ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Color Days! 5 : ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น - -! 100%
"หาววว~" ฉันอ้าปากหาวขณะเดินไปที่โรงเรียน......
ปื้นๆๆๆ!!!~ เสียงแตรรถดังขึ้นข้างหลังฉัน
"นังหนู....อย่าเดินกลางถนนสิ...มันเกะกะ!" ผู้ชายแก่คราวพ่อใส่แว่นตาดำด่าฉัน
"ค่า~" ฉันเดินหลบรถของตาลุงนั่น
ล.......ลีมูซีน?!!! สีชมพูแปร๋นอีกต่างหาก.......
เป็นพวกเก้งกวางก็ไม่บอกนะลุง =w=~
---------------------------------------------------------------------
"นี่โคลมซัง" คุณเอโนโมโต้เรียกฉัน
"จ๋า~" ฉันหันไปหาเทอว์
"นี่เธอได้ยินข่าวลือไหม?" เธอถาม
"ว่า??" ฉันหันไปหาคุณเอโนโมโต้
"เขาบอกว่ามีคดีฆาตกรรมเกิดแถวๆ นามิโมริเขต 5 ตรงสวนสาธารณะหละ" คุณเอโนโมโต้กระซิบ
"หา!!!!" ฉันอุทานด้วนความตกใจจนคนรอบข้างหันมามอง
"ชูววว~ รู้แล้วเงียบไว้ล่ะ...เค้าบอกว่าฆาตกรเป็นนักเรียนโรงเรียนเราด้วย!" เธอกระซิบอย่างตื่นเต้น
"อย่างงี้ต้องพิสูจน์ =w=" ฉันเปลี่ยนชุดเป็นโคนัน
"=[]=!" สีหน้าคุณเอโนโมโต้
นามิโมริเขต 5 สวนสาธารณะ
"ผู้เคราะห์ร้ายล่ะ?" ฉันถาม เพราะไม่เห็นผู้เคราะห์ร้าย
"ถูกหามส่งโรงพยาบาลแล้วค่ะ"เอโนโมโต้พูด
"อืม...."
ฉันสำรวจดูรอบๆสถานที่เกิดเหตุ........แล้วพบบางสิ่งบางอย่าง ฉันใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางคีบมันขึ้นมา
(รังเกียจอย่างเห็นได้ชัด) ก็พบว่ามันคือ................สาหร่าย!!!! =[]=!!
สมัยนี้มันพัฒนาขนาดสาหร่ายสามารถฆ่าคนได้แล้วฤๅ? โอ้ววว!! (ไปแล้ว?)
ผัวะ!! คุณเอโนโมโต้เอาพัดกระดาษตบหัว สติฉันจึงกลับคืนมาได้ = = (แสดงตลก?)
"จริงจังหน่อยครับ คุณโฮมส์" วัตสัน(ในร่างเอโนโมโต้)พูดขึ้น
"จากหลักฐานแล้ว....เราต้องหาคนที่เกี่ยวข้องกับสาหร่ายมากที่สุด!" โฮมส์(ในร่างโคลม)พูด
"จ๋า~" ฉันหันไปหาเทอว์
"นี่เธอได้ยินข่าวลือไหม?" เธอถาม
"ว่า??" ฉันหันไปหาคุณเอโนโมโต้
"เขาบอกว่ามีคดีฆาตกรรมเกิดแถวๆ นามิโมริเขต 5 ตรงสวนสาธารณะหละ" คุณเอโนโมโต้กระซิบ
"หา!!!!" ฉันอุทานด้วนความตกใจจนคนรอบข้างหันมามอง
"ชูววว~ รู้แล้วเงียบไว้ล่ะ...เค้าบอกว่าฆาตกรเป็นนักเรียนโรงเรียนเราด้วย!" เธอกระซิบอย่างตื่นเต้น
"อย่างงี้ต้องพิสูจน์ =w=" ฉันเปลี่ยนชุดเป็นโคนัน
"=[]=!" สีหน้าคุณเอโนโมโต้
นามิโมริเขต 5 สวนสาธารณะ
"ผู้เคราะห์ร้ายล่ะ?" ฉันถาม เพราะไม่เห็นผู้เคราะห์ร้าย
"ถูกหามส่งโรงพยาบาลแล้วค่ะ"เอโนโมโต้พูด
"อืม...."
ฉันสำรวจดูรอบๆสถานที่เกิดเหตุ........แล้วพบบางสิ่งบางอย่าง ฉันใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางคีบมันขึ้นมา
(รังเกียจอย่างเห็นได้ชัด) ก็พบว่ามันคือ................สาหร่าย!!!! =[]=!!
สมัยนี้มันพัฒนาขนาดสาหร่ายสามารถฆ่าคนได้แล้วฤๅ? โอ้ววว!! (ไปแล้ว?)
