คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่7(18+)
อนที่7
ร่าอวบอั๋นเป็นนโผล่เ้าไปแลูบับายหนุ่มอย่าถึพริถึิ แ่เธอไ้ฟัำพูที่พี่ินบอว่าอยาไ้เธอเป็นเ้าอเพียนเียวใอเธอ็มอบให้พี่ินหมแล้ว
"พี่ินนี่หน้าบ้าน"
"เ้าไปในบ้านันไหม"วามร้อนในายอหล่อนมีมามายหลัล่ะูบออมาึเอ่ยวนายหนุ่มึ้นไปที่บ้านอเธอเพราะยัไมัน็สะวว่าที่รถแน่..
"ไ้สิ"เาอบเสียพร่ามัวรสหวานในปายัิรึอยู่เลย ใ้ร่มผ้าอเานั้นมัน็นูนเ่นึ้นมาั้แ่ที่เธอูบเาแล้ว..
ินอทนนอรถีแล้ว็เปิประูบ้านอโรสแล้วามเธอเ้าไป้าในัวบ้านที่ไม่มีใรนอาเธออาศัยอยู่เพียนเียวเพราะรัวามสบไม่่อยสุสิับใร..
"พรึ่บบบ!!!พอเ้ามาในบ้านแล้วโรส็รู้านเธอถอเสื้อโว์ทันทีอย่ารู้านโยไม่ไ้บอ..
"พร้อมนานี่พี่ะเอาให้ร้อเสียหลเลย"ร่าายอินเินเ้าไปหาโรสรั้ัวอเธอเ้ามาิพร้อมเยาเธอึ้นมาูบแลลิ้นันอีรั้ระุ้นอารม์อทั้สอฝ่ายให้ลุโน...
"อ้ะ..อ้ะ...พี่ิน ...ทำันเลย...โรสไม่ไหว"
"อยามาๆ"น้ำเสียที่เย้ายวนใเรียบร้อยสิ่ที่เธอปรารถนา้วยไฟมหาศาล
ายหนุ่มไม่รอ้าให้เสียเวลาอี่อไปเาให้เธอหันหลั ยสะโพึ้นมาลอยเ่นอยู่รหน้าเาพร้อมเอาท่อนเอ็นที่ปวหนึบถูไปามร่อลีบอสาวเ้าที่สายไปมาอย่ายั่วๆเา..
ท่อนเอ็นเบียเสียไปามร่อถูไถไปมาหลาย่อหลายรั้นเสียรวราอร่าบาเล็รอออมา..
น้ำใสๆึมเป็นวผ่านแพที้สีาวลูไม้อเธออารม์อเธอร้อนวูบวาบและระหายรู้สึว่าร่าายอเธอปรารถนา้อารสิ่นั้นเ้ามาในัวมาๆ..
"แะนานี้ พี่ะสอใส่เลยนะ"าเที่ปปิเป็นประารสุท้ายอายหนุ่มถูลูบหลัลไปอที่ลอเท้า่อนที่ะยาึ้นมาเล็น้อยสะบัมันออไปอย่าไม่แยแส..
เ้านั้นไ้ผาหายใอย่าเ็มที่วามให่ยาวและส่วนหัวอเห็นั้นมีน้ำึมไหลออมาบ่บอถึอารม์อเ้าอมันว่ามีวามอยาัเน..
"เ้ามาเลยโรส รออพี่ินลอ"เธอแอ่นหลัทิ้ัวไป้าหน้ามือับราวบันไเอาไว้อไม้อเธอเ่นหล้าโว์อยู่รหน้า..
"สวบ...อึ..อ้ะ..อ๊า!!เมื่อวามให่โแทรแเ้ามาอยู่ในัวอเธอมันทั้ร้อนระอุและบีบรัเธอเสียวนาลอย
ยับสะโพเอ้วย้ำ้วยวามหิวโหย ทั้ที่เ้าแ่นายให่เพิ่ะเ้าไปในัวอเธอไ้ไม่นาน็ไม่รอ้า้วยวามที่หิวมาๆและหื่นระหายเธอึเป็นฝ่ายเริ่มยับเสร็เอ..
"อ้ะ...อ้ะ..พี่ิน...สะ..เสียวว!!
"อ๊าาา มันร้อนนโรส...อยาะเสร็แล้ว!!เธอเอ่ยำพูที่ยามปิะไม่มีวันพูแบบนี้ออมาแน่นอนแ่เพราะลุ่มหลในามราะเธอึไ้เผยัวนที่แท้ริออมาสีหน้าท่าทาและารหอบหายใอเธอเปี่ยมไป้วยวามสุสม...
"ั้บ ั้บ....อื้ออ...มันีทั้แน่นทั้ฟิระับออพี่นะเสร็แล้ว"เสียทุ้ม่ำ้วยวามร้อนเาไม่ิว่าโรสเธอะร้อนแรทุรั้อย่าเมื่อทั้สอนมีอะไรันเธอเิมเ็มให้เาในแรปรารถนาลึๆ้านในิใไ้ีมาไม่ว่าเาะทำแบบไหนลีลาใเธออบสนอเาทุที่...
"อ้าาาา.....โรสะเสร็...พี่ินะแแล้ว!!!เินราออมา้วยวามรัวนใ่อนที่ะเ่ัวระุ 2-3 ทีและปลปล่อยอาบเ็มลำยาวให่อิน...
