ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : การสอบด่านที่สอง
Chapter6
ณ โรงอาหารใหญ่
"ทำไมมาส*กับมาสเตอร์ยังไม่ออกมาประกาศเรียกเราอีกเนี่ย รอมาตั้งสองชั่วโมงแล้วนะ"เปรีย่าพูด
*มาสใช้เรียกอาจารย์ผู้ชายและมาสเตอร์ใช้เรียกอาจารย์ผู้หญิง*
"คงต้องเตรียมสถานที่ละมั้งคะ" เอิร์ลลี่ตอบโดยที่ไม่ได้ละสายตาไปจากหนังสือ "ประวัติโรงเรียนอีเทอนอลตรงหน้า"(นี่พี่แกพกหนังสือไปทุกที่เลยเรอะ)
"พวกนายว่าด่านต่อไปจะเป็นอะไรหรือ?"แดนี่ถาม
"ก็คงจะ...ผจญภัยมั้ง ไม่สู้กับคนเดียวกันก็สู้กับสัตว์ประหลาดนั่นแหละ" วินเรย์ออกความเห็น
"สู้คนเดียวงั้นหรือคุณวินเรย์ข้าว่า เขาให้จับกลุ่มคงไม่ให้สู้คนเดียวหรอกมั้ง"แดนี่ออกความเห็น
"แต่สมัยที่ข้าอยู่โรงเรียนวินเทอร์ เขาให้จับคู่กันแล้วรุมเล่นงานคนเดียวกันนะ เขาดูว่าเราจะกล้าทำหรือเปล่า "ว่าแล้วก็หันไปมองเพื่อนสาวที่ตนจับคู่ด้วยตอนนั้น...ก็เปรีย่านั่นแหละ
"อืม ใช่"เปรีย่าตอบ
"แล้วทำยังไงถึงจะผ่านหรือก็ต้องสู้น่ะหรือ?"แดนี่ถาม
"เขาดูว่า เรากล้ารุมซ้อมเขาหรือเปล่า แล้วเรามีวิธียังไงที่ทำไม่ให้เขาบาดเจ็บมาก" วินเรย์ตอบ
"คือต้องทำให้ล้มแต่ไม่บาดเจ็บมากน่ะนะ"แดนี่ถามอีกครั้ง
"ใช่"
"แต่ข้าว่าน่าจะให้หนึ่งกลุ่มสู้กับหนึ่งกลุ่มน่าจะง่ายกว่านะ"แดนี่ออกความคิดเห็น
"อาจเป็นไปได้ เพราะข้าก็ไม่คิดหรอกว่าครูโรงเรียนนี้จะโรคจิตเหมือนที่วินเทอร์" เปพูด
"เอาล่ะ ถึงเวลาที่เรารอคอย ตอนนี้มีนักเรียนที่ผ่านอยู่250กลุ่มนะนักเรียน"มาสเตอร์ประกาศ
"ยินดีด้วยที่พวกเธอผ่านด่านที่หนึ่งมาแล้ว ถึงเวลาของด่านที่สอง คือ คือ คืออะไรคะมาสนิฟฟิน"มาสเตอร์คนเดิมถามมาสอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆกัน
"ก็คือ พวกเธอจะต้องส่งตัวแทนกลุ่มมาจับฉลากว่าจะได้สู้กับกลุ่มไหนซึ่งเดี๋ยวครูจะประกาศชื่อกลุ่มที่ได้คะแนนสูงให้มาจับฉลากครึ่งหนึ่งตามรายชื่อ... จากนั้นกลุ่มใดที่สู้ชนะก็จะได้ผ่านเข้ามาอีกรอบหนึ่ง ในด่านสุดท้ายเราจะให้พวกเธอแสดงความสามารถพิเศษ ซึ่งเราจะคัดเลือกนักเรียนเข้าประมาณ200-250คนนะครับ"
มีคนมากระซิบอะไรข้างหูมาสเตอร์"ค่ะ ถึงเวลาแล้ว ขอให้ตัวแทนกลุ่มออกมาจับฉลากหน้าร้านพายพี่พุ๊กพิ๊กเลยจ้า"มาสเตอร์ประกาศ
"แล้วกลุ่มเราจะส่งใครไปจับดีล่ะคะ?" เอิร์ลถาม
"เธอดีมั้ย เอิร์ลลี่" วินเรย์เสนอ
"ข้าก็คิดอย่างนั้น"แดนี่กล่าว
"ดีเลย"เปรีย่ากล่าว
" เอ๋...ฉันน่ะเหรอคะ?" เอิร์ลลี่ชี้มาที่ตัวเอง "ฉัน...ไม่มีดวงเท่าไหร่นะคะ..."
