คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : {Curse} : CHAPTER 1 {30%}
{Curse} : CHAPTER 1
จุดเริ่มต้นของคำสาป (2)
บทที่ 2
“พี่ค้าาาาา !!” น้ำเสียงอันสดใสเปล่งออกมาพร้อมแววตาและท่าทางที่ร่าเริงของเด็กสาว (?) เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลอมแดง ด้วยรูปร่างที่ค่อนข้างเล็ก และใบหน้าที่อ่อนกว่าวัย ทำให้ผู้คนส่วนใหญ่มักจะเดาอายุเธอไม่ค่อยออกนัก
“มีอะไร ? แล้วก็นะ .. พี่บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่างส่งเสียงดัง พี่ต้องใช้สมาธิ” สาวน้อยวัยยี่สิบต้นๆอีกคนกล่าวขึ้นอย่างเรียบๆ เธอค่อนข้างต่างกับเด็กสาวที่มีศักดิ์เป็น “น้องสาว” อย่างสิ้นเชิง ด้วยเรือนผมยาวสลวยที่ไม่ได้มัดผมแต่อย่างใด สีดำสนิท ดวงตากลมสีฟ้า และท่าทางที่ไม่ค่อยเป็นมิตรดั่งเช่นน้องสาว นอกจากนี้ “พลัง” และ “ความสามารถ” ของเธอกับน้องสาวนั้นช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“บู่ ! ขอโทษค่ะพี่ แต่ว่านะ ข้าว่าท่านพี่เลิกเอาแต่ปรุงยาแล้วก็เลิกคลุกอยู่ในห้องมืดๆแคบๆอย่างงี้ซะทีเถอะค่ะ ข้าว่าท่านพี่ควรจะออกไปพบปะผู้คนบ้างนะ ” เด็กสาวที่มียศเป็น “น้องสาว” กล่าวขึ้นอย่างร่าเริง เธอไม่มีทีท่าสลดเลยแม้แต่น้อยถึงแม้ว่าจะถูกพี่สาวดุก็ตาม
“ก็นี่มันหน้าที่ของข้านี่นา .. เจ้าเองก็มีหน้าที่ของเจ้าให้ดูแลมิใช่หรือไร ? หน้าที่ของข้าไม่ต้องไปพบปะผู้คนหรอกนะ ” พี่สาวกล่าวขึ้นอย่างเรียบๆ เธอไม่มีทีท่าว่าจะละมือออกจากงานที่ทำอยู่เลยแม้แต่น้อย
“ก็ถูกของท่านพี่ แต่ข้าไม่อยากให้ท่านพี่ทำแต่งานนี่นา .. วันๆเอาแต่คลุกอยู่หน้าหม้อใบใหญ่ๆแบบนี้ .. ไม่เบื่อบ้างหรือคะ ?” น้องสาวกล่าวขึ้นพร้อมกับเอียงคอเล็กน้อย
“ไม่เลย .. สำหรับพี่แล้วยังไงมันก็คือหน้าที่ไม่ว่าพี่จะชอบหรือไม่ มันก็เป็นสิ่งที่พี่ต้องทำ” พี่สาวตอบอย่างเรียบๆ ก่อนที่เธอจะเปิดหนังสือเล่มหนา และค่อนข้างเก่า เล่มหนึ่ง ที่ตัวหนังสือเป็นภาษาโบราณ คนน้องนั้นอ่านไม่ออกเลยแม้แต่นิดเดียว แต่คนพี่กลับท่องตัวหนังสือเหล่านั้นอย่างชำนาญ
“ถ้างั้นข้าไม่กวนท่านพี่ดีกว่า .. แล้วข้าจะแวะมาเยี่ยมใหม่นะ ข้าขอตัวไปทำหน้าที่ของข้าบ้างค่ะ” น้องสาวโบกมือลาพี่สาวอย่างร่าเริง แต่คนพี่นั้นเพียงแค่พยักหน้าเล็กน้อยเป็นการตอบกลับแค่นั้นเอง …..
ณ ปราสาทใหญ่ที่ตั้งอยู่บนจุดศูนย์กลางของเมืองทั้ง 5
“นี่ .. จีอ๊อตโต้ ข้าอยากออกไปเดินเล่นอ่ะ” หญิงสาวที่ท่าทางสง่างาม ผมสีเนื้อของเธอถูกรวบขึ้นเป็นทรงทวินเทล ดวงตากลมโตสีฟ้า ผิวกายขาวอมชมพู สะอาดสะอ้านไร้ที่ติดั่งเช่นหญิงสูงศักดิ์ และแต่งกายด้วยชุดสีขาวยาวกรอมเท้า ชุดของเธอถูกประดับประดาไปด้วยเพชรนิลจิลดาหลากหลายสี ซึ่งต่อให้เป็นสามัญชนเห็นเธอ ก็รู้ได้เลยว่าเธอไม่ใช่หญิงสาวชาวบ้านอย่างแน่นอน ทั้งๆที่หน้าตาของเธอจัดว่า “งดงาม” แต่ถ้าเธอหัดยิ้มซะบ้าง มันคงดีกว่านี้อ่ะนะ !
