ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Episode 6 : ความเป็นไปได้สูง
Episode 6 : ความเป็นไปได้สูง
@SQWEEZ
-ขณะเดียวกัน-
เพล้ง!!
เสียงแก้วที่หล่นออกมาจากมือของชายหนุ่มผู้รักเบสบอลแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี
"เป็นอะไรไหม ยามาโมโตะ" สึนะถามพร้อมเอาไม้กวาดมากวาดเศษแก้วที่แตกไปทิ้ง
"ม ไม่เป็นไร แค่รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ค่อยดีน่ะ"
"วันนี้อยู่ซ่อมเลขถึงเย็นเลยแฮะ" สึนะพูดพร้อมมองนาฬิกาหลังห้อง...ห้าโมงครึ่ง
"โกคุเดระคุงวันนี้ไม่มาโรงเรียน จะเป็นอะไรหรือเปล่านะ อ๊ะ!" สึนะพูดพร้อมสะดุ้งขึ้นเมื่อเจอเด็กทารกตัวแสบพุ่งออกมาจากหน้าต่าง
"ร รีบอร์น!"
"ไง เจ้าหนู" ยามาโมโตะทัก
"ไม่ใช่เวลามานั่งคุยเล่นสบายใจเฉิบแล้วนะ รีบเก็บของเร็ว" เด็กทารกพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ก เก็บของ?! จะไปไหน?!" สึนะถาม
"อิตาลีไง ต้องรีบรวมพลผู้พิทักษ์ทั้งหมดแล้วไปสมทบกับดีโน่ที่อิตาลี"
"ไปทำไมล่ะเจ้าหนู?" ยามาโมโตะที่ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่เจ้าหนูสั่งถามเพื่อจ้องการที่จะเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด
"ตอนนี้ไม่มีเวลาอธิบาย เอาเป็นว่า...." รีบอร์นพูดพร้อมหยุดพักหายใจ
"โกคุเดระไปทำภารกิจให้ฉันที่อิตาลี แล้วโดนยิง อาการค่อนข้างสาหัสทีเดียว " รีบอร์นพูดจบ สองหนุ่มก็ยืนช็อคค้าง...
โกคุเดระโดนยิง...
สมองขอยามาโมโตะหยุดสั่งการไปชั่วขณะและไร้ความรู้สึกราวกับถูกน้ำแข็งมาแช่ที่หัวทำให้ชาไปหมดทั้งตัว
"ฉ ฉันจะไปบอกรุ่นพี่ซาซางาวะ" ยามาโมโตะพูดพร้อมวิ่งออกจากประตูห้องเรียน "เจอกันอีกยี่สิบนาทีที่ศาลเจ้านามิโมริ"
"ได้ยินแล้วใช่ไหม มุคุโร่" รีบอร์นพูดขึ้นทำให้สึนะงงแล้วร้องตกใจออกมาเมื่อมีกลุ่มควัณสีม่วงอยู่ข้างๆเขา
"คึหึหึหึ"
"มุคุโร่!!" ร่างเล็กร้องตกใจ "ม มาทำอะไรแถวนี้เนี่ย"
"คึหึหึหึ ผมก็เร่ร่อนไปเรื่อยนี้แหล่ะครับ ได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้ว ให้ไปตามโคลมมาด้วยไหมครับ ส่วนฮิบาริ เคียวยะ ผมจัดการให้เอง ^^"
"ดี ฝากด้วยนะ" รีบอร์นพูดจบ มุคุโร่ก็หายตัวไปพร้อมกับกลุ่มควัณสีม่วง
"แล้วแรมโบ้ล่ะ...." สึนะพูดไม่ทันจบก็...
"สวัสดีครับ วองโกเล่" คนที่ถูกพูดแค่คำเดียวก็โผล่มาทันทีทันใด
"ร แรมโบ้หนุ่ม!"
"บาซูก้าทศวรรษมันดันเสียนิดหน่อยน่ะครับ ผมมาโลกนี้ตั้งแต่เช้าแล้วยังไม่ได้กลับซักที ก็เลยว่าจะมาปรึกษาน่ะ"
"ค คือว่า..." สึนะพูดอึกอัก "ถ้าเรื่องคุณโกคุเดระล่ะก็ ผมรู้แล้วล่ะครับ เพราะอยู่ตั้งแต่แรกแล้ว"
"ก็ดี ฝากไปบอก เบียงกี้ ให้ทีสิ"
ทันทีที่ผู้พิทักษ์อัศนีได้ยินชื่อของหญิงสาวก็เกิดอาการสั่นกลัว แหงล่ะ ก็เบียงกี้จะเชือดเขาตั้งแต่เจอหน้าแวบแรกเนื่องจากการเข้าใจผิดเรื่องหน้าตา คงเป็นความซวยของเจ้าวัวบ้าขี้แยที่ดันโตขึ้นมาเหมือนอดีตคนรักของแมงป่องพิษอย่างเบียงกี้ที่จบกันไม่สวยซะด้วย ทำเอาคนเป็นบอสอย่างเจ้าห่วยถึงกับหนักใจทีเดียว
"เอ่อ...เรื่องเบียงกี้เดี๋ยวฉันจัดการเอง"
"ให้ดีด้วยอย่าไปลืมลากชามาลมาล่ะ เจอกันอีกยี่สิบนาที ที่ศาลเจ้านามิโมริ" พูดจบเด็กทารกก็กระโจนออกจากทางหน้าต่าง
โกคุเดระคุง....
ขอร้องล่ะ...อย่าเป็นอะไรเลยนะ...
