ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6
คริสตัล & ซอลลี่
หลังจากดูคลิปการแข่งระหว่างยูริ และซูยอง
"พี่ยูลเก่งจังเนอะซอล"
"ต่อไปซอลจะต้องเก่งให้ได้เหมือนพี่ยูล ซอลยกให้พี่ยูลเป็นไอดอลของซอลเลย"
"ดูซอลจะปลื้มพี่ยูลมากเลยนะ คริสหึงนะเนี้ย"
"บ้าน่ะคริส ซอลชอบที่พี่ยูลเก่ง ซอลอยากเก่งเหมือนพี่ยูลเท่านั้นเอง พี่ยูลใจดี และก็อบอุ่นมากๆเลย ใครได้เป็นแฟนนะ โชคดีเวอร์"
"งั้นคริสไปเป็นปฟนพี่ยูลดีป่ะ อิอิ"
"คริสอ่ะ แล้วซอลล่ะ"
"เค้าล้อเล่นนะตัวเอง เค้าคิดอะไรเจ๋งๆออกแระ"
"อะไรหรอ บอกซอลหน่อย"
"คริสว่าพี่ยูลกับพี่เจสอ่ะ ต้องชอบกันแน่ๆเลย คริสดูออกนะ ปกติพี่เจสไม่คุยกับใครง่ายๆ แต่นี่ทีกับพี่ยูลยอมให้จับไม้จับมือ แถมพูดคุยด้วย คริสว่าคริสจะจับคู่ให้พี่เจส พี่ยูล ดีไหมซอล"
"ก็เหมือนกับในข่าวกับคนทั้งโรงเรียนอยากให้เป็นล่ะสิ ซอลเห็นด้วยนะ แล้วเราควรทำไงกันดีล่ะ"
"คริสว่าไม่ยากหรอ แค่เราเปิดโอกาสให้เค้าสองคนอยู่ด้วยกันบ่อยๆ ที่เหลือก็ปล่อยให้เค้าจัดการกันเอง คริสว่าคิดมองพี่สาวของตัวเองไม่ผิดหรอก พี่เจสมีใจแน่ๆ แต่พี่ยูลคริสไม่รู้"
"งั้นเอางี้นะ พี่ยูลอ่ะ ซอลจัดการเอง"
"ตามนี้ค่ะที่รัก เราไปหาอะไรอร่อยๆ กินกันดีกว่า"
Yuri
หลังจากที่ฉันไปส่งเจสสิก้าที่บ้าน ฉันไม่สามารถหุบยิ้มได้เลย เพราะอะไรนั้นหรอ ก็วันนี้ฉันได้ใช้เวลาอยู่กับเจสสิก้า ถึงแม้จะเป็นเวลาไม่นานเท่าไร แต่มันทำให้ฉันได้รู้อะไรหลายๆอย่าง เจสสิก้าเป็นคนที่ร่าเริง ช่างพูดช่างคุย ซึ่งมันต่างจากครั้งแรกที่เราเจอกัน ที่ดูเหมือนว่าเธอจะดูหยิ่งๆ และเย็นชา ต่อนี้ถือว่าฉันกับเจสสิกก้าเราสนิทกันในระดับหนึ่ง ฉันชอบตัวตนของเธอเวลาที่เธออยู่กับฉัน ยิ่งอยู่กับเธอมันทำให้ฉันรู้สึกว่าเป็นตัวของตัวเอง ปกติฉันก็ไม่ค่อยกล้าคุยกับใครเท่าไร และไม่ค่อยอยากจะสนิทกับใครเป็นพิเศษ เพราะอะไรนั้นหรอ ก็เพราะฉันย้ายโรงเรียนบ่อย ถ้าฉันสนิทกับใครมาก ฉันจะรู้สึกผูกพัน และจะต้องเจ็บปวดมากที่จะต้องจากกัน
ตอนนี้ฉันเริ่มอยากจะลอองเปลี่ยนความคิดใหม่ดู ฉันอยากสนิทกับเจสสิก้าให้มากกว่านี้ อย่างน้อยฉันมีเวลาสนิทกับเจสสิก้า 1 ปีเต็มๆ เพราะฉันไม่อยากย้ายโรงเรียนอีกแล้ว ที่นี่จะเป็นที่สุดท้าย และฉันคิดว่าที่นี่เป็นที่ๆเหมาะกับฉันที่สุด
คืนนี้ฉันว่าฉันรีบนอนดีกว่า พรุ่งนี้ฉันได้ไปเรียนแต่เช้า และวันนี้ฉันเหนื่อยมากแล้วด้วย .....ครอกกกกกกกกกก