“ได้สิครับ ! ข้าไม่อาจขัดคำสั่งควีนได้อยู่แล้วล่ะ ถ้าควีนอยากไปที่ไหน ผมจะพาไปเองครับ” จีอ๊อตโต้กล่าวขึ้นพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนโยน
“หืม .. จริงหรอ ? ถ้างั้นเจ้าช่วยพาข้าไปเที่ยวนอกเมืองหน่อยสิ ข้าอยากออกไปตรวจตราความเรียบร้อยนอกเมือง” ซูเรีย
กล่าวขึ้น ถึงแม้ว่าสีหน้าของเธอจะเรียบเฉยก็เถอะ แต่น้ำเสียงของเธอนั้นกลับเปล่งออกมาอย่างสดใสสุดๆ
“เอ่อ .. ถ้าจะไปไกลขนาดนั้นข้าคงต้องไปขออนุญาตพระราชาและพระราชินีก่อนครับ แล้วต้องเตรียมตัวจัดขบวน ….”
“ไม่เอานะ ! ถ้าไปอย่างงั้นก็ไม่สนุกน่ะสิ ข้าไม่ชอบเลย เวลาไปไหนมาไหนมีคนมาคอยตามข้าตลอดเวลา !!” ซูเรียกล่าว
อย่างไม่พอใจ ถึงแม้ว่าคนส่วนใหญ่จะอยากมีชีวิตที่หรูหราแบบเธอก็เถอะ แต่เธอกลับรู้สึกรำคาญมากกว่าจะชอบมันนัก
“แต่ … ถ้าแอบไปอย่างงั้นพระราชาและพระราชินีจะดุเอานะครับ ผมนึกว่าควีนจะไปแบบขบวนซะอีก” จีอ๊อตโต้กล่าว ถึงแม้ว่าอำนาจสูงสุดจะเป็นของซูเรียแล้วก็เถอะ แต่เขาก็ไม่อยากเสี่ยงแอบพาเธอไปเที่ยวแบบนั้น ถึงเธอจะอ้างว่าไปตรวจตราก็เถอะ แต่ดูยังไงก็จะไปเที่ยวชัดๆ
“เปล่าซะหน่อย … ที่ข้าบอกว่าจะไปนอกเมืองข้าหมายถึงไปกับเจ้า …..”
“2 คน …..”
“!!! ” ได้ฟังอย่างงี้จีอ๊อตโต้ถึงกับเกิดอาการหน้าแดงขึ้นมาทันที ถึงแม้ว่าซูเรียจะไม่ได้หมายถึง “เดท”แต่สำหรับเขาเองก็อดที่จะใจเต้นไม่ได้ .. แถมตั้งแต่เป็นคนรับใช้มา ซูเรียยังไม่เคยพูดอย่างงี้กับเขาเลย นี่เป็นครั้งแรก เขาควรจะดีใจหรือเปล่านะ ? เขาคิดในใจ
“ว่าไงล่ะ .. ไปได้มั้ย ?” จากปกติที่ควรจะเป็นประโยคคำสั่งมากกว่าแท้ๆ แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นประโยคขอร้องไปซะแล้ว พอเจอลูกอ้อน เข้าไป เขาถึงกับเถียงไม่ออกเลย …
ทำไมต้องทำตาวิ๊งๆแบบนั้นด้วยนะ น่ารักชะมัด … จีอ๊อตโต้คิดในใจ ทั้งๆที่อยากปฎิเสธแทบตาย แต่เจอแบบนี้เข้าไป
ใครจะไปปฎิเสธลง ……
“ตกลงครับ .. ไปก็ไป แต่ถ้าผมพูดอะไรต้องฟังนะครับ เพราะแอบไปกันแบบนี้มันอันตราย ..” จีอ๊อตโต้ถอนหายใจเล็กน้อย ทำไมเขาถึงไม่ปฎิเสธไปนะ ให้ตาย ! เขาบ่นพึมพำกับตัวเอง
“ขอบคุณนะจีอ๊อตโต้ !!” ซูเรียยิ้มกว้างอย่างสดใส พอเห็นซูเรียมีความสุขแบบนี้เขาก็คงไม่กล้าขัดล่ะนะ ..
“ว่าแต่จีอ๊อตโต้ ..” ซูเรียเอียงคอเล็กน้อยก่อนจะถามว่า
“เจ้าหน้าแดงนะเป็นไข้รึเปล่า ?” ซูเรียกล่าวอย่างสงสัย ก่อนที่จะเขย่งตัวแล้วเอาหน้าผากตัวเองไปแตะกับ
จีอ๊อตโต้เบาๆ ..
Update 5/3/2556 18:38
ฟิ้วว !! เสร็จไป 30% ไว้จะมาต่อนะคะ ! ตอนหน้าจะมีตัวละครโผล่มาอีก 3 ตัว จะเป็นใครไม่บอกหรอก .. ฮุๆ ไปเดาเอาเองน้าา ให้
เดาเล่นๆว่าสองสาวข้างบนสุดเค้าคือใคร อิอิ บ๊ะบายยย !!
ความคิดเห็น