกันไปสักพักก่อนที่คิบอมจะหลุดหัวเราะออกมา
"อุ๊บ! ฮะๆๆ..งั้นก็..ฮะๆ..หมายความว่า...ฮะๆ..นี่คุณลงทุนแปลงเพศเพื่อผู้ชายที่ เป็นเกย์สินะ...ฮ่าๆๆๆ"ร่างสูงหัวเราะจนตัวงอ พยายามสุดชีวิตที่จะไม่ให้น้ำตาไหล...
โอ้วพระเจ้า
เรื่องแบบนี้มีอยู่จริงบนโลกด้วย!!?
คิบอมสุดหล่อคนนี้ขอหัวเราะให้แก้มแตกหน่อยเถอะ
555555555555555555555555555555+
"หัวเราะหาพ่อรึไงคุณ!!?"
"ก็..ฮะ..ฮะ มันตลกนี่...คุณนี่เพี้ยนที่สุดเท่าที่ผมเจอมาเลยนะ "
"ฉันไม่ได้เพี้ยนนะ แต่จะให้ฉันทำยังไง เกิดมาสวยผู้ชายหล่อก็ไม่มอง มองแต่ผู้ชายกันเอง แล้วฉันจะเป็นมันทำไมผู้หญิงน่ะ?!…นี่เลิกนอกเรื่องได้แล้ว..ตกลงนายต้อง ช่วยฉันปิดความลับนี้นะ"
คิบอมที่ตอนนี้ปาดน้ำตาที่ไหลมาเนื่องจากการที่เขาหัวเราะมากเกินไป เรียบร้อยแล้วก็หันมาเผชิญหน้าร่างเล็กอีกครั้งก่อนจะเอ่ยอย่างเป็นต่อ...
"ผมไม่ได้รับปากสักหน่อยว่าจะไม่พูดน่ะ แถมผมก็ไม่ได้เรียกร้องให้คุณเล่าเรื่องให้ฟังเลยนะ"
แจจุงยืนตะลึงอ้าปากค้าง..ก่อนจะพะงาบๆเยี่ยงปลาบู่ชนเขื่อน…พยายามอย่างยิ่งที่จะสรรหาคำด่ามาพ่นใส่คนตรงหน้า...
"นอกเสียจากว่าคุณมีข้อตกลงที่น่าสนใจ ผมก็อาจจะคิดดูนะ"
"นายต้องการอะไร?! "
"ไม่รู้สิครับ...ผู้ชายหล่อเพอร์เฟค อนาคตดีอย่างผมยังขาดอะไรอีกกันนะ? "
"ฉันแนะนำเพื่อนฉันให้ก็ได้ คนนี้น่ะความงามระดับนางงามเกาหลีเลยนะ"แจจุงโกหกออกไปทันควัน
"ขอโทษที...ผมไม่นิยมผู้หญิง"
ไอ้ควายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
งั้นนี่มึงก็เกย์อีกคนใช่ไหมเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!!
สาวน้อยแสนบริสุทธิ์คนนี้ทำอะไรไว้กับเกย์ในชาติก่อนรึยังไง?
ทำไมถึงได้จองล้างจองผลาญไม่จบไม่สิ้นเสียทีเนี่ย!!!!!!!!!
"ผมไปล่ะ"ร่างสูงว่าหลังจากเก็บของเสร็จแล้วก่อนจะส่งยิ้มหล่อให้และกำลังจะเดินผ่านหญิงสาวไปทางประตู...แต่ทว่า...
"เดี๋ยว! "
.
.
.
"จุนซู วันนี้พอแค่นี้ดีกว่านะครับ"
"...เอ๋? ทำไมล่ะฮะ? เดี๋ยวยูชอนจะลงแข่งแล้วนะฮะ ซ้อมน้อยแบบนี้ไม่ดีนา..."
"แต่จุนซูเล่นไม่มีสมาธิเลยนี่น่า... "ชายหนุ่มเอ่ยพลางเปรยยิ้มแห้งทำเอาอีกคนเริ่มรู้สึกผิด..
ก็ใครจะไปมีสมาธิได้ล่ะ...
ป่านนี้แจจุงจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้...
"ผมขอโทษฮะ..พอดีผมเป็นห่วงแจจุง...ก็เลย... "เซียว่าพลางทำท่าโลมาน้อยสำนึกผิด..เท้าเล็กก้าวเข้าใกล้พลางช้อนตาอ้อน ร่างสูง ปากพองลมพองามก่อนจะแสร้งทำก้มหน้าลง...
แค่นี้ปาร์ค ยูชอนก็ความดันเลือดพุ่งจนแทบทะลุพันแล้วล่ะ!
