คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทเรียนที่6 ผีเหรียญยามเช้า(90%)
บทเรียนที่6 ผีเหรียญยามเช้า
ณ. เวลา 6นาฬิกา30นาที ชายผมเทาเดินขึ้นมาบนอาคารเรียน นำกระเป๋าว่างบนที่นั่งของตนเองมืออีกข้างลูบผ้าพันแผลบนหัวไล้มาที่รอยช้ำบนเเก้มจรดที่มุมปากที่ช้ำเเดงอยู่ นั่งลงบนเก้าอี้เเละฟุบลงกับโต๊ะ
" นาย นาย นาย <- -> มีหนังสือภาษาไทยไหม ? " ผู้หญิงผมเหลือท่าทางเรียบร้อยปลุกคนที่นอนอยู่
" หื่มมม <= ="> " คนที่หลับอยู่เงยหน้าขึ้น เเล้วจ้องอีกฝ่ายอย่างงๆ
" มีหนังสือภาษาไทยไหม ขอยืมหน่อย นาย... " ผู้หญิงผมเหลือยื่นยันคำถามต่อเเต่ไม่รู้ชื่อของอีกฝ่ายจึงตะกุกตะกัก
" เรา โอ สือไทยหรอ เอาไป เเล้วเอามาคืนด้วย ไม่เกิน7.45 เพราะผมใช้คาบเเรก " ยื่นหนังสือให้เเก่คนที่ยื้มเเล้วฟุบนอนต่อ
" เราไนยิมล์ นะ ขอบใจ " สาวผมเหลืองนามว่าไนยิมล์คว้าหนังสือเเล้ววิ่งกลับห้องของตนเอง
เเละเเล้วผมเทาก็นอนหลับสลบต่อไป45นาที ที่ห้องเริ่มดังขึ้น เสียงจอเเจจากเพื่อนๆทั้งชายเเหละหญิงเล่นกันสนุกสนาน จนคนที่หลับอยู่ต้องตื่นขึ้น
" ตึง! " เสียงกำปั้นทุบโต๊ะดังสนั่นลั่นห้อง จนทุกคนหันมามองในจุดเกิดเสียง บ้างก็มองกำปั้นที่ยังอยู่คากับโต๊ะบ้างก็มองหน้าชายผมเทา บ้างก็มองที่ดวงตาสีเเดง
อย่างประหลาดใจ พอโดนมองโต้ตอบด้วยสายตาโมโหทุกคนหันกลับไปเเล้วทำการบ้านของตนเองยามเช้า
" ดีมากเลยค่ะ นักเรียนเงียบมากๆ ไม่เหมือนห้อง2 เเละ 3 เลยนะค่ะ " อาจารย์เดินเข้ามาชมกับความเงียบในห้องอย่างชื่นชมเเล้วเดินออกไป
" เอ๋ ~ ทำไมวันนี้ห้องเราเงี๊ยบเงียบละ โอรู้ไหม " โยเดินเข้ามาวางกระเป๋าเเล้วถามต้นเหตุของการเงียบ
" ไม่รู้ซิ กลัวผีมั้ง " ต้นเหตุของการเงียบครั้งนี้พูดไม่ขึ้นเลย[ เหมือนว่าตนเองไงก็ไม่รู้เเหะ ]
" ห๊ากลัวผี จะบ้าหรอห้องเราไม่ได้เล่นผีเหรียญหน่อย " ก็เเน่นอนโยไม่เชื่ออย่างเห็นได้ชัด อีกฝ่ายก็ชี้ไปที่มุมห้องตรงคนนั่งสุมอยู่.
