คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 6
6
...
...
วามเิมอนที่แล้ว
ผมลุึ้นวิ่ออาบ้านหลัให่นี่ ผมปีนำแพที่ไม่มีล้อวรปิ ผมวิ่ไปามทาเรื่อยๆ แล้ว็ไม่นับายนหนึ่....
“โอ้ย”แนอผมที่โนเศษแ้วไปนับอแร่อายปริศนา
บาแผลเ็มัวผมไปหม ผมนเาแล้วล้มลเพราะาถลอและหมแรเพราะเหนื่อยาารวิ่หนีเานนั้นที่พราูบแรอผมไป
แปะ แปะ
ผมบหน้าัวเอไม่ให้ไปิถึผู้ายนนั้น มันทั้ เสื่อม เหี้ย เลว าิสม์ โถ่เว้ย!! ทำไม ทำไม้อับัวูมาทำเหี้ยอะไรแบบนี้้วย สั!!
“ุเป็นอะไรหรือเปล่ารับ?”ายปริศนาพูพร้อมผายมือเพื่อพยุให้ผมลุึ้นยืน
“อะ..อ่อไม่เป็นไรรับ อบุรับ”ผมับมือแร่นั่นแล้วรีบเ้ัวลุึ้นมาอบุ
วามเียบปลุมผมเยหน้ามอเา เาสูมาว่าผมมา วาสีน้ำาล แ่ผมอบวาที่มีสีสใสั่ท้อฟ้ายามรุสา...
วาสีฟ้า...
อนนนั้น...
ทำไมูถึ้อิถึมัน้วยวะ ทำไม ทำไม ูไม่ไ้รัหรืออบมัน เพิ่เอันไม่ถึหนึ่ั่วโม้วย้ำ
“ทำไมวะ...”ผมพูเบาๆ ทำไมันนะ
“อะไรนะรับ”ายปริศนายัยืนนิ่
“อ่ะ..อ่อเปล่ารับ อบุอีรั้นะรับผม้อไปแล้ว”ใ่ผม้อรีบออาอนาบริเวนี้ให้ไ้
“เี๋ยวุ ผมว่าุวระไปโรพยาบาล่อนที่ะไปทำธุระอื่น่อนนะ”เารีบท้วับพร้อมับแนผมที่ไม่ใ่้าที่โนเศษระบา
็ีเหมือนันแล้ว็ี้วยที่ะไ้ออไปาบริเวอึมรึมแบบนี้สัที ออไปไลๆ...
“อ่า ใ่รับ ีรับ”ผมพูพร้อมับเินามแผ่นหลัว้านั่น ว่าแ่เาื่ออะไรนะ
เมื่อมาถึรถสีำลับ ผม็รีบนั่และรีบปิประูเผื่อใรมาเห็นเ้า พอนั่ไ้สัพัเา็พูึ้น
“ผมวีรับ หรือเรียสั้นๆว่าวี็ไ้รับ ผมเป็นนไทยเหมือนับลูอมนั่นแหล่ะ”เาไ้อสสัยอผม
“ทำไมุถึรู้ื่อผมและรู้ไ้ไว่าผมเป็นนประเทศไทย”ผมหันไปถามเา มูเาโ่สวยมา ริมฝีมาสีมพูระเรื่อ
“สำเนียไรับ ไทยันานี้ ฮ่าๆ”เาพูพร้อมหัวเราะแ่เาเลี่ยที่ะไม่อบว่าทำไมถึรู้ื่อผม
“แล้วรู้ไ้ไว่าผมื่อลูอมละรับ”ผมถามอีรั้ สายาเาไหววูบ ทำไมันนะ
“็เปล่าหรอรับ ฮ่าๆ...อ่า ถึแล้ว ลเถอะรับ”เาพูพร้อมอรถในลานอรถอโรพยาบาล
ทุนูเหมือนะเลี่ยอบทุๆอย่าที่ผมอยารู้ะหม อะไรันนะ ในหัวผมอนนี้มีแ่วามสับสนและำว่า ‘ทำไม’ เ็มไปหม
วีหรือวี่วยพยุผมออารถ เลือเริ่มไหลออาิ้วอผมมาึ้น วามเ็บแผ่่านไปทั่วทั้ัว ผม้อมารับรรมอะไรเ่นนี้นะ
.
