คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ::cute boy5:: 100%
5
หลังจากที่ผมและเซฮุนกลับมาจากสวนสนุก เราก็แยกย้ายกันไป เซฮุนเขาไปคาราโอเกะกับเพื่อน ผมพึ่งรู้ว่าเซฮุนเป็นคนที่ชอบร้องเพลงเอามากๆ ผมก็ชอบนะ แต่ผมมักจะร้องฮัมเพลงเวลาทำอะไรมากกว่าการที่จะไปคาราโอเกะห้องเล็กๆนั่น ส่วนผมก็กลับบ้านเลย เพราะช่วงเย็นแม่กับพ่อผมไม่อยู่บ้านเหลือแต่ไอ้น้องชายตัวแสบสูงโย่ง ที่ทำอะไรแม่งไม่ได้เรื่องสักอย่างอยู่คนเดียว คราวที่แล้วมันก็ทำข้าวของกระจัดกระจาย เนื่องจากมันกลัวผีเลยวิ่งชนนู่นชนนี่ไปเรื่อย ซึ่งไอ้คนที่เก็บน่ะ คือผม....
“ พี่กลับมาแล้ว เทา นายทำบ้านรกอีกแล้วนะ!” ผมล่ะเบื่อจริงๆ คืออยากจะปลงนะครับ แต่คือผมเหนื่อยอ่ะต้องเป็นคนเก็บให้มัน มันก็คงจะปลงยาก
“อู้อี้ๆ”
ผมได้ยินเสียงอะไรก็ไม่รู้ อู้อี้ๆ มาจากห้องครัว ผมเลยเดินไปดู แต่ก่อนที่จะเข้าไปผมวิ่งขึ้นไปหยิบไม้เบสบอลก่อน ซึ่งผมเล่นไม่เป็นแต่อย่างใด แต่แค่ซื้อมา...
ป้องกันตัวเท่านั่นแหละ เห็นในหนังเขาใช้บ่อย งุงิ
ผมเดินอย่างระมัดระวัง เนื่องจากตอนนี้บนพื้นมีของเต็มไปหมด ผมเดินเข้าไปในครัวก็พบกับ เทา น้องของผมนั่นเอง
“เทา นายทำอะไรเนี่ย”
ผมเห็นเทาถูกมัดตัว และถูกสก๊อตเทปปิดปาก ร้องไห้ขี้แยเหมือนเด็ก
ไอ้แพนด้าขี้แยเอ้ย!
“อู้อี้ๆ”
“นายพูดอะไรเนี่ย ฉันฟังไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวแป๊ปนึง พี่จะเอาสก๊อตเทปออก” ผมเดินใกล้เทาแล้วนั่งคุกเข่า ก่อนที่จะค่อยๆดึงสก๊อตเทปออก
นี่มันซื้อสก๊อตเทปที่ไหนมาวะเนี่ย เหนียว ชิบหาย - -
“พี่....ไปซ่อนตัวก่อน มันกำลังจะมา!”
“ฮะ อะไรใครมา เทานายพูดเรื่องไรวะ พี่งงหมดแล้วเนี่ย”
เทาพอผมเอาสก๊อตเทปออกก็ทำท่าลุกลี้ลุกลน พูดแต่ให้ผมหนี แล้วสรุปใครมาผมก็ยังไม่รู้เลยเนี่ย
“ไม่ต้องงงหรอกครับ พี่มาแล้ว หึ”
แล้วผมก็หันกลับไปดู ผมอึ้งอยู่อย่างงั้น เขาคือคนที่ผมรู้จัก แต่ผมไม่อยากรู้จัก เพราะเขาทำให้ผมเสียน้ำตา..
“ซูโฮ...”
“สวัสดีครับ ดีโอ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” ซูโฮยิ้มอย่างมีเลศนัย จนทำให้ผมรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว
“นายมาทำอะไรที่นี่ ออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้นะ!” ผมตวาด ตั้งแต่ผมเกิดมาผมไม่เคยเกลียดใครเท่านี้ ถึงแม้ว่าผมจะกลัวมันแค่ไหน แต่พอผมนึกเรื่องสมัยก่อนผมก็อดไม่ได้ที่จะโกรธ
“แหม พี่พึ่งมาก็ไล่พี่เลยเหรอ ดีโอที่น่ารักของพี่หายไปไหนซะแล้วล่ะ หืมม~?” ซูโฮเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ สุดท้ายผมก็ถอยจนไปหลังชนกับกำแพง แล้วเอามือมาเกลี่ยที่ผมของผม ถึงแม้ผมจะพยายามหลีกเลี่ยงแค่ไหนก็ไม่สามารถทำให้ซูโฮละมือออกไปได้ ซูโฮจับหน้าผมให้หามาสบตากับเขา แล้วไม่นานน้ำตาของผมก็ค่อยๆไหลออกมาจากตา
ผมกลัว....
“มึงอย่าทำอะไรพี่กูนะเว้ย ไอ้เลว!” เทาพยายามเอาเชือกที่มันมือออกแต่ก็ไม่สำเร็จเพราะมันแน่นมาก ส่วนผมก็ได้แต่หลับตาร้องไห้อยู่อย่างงั้น จนผมรู้สึกได้ว่ามีอะไรมาปิดจมูกผม...
และผมก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย...