อิตาลี ฐานทัพลับวองโกเล่
"ว้อยยยยย!!!!!!"
เสียงตะโดนดังขึ้นมาด้วยอารมณ์รุนแรง คนที่ตะโกนแบบนี้ลั่นบ้านจะเป็นใครได้อีกนอกจากฉลามคลั่งแห่งวาเรีย สเปลพี สควอโล่ ผู้พิทักษ์พิรุณแห่งวาเรีย
"นี้มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย! แล้วทำไมจู่ๆ เจ้าหนูระเบิดถึงถูกยิงได้ฟะ! แกดูแลภาษาอะไรเนี่ยไอม้าพยศ" ฉลามคลั่งโวยวายพร้อมฟันดาบไปมา ท้ายสุดเมื่อจบประโยคก็เอามาจ่อหน้าคนที่ถูกกล่าวถึง
"แหะๆ" คนผมทองได้แต่พูดแหะๆ ในใจกำลังรู้สึกร้อนรน... หลังจากที่สโมคกิงค์บอมบ์ถูกยิง เจ้าของกระสุนปืนก็หลบหนีไป โชคดีที่วาเรีย ซึ่งเกี่ยวข้องกับ 'ภารกิจ' เดินทางมาช่วยเหลือทันการ แต่อาการของร่างบางสาหัสมาก ตายร้ายดียังไงเขาเองก็กังวล....
"ชิชิชิชิ สควอโล่พูดประโยคนี้มาสิบรอบได้แล้วนะ" เจ้าชายนักฆ่าพูดขึ้น คนหัวกบที่นั่งข้างแอบเห็นด้วยเล็กๆ ก็คุณผมยาวเล่นถามมาเป็นสิบๆ รอบแล้ว ถึงเขาจะใจเย็นก็เถอะ เขาก็รำคานได้เหมือนกันนะ
"แล้วกว่าเจ้าหนูรุ่นสิบกับชามาลจะมาถึงเจ้าหนูระเบิดนี้ได้ซี้แหงแก๋ไปสวรรค์ก่อนละ"
"สควอโล่ก็อย่าพูดเป็นลางสิ^^; รีบอร์นก็พึ่งบอกมาว่าจะรีบขึ้นไฟลท์ที่เร็วที่สุดมา"
"แล้วพวกซันน่าแฟมิลีล่ะ" บอสแห่งคาบัคโลเน่พูดขึ้นถึงชื่อตัวการที่ทำให้เรื่องทั้งหมดเป็นเช่นนี้
"MEกับรุ่นพี่เบลไปสืบมาแล้ว ส่วนหนึ่งหลบหนีไปได้ ส่วนที่โดนจับก็เป็นพวกลูกกระจ๊อกหมดไม่รู้แผนการอะไรมากเท่าพวกระดับสูง แต่ก็ได้ข้อมูลส่วนหนึ่งมาบ้างครับ" ผู้ใช้มายาแห่งวาเรียพูดในสิ่งที่ตัวเองไปสืบมา
"ชิชิชิ การวางระเบิดข่มขู่ไถเงินในสนามบินน่ะ พวกนั้นได้เงินไปล่ะ"
"ไม่น่าเชื่อว่าตำรวจอิตาลีจะสมองมีรอยหยักน้อยขนาดนี้เลยนะเนี่ย" เจ้าชายนักฆ่ายังคงพูดต่อ
"พวกตำรวจไม่น่าจะยอมให้เงินจำนวนมากอย่างนั้นง่ายๆ นี้นา แถมตำรวจไปเอาเงินมาจากไหนในเวลาสั้นๆ แล้วพวกซันน่าแฟมิลีถ้าจะปล้นเงิน ทำไมไม่ไปปล้นที่ธนาคารไปเลย" ดีโน่ถามเมื่อลองประมวลผลในหลายๆ อย่างแล้ว
"คิดเหมือนฉันเลยว่ะ" ฉลามแห่งวาเรียพูดขึ้น ไม่ได้ดีแต่สู้สินะ....ยังดีที่ฉลาดขึ้นมาหน่อย
"ถ้าให้MEเดาล่ะก็ วันนี้เป็นวันที่นายกของอิตาลีเพิ่งเดินทางกลับจากอังกฤษมา ตำรวจจึงต้องรักษาความปลอดภัยของท่านนายกเสียก่อนเลยยกเงินจำนวนมากไปให้"
"น่าอารมณ์เสียชะมัด!"
"ช่วยไม่ได้นี้นา พวกนั้นถ้าจะวางแผนมาอย่างดี ตอนนี้เราเป็นห่วงสโมคกิงค์บอมป์ดีกว่า"
ไม่นานนัก หมอก็เดินออกมาจากห้องพยาบาล
"ตอนนี้อาการดีขึ้นมากแล้ว หมอก็ช่วยเท่าที่จะช่วยได้แล้วล่ะครับ แต่ว่า..."
"แต่..?" ดีโน่ถาม
"คือ...ท่านโกคุเดระถูกยิงที่หัว กระสุนดันโดนที่จุดสำคัญ...อาจมีความเป็นไปได้สูง ว่า...."
"จะสูญเสียความทรงจำ"
TBC
ไรท์มาต่อแล้วค่าา ตอนนี้ไม่มีไรมาก ยังคงสั้นเหมือนเดิม อนึ่งไรท์ไม่ค่อยว่างอ่านะ T^T ไรท์จะพยายามรีบๆแต่งมาละกันค่ะ
ยังไงก็ช่วยคอมเมนท์ด้วยละกันค่ะ ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่มาอ่าน+เม้นท์นะคะ^^
@SQWEEZ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น