"ถ้าไม่มีดวงก็ดีสิ เราจะได้สู้กับพวกที่เก่งๆ"เปรีย่าพูดอย่างชอบใจ
"...แต่ว่า...."
"ไม่มีแต่เอริ์ลลี่ รีบไปจับเร็วสิ"แดนี่พูดเสียงเฉียบขาด
"...ค่ะ..." เอิร์ลลี่เดินตัวสั่นไปจับฉลาก...
"เราแกล้งเธอมากไปหรือเปล่า" วินเรย์หันมาถาม ...รู้สึกผิดเรอะ...
"ข้าไม่ได้แกล้ง แต่ข้าแค่เชื่อในตัวเอริ์ลว่าจะเลือกคู่ต่อสู้ดีๆมา"แดนี่กล่าว
"ข้าแค่ไว้ใจน้องสาวของข้าเท่านั้นล่ะ"เปรีย่ากล่าว
" เอริล์ลี่เป็นน้องสาวเจ้ามื่อไหร่น่ะ" วินเรย์ถาม
และแล้วเอิร์ลลี่ก็กลับมาพรอ้มกระดาษแผ่นเล็กๆใบนึง...ในนั้นเขียนว่า!!!
"กลุ่มทมิฬไฟ"แดนี่อ่านออกเสียง
"ชื่อมันแปลกๆนะ...." วินเรย์ออกควาเมห็น
"นี่เอริ์ลน้อย เจ้าไปบอกชื่อกลุ่มที่เราจับได้กับมาสหรือยังจ๊ะ?"เปรีย่าถาม
"เอ่อ บอกแล้วค่ะ..." เอิร์ลลี่พยักหน้า ใบหน้าขาวซีด
ผ่านไป30นาที
"เอาล่ะ กลุ่มแรกที่จะทดสอบคือ กลุ่มทมิฬไฟกับ...กลุ่มคนพิลึก เอ้า ทั้งสองทีมออกมาหาฉันได้เลย" มาสเตอร์ตะโกน
"อ่า มาสเตอร์เขาเรียกเราแล้วล่ะค่ะ"
"เธอตั้งชื่อกลุ่มว่าอะไรนะ...."วินเรย์ถาม
"ตอนที่เราไปลงชื่อด้วยกันฉันเขียนเองล่ะ ว่ากลุ่มคนพิลึก"แดนี่บอก
"ไปกันเถอะพวกเราสู้!"เปรีย่าเรียกกำลังใจของทั้งสามคนรวมทั้งเธอเองออกมา
"อ่า...อืม" วินเรย์พูดเบาๆ...นี่พี่แกไม่คิดจะสู้เรอะ
"พวกเธอเห็นห้องที่อยู่ข้างหลังนี่ไหม กลุ่มคนพิลึกเดินไปห้องเบอร์1แล้วประชุมวางแผนกันได้เลย กลุ่มทมิฬไฟห้องเบอร์สองนะ"มาสเตอร์พูด
เอริล์ลี่แอบลอดมองไปทางกลุ่มทมิฬเล็กน้อย แต่ละคน...เหมือนกับนักเลงกุ๋ยมาก หน้าตาแต่ละคน...บอกบุญไม่รับมาก แต่ละคนมีแผลเป็นบนใบหน้า...เจาะหูข้างละ 3-4รู
กลุ่มทมิฬไฟเริ่มรู้ตัวว่ามีคนแอบมอง เลยหันมามองหน้าเด็กสาวแล้วพูดดังๆว่า "อะไร หาเรื่องเรอะ!!!!!"
