คลังเก็บออริเฉยๆ...

ลำดับตอนที่ #7 : Ereipio กุญแจแห่งความพินาศ

Application 

Knight

"ผมน่ะ ผมน่ะ ไม่ใช่ผู้หญิงซะหน่อย!!!!"

บทตัวละคร :: ตัวเอก

ชื่อ-นามสกุล :: คอสโม่ ลูเซียโน่(CosmoLuciano)

ชื่อเล่น / ฉายา :: ลูเซีย(คนไม่สนิทจะให้เรียกแค่นามสกุล) คอส

อายุ :: 15

บ้านเกิด :: ซิลโกเรียน

ความถนัด :: ฉลาด

อาวุธ :: ดาบมุรามาสะ

พลังพิเศษ :: เรียกสายฟ้า

ลักษณะนิสัย : หนุ่มหวานผู้มีความเป็นผู้นำสูง(ก็นางเป็นหัวหน้ากลุ่ม) เฉลียวฉลาด มีไหวพริบปฏิภาณเป็นเลิศ 

          นอกจากจะเป็นหัวหน้ากลุ่มแล้วเขายังเป็นเสนาธิการประจำกลุ่ม สำหรับเพื่อนในกลุ่ม เขานั้นเปรียบเสมือนสารานุกรมเดินได้เลยทีเดียว 

          ติดนิสัยช่างคิดช่างสังเกต สายตาค่อนข้างดี มักมองเห็นในจุดที่คนอื่นมองข้างอยู่เสมอ

          เป็นคนช่างพูดช่างเจรจา เวลากลุ่มมีปัญหาเขาเนี่ยแหละที่คอยเป็นคนไกล่เกลี่ยให้

          เขาเป็นคนที่มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวพร้อมจะหลังทุกคนที่ไม่ใช้คนในกลุ่ม 

               เห็นอย่างนี้แต่เขาขี้วีนนะบอกเลย เป็นคนโมโหง่าย มักเก็บหลายๆเรื่องมารวมกันแล้วระเบิดทีเดียว ซึ่งวันไหนระเบิดลงวันนั้นแหละมีคน(ปาง)ตายแน่นอน

               ด้วยความตัวเล็กของเขาทำให้เพื่อนๆชอบแกล้งบ่อยๆ เป็นเหตุให้เขาวีนแตกทุกที

               ด้วยใบหน้าที่หวาน รูปร่างค่อนไปทางเล็กผนวกบวกกับความชอบตุ๊กตาทำให้คนส่วนใหญ่คิดว่าเขาเป็นผู้หญิงหลายต่อหลายครั้ง ซึ่งเขาก็ตอบกลับไปด้วยถ้อยคำที่เจ็บแสบทุกครั้ง

ลักษณะการพูดจา :: แทนตัวเองว่าผม เรียกคนอื่นด้วย'เธอ/นาย' จะแทนว่า'ท่าน'เฉพาะกับคนที่นับถือไม่ว่าคนๆนั้นจะตำแหน่งอะไร พูดด้วยถ้อยคำสุภาพแม้แต่กับศัตรู(แต่เป็นสุภาพแบบแฝงความนัย) หากทำให้เขาไม่พอใจแล้วล่ะก็จะขุดทุกอย่างออกมาพูดตั้งแต่บรรพบุรุษเลยทีเดียว พูดด้วยน้ำเสียงแหลมเล็ก(เสียงนาง(?)ยังไม่แตกหนุ่ม) ยกเว้นเวลาโกรธเสียงจะต่ำลงอย่างเห็นได้ชัด

รูปร่างหน้าตา : 

               -ผมสีดำ 

               -ตาสีฟ้ามิ้น

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 163/46

ประวัติ :: เขาเป็นเด็กกำพร้าจวบจนอายุ 5 ปี มีซิลเซอร์ใจดีคนหนึ่งนำไปเลี้ยง ทำให้เขารู้สึกถึงคำว่าครอบครัว เขาใช้ชีวิตแบบเด็กธรรมดาๆคนหนึ่งพึงมีจนกระทั่งวันที่ซิลเซอร์ตาย... 

               วันนั้นขณะที่เขาออกไปเที่ยวเล่นเหมือนปกติ จู่ๆมีชายฉกรรจ์หลายคนไปหาบาทหลวงประจำโบสเพื่อทวงเงินค่าที่ บาทหลวงไม่มีให้ชายฉกรรจ์นำมีดออกมาแทงไปทางบาทหลวงแต่ซิลเซอร์เอาตัวไปรับแทน 

               เขากลับมาทันพอดีกับจังหวะที่ซิลเซอร์โดนแทง คำสั่งเสียสุดท้ายของนางคือการให้เขามีชีวิตต่อไปไม่ว่าจะยังไงก็ตาม เขารีบหนีออกมาเมื่อสบโอกาส 

               เขาโดนชายฉกรรจ์กลุ่มนั้นจับไป ด้วยความฉลาดเกินวัย พวกมันฝึกให้เขาเป็นโจร โดยนำบามหลวงมาเป็นตัวประกัน เขาทำงานเวลากลางคืน นอนตอนกลางวัน งานที่เขาได้ทำทุกชิ้นล้วนประสบความสำเร็จ 

               วันหนึ่งเขาได้ฆ่าชายยฉกรรจ์เหล่านั้นทิ้งแล้วช่วยบาทหลวงออกมา จากนั้ำเงินเก็บที่ได้จากการงานต่างๆมาซื้อบ้านเล็กๆอยู่กับบาทหลวง

ชอบ :: ตุ๊กตา(ของขวัญชิ้นแรกที่ซิลเซอร์ให้) คาแรกชั่นเคียว วาฟเฟิล

ไม่ชอบ/เกลียด :: สิ่งที่ไม่เป็นไปตามที่วางไว้/สัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำทุกชนิด

แพ้/กลัว :: ฝุ่นละออง/การจากลา

เพิ่มเติม :: -

**********************************************************************

คุยกับผปค.นิดหน่อย

-สวัสดีค่ะ แผ่นกระดาษเองค่ะ (ใครฟระ //แววเสียงจากนักอ่าน...) คำถามแรกเลยนะคะ ทำไมถึงมาสมัครคะ?

:: ว่างค่ะ

- สมัครแล้วอย่าลืมกลับมาเช็คด้วยนะคะ

:: ค่า

-ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการเสียใจไหมเอ่ย?

:: ไม่อ่ะ ขอสักบทก็พอ

-อยากให้ลูกๆ มีคู่ไหมคะ? ถ้าอยากมีเอาเพศไหนดีเอ่ย บอกได้เลยค่ะ จะเป็นหญิง ชาย ทอม(?) กระเทย (?) ได้หมดค่ะ 

:: ชายเลยๆ วายเท่านั้นที่ครองโลก 

หมดคำถาม...ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ ฝันดีผีหลอกค่----สัญญาณขาดหาย