ผัวะ!! คุณเอโนโมโต้เอาพัดกระดาษตบหัว สติฉันจึงกลับคืนมาได้ = = (แสดงตลก?)
"จริงจังหน่อยครับ คุณโฮมส์" วัตสัน(ในร่างเอโนโมโต้)พูดขึ้น
"จากหลักฐานแล้ว....เราต้องหาคนที่เกี่ยวข้องกับสาหร่ายมากที่สุด!" โฮมส์(ในร่างโคลม)พูด
"อ่า....ร่านซูชิ??" วัตสันพูด
"ฉลาดมากวัตสัน! เราไปหาร้านซูชิที่ใกล้ที่สุดกัน!!!" ฉันพูดพลางดูแผนที่ตรงต้นไม้ข้างๆ
"อืม....จากตรงนี้ร้านที่ใกล้ที่สุดคือร้านยามาโมโตะซูชิ" ฉันพูดแล้วเดินนำหน้าไป....
ร้านยามาโมโตะซูชิ
ฉันยื่นซากสาหร่ายไปให้เด็กผู้ชายที่ชื่อยามาโมโตะ ทาเคชิ ดู
"เอ? สาหร่ายแบบนี้เหรอ?" ยามาโมโตะถาม
"อื้ม พอจะบอกได้มั้ยว่าใครเป็นคนซื้อไป" ฉันถามยามาโมโตะ
"อ่า...ดูจากปลาที่ติดอยู่กับสาหร่ายนะ น่าจะเป็นปลาไหลญี่ปุ่นน่ะนะ" ยามาโมโตะพูด
ฉันจดข้อมูล
"ปลาชนิดนี้แพงมาก เลยมีคนมาซื้อน้อย วันนี้คนที่ซื้อก็มีแค่...ร้านขายของชำข้างๆนั่นแหละ"
"ขอบคุณครับ ที่ร่วมมือในการสืบข้อมูล" วัตสันพูดพร้อมก้มหัว
ร้านขายของชำ
"ลูกค้าแปลกๆ? ไม่มีหรอกวันนี้ยังไม่มีคนมาซื้อของเลยนะ" คุณป้าแก่ๆพูด
"ขอบคุณมากครับ" ฉันพูดแล้วกำลังจะเดินออกจากร้าน แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง
นั่นคือถุงสกรีนร้านยามาโมโตะซูชิเปื้อนโคลน
"คุณป้าครับ! นั่นเปื้อนอะไรน่ะครับ" ฉันถาม
"อ้อ! ตอนกลับมีเด็กใส่ชุดลายวัวคนนึงวิ่งมาชนน่ะ แล้วถุงซูชิก็หล่นไป ซูชิหล่นไปที่เด็กคนนึ้นชิ้นนึง
สาหร่ายหลุดเลยล่ะ" ป้าคนนั้นพูด
"ได้เบาะแสแล้ววัตสัน!" ฉันเดินไปบอกวัตสันแล้วตามหาเด็กที่ใส่ชุดลายวัว...
สนามเด็กเล่น
"แรมโบ้!!!~" เด็กผมจุกตะโกนเรียกเด็กผู้ชายใส่ชุดลายวัว...
ฉันกับวัตสันเดินตรงไปหาเด็กคนนั้นทันที
"หนูจ๊ะ" วัตสันเรียกเด็กคนนั้น
"อะไรเหยอ?" เด็กชุดวัวหันมาถาม
สายตาของฉันเห็นอะไรบางอย่างบนชุดนั้น...มันคือ....
คราบเลือด!!!!
"หนูจ๋า" ฉันเรียกเด็กคนนั้น
"ฮับ" ทำหน้าแบ๊วอีกแน่ะ -.-
"เลือดอะไรน่ะ??" ฉันถามพลางชี้ไปที่ชุดของเด็กคนนั้น
"อ้อ! คุณแรมโบ้ไปชนคุณลุงคนนึงตกจากสไลเดอร์ในสวนสาธารณะฮับ =w="
"=[]=!!! แล้วเค้าบาดเจ็บมากมั้ย?"
"คุณแรมโบ้ไม่รู้ คุณแรมโบ้มาววว =w=~" เด็กชุดวัวทำท่าเหมือนคนเมา
เด็กสมัยนี้ - -* เอ๊ะ!!! ผู้ตาย(ยังไม่ตาย - -*) สาหร่าย คราบโคลน เด็กชุดวัว สไลเดอร์...สวนสาธารณะ...
โป๊ะเชะ!!! คดีนี้กำลังจะคลี่คลายแล้ว!!! ด้วยฝีมือของเชอร์ล็อก โคลม!!! =w=
ขาดก็แต่หลักฐาน...หลักฐานเพียงชิ้นเดียวที่ทำให้คดีนี้คลี่คลาย......