"วันนี้มีข่าวยูลกับยัยเจสอีกแล้ว สองคนนี้คบกันแล้วแน่ๆเลย"
"เรารอถามสองคนนั้นก่อนดีกว่า อีกซักพักก็คงมา"
"แทเราลองไปถามยัยคริสกันไม ดูท่าทางยัยคริสต้องรู้เรื่องแน่ๆเลย ถามยัยเจสอาจจะไม่ยอมเปิดปากบอก"
"งั้นฟานี่ลองโทรหาคริสตัลเลยสิ แทก็อยากรู้เหมือนกัน"
ตู๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
"สวัสดีค่ะ คริสตัลพูดค่ะ" ไม่นาน ก็รับสาย
"คริสตัล นี่พี่ฟานี่เองนะ"
"ว่าไงค่ะ พี่ฟานี่ มีอะไรรึเปล่า ปกติไม่เห็นโทรมา"
"เธอเห็นข่าวยูลกับเจสรึยังล่ะ"
"เห็นแล้วค่ะ"
"สรุปพี่สาวเธอกับยูริ คบกันอยู่จริงรึเปล่า พี่ถามยัยเจสแล้วไม่ยอมปริปากเลย"
"เรื่องนี้นี่เอง เค้าสองคนยังไม่ได้คบกันค่ะ แต่มีโอกาสเป็นไปได้สูง คริสคิดว่าพี่เจสน่ะ น่าจะชอบพี่ยูล คริสกับซอลว่าจะช่วยจับคู่สองคนนี้อยู่ พี่ฟานี่คิดว่าไงค่ะ"
"คิดเหมือนพี่เลย และพี่คิดว่ายูลก็น่าจะชอบยัยเจสอยู่เหมือนกัน แต่สองคนนี้ท่าทางปากแข็งและไม่รู้ใจตัวเองทั้งคู่"
"งั้นเราร่วมมือกันไหมค่ะพี่ฟานี่"
"งั้นก็แสดงว่าที่ข่าวบอกว่าเธอไฟเขียวก็จริงน่ะสิ"
"แน่นอนค่ะ คริสไฟเขียว ก็พี่ยูลออกจะหล่อปานนั้น ถ้าคริสไม่ติดซอลนะ เก็บไว้เองแล้วแระ"
"เธอนี่ก็นะ งั้นแค่นี้ก่อนนะ ยูลกับเจสมาแล้ว"
"ค่ะ"
เป็นไปอย่างที่คิดจริงๆด้วย ใครๆ ก็ดูออกว่าเจสสิก้าชอบยูริ แสดงว่าเจสสิก้ายอมเปิดใจแล้ว คงไม่ใช่เรื่องยาก เพราะคนอย่างเจสสิก้า ถ้าลองได้รัก ได้ชอบใครแล้ว คงไม่ยอมปล่อยให้หลุดไปหาคนอื่นแน่ๆ
วันนี้ทั้งวัน ใครๆ ก็พูดถึงข่าวของยูริกับเจสสิก้าเดทกัน แต่เจ้าตัวทั้งสองเหมือนจะไม่สนใจข่าวที่ออกมา ทั้งสองยังคงใช้ชีวิตกันเช่นปกติ จนมาถึงตอนเย็น
"รุ่นพี่ทิฟฟานี่ รุ่นพี่แทยอนค่ะ เกิดเรื่องที่หน้าโรงเรียนค่ะ" ทิฟฟานี่กับแทยอนเป็นคณะกรรมการโรงเรียน ไม่แปลกที่มีเหตุ นักเรียนจะมาเเจ้งคนทั้งสอง
"มีเรื่องอะไร แล้วมีคนไปบอกฮโยยอนรึยัง" ฮโยยอนเป็นประธานนักเรียน ต้องแจ้งเรื่องให้ทราบด้วย
"แจ้งรุ่นพี่ฮโยยอนเรียบร้อยแล้วค่ะ แต่รุ่นพี่ฮโยติดการประชุม ให้รุ่นพี่ทั้งสองจัดการก่อนค่ะ เสร็จการประชุมจะตามไปค่ะ"
"โอเค งั้นเธอนำพี่ไป"
บริเวณหน้าประตูโรงเรียน
มีนักเรียนกลุ่มใหญ่มายืนออเต็มหน้าประตู หน้าตาแต่ละคนพร้อมจะมีเรื่องทุกคน