"นางไม่ได้หาเรื่องเจ้า ช่วยเข้าห้องตัวเองไปอย่างเงียบๆเถอะ"แดนี่พูดพลางขยับตัวมาอยู่ข้างหน้าเอริ์ล
"อะไร แกเป็นแฟนมันเหรอวะ โด่..ก็แค่อยากโชว์ออฟหน้าแฟนละว้าาาาาาา"
"ข้าไม่ได้เป็นแฟนกับนาง หุบปากของเจ้าไปซะ แล้วแน่จริงก็มาเจอกันในตอนสอบรอบสองละกัน"แดนี่กล่าวเพราะไม่อยากมีเรื่องกับใครก่อนสอบ
"โด่ ที่แท้ก็ไม่กล้า คอยดูเถอะ ฉันจะจัดการแกให้ไม่เหลือซากเลย ไอ้ลูกหมา" ว่าแล้วกลุ่มแก๊งบ้า ที่คนเขียนคนที่สองเริ่มออกอาการขยาดมันก็เข้าห้องไปปรึกษาแผนกัน
แดนี่กัดฟันกรอด กำหมัดแน่น แต่ก็รีบเดินเข้าไป
"เย็นไว้ก่อน แดนี่...ไว้ค่อยซัดทีเดียวกับมันรอบสองไปเลย" วินเรย์ตบบ่าเบาๆ
"ฉันรู้สึกว่าพวกเขาแปลกๆนะคะ" เอิร์ลลี่ขมวดคิ้วใช้ความคิด
"เอาเถอะ ฉันว่าตอนนี้เราวางแผนกันดีกว่านะ"เปรีย่ากล่าว
"แต่แผนเราก็คิดกันไปหมดแล้วนะ"แดนี่่่่ขัด
"ฉันว่าเราต้องเปลี่ยนแผนใหม่ค่ะ แดนี่" เอิร์ลลี่บอก "แผนเดิมใช้รับมือกับพวกเขาไม่ได้ค่ะ"
"อืม ฉันว่าสรุปแผนนะ ฉันจะคุ้มกันเอริ์ลและโจมตีระยะไกลให้เอง แล้วให้แดนี่ออกไปสู้กับวินเรย์เพราะพวกนั้นท่าทางจะแรงเยอะ ส่วนเวทที่จะใช้ ฉันว่าใช้เวทแรงๆสั้นๆกันดีไหม"เปรีย่ากล่าว
"ไม่ค่ะ แผนนี้คุณเปรีย่าเป็นฝ่ายโจมตีอย่างเดียวจะดีกว่าค่ะ ฉันกับคุณวินเรย์และคุณแดนี่จะเป็นฝ่ายสนับสนุนเอง" เอิร์ลตอบ
"เดี๋ยวนะ แผนใหม่ของเธอ ลองว่ามาสิเอริ์ลน้อย"แดนี่ตัดสินใจเรียกชื่อเอริ์ลลี่อย่างเล่นๆให้สถานการณ์ไม่ซีเรียส
"เอางี้นะคะ...ฉันคิดว่า จะให้คุณเปรีย่าบุกเดี่ยวแล้วพวกเราก็สนุบสนุนเธอจากระยะไกลค่ะบลาๆๆๆโอเคมั้ยคะ?"
กริ๊งงงงง
"ฉันไม่ค่อยเข้าใจนะว่าทำไมเธอถึงบอกให้ใช้แผนนี้" วินเรย์งุนงง แล้วมองหน้าเอิร์ลลี่
"..เป็นความลับค่ะ แต่ถ้าสถานการณ์เลวร้าย ฉันจะบอกเองค่ะว่าให้ใช้แผนเก่า"
"ได้เวลาแล้ว พวกเราลุย!"แดนี่พูดอย่างกระฉับกระเฉง
"เย้>w<"ทุกคนกล่าวพร้อมกัน
ก๊อกๆๆ
"ถึงเวลาแล้ว เดินตามฉันมา"มาสเตอร์กล่าว
ณ โรงยิม
"เข้ามาเลยไอพวกปอดแหก"ไอหน้านักเลงคนหนึ่งติดป้ายหมายเลข11พูดพลางเดินเข้ามาอย่างท้าทาย
