ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    *:.❉ DREAMMEL'S ROOM ❉.:*

    ลำดับตอนที่ #7 : ส่งตัวละคร

    • อัปเดตล่าสุด 20 มิ.ย. 58





    | | Lowell Amos | |

    ชื่อจริง-นามสกุล :  โลเวล เอมอส Lowell Amos

    ชื่อเล่น :  เวล

    อายุ :  18 ปี

    กรุ๊ปเลือด :  B

    ระดับชั้น : ม.6

    คำพูดติดปาก : "กังวลอยู่งั้นเหรอ?"

    ลักษณะการพูด :
    ยิ่งไม่ชอบใครจะยิ่งพูดสุภาพ
    และมักจะแทนตัวเองว่าผมกับคนทั่วไป
    หรือคนที่ไม่ชอบ
    เมื่อโกรธจะไม่ด่าหรือต่อว่าและจะพูด
    ด้วยคำพูดนิ่งๆเฉยชาหรืออาจจะยิ้มอยู่
    ไม่แรงแต่แทงใจดำ
    ต่างกันที่น้ำเสียงเล็กน้อยที่เมื่อโกรธแบบเฉยชาจะทุ่มต่ำน่ากลัวกว่า

    ปลอบโยน: “เครียดไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกนะ”

    ปลอบโยน(พูดเฉพาะกับคนพิเศษ) : “หลับตาซะสิ”

    โกรธ(มองด้วยสายตาเย็นชาแต่ยิ้ม): “…กรุณาหยุดด้วยครับ”

    โกรธ(ตลึงตามองอย่างชัดเจนและเริ่มขึ้นเสียง: “ผมจะเตือนอีกแค่ครั้งเดียว…หยุด-เดี๋ยว-นี้-ซะ”

    อารมณ์ดี: “ไปเดินเล่นกันเถอะ!”

    กำลังสนุกกับการแกล้ง/พูดกวน: “หืม~ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรนี่”

    มีเรื่องกังวลในใจหรือเศร้า ดวงตาหรี่ลง : “…อย่างงั้นเหรอ?”

    ใจวุ่นวายกำลังสับสนและเสียใจหรือโกรธ
    พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยและมองไปในตาอีกฝ่าย : “คิดว่าฉันคิดอะไรอยู่ล่ะ…?”

     

    รูปร่างหน้าตา : ดวงตาเรียวคมสีน้ำตาลคาราเมล ผมหนาสีน้ำตาลคาราเมล

    ใบหน้าคมได้รูป จมูกโด่งเป็นสัน แก้มสีขาวนุ่มนิ่มและเรียวปากที่เมื่อยิ้ม ไม่ว่าใครก็ต้อง

    พากันจ้องมอง

    ส่วนสูง : 185 Cm.

    น้ำหนัก : 56 Kg.

    ฐานะ : ฐานะค่อนข้างดีแต่อาศัยอยู่กันอย่างเรียบง่าย(ไม่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย)

    พ่อเป็นผู้พิพากษา แม่เป็นนักเปียโนชื่อดัง

    ประวัติส่วนตัวคร่าวๆ : ด้วยความที่คุณพ่อของเขาเป็นผู้พิพากษาและมักจะงานยุ่งอยู่เสมอ

    ทำให้เขามักจะอยู่กับแม่เสมอในวัยเด็ก(น้องสาวยังไม่เกิด) แต่แม่ของเขาประสบอุบัติเหตุ

    เธอสูญเสียความทรงจำและมีอาการป่วยทางจิตอ่อนๆ เขามักจะถูกแม่ต่อว่าและทำโทษ

    อย่างไม่มีเหตุผลเสมอจึงมีบาดแผลในใจเป็นช่องโหว่ เขายังคงยิ้มและบอกว่าไม่เป็นไร

    แม้พ่อจะพยายามช่วยเหลือ และหาทางรักษาแม่ต่อจนเมื่อเธอได้รับความทรงจำกลับคืน

    เธอจึงพยายามเยียวยาจิตใจของลูกโดยการส่งเขามาเรียนที่นี้ด้วยเหตุผลคือ ที่นี่เป็นที่ๆพ่อ