"พวกเธอเป็นใคร มาทำอะไรกัน โรงเรียนของเราทั้งสองไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อนนิ" แทยอนไปยืนที่หน้าประตู เพื่อเจรจากับหัวหน้ากลุ่มของอีกฝ่าย
"พวกเราต้องการคนของพวกเราคืน แค่ส่งตัวเค้ากลับมาก็พอ"
"คนของพวกเธอจะมาอยู่ที่โรงเรียนฉันได้ยังไง แล้วคนที่เธอต้องการคือใครกัน"
"ควอน ยูริ พวกเราต้องการควอน ยูริ ของพวกเราคืน ช่วยส่งตัวเค้ากลับมาให้พวกเราด้วย"
"คงทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก ควอน ยูริ เป็นนักเรียนของ SM และฉันไม่สามารถตัดสินใจแทนเจ้าตัวเค้าได้ด้วย ยังไงก็รอถามยูริเองแล้วกันนะ"
"ใครก็ได้ ช่วยไปตามตัวควอน ยูริ มาทีสิ" แทยอนหันมาสั่งเด็กๆในโรงเรียน
"รุ่นพี่ยูริค่ะ รุ่นพี่แทยอน ตามหาตัวค่ะ"
"มีอะไรหรอ" อยู่ๆก็ตามหาตัว มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นรึเปล่าเนี้ย
"คือมีกลุ่มนักเรียนของ YG มายืนขว้างหน้าประตูโรงเรียนเรา เค้าบอกเค้าต้องการตัวรุ่นพี่ยูริค่ะ หนูว่าพี่รีบไปดีกว่านะค่ะ" ลางสังหรณ์ฉันแม่นจริงๆ งานเข้าซะแล้วเรา ต้องรีบไปจัดการก่อนที่เรื่องจะบานปลาย
"พี่ซู พี่ยูลรีบไปไหนหรอ นี่ได้เวลาซ้อมแล้วนะ" ยุนอาที่เพิ่งเปลี่ยนชุดเสร็จ เห็นยูริวิ่งออกไป ก็เกิดสงสัย
"อยากรู้ก็ตามไปสิ" ว่าแล้วทั้งชมรมก็วิ่งตามซูยองกับยุนอา ออกไป
"ส่งตัวควอน ยูริ มาให้เราได้แล้ว"
"ไม่ได้หรอก ควอน ยูริ เป็นของพวกเรา" บรรดาแฟนคลับของยูริเถียงฝ่ายตรงข้าม
"ควอน ยูริเป็นของพวกเราต่างหาก" อีกฝ่ายก็ไม่ยอมเช่นกัล เริ่มมีการขว้างข้าวของใส่กัน
แทยอน โดนลูกหลง หัวบูด ทิฟฟานี่กำลังพาไปทำแผล เจอเข้ากับยูริพอดี
"ยูลมาพอดีเลย ฝากจัดการด้วยนะ ฟานี่พาแทไปทำแผลก่อนนะ"
"ดาร่า เธอมาทำอะไรที่นี่" เป็นอย่างที่คิด ซานดาร่า ปาร์ค พากลุ่มนักเรียนแฟนคลับจากYG มา
"ยูลค่ะ ดาร่าคิดถึงคุณเหลือเกิน กลับไปYG กับพวกเรานะค่ะ"
"ฉันกลับไปกับพวกเธอไม่ได้หรอก ตอนนี้ฉันเป็นนักเรียนของที่ SM พวกเธอกลับไปเถอะ"
"พวกเราไม่กลับค่ะ ยูลรู้ไหม ตั้งแต่ยูลไม่อยู่ที่YG มันเกิดอะไรขึ้นบ้าง"
"ใช่ค่ะ ตั้งแต่ยูลไม่อยู่ หน้าตาของนักเรียนหญิงต่างไม่มีรอยแผล เพราะคุณไม่อยู่ พวกเราเลยไม่มีใครตบตีแย่งชิ่งคุณกัน" มันก็น่าจะดีนี่ที่ฉันไม่อยู่ ยัยปาร์คบอม ประธานกลุ่มแฟนคลับของฉันที่YG
"และตอนนี้ตกไม้ในโรงเรียนก็เขียวขจี ส้วมก็ไม่เต็ม เพราะพวกเราประท้วงงดใช้ส้วม ยูลกลับไปอยู่กับพวกเราเถอะนะ" พวกนี้มันบ้ารึเปล่าประท้วงงดใช้ส้วม คิดได้ไงว่ะ สรุปแล้วที่พูดมา ฉันเป็นสิ่งดี หรือชั่วร้ายกันแน่ล่ะเนี้ย
