เกิดมาเพื่อรักเธอ (KANG / CD)

ลำดับตอนที่ #7 : พี่จะไม่ไปไหนอีก........100%

พี่จะไม่ไปไหนอีก......................

kang part
    
      ครับวันเวลาผ่านไปเดือนกว่าๆแล้วผมยังทำใจเรื่องซีดีไม่ได้และตั่งแต่วันที่เต้โทรมาถามว่าผมเป็นอะไร ซีดีไม่สบายใจผมก็ย้ายมาอยู่ที่หอ 
ผมไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมผ่านมาเดือนกว่าๆแล้วแต่ความรู้สึกเจ็บก็ยังคงอยู่ไม่จางหายมันยังคงเจ็บในใจจนถึงทุกวันนี้  ผมไม่กล้าแม้จะสู้หน้าคนสองคนนั้น  ตลอดเวลาที่ผมมาอยู่ที่หอผมยังคง เจ็บปวด ร้องไห้อยู่อย่างนั้น   ตลอดระยะเวลาที่ผมย้ายมาอยู่หอโดยที่ไม่ได้บอกซีดี  น้องทั้งไลน์ ทั้งFB และทุกๆช่องทางมาหาผม  แต่ผมก็ตอบสนองไม่ได้เพราะใจผมมันยังไม่พร้อมจริงๆ ผมคงจะรักใครไม่ได้อีกแล้วละครับ  ซีดีคือทุกอย่างที่ผมขาดไม่ได้
แค่ได้เห็นเวลาที่ซีดีอยู่กับเต้ แล้วเค้ายิ้มผมก็ดีใจถึงแม้มันจะเจ็บก็เถอะ  เพื่อคนที่ผมรักแม้ต้องแลกด้วยชีวิตผมก็จะทำ

สักวันพี่จะพร้อม และกับไปหานายนะ ซีดีที่รักของพี่







CD part
     
  
          เดือนกว่าแล้วครับที่่กั้งหายไปโดยที่ไม่ได้บอกผมเลยผมทำทุกอย่างทุกทางเพื่อติดต่อกับพี่กั้งแต่ก็ไร้ซึ่งประโยชน์เพราะพี่กั้งไม่คิดแม้แต่จะตอบหรืออ่านสิ่งเหล่านั้น    ผมคิดถึงพี่กั้งมากนะครับ  ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหนเป็นไงบ้างผมอยากบอกว่าผมเป็นห่วงพี่กั้งเหลือเกิน  
เมื่อไหร่พี่กั้งจะกลับมาหาผมสักที  ผมยงรอี่กั้งเสมอและจะรอตลอดไป    ผมรู้สึกชื้นที่ตาอีกแล้ว เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วที่ผมร้องไห้เพราะพี่กั้ง........

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.....

     ณ มหาวิทยาลัย XXXX

เฮ้ย!!!!!!!! กั้ง
เจ้าของชื่อหันกลับไปด้านหลงเพื่อหาต้นเสียงกั้งยืนนิ่งมองคนที่เรียกชื่อเค้าเมื่อครู่
ต้นเสียงวิ่งมาทางกั้งทันที