"วันนั้นน่ะ จริงๆแจจุงเขาแค่ตกใจ...ปกติแค่ฆ่ามดเขายังไม่กล้าทำเล้ย..จะเป็นไปได้ยังไงที่จะเก่งได้ขนาดนั้นในชั่วข้ามวัน... "
มดน่ะไม่ฆ่า...
แต่แค่แมงเม่ายังเอาไฟเผาเลยต่างหาก - -*
"อย่าคิดมากเลยครับ...แจจุงไม่เป็นอะไรหรอก...ว่าแต่..ผมเองก็แปลกใจเหมือน กันนะ...ไม่เคยรู้เลยว่าเวลาคนเราตกใจที สามารถทำให้เรามีพละกำลังเหนือความคาดหมายขนาดนั้น"มิกกี้ว่าอย่างอ่อนโยน พลางยิ้มหวานให้แถมไม่วายทำเนียนโอบคนตัวเล็กหน้ากลมตรงหน้าให้เข้าซบอกและ กอดกระชับอย่างให้กำลังใจ...
บ๊ะ! สรุปนี่มึงแข่งแทนแจจุงรึไงวะ คิม จุนซู?!
อ้อนซะ...คนแต่งหมั่นไส้โว้ย
มิกกี้ถอนหน้าออกมาเล็กน้อยก่อนจะก้มหน้าลงเฉียดริมฝีปากกับผิวแก้มสีแดงระ เรื่อของอีกคนอย่างจงใจ...ตาคมสบตากับตาเรียวเล็กเป็นประกายนั่นก่อนจะหลุด ปากเอ่ยพูดอย่างเพ้อๆ...
"หอมจัง"
คนฟังก็หัวเราะคิกคักอย่างได้ใจก่อนจะยกมือเรียวเล็กของตนพาดไหล่กว้างของร่างตรงหน้าก่อนเอ่ยเสียงหวานยั่วยวน...
"อยากพิสูจน์มั้ยล่ะฮะ? "
สิ้นคำเชิญชวนนั่นมิกกี้ก็ไม่ทนอีกต่อไป..มือใหญ่ช้อนร่างเล็กขึ้นอุ้มคาด ตัวก่อนจะดันให้ติดผนังประตูทันที..ริมฝีปากใหญ่หมายจะแนบลงกับปากแดงเล็ก ที่เผยอรออยู่แล้วอย่างไม่รอช้า...แต่ยังไม่ทันที่ริมฝีปากจะได้แตะกลีบ กุหลาบนั่น ประตูบานเดิมนั้นก็ถูกดันเปิดออกส่งผลให้กระแทกเข้าที่หัวเซียไปเต็มๆ...หัว โลมาเลยชนกับหัวไก่ดังโป๊ก ทำเอาแทบหงอนหลุดกันเลยทีเดียว...
"จุนซู!!! "ผู้มาใหม่ตะโกนเสียงแปดหลอดอย่างไม่เกรงใจใครหลังจากผลักประตูเข้ามา
เซียที่กำลังลูบหัวตัวเองทั้งด้านหน้าและหลังสะบัดหัวกลมๆนั่นหันมาทางตัว ขัดขวางฉากเอนซีระหว่างเขากับมิกกี้อย่างไม่กลัวเอนที่คอจะขาดก่อนจะสบถใส่
"ทำเหี้ยอะไรวะเนี่ย?!!!! "
"เอ่อ...ฉันขอโทษ พอดีมีเรื่องเร่งด่วนน่ะ...อะ..เอ่อ..ขอโทษยูชอนด้วยนะฮะ แต่ผมขอตัวจุนซูก่อนนะฮะ มีเรื่องด่วนมาก"
ไม่รอให้ใครได้พูดหรือตอบรับอะไร แจจุงก็คว้าหมับเข้าที่ครีบของเพื่อนรักก่อนจะกระชากเดินออกจากห้องไปทันที
ชายหนุ่มที่เหลืออยู่คนเดียวในห้องลูบหน้าผาก(เถิกๆ)ปอยๆก่อนจะโวยวายให้ได้ยินอยู่คนเดียว
"ให้มันได้งี้ดิวะ! แล้วเรื่องนี้เมื่อไรจะมีฉากเอนซีสักทีวะเนี่ย!!! "
.
.
.
"มีเรื่องอะไร?!! ไม่ด่วนมึงตายแน่!!! "
หลังจากที่ถูกลากเข้าห้องล๊อกเกอร์ที่ปลอดผู้คนแล้ว เซียได้ทีก็เหวี่ยงใส่เพื่อนรักด้วยเสียงบรรทัดบนสุดของตัวโน้ตทันที..