"กลับไปกับพวกเราเถอะ พวกเราอยากมีบาดแผลที่หน้า อยากให้ต้นไม้เหี่ยวเฉา อยากให้ส้วมเต็ม ได้โปรดเถอะ ยูริกลับไปกับเรา"
ฉันอยากจะบ้าตายกับคนพวกนี้ ฉันจะเฉลยแล้ว ว่าสาเหตุที่แท้จริงที่ฉันต้องย้ายโรงเรียนบ่อยๆคืออะไร ก็มาจากคนพวกนี้แระ
ตอนที่ฉันเรียนอยู่ที่ YG มักจะมีเหตุทะเลาะวิวาททุกวัน สาเหตุมาจากฉัน แล้วทำไมอาจารย์ใหญ่ถึงไม่ทำโทษคนพวกนั้นล่ะ ก็เพราะเมื่อเกิดเรื่องอาจารย์ใหญ่ถามคู่กรณีทีไร ก็จะเป็นเพราะฉัน แย่งว่าฉันเป็นของใครกัน สุดท้ายอาจารย์ใหญ่ก็ตัดปัญหาโดยการเชิญฉันออก ฉันจึงทำอะไรไม่ได้ ก็ต้องออก นี่ฉันทำผิดอะไรกันแน่ ฉันไม่ผิดนะ คนพวกนั้นผิดต่างหาก
"พวกเธอกลับไปเถอะนะ ฉันขอร้อง ที่ฉันต้องออกจาก YG ก็เพราะพวกเธอเองไม่ใช่หรอไง" ใช่มันเพราะพวกเธอ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด
"พวกเราจะไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่ายูลจะกลับไปกลับเรา"
"ดาร่า เธอฟังฉันนะ ฉันกลับไปด้วยไม่ได้หรอก อาจารย์ใหญ่เป็นคนไล่ฉันออก"
"ดาร่าจะไปคุยกลับอาจารย์ใหญ่เองค่ะ ยังไงยูลก็ต้องกลับไปกับดาร่า" ยัยนี่นี่ดื้อไม่เลิก
"ยูลค่ะ กลับไปอยู่กลับบอมมี่เถอะนะ" นี่ก็อีกคน
"นี่ยัยบอมมี่ ยูลของฉันนะย่ะ เธออย่ามายุ่ง" เอาแล้วสงครามกำลังจะเกิดอีกแล้ว
"พวกเธอสองคนหยุดไปเลย ยูลของกยูริคนเดียวย่ะ" น่านไง มาอีกคน ฉันล่ะปวดหัว
"พี่ยูลของพวกเราชาว SM พวกเธอนั้นแระ เลิกเถียงกัน แล้วกลับโรงเรียนของเธอไปซะ" จียุนคงจะเริ่มขึ้น ทนไม่ไม่ไหว
"แน่จริงพวกเธอก็ออกมาสิย่ะ ยังไงฉันต้องเอายูลกลับไปที่ YG ให้ได้" ปาร์คบอมยังคงไม่ยอม
"ยูล กลับไปกับดาร่าเถอะค่ะ ดาร่ารักยูลนะค่ะ เราจะได้กลับมารักกันเหมือนเดิมไงค่ะ" ทุกคนคงจะงง ดาร่าเป็นคนที่คอยตามฉันสมัยเมื่ออยู่ที่ YG เธอเป็นหลานของอาจารย์ใหญ่คนที่ไล่ฉันออกนั้นแระ ดาร่าทำตัวเป็นเจ้าข้างเจ้าของฉัน และคอยกันท่าพวกแฟนคลับคนอื่นๆไม่ให้เข้าใกล้ฉัน และบอกกับใครๆ ว่าเธอกับฉันเป็นแฟนกัน ซึ่งฉันไม่เคยตกลงอะไรกับเธอแบบนั้นเลย
"เสียงดังโว้ยวายอะไรกันเนี้ย" เสียงคุ้นๆ ฉันหันไปตามเสียง เจสสิก้านั้นเอง
"สิก้า"
"พวกเธอเป็นใคร มายืนทำอะไรหน้าโรงเรียนของคนอื่นเค้า ออกไปให้หมดเลยนะ" เจสสิก้ามาโหด ฉันเริ่มกลัวเธอซะแล้วสิ
