รับวิจารณ์นิยาย By กระต่ายโชกเลือด&เป็ดขี้วีน [VR&DB]

ลำดับตอนที่ #7 : Sin Shadow’s เกมลวง...เงาอาถรรพ์ ผู้แต่ง : อิงครัต / inkaru วิจารณ์โดย - กระต่ายโชกเลือด

Sin Shadow’s เกมลวง...เงาอาถรรพ์ ผู้แต่ง : อิงครัต / inkaru วิจารณ์โดย - กระต่ายโชกเลือด

ก่อนอื่นขออภัยอย่างสูงที่ไม่ได้ลงวิจารณ์ตามกำหนดการณ์ ไม่มีอะไรจะแก้ตัวคะ เนื่องจากผู้วิจารณ์นามเป็ดขี้วีนท้องเสียเมื่อคืน ดังนั้นนิยายเรื่องนี้ขออนุญาตวิจารณ์โดยกระต่ายโชกเลือดนะคะ เพราะน่าจะอีกนานกว่าเป็ดขี้วีนจะตื่นและนี้ก็เลยกำหนดการณ์มาแล้วด้วย ไม่ว่ากันนะคะ 

กระต่ายโชกเลือดเองก็อ่านนิยายแนวคดีสยองขวัญแบบนี้ไม่กี่เรื่อง เพราะจะหานิยายสยองที่น่าติดตามจริงๆนั้นหาได้ยาก ส่วนมากจะอ่านของพูนิก้า เอาละคะ นอกเรื่องมาเยอะล่ะ ขอวิจารณ์เป็นข้อๆนะ

1.Sin Shadow’s เกมลวง...เงาอาถรรพ์ ชื่อเรื่องเพราะพริ้งมากคะ เข้ากับเรื่องสุดๆ ถ้าแปลตามตัว คำว่า Sin Shadow’s แปลว่าเงาของบาปใช่ไหมคะ ชื่อบ่งบอกพล็อตและจุดสำคัญของเรื่องได้ตรงมาก แนะนำ อย่าเปลี่ยนชื่อเลยคะ(ถ้ากำลังคิดนะ) 

2.'เกริ่น' มาได้น่าสนใจมากคะ ทั้งประโยคที่เขียน+โทนสีพื้นหลังและสีตัวอักษร เข้ากับแนวนิยายมากคะ คำเกริ่นเองก็ผูกเข้ากับเรื่องดี

3.พูดถึงภาษาที่ใช้ บางประโยคค่อนข้างลื่นไหลอ่านสบายๆ แต่บางประโยคออกจะแปลกหรืออ่านแล้วงงๆก็มี ยกตัวอย่างเช่น

...ท้องฟ้าในตอนนี้กลายเป็นเหมือนกระดานศิลปะขนาดใหญ่ที่มีถูกแต่งแต้มสีสันไว้มากมาย ทั้งฟ้า เหลือง ส้ม ม่วง...

                                              จากตอนที่ 1 : Prologue                                                         

ตรง 'ที่มีถูกแต่งแต้มสีสันไว้มากมาย' ตรงนี้แหล่ะคะ ที่มันชอบกล ลองเอา 'มี' ออก จะได้ประโยคแบบนี้

 

     ...ท้องฟ้าในตอนนี้กลายเป็นเหมือนกระดานศิลปะขนาดใหญ่ที่ถูกแต่งแต้มสีสันไว้มากมาย ทั้งฟ้า เหลือง ส้ม ม่วง...

ตัวอย่างที่ 2 

...เธอยังคงยิ้มใครต่อใครด้วยมิตรไมตรี

ใส่คำลงไปอีกหน่อย

...เธอยังคงยิ้มให้ใครต่อใครด้วยมิตรไมตรีเช่นเคย

อีกสักตัวอย่าง

...ไม่ยินดียินร้ายคำถ้อยคำเกรี้ยวกราดของอีกฝ่ายนัก

เป็น

...ไม่ยินดียินร้ายกับถ้อยคำเกรี้ยวกราดของอีกฝ่ายนัก

     เท่าที่อ่านบางประโยคขาดและเกินซะส่วนใหญ่ ทางที่ดีแนะนำว่า ลองอ่านทบทวนทุกบรรทัดทุกตัวอักษรนะคะ ไม่เช่นนั้นอาจทำให้สับสนได้

ประโยคที่สับสน ในบทที่ 2 

      

     ...แอบไปได้ยินเรื่องที่ว่าผู้ปกครองเด็กผู้หญิง ม.ห้าหายตัวไป          

อันที่จริงคนที่หายตัวไปคือเด็ก ม.ห้า ไม่ใช่ ผู้ปกครองของเด็ก 

     ระวังเรื่องประโยคไว้หน่อยคะ เพราะเขียนแนวฆาตรกรรม ทุกตัวอักษรสามารถหาคนร้ายได้คะ (มันเป็นนิสัยของคนชอบอ่านแนวสืบสวนนะคะ จะอ่านแบบทุกตัวอักษร แบบไม่ข้ามแม้แต่นิด ทิ้งปริศนาไว้ให้งงเล่นได้ แต่ระวังเรื่องคำที่เขียนลงไปให้ดี)

นอกจากนั้น บทสนทนาเหมือนจะเขียนผิดรึเปล่า 

"แม่ฮะ...มานี่สิฮะ หนูโยกไม่ได้" 

"แม่ฮะ ผมบินได้ ผมบินได้"

สองประโยคนี้คนพูดเป็นคนเดียวกัน แต่คำเรียกแทนตัวต่างกัน ต่ายว่าใช้คำว่า 'ผม' ดีกว่า มันเข้าคู่กับ คำว่า 'ฮะ' มากกว่า 'หนู' 

