Secret box (ห้องเก็บของ)

ลำดับตอนที่ #6 : Alice In Magic Land :: สู่ดินแดนใหม่ [Yaoi] (รับสมัคร) 2

Application

" ไหนใครเรียกผม "คนสวย" นายเองสินะ (กระโดดใส่พร้อมสรรพนามที่เปลี่ยนไป) แกตาย!!!! "

บทตัวละคร :: กระต่ายดำ

ชื่อ-นามสกุล ::  จีเวล (Geewel)

ชื่อเล่น :: จีเวล

อาชีพ :: ช่างตัดเสื้อแนวโลลิต้า?

เพศ :: ชาย

อายุ :: 18 ปี

เผ่าพันธ์ุ :: กระต่ายดำ

ธาตุ :: -

พลังพิเศษ ::  มีพลังในการป้องกันมากกว่าต่อสู้ สามารถสร้างบาเรียแก้วขึ้นครอบตัวเองและคนที่ต้องการปกป้องได้ แต่จำกัดต่อพลังเวทย์ ถ้าเวทย์แกร่งมากๆ บาเรียก้ไม่อาจต้านทานได้ไหว ประสาทสัมผัสด้านเสียงและกลิ่นไวมาก สามารถได้ยินและได้กลิ่นในระยะ 1 กิโลเมตร เลยทำให้ไม่มีใครจับได้ซักที เพราะเจ้าตัวโกยอ้าวก่อนที่อีกฝ่ายมาถึง -[]-

อาวุธ :: เชือก

ลักษณะนิสัย :: ต้องเรียกว่าเจ้าแม่ เอ้ย เจ้าพ่อโลลิต้าตัวยง ชอบสะสมเสื้อผ้าแนวโลลิต้า แต่ไม่ได้ใส่เองหรอกนะ มักบังคับแกมขู่เข็นแกมยัดเยียดให้คนอื่นใส่ซะมากว่า เป็นคนกล้าได้กล้าเสีย ด่ามาด่ากลับ สู้ว่าก็วิ่งหนีสิอยู่ให้เจ็บตัวทำไม -[]- เป็นพวกชอบหลงตัวเองแบบสุดฤทธิ์ คิดเอง เออเอง ชอบคิดว่าตัวเอง " หล่อ " โดยไม่ปรึกษาหน้าตาตัวเองซักนิด ขี้งอนแบบไร้สาระ ถ้าไม่ได้ดั่งใจ หรือโดนขัดใจ ซื่อสัตย์กับคำพูด รักษาสัญญา คำต้องห้ามคือ "คนสวย" ได้ยินทีไรของขึ้นทุกที เป็นคนกระตือรือร้น อยู่ไม่นิ่ง เรียกง่ายๆ ว่า ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านนั่นเอง จนบางทียุ่งจนได้เรื่อง วิ่งหาคนช่วยแทบไม่ทัน

ลักษณะการพูดจา :: น้ำเสียงสดใส ร่าเริง อ้อนนิดๆ บางทีฟังแล้วก็น่าหมั่นไส้ แต่เวลาโกรธเสียงตะโกนนี่ได้ยินถึงหน้าปากซอยเลยทีเดียว

" นี่ๆ คิดถึงผมใช่ม๊า.... คิดถึงก็บอกมาเถอะ ^O^ " 

"น๊าๆๆๆ อลิซลองหน่อยนะ ผมอุตส่าห์เย็บมันมาทั้งคืนเลย (น้ำตาคลอหน่อยๆ)"

" ไหนใครเรียกผม "คนสวย" นายเองสินะ (กระโดดใส่พร้อมสรรพนามที่เปลี่ยนไป) แกตาย!!!! "

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 178 cm. / 57 kg.

รูปร่างหน้าตา :: รูปร่างสูงโปร่ง เวลาปกติหูจะถูกเก็บไม่สั่งจะไม่ปรากฏ แต่ถ้าตกใจหรือดีใจมากๆ มันจะเด้งขึ้นมาอัตโนมัติ ผิวขาวๆ เหมือนหิมะ ตัดกับผมยาวสีดำแซมม่วงรวบปลาย ทำให้หน้าตาดูเด่นสะดุดตา ตากลมโตสีไพลิน ปากได้รูปที่มักจะยิ้มกว้างอยู่เสมอ

ประวัติคร่าวๆ :: จีเวลอยู่กับแม่ซึ่งเป็นช่างตัดเสื้อผ้า เช่าบ้านหลังเล็กๆ อยู่ชานเมือง ด้วยความที่เขาหน้าหวานเขาจึงมักโดนผู้เป็นแม่จับแต่งตัวให้เป็นผู้หญิงเสมอ แม่เขาเป็นผู้หญิงที่ใจดี ชอบช่วยคนอื่น แต่สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง พอเขาอายุได้ 15 ปี แม่ก็จากไป เขาจึงต้องผันตัวเองมาเป็นช่างตัดเสื้อแทนแม่ แต่ฝีมือเขาไม่ถึงขั้น ทำให้ไม่ได้รายได้ สุดท้ายเขาจึงถูกยึดบ้าน เขาจึงจำเป็นต้องออกเดินทางเพื่อเรียนรู้การตัดเสื้อจากที่ต่างๆ ค่ำไหนนอนนั่น แม้จะลำบาก แต่เขาก็สู้ เขาตั้งปณิธานไว้ว่าจะต้องเป็นช่างตัดเสื้อที่เก่งเหมือนผู้เป็นแม่ให้ได้

ชอบ :: เสื้อผ้าแนวโลลิต้า ของหวานๆ พวกอมยิ้ม นมคาราเมล ที่เย็นๆ 

ไม่ชอบ :: อากาศร้อน การโกหก ผิดสัญญา

แพ้/กลัว :: กลัวเลือด

สเปค-- :: ขอแค่มองตาก็รู้ว่าคิดอะไรอยู่  ทนความเอาแต่ใจพูดเองเออเองแต่ดันตรงกับใจของผมให้ได้ก็แล้วกัน

เพิ่มเติม :: คนที่รู้ใจ ยอมแพ้ให้กับลูกอ้อนของเขา มีแต่กระต่ายดำเท่านั้น ^O^