มึงไปไหนมาไอ่กั้ง  ทำไมไม่ติดต่อ / เต้

ใช่ครับไอ้เต้มันมาหาผมถึงคณะ

เปล่าไม่ได้เป็นอะไร  / กั้ง

มึงเอาไปหลอกเด็กอนถบาลเถอะกั้ง  / เต้

กูเคยบอกแล้วไงว่ากูงานยุ้ง  /  กั้ง

ยุ้งห่าอะไรกูไปถามคนที่เรียนเอกเดียวกับมึงเค้าบอกกูว่าแทบไม่มีง่นด้วยซ้ำ  /  เต้

กั้งเงียบไปทันที

มึงจะโกหกกูกับซีดีทำไมว่ะ  /  เต้

เพียงแค่ชื่อคนที่กั้งรักถูกเอ่ยออกมามันทำให้กั้งรู้สึกผิดในใจลึกๆ

มึงบอกกูมาถอะมึงมีอะไรในใจ  / เต้

กุูขอโทษนะเต้กูบอกไม่ได้จริงๆ / กั้ง

แล้วมึงจะปล่อยให้ซีดีร้องไห้ทุกวันเพราะหามึงไม่เจอทุกวันเลยหรือไง
กั้งที่กำลังหันหลังจะก้าวออกไปชะงักและหันกลับมาทางเต้ทันที
   มึงรู้ไหมน้องเค้าโทรมาบอกกูว่าเค้าเหงาไม่มีเพือน รอมึงมึงก็ไม่กลับโทรมาร้องไห้ให้กูฟังทุกวันตั้งแต่มึงหายไป กู อยากไปอยู่เป็นเพื่อนแทบตายแต่มึงก็รู้ว่าบ้านกูมีอะไรให้ทำเยอะแยะไปหมดกูต้องทนฟังเสียงน้องสแื้นทุกวันมึงรู้ไหม แล้วมึงรู้ไหมวันแรกที่มึงหายไปน้องนอนไ่หลับยืนตากหมอกรอมึงหน้าบ้านทั้งคืน  ตอนเช้ากูจะไปรับไปหาอะไรกิน กูเห็นน้องมนนอนสลบไข้ขึ้นอยู่หน้าบ้านมึง ทุกๆเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างที่กั้งหายไปถูกเต้พ้นออกมาจนหมด จนทำให้คนที่ยืนฟังนู้สึกเหมือนน้ำในตากำลังก่อและคงหยดลงในไม่ช้านี้แน่ๆ   และก่อนที่เต้จะพูดอะไรออกมาอีกกั้งจึงเลือกที่จะหันหลังแล้วก้าวยาวๆพร้อมกับน้ำตาที่หยดบนหน้าหายไปทันที
.
.
.
.
.
.
.
.
.
กั้งวิ่งมาหยุดที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ในสวนเล็กๆของมหาลัยที่ไม่ค่อยมีคนเข้าออกนัก  กั้งปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาช้าๆแต่ไม่มีทีท่าว่ามันจหยุดได้เลย

พี่บอโทษซีดี พี่ขอโทษ ร่างหนาตะโกนออกมาทั้งเสียงสะอื้นไห้ ร่างหนาปล่อยหมัดที่หนักหน่วงไที่ตนไม้อย่างไม่คิดหยั่งแรง 
 
กั้ง !!! หยุดนะ !!!
เสียงปริศนาดังขึ้นจากด้านหลังแต่เสียงนั้นเป็นเสียงที่กั้งรู้สึกคุ้นมากแต่นึกไม่ออกว่าใคร แต่เสียงนั้นหาทำให้เค้าหยุดการทำร้ายตัวเองไม่ กั้งยังคงกระหน่ำชกเข้าที่ต้นไม้แรงๆและหนักกว่าเดิม  จนกระทั่งมีอะไรชางอย่างลั้งมือเค้าไว้

ร่างหนาหันกลับมามองคนข้างหลังทันที   

หญิงสาวคนนั้นคือใครกัน *ไรท์


ทำอะไรกั้ง พอได้แล้วนะ  
โบว์!!! กั้งเอ่ยชื่อหญิงสาวคนนั้นทันทีที่เห็นหน้าชัดขึ้น 
(โบว์=นักแสดงรับเชิญ ของเรื่อง ที่ยกเธขึ้นมาเพราะอยากให้โบว์รู้ว่าโบว์คืออดีตไปแล้วเพราะตอนนี้  คือ  ซีดี เท่านั้น )

กั้งทำอะไรของกั้งอะ โบว์มองการกระทำของกั้งและพยายามรั้งมือกั้งไว้อย่างทุลักทุเล   พอแล้วกั้งพอแล้ว
โบวืดึงกั้งเข้ามากอดและลูบหลังเพื่อปลอบผู้ซึ้งเป็นคนรักเก่าและเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ


หญิงสาวรับรู้ได้ถึงอาการสั่นจากการร้องไห้ของร่างหนาและน้อยคนนักที่จะได้เห็นน้ำตาจากผู้ชายคนนี้

*ร้องออกมาให้หมดนะกั้งเผื่อมันอาจจะทำให้กั้งสบายใจมากขึ้น โบว์ยังคงกอดและลูบหลังกั้งเบาๆ 
.
.
.
.
.
กั้งเริ่มดึขึ้น โบว์พากั้งมานั่งที่ม้านั่งใกล้กับที่เค้าสองคนยืน

*กั้งเป็นอะไรบอกโบว์ได้นะ โบว์ไม่เคยเห็นกั้งเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะมีอะไรปรึกษาโบว์ได้นะ

โบว์ถามกั้งที่ตอนนี้เค้านั่งก้มหน้าอย่างเดียว

หมับ....

โบว์จับที่ไหล่กั้ง

*เล่า หรือ ระบายมันออกมาบ้างนะกั้ง  กั้งไม่เคยอ่อนแอแบบนี้นะ

หลังจากที่กั้งและโบว์เงียบอยู่นานกั้งก็ตัดสินใจพูดขึ้น


โบว์ กั้งรักแฟนเพื่อน  รักมากกั้งขาดน้องเค้าไม่ได้แต่กั้งก็ทำร้ายเพื่อนไม่ได้

*แล้วทำไมกั้งต้องทำร้ายตัวเอง

กั้งรู้สึกผิด หลังจากที่กั้งรู้ว่า น้องเค้ากลับไปคบกับเพื่อนของกั้งกั้งลเยอยากลืมน้องเค้ากั้งเลยย้ายไปอยู่หอโดยที่ไม่ได้บอกน้องเค้า // กั้ง

*แล้วกั้งผิดตรงไหน

ผิดที่กั้งกับน้องเค้าเราสนิทกันแถมบ้านกั้งกับน้องเค้ายังติดกันน้องเค้ามารอกั้งทุกวันไม่หลับไม่นาอนเพราะเป็นห่วงกั้งจนตัวเองต้องไม่สบาย  กั้งทำให้น้องเค้าต้องเจ็บต้องเสียน้ำตา  น้ำตาของร่างหนาไหลออกมาอีกครั้งและมันเต็มไปด้วยความเจ็บปวด // กั้ง

*กั้ง ไปขอโทษน้องเค้าสิ ถ้ากั้งรักน้องเค้าจริง ก็อย่าทำให้น้องเค้าต้องเสียใจอีก โบว์ว่ามันน่าจะดีกว่าการที่กั้งหลบหน้าน้องเค้าแล้วเสียใจกันทั้งคู่ แล้วถ้ากั้งรักน้องเค้าจริงๆการที่กั้งเห็นน้องเค้ายิ้มมันก็ยังดีกว่าการเห็นน้องร้องไห้ไม่ใช่หรอ

กั้งเช็ดน้ำตาตัวเองอย่างลวกๆ

ขอบคุณมากนะโบว์กั้งรู้แล้วว่าควรจะทำอะไรต่อไป
พูดจบกั้งก็รีบวิ่งออกจากสวนไปทันที // กั้ง

*โชคดีนะกั้ง  โบว์ตะโกนตามหลังกั้งไป

Part kang

ฮัลโลไอ่เต้ ซีดีไปไเรียนหรือเปล่า ?  //  กั้ง

ไม่ว่ะน้องไม่ค่อยสบายทำไมว่ะ // เต้

กูจะไปบอโทาน้องโอเคนะ ตุดตุด // กั้ง

พูดเสร็ฅจกั้งก็ตัดสายจากเต้และออกรถไปหาซีดีที่บ้านทันที

.
..
.
.
..
.
.
..
ประมาณ 15 นาที กั้งก็มาจอดรถที่หน้าบ้านซีดี กั้งนั่งนิ่งๆในรถซักพักแล้วเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่กดกริ่ง กั้งมองไปรอบๆห้องนั่งเล่นเห็นซีดี กำลังนั่งเหม่ออยู่  