"ระวังนะเป" วินเรย์พูด ก่อนจะร่ายเวทสายลมที่ปลายเท้าของเปรีย่า ทำให้เปรีย่ามีความเร็วมากขึ้น เธอไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าหาเจ้านักเลงคนนั้นทันที
"ไอพวกชั่วช้า’เซ็กตรัมเปมตร้า!’"เปรีย่าพูดพร้อมชี้นิ้วไปที่นักเลงคนนั้น
" อะไรวะ ส่งผู้หญิงมาสู้ อะโด่ที่แท้แก็เป็นเกย์นี่เอง" นักเลงน่าตายคนนั้นพูดกวนโทสะหนุ่มสองคนในกลุ่มเข้าอย่างจัง
"ข้าไม่ได้เป็นเกย์ แต่ถึงข้าเป็นเกย์ข้าก็ไม่ได้ชั่วช้าแบบเจ้า อ๊อบพักโน!"แดนี่พูดพร้อมส่งคำสาปไป
“อั๊กๆๆ แก่ม้านเป๋นเกย่”นักเลงผู้นั้นพูดไม่ชัดแล้ว0_0
"แดนี่ เดี๋ยวก็โดนคุณเปรีย่าหรอกค่ะ!!" เอิร์ลลี่รีบห้าม
"ไม่เป็นไรหรอกเอริ์ล ข้าเล็งไว้ดีน่าา"แดนี่ตอบ พลางคิดคาถาในหัวต่อไป
" ...ข้าจะเพิ่มความเร็วให้เจ้าด้วยเอามั้ยแดนี่?" วินเรย์ถาม....ฝ่ายสนับสนุนสินะลูก
"เอาสิ อีกทีนะ 'อ๊อบพักโน'!"แดนี่พูดพร้อมกับวินเรย์พูดว่า
"Fast" (เร็วขึ้น) วินเรย์พูดเบาๆ
รวดเร็วดังใจคิด นักเลงคนที่สามล้มลงทันใดก่อนจะพูดว่า
"พ่วกแก๊ม่านบ๊า"นักเลงคนนั้นพูดอย่างติดขัด
"เป!" วินเรย์ตะโกน เปพยักหน้าก่อนจะ
"มันยังไม่ถึงเวลาโว้ย โอ๊ย"เปร้องตะโกนก่อนจะถูกนักเลงคนสุดท้ายส่งสายไฟมาฟาดเป็นทาง
"เอริ์ล"แดนี่ตะโดนเสียงดัง
"Revive!!("(ฟื้นฟู) เอิร์ลลี่รีบร่ายคาถาฟื้นฟูให้โดยทันที
"ขอบใจเอริ์ล เอาล่ะ ไอหมาลอบกัด อิมเปดิเมนต้า!”เปรีย่าไม่รอช้ารีบสาดคาถาใส่นักเลงคนนั้นทันที
"อั๊กๆๆ"นักเลงคนนั้นร้องครวญคราง "ปะ...ปะ...ปล่อย...พวก...ข้า...ไป...เถอะ...อั๊ก"
"ถึงเราปล่อยไป พวกคุณก็เสร็จอยู่ดีนั่นแหละค่ะ ด้วยฝีมือของอาจารย์คุมสอบ" เอิร์ลลี่บอก เหลือบตาไปมองอาจารย์คุมสอบเล็กน้อย
"เดี๋ยวสิ ยังไม่รู้เลยว่าพวกมันน่ะโกง เอาล่ะ"เปรีย่ากล่าว ทันใดนั้นทุกคนยกนิ้วชี้ข้างขวาขึ้นมาพร้อมกันแล้วพูดว่า " สัจจาวาระทาโกทิ!"
"พวกแก เอ้ย นาย(สุภาพขึ้นเล็กน้อยเพราะอยู่ต่อหน้าอาจารย์)เป็นคนธาตุไฟทั้งหมดใช่หรือไม่"แดนี่ถาม นัยต์ตาเด็ดเดี่ยว
"ถ้าใช่แล้วทำไมวะ" แน่ะ...โดนสัจจาวาระทาโกทิยังมีความกวนหลงเหลืออยู่อีก มันกวนมาแต่กำเนิดหรือไง - -
"เอ๋งงงงงงง!!!!!!!!" (แน่ใจว่านั่นคนร้อง?) "ชะ...ใช่...ปล่อยเค้าไปเถอะนะตัวเอง นะพ่อรูปหล่อ......."