    และแม่จบออกมา แม่ของเขาได้รับประสบการณ์มากมายจากที่นี่และได้พบกับพ่อของเขา

    จึงอยากให้ลูกได้รับประสบการณ์ดีๆจากที่นี่เหมือนที่เธอเคยได้รับ

    ชมรม : ถ่ายภาพ

    อุปนิสัย : เป็นชายหนุ่มอารมณ์ดีและอ่อนโยนแต่ก็ขี้เล่นและเจ้าเล่ห์สุดๆ และแกล้งได้อย่างแนบเนียนชอบพูดจากวนๆ
    (ซึ่งไม่ค่อยได้เห็นนักกับคนปกติ) ไม่แสดงท่าทีโกรธหรือเสียใจง่ายๆ เชื่อใจคนอื่นยาก
    เขามักจะเป็นที่ปรึกษาให้ผู้อื่นและทำให้จิตใจของคนอื่นสงบลงได้อย่าง

    ง่ายดาย ชอบยิ้มออกมาเสมอๆแทบจะทุกสถานการณ์และมักจะใจเย็นอยู่ตลอด

    แต่เฉพาะกับคนพิเศษที่เขาจะร่าเริงและยิ้มออกมาอย่างเป็นตัวของตัวเอง ชอบฮัมเพลง

    หรือเคาะจังหวะเวลาอารมณ์ดี ค่อยข้างหยิ่งในศักดิ์ศรีมากไม่ยอมใครง่ายๆ
    แม้จะชอบเล่นดนตรีและดูไม่ค่อยออกกำลังกาย แต่ร่างกายของเขาแข็งแรงมาก

    เพราะชอบกำลังกายที่บ้านเสมอ เป็นคนเก็บอารมณ์ได้อย่างแนบเนียน

    และไม่พูดในสิ่งที่ตัวเองคิดพูดจาตรงไปตรงมาและไม่โกหกนอกจากเรื่องที่ปกปิดไปเพื่อตัว

    เองหรือเพื่อช่วยคนอื่น(ต้องจำเป็นถึงจะช่วย) ไม่ใช้ความรุนแรงนอกจากมีเหตุจำเป็น
    เป็นคนสบายๆทำให้อยู่ด้วยและไม่อึดอัด และมองโลกในแง่ดีเสมอ(แต่ไม่ได้อ่อนต่อโลก)

    เมื่อเขาอ้อนไม่ว่าใครก็ต้องหลงสเน่ห์(หลงกลที่เขาวางไว้) และจะจริงจังและนิ่งขึ้นมาทันที

    หากเรื่องนั้นเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับคนที่เขารักไม่ว่าจะเพื่อน ครอบครัว หรือคนรัก

    สุดท้ายนี้คือเขาเป็นคนพูดจริงทำจริง หากท้าทายเขาจะลงมือทำแน่นอน

     

    ของที่ชอบ : เปียโน(เพราะมักจะเล่นกับคุณแม่ของเขาเสมอ)

    ภาพถ่าย(มักจะพกกล้องติดตัวและถ่ายสิ่งต่างๆไว้ยิ่งสนใจจะยิ่งถ่ายมาก)
    ความจริงใจ ลาเต้(ชอบดื่มมาก จึงมักจะซื้อมาดื่มบ่อยๆ)

    ของหวาน(ไม่แสดงออกอย่างชัดเจนแต่แอบศึกษารายละเอียดจนรู้ไปหมด)

    ที่เงียบสงบ(ชอบแอบไปงีบหลับ) อ้อมกอด(มันทำให้จิตใจของเขาสงบ)

    วิชาที่เกี่ยวกับภาษาหรือความจำ (เป็นคนความจำดี)

    แมวและสุนัข(เพราะเคยเลี้ยงสมัยเด็กๆ)

    ลม(เพราะทำให้จิตใจของเขาสงบ)

    ชอบของขวัญที่ตั้งใจเลือกหรือทำมา ซื้อให้(มีเหตุผลว่าทำไมจึงให้สิ่งนั้น)

