คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : SORRY SORRY,Brother!~ :: ขอโทษนะ! ผมรักฮยอง } 4 คนแก่
SORRY SORRY,Brother!~ :: อโทษนะ! ผมรัฮยอ 4 } นแ่
“อือ พี่อยามีรอบรัวับนบานน่ะ”
พอนัวเล็สุในรถไ้ยินเท่านั้นแหละ...
“สสารพ่อับแม่เนอะ เรียนยัไม่บแ่อยามีลูมีเมียแล้ว - -” เรียวอุพูพร้อมทำหน้าอนาถ (อุ!!!! พี่ไม่ไ้หมายถึแบบนั้นเว้ยยย !!!)
“- -!” เยอ
“= =*” เฮ
“- -^” ฮยอแ
เยอ เฮ ฮยอแ :: “เอิ่มมมม..”
“เี้ยแล้วยัโ่อี - -” เฮ
“ใรโ่ !” นที่โน่าว่าเี้ยหันมามอเฮที่นั่หลัรถ “หรือไม่ริ ที่สัมเสื่อมโทรม็เพราะมีวามิแบบนี้ไ = =”
“ยั่อไ้อี -____-^” ฮยอแ
สรุปือูทำสัมเสื่อมโทรมเหรอรับ ? = = ถ้าเรียวอุนัวเล็ะเ้าใวามิผมผิแบบนี้ เอิ่มมม.. ะว่าน้อเ้าื่อีมั้ย ?? แ่น้อเ้าไม่ื่อเลยนะ น้อเ้าอยู่ ม.ปลายปี 2 ส่วนผม ม.ปลายปี 3 เท่า ๆ ับไอ้ิบอมนั่นแหละวามแสบ็เหมือนไอ้ิบอมแหละรับ ผมหมายถึว่าที่มีรแบบรอบรัว เพราะอยามีรอบรัวับนื่อ - -ไม่ไ้หมายถึที่น้อเ้าว่าเลยนะ ไม่ไ้หมายวามว่าผมะไปทำเ้าท้อ!~
.
.
“เฮ้ออออออออ~ ถึสัที- -” นื่อ(ิมเรียวอุ) บ่นอุบอิบ
“ไม่ไ้มาะนานเลย สะอาหูสะอาาีที่ไม่มีพี่นาย ^^” เฮล่าวถึบุลที่ 3
“เหรอออออออออออออออออออออออออออออออออ ??” นื่อ
“อ..อืม” เฮ
ิ้่อ ิ้่อ~ เสียริ่หน้าบ้านัึ้น
“เฮนายไปเปิประูิ” เรียวอุนื่อี้มือบอเฮ
“เออ!!! (ใู้อี ให้มันไ้แบบนี้สิ!)”
แอ๊ ประูถูเปิออแล้วพบว่า....
“ู่!~~~~~” ผู้มาเยือนนใหม่ บอให้เียบ
“ทำไมล่ะ ?” เฮถาม
“มาเอร์ไพร์!~~~~” ผู้มาเยือนทำหน้าี๊๊าพูเสียเบา
“ใรมาน่ะเฮ !!!~” เรียวอุ(นื่อ)ะโนไล่หลัเฮมา
“อ๋ออออ เี๋ยวพาเ้าไปๆ” เฮบอลับไป “เอาไี ?” เฮถามผู้มาเยือนอีรั้
“็เินเ้าไป - - ะให้เหาะไปหรือไรับ” ผู้มาเยือน
“อโทษที่ผมถาม” เฮ
เฮเินนำ ผู้มาเยือน(วนีน) เินามมาไล่หลั
“อันยอ!~ ทุนนนนนนนนนนน!~~~” ผู้มาเยือนร้อทั ะที่ เรียวอุูทีวี ฮยอแยื่นเล่นุ๊ะา เยอินไอิม(อเรียวอุ)
“เฮ้ยยย !!! ีวอนฮยอ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เรียวอุแผเสีย
“สวัสีอุเี้ย^^” ีวอนทัอย่าอารม์ี
“ฮยอ = =” เรียวอุ
“ฮยอแ!” ีวอนทัอีนที่ยืนเล่นุ๊า(แบบไม่สนใอะไรเล๊ยยยยยย)
“ีวอนฮยอ^____^~” ฮยอแยิ้มให้ีวอน
ฮยอแรับ ึึ อย่าทำร้ายพี่้วยรอยยิ้มน่ารั ๆ อฮยอแสิ
ีวอนเินไปหาฮยอแที่มุมุ๊า(บ้านเรียวอุ) ฮยอแนั่ลเล่นุ๊าที่โฟาโยที่มีนัวสูนั่าม (แว๊! ไรเอร์เิลลลลลลลลลลลลล >_<)
“ไม่ไ้เอฮยอแั้นาน โแล้วเหนอเนี่ยยหืมม ?” ีวอนถามนัวเล็ว่า
“ฮยอพูเหมือนฮยอแไม่โเลยนะ- -” นัวเล็ฮยอแว่า
“ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” ีวอนหัวเราะร่า พร้อมับหยิแ้มฮยอแเบา ๆ
“อ่า.. ฮยอแเ็บนะนแ่บ้า!” (./////.) เปล่าเลยีวอนฮยอ ฮยอแไม่เ็บเลย ฮยอแอยาให้ีวอนหยิแ้มฮยอแอี อยาให้ีวอนฮยอหยิแ้มฮยอแบ่อย ๆ อยาอยู่ใล้ ๆ ีวอนฮยอแบบนี้ทุวัน...
“อา.. พี่อโทษนะ” ีวอนพูเสียเบา ยิ้มรุ่มริ่ม(ในใ)
“ีวอนฮยอทำานเหนื่อยมั้ย ?” (ใวามิอฮยอแ)เพื่อที่ะไม่ให้บรรยาาศมันอึมรึม
“นิหน่อนน่ะ ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ” (ะหัวเราะทำไม - -)
“สู้ ๆ ! รับ” ีวอนฮยอ ฮยอแอโทษ.. ไม่รู้ว่าฮยอแะพูำไหนีอ่ะ สู้ ๆ แล้วัน T^T
“อบใฮยอแมา ๆ นะ โหยยย พี่หายเหนื่อยเลยรับ ^__^”
“^ ^;” ถ้าีวอนฮยอะยิ้มหล่อลามาให้ฮยอแแบบนี้นะ ฮยอหยุยิ้มเี๋ยวนี้เลยย!! ฮยอแไม่ให้ฮยอยิ้มอ่า!! ฮยอแเิล (‘//////’)
“หน้าพี่มีอะไริรึเปล่ารับ” ีวอนที่มอฮยอแอย่าเอ็นู เริ่มรู้สึเมื่อฮยอแ้อหน้าเา
“เปล่าฮ้ะๆๆ ไม่มีอะไร” ร่าบาลับปิเสธอย่าหน้าาเย
เี๋ยวมา่อ
-------------------------------------------------------------------------------------------
ิามมอน่อไป !!!!!!!~
รี๊ !~~
ฮยอแไ่น้อยไ้เอับีวอนแล้ว
อนนี้วอนฮยอนะะ สสารไ่เพ้อหาีวอนฮยอั้แ่เริ่ม
555555555555555555555555555
เม้น้วยน้าาาาา~
เี๋ยวไรเอร์มา่ออ
ความคิดเห็น