"เดี๋ยวๆๆ พวกนายน่ะธาตุไฟทั้งหมดใช่หรือไม่"เปรีย่าพูดพลางชี้นิ้วไปส่งสายตาว่า...ฉันพร้อมสาปแกทุกเมื่อนะยะ
"...ชะ...ใช่ ปล่อยเค้าไปเถอะนะคุณคนสวย" นักเลงรีบอ้อน "ว่าแต่พวกตัวรู้ได้ไงอ่ะ"
"ไม่ยากค่ะ" เอิร์ลลี่พูดยิ้มๆ "อย่างแรก พวกคุณสนิทกันมาก ฉันคิดว่ามันออกจะสนิทเกินไปหน่อย ทั้งๆที่พบกันครั้งแรก ละอย่างที่สอง นิสัยของพวกคุณนักเลงทั้งสี่คนเลย มันไม่มีทางเป็นไปได้เลย และอย่างที่สาม..."
"..ที่ฉันคิดว่าคุณเป็นธาตุไฟเพราะคุณนิสัยคล้ายๆแดนี่ค่ะ"
"เอริ์ล ฉันไม่ได้นิสัยเสียแบบนี้นะ"แดนี่แย้ง
"แต่ข้าว่า เอริ์ลพูดถูกทีเดียว นายแดนี่เป็นแบบนี้จริงๆ"เปรีย่ากล่าว
"เยี่ยมยอดจริงๆ พวกเธอทั้งสี่คน จากที่ดูกันมานี้มาร์(เพื่อนอาจารย์-คิดเอง)คิดอย่างไรกันบ้างคะ"มาสเตอร์ท่านหนึ่งถาม จากนั้นทั้งสามท่านก็ยกมือขวาขึ้นพร้อมกัน
"พวกเธอทั้งสี่คนผ่าน ผ่านไปสิบห้าวันหลังจากนี้ทางโรงเรียนจะมีจดหมายแจ้งกำหนดการและรายละเอียดต่างๆไปทางบ้านของนักเรียนเอง เข้าใจไหม"มาสท่านหนึ่งพูด
"เข้าใจครับ"แดนี่พูดอย่างเรียบร้อย (เรียบร้อยเป็นด้วย?-เปรีย่า)
"เข้าใจค่ะมาส"เปรีย่ากล่าวอย่างเรียบร้อย (เรียบร้อย0_0-แดนี่)
"ค่ะ" เอิร์ลลี่พูด...พึ่งเคยเห็นแดนี่เรียบร้อยแฮะ
"ครับ" วินเรย์พยักหน้า
มาสเตอร์ที่นั่งตรงกลางหันมายิ้มให้ จากนั้นก็หันไปยิ้มเหี้ยมใส่กลุ่มทมิฬไฟ แล้วกล่าวว่า"ส่วนพวกเธอเตรียมตัวเตรียมใจได้เลย โรงเรียนเราเคยเกิดเรื่องแบบนี้มาแล้ว...ซึ่งแต่ละคนจะต้องโดนขับขังเข้าคุกInferno (นรก) เป็นเวลาหนึ่งเดือน ถ้าพ่อแม่พวกเธอจะเรียกร้องอะไร ฉันจะบอกให้เขาดูพฤติกรรมและนิสัยของลูกตัวเองซะ"
"อินเฟอโน"แดนี่พึมพำเบาๆพลางคิดว่า...คุกนั่นมันร้ายกาจเลยนี่นา แต่ยังไม่เท่าคุกHades (ฮาเดส) คุกนั้นสำหรับผู้ที่บรรลุนิติภาวะแล้ว ในคุกอินเฟอโนจะมีปีศาจตัวสีดำเรียกว่าฝูงเกรย์เฝ้าอยู่มันจะหิวตามเวลาอาหารของคนแต่มันจะกินเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งอาหารของพวกมันก็คือ ความสุขแต่ยังไม่เท่าของคุกฮาเดสซึ่งมีปีศาจที่เรียกว่าดาร์คเฝ้าอยู่มันจะกินสามเวลาอาหารเหมือนของมนุษย์จะกินความสุขและอายุไขเข้าไป
เรียกได้ว่าแทบไม่มีผู้ใดที่รอดออกมาจากคุกนี้ได้เลย
"เอ่อ มาสเตอร์ครับมัน...ไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอครับ" วินเรย์ถาม