"แล้วเธอล่ะเป็นใคร ฉันมาควอน ยูริ สุดที่รักของฉันคืน" ดาร่าพูดได้เต็มปากเต็มคำ
"ไม่ใช่นะสิก้า อย่าไปฟัง ดาร่าไม่ใช่แฟนยูลนะ" ต้องรีบปฏิเสธก่อน เดี๋ยวเจ้าหญิงของฉันจะเข้าใจฉันผิด
"เธอได้ยินชัดแล้วใช่ไหม เพราะฉะนั้นกลับไปซะ"
"ฉันกลับแน่ แต่ฉันต้องได้ตัวควอน ยูริ กลับไปด้วย" ยัยยนี้ดื้อมาก
"หยุดซักทีดาร่า ฉันไม่ใช่สิ่งของ และฉันกับเธอก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน เลิกหลอกตัวเองซักที และฉันบอกชัดเจนแล้วตอนนี้ฉันเป็นนักเรียนของ SM ไม่ใช่ YG กลับไปเถอะ" ฉันเริ่มทนไม่ไหวกับความดื้อด้านของดาร่าเต็มทน
"กริ๊ดดดดดดดดดดดดด ยูลพูดแบบนี้กับดาร่าได้ยังไงค่ะ เรารักกันไม่ใช่หรอ" ดาร่ากริ๊ดเสียงแหล่ม เริ่มสติแตก ถ้าฉันไม่พูดออกไปตอนนี้ คงไม่มีโอกาสพูดแล้วแระ
"นี่เธอหยุดกริ๊ด ฉันรำคาญ ยังไงยูลก็ไม่มีทางกลับไปกับเธอหรอ เพราะยูลเค้าจะต้องอยู่กับฉันที่นี่" เจสสิก้าเธอจะพูดอะไรเนี้ย ฉันเดาอารมณ์เธอไม่ถูก
"เธอหมายความว่ายังไง นังหน้าสวย" นี่คำด่ารึเปล่า?
เจสสิก้ายิ้มเย็นๆให้ดาร่า หันหน้ามาหาฉัน ทันใดนั้น เจสสิก้าโน้มคอฉัน และประกบปากจูบกับฉันอย่างดูดดื่ม ฉันเคลิ้มไปกับรสจูบ จูบนี้ชั่งหอมหวาน ฉันไม่อยากละจากริมฝีปากนี้เลย
'นี่ฉันกำลังจูบกับเจสสิก้าอยู่หรือนี้ มันเป็นความจริงหรือความฝันกันแน่' ยูริคิด
'ฉันทำอะไรลงไปเนี้ย แต่ฉันชอบนะ รสจูบของยูริชั่งหอมหวานและอบอุ่นเหลือเกิน'
กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ช่วงเวลาแห่งความสุข ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงกริ๊ดแหล่ม ทำให้ฉันรู้สึกตัวขึ้น
ฉันกลายเป็นผู้หญิงไร้ยางอาย.... ฉันจูบควอน ยูริ แถมยังต่อหน้าคนทั้งโรงเรียนอีก
ฉันทนไม่ได้นี่ ยัยดาร่าอะไรนั้น ทำให้ฉันรู้สึกโมโห มาเรียกยูลที่รัก ฉันทนไม่ได้จริงๆ
"นังหน้าสวย แกทำแบบนี้กับยูลที่รักของฉันได้ยังไง แกต้องตาย" ดาร่าพยายามจะบุกเข้ามาหาฉัน
"นี่เธอโง่รึไง ขนาดนี้แล้วยังไม่เข้าใจอีกหรอ" ฉันยังคงอยู่เหนือกว่า ตอนนี้ยัยดาร่าท่าทางจะสติแตกไปแล้ว
"หมายความว่าไง ฉันจะฆ่าแกนังหน้าสวย"
"ฉันกับยูล เราเป็นแฟนกัน เพราะฉะนั้นเธอกลับไปได้แล้ว ไปกันเถอะค่ะยูล" ฉันรำคาญยัยนี่จัง แถมหอมแก้มยูริไปอีกที เห็นยัยนี่เป็นบ้า ฉันรู้สนุกอย่างบอกไม่ถูก พูดจบฉันจูงมือยูริ ออกจากตรงจุดเกิดเหตุ ไม่ใช่อะไรหรอก ฉันเขินเกินกว่าจะอยู่ตรงนั้นได้แล้วน่ะสิ