หลัาที่นาพยาบาลหน้าาน่ารัิ้มลิ้มไ้ทำวามสะอาแผลอผมหมแล้วเธอ็เริ่มที่ะทำนู่นนี่เหมือนนาพยาบาลทั่วไป
รั้แรที่เธอเห็นผมวาอเธอนั้นไหววูบและสั่นไหว ทำไมันนะ ? ... ไม่ใ่แ่นแรที่เป็น นทั้โรพยาบาล็่ามอผม้วยสายาแบบนี้ทั้นั้น
สสัยผมมาา่าถิ่นเาเลยไม่่อยิน หรือบาแผลเ็มัวนน่าลัว สุท้าย หรือะมีรอยแๆเ็มอผมไปหมาฝีมือนนนั้น หึ น่าสมเพมั้ยละ ?
...
...
ผมเินามนาพยาบาลมานั่ับวีที่ที่นั่ลู้า เพื่อรอรับยา ู่ๆวี็ถามึ้น
“ไปโนอะไรมาหรอ”เาถามพร้อมับ้อไปยับอร์ประาศอโรพยาบาลสีม่วนั้น
“อ๋อ ผะ..”ผมำลัะพูแ่เสียวี็ัึ้น
“เปล่า รอยแๆที่อน่ะไปโนไรมาหรอ”เาถามแล้วหันมามอหน้า ผมทำสายาเลิลั ใระล้าบอละ ว่าเศรษีบ้านไหนไม่รู้ับัวมาพร้อมมาทำปู้ยี้ปุ้ยำแบบนี้ ิว่าผมเป็นเ็เสี่ยล่ะมั้
“มัน่ะ”ผมนั่หน้านิ่พร้อมอบลับไป
“ั้นหรอ อืม...”เาอบเสร็็หันลับไป สายาเาวูบไหวอีรั้
“ผมน่าสมเพนานั้นเลยหรอ”ผมถาม
“...”เาเลือที่ะเียบ และทิ้วามสสัยไว้ับผม
.
เาส่ผมล้าทา เาไม่ไ้ทิ้ผมหรอแ่ผมอเาเอแหล่ะผมไม่อยารบวนเาไปมาว่านี้พอแล้วับวามน่าสมเพ
ผมทอเินไปามสะพานอนรีสีน้ำาล หยุยืนและมอไปยัแม่น้ำ ไฟาริมรั้วอสวนสาธาระอที่นี่สว่าสไหว ผมทอมอไปแสนไล ว่าผมะทำอย่าไรให้ออไปาที่นี่
ใ่สิ!!! ผมลืมที่ะถามว่าที่นี่เป็นที่ไหน
“เอ่อ...ุรับที่นี่ที่ไหนหรอ”ผมถามนทีู่ัรยานผ่านไป เามีสายาที่วูบไหว
“...”เาพูบพร้อมึ้นไปนั่บนัรยานแล้วรีบปั่นออไปาที่นี่
ทำไมันวะ!! ทุนทำเหมือนผมไม่มีัวน นี่ำลัเล่นลอะไรับผมอยู่หรือป่าว ?
แม่รับ...ผมอยาลับบ้าน
TBC .
รี๊ร๊าแ่เสร็แล้ว อัพเมื่อวานอนึๆ อนนี้เลยลุมาแ่นั่ลนิยายแ่นั้นเอ๊ อร๊าๆ ทุนอ่านัยรู้เรื่อป้ะเนี่ย เหมือนะเียนให้แบบๆสับ้อน 5555
...ฝา้วย่ะ (:
edit 4.02.13
ความคิดเห็น