"ไม่หรอกการโกหกสำหรับที่เกาะนี้นับเป็นความผิดร้ายแรง เพราะหากคุณโกหกจะส่งผลต่อสิ่งต่างๆได้อย่างมากมาย"มาสเตอร์กล่าว
"ใช่ เพราะฉะนั้นพวกเราจึงต้องจับเขาส่งไปเข้าคุกให้กลับตัว เธอไม่ต้องห่วงแค่สามวันเท่านั้นล่ะแล้วเราจะปล่อยตัวเขาออกมา หากทางการอนุญาตล่ะนะ"มาสอีกท่านกล่าว
กลุ่มคนพิลึกคิดในใจ...เราจะไม่พูดโกหกกับใครอีกแล้ว แม้จะเป็นเรื่องที่เล็กน้อยก็ตามแต่
"อ้าวนี่ แล้วพวกเธอยังไม่ออกไปอีก ยืนรอทองคำขึ้นหรือไงยะ คนอื่นต้องสอบนะ ออกไปๆ"มาสเตอร์อีกท่านไล่
"ค่ะ/ครับ"
"เราคงต้องกลับไปที่เกาะก่อนสินะคะ"เอิร์ลลี่หันมาคุยกับทุกคน
"แล้วเจอกันใหม่น้า"เปรีย่ากล่าว
"เอาไว้เธอส่งลิสๆ (เครื่องมือสื่อสาร เพียงใส่ชื่อคนที่ต้องการติดต่อหรือส่งข้อความก็จะได้รับทันที) มาหาพวกเราก็ได้"แดนี่กล่าว
"อืม โอเค แล้วพวกนายจะกลับยังไงล่ะ" วินเรย์ถาม
"นั่งเรือน่ะ"แดนี่ตอบ(หมดแรงกวนประสาท)
"งั้นเราคงต้องแยกทางกันแล้วล่ะ "วินพูด "ข้ากะว่าจะไปหาหมอก่อน พวกเจ้ากลับไปก่อนก็ได้"
"หาหมอ0_0 วินนายเป็นอะไร"เปรีย่าถามพลางเดินเข้ามาอย่างเป็นห่วง
แดนี่มองวินเรย์พลางคิดในใจว่า...นายเป็นอะไรมากไหมวิน ข้าก็อยากทำแบบเปแต่หากข้าแสดงอาการออกไป มันคงไม่ดี เฮ้อ
"มึนๆ นิดหน่อยน่ะ รู้สึกตั้งแต่สอบแล้วล่ะ" วินเรย์บอก ถ้าสังเกตดีๆ หน้าวินเรย์จะแดงมาก เหงื่อออกเยอะ เริ่มหายใจหอบ
"วิน"แดนี่พูดออกมาหนึ่งคำพลางคิด...อาการแบบนี้คล้ายคนตื่น!
"อะไรเหรอ?" วินเรย์หันไปหาแดนี่....จะอ้อนผัวเรอะ! // โดนตื้บ
"ข้ารู้นะ เจ้าตื่นหรือ"แดนี่เขยิบไปด้านหลังของวินเรย์แนบชิดกันทุกสัดส่วน (บรึ๋ยย)
"อะไรตื่นนะคะ" เอิร์ลลี่ทีได้ยิน เอียงคอถาม
"เปล่าๆไม่มีอะไร นี่วินข้าว่าแค่เจ้าไปห้องน้ำก็เสร็จแล้วกระมัง"แดนี่กล่าว
"ห้องน้ำ...เสร็จ"เปรีย่ากล่าวทีละคำก่อนจะ"ว้าย"หน้าแดง
"จะบ้าเหรอ คิดอะไรของเจ้าน่ะ ข้าไม่ได้นั่นซักหน่อย" วินเรย์ปฏิเสธ "แค่กๆๆ"
"พวกเจ้ากำลังเข้าใจผิด ข้าเห็นว่าวินเรย์ตัวร้อนๆและดูกำลังจะล้มข้าจึงต้องไปดันไว้แล้วที่บอกให้ไปห้องน้ำก็เพราะจะได้ล้างหน้าล้างตา พวกเจ้านี่ช่างคิดนะ"แดนี่กล่าวแก้ตัว
---------------------อ่านกันเยอะๆหน่อยก็ดีนะคะT^T สุขสันต์วันเกิด TO ME!-------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น