::เซฮุน พาร์ท::
วันนี้ผมมีความสุขมากถึงมากที่สุด! รุ่นพี่คนตัวเล็กที่ผมมองมาตลอด เขาตกลงเป็นแฟนกับผมแล้วครับ! พอหลังจากที่เราเลิกรากันไป ผมก็ไปที่คาราโอเกะต่อ เพราะนัดเพื่อนเอาไว้ เพื่อนของผมมี ลู่หาน แล้วก็เฉินครับ พอผมเข้าไปในห้องคาราโอเกะ ก็เจอสายตาไม่พอใจจากทั้งสอง
กูขอโทษ ที่มาช้าไปชั่วโมงนึง พอดีกูลั้ลลากับแฟนอยู่...
“เลตซะเยอะเลยนะมึง พวกกูกำจะกลับเลย” เฉินพูด ผมก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆไปให้มัน
คือผมเลตเยอะจริงๆอ่ะครับ งุงิ
“กูขอโทษว่ะ พอดีกูลั้ลลาไปหน่อย”
“สรุป พี่ดีโอตกลงว่าจะแฟนกับมึงแล้วเหรอวะเซฮุน?” ลู่หานถามผม ขณะที่มือก็กดจิ้มเลือกเพลงที่จะร้อง
“ใช่แล้ว ต่อไปนี่ฉันก็ไม่ต้องมโนอีกต่อไปแล้วว ! เพราะฉะนั้นมาฉลองกัน วันนี้กูเลี้ยงเว้ย!” และพวกผก็ร้องคาราโอเกะกันต่ออย่างสนุกสนาน อาจจะมีการดื่มกันบ้าง แต่ก็แค่นิดหน่อย เพราะพวกเรายังเด็กอยู่ ผ่านไปไม่กี่นาทีผมก็มานั่งพักที่โซฟา และโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น
092-56845xx
“เบอร์ใครวะ ไม่คุ้นเลยว่ะ”
“ไหน ดูดิ๊”ไอ้เฉินที่ปล่อยให้ลู่หานร้องเพลงอยู่คนเดียวเดินมาหาผมแล้วดูที่หน้าจอของโทรศัพท์
“มึงรู้จักป่ะ”
“อ๋อ เบอร์ของเทานี่หว่า น้องพี่ดีโอ”
พอผมได้ยินดังนั้นผมก็กดรับสายทันที
“สวัสดีครับ”
(โอ้...สวัสดีครับ คุณคือชู้ของคยองซู ใช่มั้ยครับ)
เอ๊ะ...ไอ้นี่พูดแปลกว่ะ ผมกวักมือเรียกไอ้เฉินมาฟังการสนทนาของผม
“ผมไม่ใช่ชู้ครับ ผมเป็นแฟนของคยองซู”
(ไม่จริงหรอก คุณน่ะเป็นแค่ชู้เท่านั้น ส่วนผมน่ะเป็นผัวตัวจริงของคยองซู)
กล้าดียังไงมาบอกว่าตัวเองเป็นผัวของที่รักผมวะ ไอ้สัส ผมหันไปหาเฉินแล้วสือสารทางสายตา มันส่ายหน้ามาให้ผม บอกว่านี่ไม่ใช่เสียงของเทาแน่ๆ
ถ้าไม่ใช่งั้นผมก็ไม่เกรงใจแล้วนะ...
“มึงเป็นใคร บอกกูมาด้วยนี่นะเว้ย!”
(กู ซูโฮ ตอนนี้คยองซูอยู่กับกู แล้วก็จะกลายเป็นของกูในอีกไม่ช้านี้)
“ไอ้ซูโฮ ไอ้เลว มึงเอาคยองซูของกูไว้ที่ไหน บอกมาเดี๋ยวนี้!”
ผมที่เริ่มมีน้ำโหมากขึ้นเมื่อรู้ว่าไอ้เลวนี่ กำลังจะแย่งของสุดที่รักของผมไป ในตอนนี้เสียงของเพลงในห้องคาราโอเกะได้หยุดลง มีแต่บรรยากาศที่อึมครึม และน่าเครียดอยู่ในห้อง
(มึงคิดว่ากูจะบอกมึงง่ายๆเหรอ แน่จริงก็ตามกูให้เจอสิ บางทีมึงอาจจะได้เจอคยองซูของมึงนอนอยู่กับกูก็ได้นะใครจะไปรู้)
“ไอ้เลว มึงอย่าทำอะไรคยองซูนะเว้ย”
ปิ๊ป!
แล้วผมก็วางสาย แล้วมองหน้าเพื่อนสองคนพร้อมพยักหน้า พวกเราเดินทางไปที่บ้านของพี่คยองซู พอไปถึงผมก็เปิดประตูเข้าไปอย่างไม่ขออนุญาต ก็พบกลับเทาน้องของคยองซูโดนมัดมืออยู่
“ไอ้เทา!” เฉิน ที่ดูเหมือนจะรู้จักกับเทา รีบวิ่งไปหาเทาคนแรกกอดจะแกะเชื่อออกให้ เผยให้เห็นข้อมือที่แดงและมีเลือดซิบ
“พี่เฉิน ช่วยพี่ดีโอด้วย! ฮืออ”
“น้องครับ รู้มั้ยว่าไอ้นั้นมันไปทางไหน”
“ผมก็ไม่รู้ครับ แต่ผมรู้จักบ้านไอ้ซูโฮนั่น”
แล้วพวกผมก็ขึ้นรถเพื่อที่จะไปบ้านซูโฮ โดยมีเทาน้องของคยองซูไปด้วย
รอก่อนนะที่รัก
ผมจะไปช่วยแล้ว...
.............................................................................................................
ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดนะคะ ตอนหน้า เม้นถึง 47 เม้นนะคะแอดพึ่งเปิดร้านใหม่ ยังไงก็ฝากร้านด้วยนะคะ มาอุดหนุนกันได้น้า Vana Kpop'Shop ◊ SQWEEZ
ความคิดเห็น