ร่างหนาสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วเดินเข้าไปหาซีดี ที่ตรงโซฟาหน้าทีวี

ซีดี  เสียงของร่างหนาดังขึ้นเมื่อกั้งไปยืนอยู่ด้านหลังซีดี  

ร่างบางหันกลับมาทางต้นเสียงทันทีด้วยความตกใจ 

พะ พี่กั้งหรอ   ร่างบางน้ำตาคลอทันทีที่เห็นร่างหน้ายืนอยู่ตรงหน้า ร่างบางลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินอ้อมไปหาร่างหนาทันที  

ตอนนี้ตาคู่สวยของสองร่างประสานกัน  น้ำตาของร่างบางร่วงหล่นในคราบน้ำตามันมีทั้งความดีใจ และเป็นห่วงอยู่ในนั้นอย่าางเต็มเปี่ยม
 

พี่กั้งไปอยู่ไหนมา  ฮึก  ผมเป็นห่วงพี่รู้ไหม  ฮึก  คนตัวบางสั่นไปทั้งตัวเพราะสะอื้น
ร่างหนาดึงคนตรงหน้าเข้ามากอดไว้แน่น เค้าไม่ชอบเห็นน้ำตาของเด็กคนนี้เลย  กั้งลูบหัวอย่างแผ่วเบา

ซีดีพี่ขอโทษนะครับ ที่พี่หายไปต่อจากนี้พี่จะอยู่ข้างๆซีดีตลอดไปนะครับ  ไม่ร้องนะคนดี
ร่างหนาน้ำตาซึมแต่เค้าก็ไม่อยากให้คนตัวเล็กเห็นมัน // กั้ง 

ซีดีกอดกั้งแน่นด้วยความห่วงหา และคิดถึงสุดหัวใจ   
กั้งผละกอดออกจากซีดีและใช้มือเรียวเกลี่ยน้ำตาที่ไหลรินของคนตัวเล็กอย่างถนุถนอม  

พี่สัญญานะครับว่าจะไม่ทำให้ซีดีร้องไห้อีก  / กั้ง

ครับ  / ซีดี
 
เฮ้ย!!!  เสียงอุทานของร่างบางดังขึ้นเมื่อเค้ามองเห็นมือผู้เป็นพี่มันช้ำและมีรอยถลอกอยู่ทั่วหลังมือ

มือพี่กั้งไปโดนอะไรมาครับ / ซีดี

พี่ไม่เป็นไรหรอกครับอย่าสนใจเลยนะ  / กั้ง

พี่กั้งนั่งรอผมตรงนี้นะครับผมจะไปเอาน้ำกับยามาทาให้  / ซีดี

คะ ครับ /  กั้ง


ร่างบางเดินหายเข้าไปในส่วนห้องครัวของบ้าน  กั้งถอนหายใจด้วยความโล่งที่ซีดีไม่ได้เกลียดหรือโกรธเค้าเลยแม้แต่น้อย  ขอบคุณที่ไม่เกลียดพี่นะซีดี  กั้งเผยยิ้มออกมาจนแก้มปริ

เพล้งงงงง!!!!!!!!!!!!
 








Write // \\

SAY HOO !!!!
SAY HIII !!!
 write กลับมาแล้ว 100 % แล้วนะ
 ขอโทษด้วยที่พิมพ์ผิดเยอะ ตอนนี้กำลังปรับปรุงนะค่ะ
  ขอบคุณสำหรับการติดตาม ขอบคุณมาก และสัญญาว่าจะพัฒนาต่อไป
Ment ได้เลยนะค่ะ ติ ชม ได้หมดไม่ว่ากัน
ขอบคุณค่ะ
(คือฟินจับด้ายตั่งแต่เมื่อวานยังไม่หายเลยค่ะ555)
ตามฟิคได้ที่
FB : Natthapat Homsombut
Twitter : @NUUNATHAPAT