ก็แม่ง…
เกือบแล้ว…
กูจะได้เอนซีอยู่แล้วว!!!!!!!!!!!!!
แต่สุดท้ายก็ชวดจนได้
แม่งเอ้ยยยยยย!!!!
"ไอ้เหี้ย! นี่เห็น ผ.สำคัญกว่า พ. แล้วรึไง!!? กูต่างหากที่น่าจะเป็นคนกรี๊ดใส่ไม่ใช่เรอะ?! ทิ้งเพื่อนหน้าตาเฉยได้ไงวะ!!? "
"ก็แม่งถ้าความลับแตก แต่ฉันยังไม่ได้จูบกับยูชอนเลยนะ! "
"ตกลงนี่ยอมรับแล้วใช่มั้ย? ว่าเห็น ผ. สำคัญกว่าน่ะ ไอ้เพื่อนชั่ว!? "
"ก็แล้วผัวมันสำคัญจริงป่ะล่ะ!? โอ้ย พอแม่งเหอะ ตกลงมีอะไรว่ามา? "เซียที่เริ่มรู้ตัวว่าตัวเองเป็นคนเริ่มทำผิดก่อนเปลี่ยนเรื่องอย่าง รวดเร็ว แต่ตาเรียวไม่วายตวัดมองเพื่อนรักอย่างไม่พอใจอยู่ดี...
"คืองี้.... "
และเรื่องราวทั้งหมดก็พรั่งพรูออกไหลออกจากปากแดงเล็กของแจจุงอย่างต่อ เนื่องและรวดเร็ว..ไม่ถึงนาทีเซียก็รับรู้เรื่องทั้งหมดก่อนจะอดไม่ได้ที่จะ อารมณ์เสียใส่อีกครั้ง…
"แล้วไง? มึงก็จะไปหาผู้ชายให้ไอ้หมอเกย์นั่น แล้วมันเกี่ยวอะไรกับที่มึงต้องมาขัดฉากเอนซีของกูไม่ทราบ ห๊ะ!!!!? "
"โธ่แม่ง ฟังก่อนดิวะ กูคิดว่ากูพอจะหาได้นะ...ผู้ชายที่ว่าเนี่ย.... "
"กูก็ไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกับกูตรงไหนนะ ไอ้เพื่อนเหี้ย!!!!!!! "
"กูยังพูดไม่จบ ไอ้สัดเอ้ย!!! จะไปหาผู้ชายคนนั้นน่ะ..ต้องให้มึงช่วยหน่อยไงล่ะ...."
"ช่วยเหี้ยยังไงวะ? "
"ไปตัดผมซะ"
!!!?
เซียอึ้งไปเกือบสองจุดหกวินาทีก่อนจะเริ่มเข้าใจแผนการณ์ทั้งหมดของเพื่อนรัก
"ไอ้ควาย!!! แล้วทำไมต้องเป็นกูไปตัดด้วยวะ มึงก็ไปตัดเองเซ่!!!!!!! แค่นี้กูยังกลมไม่พอใช่ไหม?!..ไม่ให้กูแปลงเพศแล้วบวชด้วยเลยล่ะห๊ะ!!? "
"กูเพิ่งไปแก้ผมมาเมื่ออาทิตย์ก่อน ถ้าไปอีกทงเฮมีหวังสงสัยแน่ ผมมึงก็เริ่มยาวแล้วนี่น่า... "
"แล้วไง ให้เพื่อนมึงสวยหน่อยนี่ไม่ได้เลยใช่ไหม?! "
"โอ้ย?! จุนซู นี่ตกลงจะช่วยกันรึเปล่า?!! อยากให้ความลับแตกและทุกอย่างที่พยายามทำมาทั้งหมดต้องสูญเปล่าอย่างนั้นเรอะ!? "
"ให้ตายดิ! แล้วไปหาทงเฮเฉยๆไม่ได้รึยังไง? ไปลองพูดดีๆ ทงเฮอาจจะช่วยก็ได้นะ"
"หมอเหี้ยๆแบบนั้น ฉันไม่อยากแนะนำให้ทงเฮรู้จักหรอกนะ"
"แล้วที่มึงทำอยู่เนี่ย ต่างกันตรงไหนวะ? "
"อย่างน้อย...ทงเฮก็ไม่คิดว่าเราแนะนำคนชั่วๆแบบนั้นให้ไงล่ะ"
เออดีนะ...
จะนำความเดือดร้อนให้คนอื่นยังไม่พอ...
ยังเอาตัวรอดอีก...
ตกลงนี่นางเอกหรือนางร้ายกันแน่วะ?!
คนแต่งเองชักไม่แน่ใจแล้วนะเนี่ย - -*
2BC
ความคิดเห็น