4.คำผิดมีให้เห็นประปรายคะ เช่น ในตอนที่ 2 chapter1 ซาดิสก์-ซาดิสม์ ใช้ ม์ คะ ทบทวนหน่อยๆ

5.อันนี้ขอชมคะ บรรยายศพได้เห็นภาพมากๆ ตอนบรรยายความรู้สึกของกายเองก็ซึ้งมากจริงๆ (เกือบร้องไห้) จุดเด่นของนิยายแนวสยองขวัญคือความน่ากลัว ส่วนจุดเด่นของนิยายสืบสวนฆาตรกรรมคือ โครงเรื่อง หรือก็คือปมปริศนานั้นแหละ (พวกหักมุม นะคะ)เรืองนี้สื่อออกมาได้ดีมากๆ

6.ความสมจริง ความคิดของตัวละคร อันนี้ไม่ต้องมีอะไรให้ติเลยคะ เสมือนจริงมาก ทุกคนเลย

7.ในส่วนของพล็อต บอกเลยคะว่าน่าสนใจมาก ทั้งที่นิยายแนวนี้มีออกเยอะ(พวกการิน ภาม เกมพระราชา อะไรแบบนั้น บริษัทพิทักษ์ อะไรก็ว่าไป) อ่านแล้วกระต่ายติดเลยคะ แต่ก็ลองสร้างจุดเด่น(จุดขาย)ของนิยายตัวเองขึ้นมาคะ เพราะตอนนี้กระต่ายเองก็บอกอะไรได้ไม่มาก ต้องรอตอนต่อไปอีกเรื่อยๆ แต่ fav. ไว้แล้ว เดี๋ยวตามไปอ่านคะ 

สรุป

โครงเรื่องใช้ได้ ชื่อเรื่องก็ดี คำแนะนำนิยายน่าสนใจมาก การดำเนินเรื่องไม่ช้าไม่เร็ว คงที่ปกติ ส่วนเรื่องภาษามีคำผิดกับประโยคแปลกๆอยู้บ้างโดยเฉพาะบทแรกๆ แนะนำให้รีไรท์หลังเขียนจบ (ขยันอัพด้วย)ส่วนโครงเรื่องยังวิจารณ์อะไรให้มากไม่ได้แต่ก็ทิ้งปมไว้มากเหมือนกัน กำลังรอดูเฉลยว่ามันจะ'หักมุม' ขนาดไหน 

คะแนน :

                     1) ชื่อเรื่อง                                                       9/10                                   

                                   2) คำโปรย(แนะนำนิยาย)                                    9/10                         

                                   3) ตัวละคร                                                       9/10

                                   4) การดำเนินเรื่อง                                              18/20

                                   5) ภาษา                                                          8/10

                                   6) พล็อต(โครงเรื่อง)/ความน่าสนใจ                       25/30

                                   7) ความพึงพอใจของผู้วิจารณ์                                9/10  

รวม : 87/100

คะแนนเป็นแค่ตัวเลข พิสูนจ์โดยความพอใจของคนอ่านดีกว่านะคะ

ขอบคุณสำหรับนิยาย(fic)ดี by กระต่ายโชกเลือด&เป็ดขี้วีน

ปล.ย้ำๆ

บทวิจารณ์ของกระต่ายโชกเลือดและเป็ดขี้วีนเป็นเพียงแค่ความคิดเห็นส่วนหนึ่งของผู้อ่านทั้งหมดเท่านั้น ทั้งกระต่ายและเป็ดไม่สามารถรับประกันได้ว่าคนอ่านจะคิดเหมือนกระต่ายโชกเลือดและเป็ดขี้วีนทั้งหมด 

         

มุมผู้วิจารณ์หลังอ่านจบ 

ไม่น่าเลยจริงๆ น่าจะรอเป็ดขี้วีนตื่นก่อน ไม่น่าเลย น่ากลัวอ่า รู้สึกเมื่อคืนโชคช่วยที่เน็ตใช้ไม่ได้อย่างแรง ถ้าขืนนั่งอ่านหลังจากดูห้องหุ่นจบ คงไม่ได้หลับไม่ได้นอนแน่ แรกๆยังไม่อินเท่าไรคะ มาบทหลังที่มีคนตายทุกตอน พ่วงกับไสย์อีก โอ้ย อยากร้องไห้

อ่านจบแล้วแบบรู้สึกเหมือนเอานิยายสยองบวกกับคุณไสยหลายๆเรื่องที่อ่านมา ทั้งจากการิน ภาม แล้วก็ตำนานทางรถไฟหลังโรงเรียน(<-- อันนี้รู้สึกว่าให้อารมณ์เหมือนกันมาก ที่ใครก็ไม่รู้โผล่เข้ามาช่วยตัวเอก เป็นเพื่อนที่แสนดี เหมือนอิงค์มาก เรื่องนี้อ่านไปร้องไห้ออกมาจริงๆเลย)  

แต่อ่านไปอ่านมา ด้วยสายเลือดวายแท้ที่ติดจากเป็ดขี้เซามา(ขอเปลี่ยนชื่อให้มันแปป ป่านนี้ยังไม่ตื่นอีกทิ้งให้นั่งกลัวคนเดียวอยู่ได้) อิงค์กาย สุดๆ แต่อีกใจจากประสบการณ์ กลัวอิงค์จะเป็นฆาตรกรหรือไม่ก็คนที่'ตาย'ไปแล้วเหลือเกิน (ไอ้ตรงประโยคที่บอกว่าอิงค์เข้ามาแบบตรงเวลา'เกินไป'จริงๆ เล่นเอาใจเสียเป็นพักเลย) ส่วนเรื่องตีพิมพ์ส่งเสริมๆ