"คุณโฮล์ม เก็บเลือดนี้ไปตรวจ DNA มั้ย? ว่าตรงกับเลือดผู้ตาย(ยังงไม่ตาย!)รึเปล่า" วัตสันถาม
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
วิธีบักควายขนาดนี้ทำไมตูคิดไม่ออกฟะ!!!!!!!!!!!!!
ฉันเอาเลือดไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปเทียบกับเลือดผู้ป่วยโดยไม่ลืมเอาเด็กชุดวัวไปด้วย...
"ตรงเป๊ะ! คราบเลือดนี่เป็นคราบเลือดของผู้ป่วยค่ะ ฟันเฟิร์ม!!" พยาบาลพูด
นี่ฉันยังไม่อยากโดนค่าลิขสิทธิ์นะยะ!!! - -++++
วิธีบักควายขนาดนี้ทำไมตูคิดไม่ออกฟะ!!!!!!!!!!!!!
ฉันเอาเลือดไปที่โรงพยาบาลเพื่อไปเทียบกับเลือดผู้ป่วยโดยไม่ลืมเอาเด็กชุดวัวไปด้วย...
"ตรงเป๊ะ! คราบเลือดนี่เป็นคราบเลือดของผู้ป่วยค่ะ ฟันเฟิร์ม!!" พยาบาลพูด
นี่ฉันยังไม่อยากโดนค่าลิขสิทธิ์นะยะ!!! - -++++
"งั้นก็แสดงว่าเด็กคนนี้คือคนร้าย!!" วัตสันพูด
"ถ้าไม่รู้ก็เอาเขามาสวมได้เลยแหละ หลักฐานมัดแน่นยังกะข้าวต้มมัด - -*"
กริ๊งงง!!~ ประตูห้องตาย(บอกว่ายังไม่ตาย!)เปิดขึ้น
"อ้าวนังหนู!" คุณลุงใส่แว่นทัก
"อ้าวลุง!" ฉันตกใจ
นั่นมันลุงที่ขับลีมูซีนสีชมพูคันเมื่อเช้านี่นา!!! =[]=!!
"ไปไงมาไงอ่ะลุงถึงมาอยู่ห้องนี้" ฉันถาม
"Nothing in กอไผ่น่ะนังหนู แค่โดนเด็กเตะหัวทิ่มสไลเดอร์เอ้งง =.=" ต๊ายย! ใช้ภาษาปะกิด =w=
"อ้อ =w="
เอ๊ะ!! 'โดนเด็กเตะหัวทิ่มสไลเดอร์' 'คุณแรมโบ้ไปชนคุณลุงคนนึงตกจากสไลเดอร์'
"ลุงเป็นผู้เคราะห์ร้ายเหรอลุง!!" ฉันถาม
"เพิ่งรู้เรอะนังหนู?"
"เห??" วัตสันทำหน้าสงสัย(ในความโง่ของฉัน)
อ๊ากกกก!!! โคลมมันโง่ววววววววว T T.
"อ้าวนังหนู!" คุณลุงใส่แว่นทัก
"อ้าวลุง!" ฉันตกใจ
นั่นมันลุงที่ขับลีมูซีนสีชมพูคันเมื่อเช้านี่นา!!! =[]=!!
"ไปไงมาไงอ่ะลุงถึงมาอยู่ห้องนี้" ฉันถาม
"Nothing in กอไผ่น่ะนังหนู แค่โดนเด็กเตะหัวทิ่มสไลเดอร์เอ้งง =.=" ต๊ายย! ใช้ภาษาปะกิด =w=
"อ้อ =w="
เอ๊ะ!! 'โดนเด็กเตะหัวทิ่มสไลเดอร์' 'คุณแรมโบ้ไปชนคุณลุงคนนึงตกจากสไลเดอร์'
"ลุงเป็นผู้เคราะห์ร้ายเหรอลุง!!" ฉันถาม
"เพิ่งรู้เรอะนังหนู?"
"เห??" วัตสันทำหน้าสงสัย(ในความโง่ของฉัน)
อ๊ากกกก!!! โคลมมันโง่ววววววววว T T.
---------------------------------------------------------------------
จบตอนนนนนนนนนนนน =we
ตองนานมว้ากกกกกกกกกกกก!!! คนอ่านคงลืมแล้วสินะคะ
ขอโทษจริงๆค่ะงานยุ่งมาก T T...........
พรุ่งนี้(รึเปล่า)จะมาอัพตอนต่อไป(ถ้าคิดออก)นะค้า =w=~
ตองนานมว้ากกกกกกกกกกกก!!! คนอ่านคงลืมแล้วสินะคะ
ขอโทษจริงๆค่ะงานยุ่งมาก T T...........
พรุ่งนี้(รึเปล่า)จะมาอัพตอนต่อไป(ถ้าคิดออก)นะค้า =w=~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น