ฉันจูงมือยูริ มาที่สวนหลังตึก ตอนนี้ฉันไม่กล้าสู้หน้าใคร แม้แต่คนที่อยู่ข้างๆฉันเอง
ต่างคนต่างเงียบ
"สิก้าขอโทษนะ" เป็นคำแรกที่ออกจากปากของฉัน
"ขอโทษ? ยูลต้องขอบคุณสิก้ามากว่าที่ช่วยยูลไง ไม่งั้นพวกนั้นไม่ยอมกลับไปแน่ๆเลย"
"ขอโทษเรื่องจูบไง" ฉันพูดเอง ฉันก็เขิน แต่ฉันต้องเก็บอาการ
"ยังไงยูลก็ต้องขอบคุณสิก้าอีกครั้ง ก็คนพวกนี้แระ เป็นสาเหตุที่ทำให้ยูลต้องย้ายโรงเรียน เค้าว่ายูลเป็นต้นเหตุของการทะเลาะวิวาททั้งหลาย ยูลไม่ได้ทำผิดอะไรเลย" เค้ายอมเล่าให้เราฟังแล้ว สาเหตุที่เค้าย้ายโรงเรียนบ่อย
"ผิดสิ ทำไมจะไม่ผิด" แกล้งซะหน่อย ดูทำหน้าเหมือนลิงป่วยเลย น่ารักจัง
"สิก้าว่ายูลผิดหรอ ผิดยังไง ยูลอยู่เฉยๆของยูลนะ" เถียงเหมือนเด็กเลยตาลิงน้อย
"ผิดสิ ผิดมากด้วย ก็ใครใช้ให้ ยูลหล่อเท่ห์ ขนาดนี้ล่ะ" Oop ฉันเผลอพูดอะไรออกไปล่ะเนี้ย ยิ้มใหญ่เลยนะตาลิง
"สิก้าว่ายูลหล่อหรอ" หน้าแดงซะด้วย กริ๊ด ฉันชอบตาลิงนี่จัง
"ไม่ไปซ้อมรึไง ยูล" ฉันเปลี่ยนเรื่องดีกว่า ฉันเริ่มรู้สึกร้อนๆแล้ว ฉันว่าตอนนี้ฉันต้องหน้าแดงเพราะความน่ารักของตาลิงนี่แล้วแน่ๆ
"ใช่สิ ยูลลืมซะสนิทเลยอ่ะ งั้นยูลไปซ้อมดีกว่า เด็กๆรอแย่แล้ว" ท่าทางจะรีบ
"เดี๋ยวยูล วันนี้อย่าลืมที่สัญญาไว้ล่ะ"
"ครับผม ซ้อมเสร็จ ยูลเดินไปรับที่ชมรมนะ อย่าเดินไปไหนก่อนล่ะ"
"ค่ะที่รัก"
"เมื่อกี้สิก้าพูดว่าอะไรนะค่ะ"
"ที่รักไงค่ะ ก็เราเป็นแฟนกันนี่ รึว่าเรียกไม่ได้" ฉันทำหน้างอนใส่
"ได้สิ ก็เราเป็นแฟนกันแล้วนี่เนอะ งั้นซ้อมเสร็จ เค้าไปรับที่ชมรมนะค่ะ ที่รักของยูล" ตาลิงนี่ทำฉันเขินหนักกว่าเดิมอีก กะจะแกล้งให้ลิงเขิน กลายเป็นเขินเอง
Yuri
นี่เราได้เป็นแฟนกับเจสสิก้าจริงๆรึเนี้ย เหมือนฝันเลย ไหนจะเรื่องที่เราจูบกับอีก ฉันรู้สึกดีนะ แต่ยังไม่แน่ใจว่าใช่ความรักรึยัง? ฉันเป็นคนรักคนยากนะ แต่ก็น้อยคนที่ฉันจะรู้สึกถูกชะตาแบบเจสสิก้า งั้นฉันจะลองเปิดใจลองคบกับเจสสิก้าดู และบ้างทีเจสสิก้าอาจจะแค่ต้องการเอาชนะดาร่ารึเปล่า ฉันก็ไม่แน่ใจ
จูบกับ ฟินมาก
สองสาวจาก YG เศร้ากลับไป...............................................................................
เฉลยสาเหตุของยูริที่ต้องย้ายโรงเรียนบ่อยๆแล้วนะ ผิดหวังกันรึเปล่า
เดี๋ยวมาต่อกันนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น