    แต่หากเป็นของทำมือเขาจะชอบมาถึงมากที่สุด

    อยู่กับครอบครัว

     

    ของที่เกลียด : เปียโน(เมื่อเศร้าหรือใจกำลังสับสน) แครอท(เขี่ยทิ้งทุกครั้งเมื่อในจานมีแครอท)
    ขนมหรืออาหารที่มีกลิ่นกะทิรุนแรง(จะรีบเดินหนีทันที)

    การไม่ให้เกียรติ์(จะเริ่มเตือนด้วยรอยยิ้ม)

    วิชาศิลปะ(เพราะวาดแล้วไม่เคยออกมาสวย)

    ควันรถหรือเสียงแตร(ทำให้รำคาญได้ง่าย)

    ไม่ชอบของขวัญประเภทที่ให้แบบส่งๆ ซื้อให้(แบบอวดว่าตัวเองรวย) ทำเอง(แต่ขโมยของคนอื่นมา)

    เกลียดพวกที่ชอบคิดไปเองและพวกหวังแต่ผลประโยชน์ที่สุด

    ไม่ชอบความวุ่นวาย และเกลียดการดูถูก(โดยเฉพาะเรื่องตา)

     

    กลัว : การถูกทิ้งไว้ข้างหลัง(เพราะเขามักจะยิ้มแย้ม ทุกคนเลยคิดว่าเขาคงไม่คิดมาก)

    การสูญเสีย(เคยเกือบเสียแม่และน้องสาวไป)

     

    อธิบายเพิ่มเติม : มีน้องสาววัย9ปีหนึ่งคนและเอ็นดูน้องสาวมาก

    เขาอ่านความคิดของคนอื่นได้ผ่านดวงตา และเดาจากการแสดงออก

    มักจะพกกล้องถ่ายรูปติดตัวเอาไว้

    เมื่อโกรธหรือไม่พอใจจะเปลี่ยนเป็นคนล่ะคนทันที ทั้งเฉยชาและอารมณ์รุนแรง พูดจา

    แทงใจอีกฝ่าย

    เวลาโกหก ตาขวาของเขาจะกระตุก

    ตาข้างขวาของเขาบอด

    ชอบเล่นดนตรีทุกชนิดแต่ชอบเปียโนที่สุด รองลงมาคือกีต้าร์

     

     

     

     

    TALK WITH ME

    Q : สวัสดีค่ะ อยากให้ตัวละครของตัวเองได้รับบทแบบไหนเหรอคะ? (ถ้าไม่ได้บทที่ต้องการจะเป็นอะไรไหมเอ่ย?)

    A : อืม…ไม่รู้เหมือนกันค่ะ 55555 ถ้าไม่ได้บทก็ไม่เป็นไรค่ะไม่เครียด

    Q : อยากให้ตัวละครคู่กับคนแบบไหนเหรอคะ?

    A :  อยากให้เป็นผู้หญิงที่อารมณ์ร้อนเพื่อที่เขาจะเป็นความเย็นไปสยบเธอ~

    อยากเห็นโมเม้นแบบ “หลับตาซะซิ” แล้วเขาก็ลูบหัวหรือทำอะไรก็ได้ให้อีกฝ่ายเคลิ้ม

    และสงบลงคิดว่ามันน่ารักดีนะคะ -/-

    Q : ทำไมถึงมาสมัครเอ่ย?

    A : เห็นว่าน่าสนใจดีค่ะ~!

    Q : ถ้าไม่ติดไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?

    A :  ไม่เป็นไรค่า

    Q : ยังไงก็อย่าลืมติดตามกันนะคะ ; v ;

    A :  แน่นอนค่ะถึงจะไม่ติดก็ตาม

    Q : ต้องการติ-ชมอะไรหน่อยไหมเอ่ย?

    A : ชอบตรงที่เรื่องตัวละครของผู้สมัครมาทำเป้นเนื้อเรื่องนี่แหละค่ะ 5555

    Q : ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ *โค้งงามๆ*

    A : ขอบคุณเช่นกันค่ะ *โค้ง*


    。SYDNEY♔
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×