"อื้อออ...ี๊...พี่ะเสร็เหมือนัน!!
"ับับับ!!!ินอัระแทเ้าไปในรูอโรส2-3 ทีสุท้ายเา็รีพ่นน้ำรัสีุ่นเ้าไปเ็ม้านในอโรส...
"แฮ่.."ทั้สอนหอบหายใอย่าเหน็เหนื่อยแ่ว่าวามร้อนในายยัไม่าลเลยยัมีวามอยายัมีวามปรารถนาหลเหลืออยู่แล้วไม่รอ้า
ินให้โรสนั่ลที่บันไั้นแร ส่วนัวเายืนและยื่นเ้าท่อนเอ็นที่เพิ่ะพ่นน้ำรัออไปรหน้าอโรสให้เธอ่วยเร่าโรมเาอีที
มือเรียวเล็่อยๆเลื่อนับท่อนเอ็นอายหนุ่มแล้วเยหน้าึ้นมาเลียทั้ส่วนหัวนถึโลนเหมือนเป็นไอศรีมแท่แสนอร่อย
ลิ้นเล็ๆไล่เล็มเลียรส่วนรอยหยัที่มีน้ำใสเริ่มไหลึมออมาและเลียพร้อมลื่นลออย่าอร่อยและรสาิ็ีมาสำหรับโรสเธอพบว่าน้ำอพี่ินอเธอนั้นทั้หวานและหอมไม่รู้ว่าเธอเสพิมันหรือว่าเธอหลไหลมันันแน่ไ้ิอิในานี้
ัวอเธอั้อั้ใทำอย่าเ็มที่และส่สายายั่วๆโยในปายัอมาเ็มปา..
"อ๊าา...ีสุๆ...เสียวมา!!เสียราัาปาอพี่ินที่มอมายัโรสวาหวาน่ำลิ้นนุ่มๆอุ่นๆอเธอทำานไ้ีเอาเาแทบะสำรลัวามใร่..
"อ๊อๆ..!!เสียอันน่ารัเียเล็ลอัออมาาปาอหิสาวแ่เธอ็ไม่หยุยิ่รู้สึว่าายหนุ่มใล้ะถึุหมายแล้วเธอลับยิู่รั้แรว่าเิม...
"อ๊าาา....ี๊!!!
"พุ่!!!น้ำามอินไหลทะลัเหมือนับเื่อนแเ็มปาอโรสนเธอสำลัน้ำอเาเพราะมันเยอะมา..
"แฮ่!!!เธอไอออมาเพราะน้ำที่เธอลืนลไปนั้นมันมีมาเินไปแ่ับว่าเป็นภาพที่น่ามอนินายหนุ่มเยาและ้มลไปูบปาับเธออย่าื่ม่ำลิ้นพวเาวัพัวพันันอย่าเมามันและเธอิว่ามีเพียผู้ายนนี้ที่ทำให้วามร่านในัวอเธอไ้ถูปลปล่อยออมา..
"อ้าว้าๆ...ี๊...น่าเอาสุๆ!!าบันไเปลี่ยนมาอยู่บนโฟาแล้วอนนี้โรสำลัถ่าาามที่ินบออย่ารออยเ้าุ้นหนาให่ระแทเ้ามาในัวเธออย่าใสั่นถึะเสร็ไปสอน้ำแล้วแ่วามร้อนวูบวาบในายไม่หมเธอยั้อารอี..
ยิ่อนนี้พี่ินับัรูเ้าุ้นให่อเาแล้วเธอยิ่ระหายเหลือเินนอเหือแห้าอ้าว้าว่าเิมแบบอัโนมัิหล่อ้อนรับเ็มที่..
"พรว!!!ินสอแทรเ้าไปในัวอโรสที่ีนสุ และเน้นยับเนิบนาบ้าๆไป่อนพอประบัวไ้เา็อัแรีเ็มแรนโฟาโย..
"อ้ะ....อื้อออ...พี่ิน..เอาโรสแรๆเลย!!
"อ่าาาา...อยาะมีอพี่อยู่ในนี้อโรสลอเวลา"เธอยับเอวามัหวะอินไปพร้อมัน้วยวามร้อนระอุเสียนราัเล็ลอาปาอเธอและำพูที่ลามหลุออาปาอเธอไม่หยุสีหน้าล่อลอยสมอาวโพลนวาเป็นประายอบหายใอย่าเหนื่อยแ่เธอ็ไม่รู้ยิ่เาอเธอแรเท่าไหร่ัวอเธอับอบสนอมาว่าเิม..
นไม่รู้ว่าเวลาผ่านล่วเลยไปนานเท่าไหร่แ่เสียอเธอที่วรรา่อนหน้านั้นเริ่มแหบแห้ร้อนเสียไม่มีเหลืออยู่แล้วเธอไม่รู้ว่าผลิน้ำออไปมาเท่าไหร่แ่อนนี้ัวอเธอลับหมแรในสภาพลานุเ่าโย้านหลั็ถูระแท้วยแรยับไม่หยุแ่ัวอเธอับพบว่าื่นอบนวินาทีสุท้ายเธอหลัออมาเป็นรอบสุท้ายและทรุัวลไปอย่าหมแร..
เป็นารร่วมรัที่แสนสุาวามรู้สึอเธอริๆและสัาว่าผู้ายนนี้ะเป็นนเียวที่ทำให้เธอสุสมเพียนี้
ความคิดเห็น