" นั่นไง ลองเล่นไหม " โอถามแบบกวนๆ เเล้วมองหน้าอีกฝ่ายที่ไม่เชื่อสายตาตนเอง
" ไม่ละ แหะๆ ๆ " โยทำหน้าเเหย่ๆ เเล้วโบกมือปฏิเสธ
" ป๊อดละ ดี๊ " ทำหน้ากวนTeen ใส่โย
" ไม่นะ ผมไม่ได้กลัว ผมเล่นก็ได้นะ " รู้สึกคำพูดของโยมันจะตรงข้ามกับใจมาก เพราะหน้าของโยซีดเผือก
" มาซิ " ผมเทาค่อยๆลุกขึ้นจากที่นั่งไปมุมห้อง+จูงมือโยไปด้วย
" นายจะเล่นกะพวกเรามั๊ย " หญิงออกเเนวหาวๆ ผมสีฟ้า ทักทั้ง2
" เอิ๊ก " โยกลืนน้ำลาย
" อื่ม เราโอ ส่วนนี่ โย " โอเเตะบ่าเพื่อนซี้ที่ยื่นหน้าซีดอยู่เบาๆ
" ฉัน โกอีม ห้อง3 มามา นั่งๆ ๆ ๆ อย่ามั่วพูดร่ำทำเพลงเลย " โกอีมตบที่พื้นเบาๆ
" เอาไงโย ตอนนี้ยังทันนะ " โอส่งสายตายุยั๊อีกฝ่าย ทั้งๆที่แผลยังไม่หายดี
" เราจะเล่น " โยพูดเสียงเเข็งเเต่ตัวสั่นระริก ทั้งกลุ่มที่เล่นผีเหรียญมี5คน ค่อยๆเอานิ้วไปเเตะที่เหรียญเบา ๆ ก่อนอัญเชิญดวงวิญญาณลง ในเหรียญ โยหน้าซีดขึ้นทุกที เจ้าผมเทาตัวยุยงมองหน้าโยอย่างกวนๆ เหรียญค่อยๆขยับ มือของโยสั่นมากกว่าเดิม
" นายโอ ฉันว่าหยุดเถอะ ก่อนที่เพื่อนนายจะชักตายเสียก่อน " เพื่อนร่วมห้องของโกอีมเตือนตัวยุยง
" พอเถอะโกอีม ผมว่าโยคงได้ความกล้ามาบ้าง " เหล่มองเพื่อนรักที่นั่งตัวสั่นกึกๆ ๆ โกอีมผู้เชียวชาญจึงทำพิธีอัญเชิญดวงวิณญาณออก
" เฮ้อ ~ หมดสนุกเลย " โอถอนหายใจเบาๆก่อนจะค่อยลุกขึ้น กลับไปนั่งที่
" สนุกไปคนเดียวเซ่ หัวใจเเทบละลาย " โยกอดอกหน้าซีดอยู่
" เราว่าเเกล้งนายแบบนี้สนุกดี ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า " โอหัวเราะร่าเริ่ง
" อย่าให้รู้นะว่านายเกลียอะไร ถึงทีฉันจะแกล้งนายบ้าง " โยเชิสนิดหน่อยก่อนนั่ลงข้างๆ
" โอ กินไหม? " คิทสึเอาช็อกโกเเล็ตมาให้
" กิน " ตอบเรียนเรียบก่อนว้าช็อกโกเเล็ตมา จะปฏิเสธลงได้ไงชอบชอบของตนเองเลยนะ [ ช็อกโกเเล็ต 0[ ]0 ]
เเกร็บ เเกร็บ เสียงเเกะห่อบช็อดโกเเล็ต พรึบ! ถุงห่อช็อกโกเล็ตบาดเข้าที่เนื้อคนเเกะทันที
" เเม้เเต่กิยช็อกโกเเล็ตยังได้แผลเลยนะโอ " ไลท์มองลงมาเหมือนจะเเย่งกิน
" เหอะๆ ๆ ปกตินี่หน่า " สุดท้ายโอก็เเกะช็อกโกเเล็ตทั้งๆเลือดไหลอยู่
" ขอเลือดนายนะ " โกอีมยังเล่นผีเหรียญไม่เส็จเอาเหรียญปาดเลือดที่นิ้วโอก่อนไปนั่งทำพิธีต่อ
" อึก . . . " โยมีท่าทางที่แปลกไปจนหัวเทาข้างๆสังเกตุเห็น
" โยเป็นอะไร โย " โอเข้าไปประคองโยเเละดูหน้าเพื่อนตนเอง ใบหน้าของอีกฝ่ายซีดเผือกเหมือนไม่มีเลือด
" พวกมเเกมาเล่นอะไรในที่นี้ " โยลุกควับขึ้นชี้หน้าโอ สายตาเคียดเเค้น เพื่อนๆเริ่มเเก่มาดู
" โย นายเป็นอะไร " โอคิ้วขมวด เเล้วจับมือที่ชี้หน้าตนอยู่
" ข้าไม่ใช่เพื่อนเล่นกับเเก " อีกฝ่ายเสียงเข้มจนน่ากลัว
" โยโดนของที่นี้เข้าซะเเล้วซิ โอเเย่จัง " โกอีกมาอยู่ข้างหลังโออย่างเงียบๆ
" อย่างบอกนะว่า.... " โอผงะเล็นน้อย ทุกสายตาจับจ้องกับโอเเละโยสลับกัน
" คุณ... ต้องการอะไรหรอ " โกอีมถามกับคนโดนของเข้าอย่างนอบน้อม
" ข้าต้องการให้ไอ่ผมสีเทามาอยู่กับข้า "
" เฮือก จะ... จะเอาผมไปอยู่กับคุณเนี่ยนะ ทั้งที่ผมไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามคุณด้วยซ้ำ ยังไงผมก็ไม่ไปนะ " โอชี้หน้าตนเอง
" ค่อยๆพูดค่อยๆจาก็ได้นะโอ เเต่คุณชื่ออะไรหรอค่ะ " โกอีมยิ้มอย่างดีใจ
" ข้ามีนามว่า ชิโนบุ ชินเม " พูดก่อนที่จะเก็บมือที่ชี้ผมเทาอยู่มากอดอก
" ค่อยๆพูดหรอโกอีม เเต่ผมไม่ถนัดนี่หน่า " โอกระซิบกับโกอีม
" เอาเถอะหน่า เด๋วชั้นจัดการเอง " ทุกคนที่มารายล้อมเริ่มซุบซิบกันเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ
" พวกเเกทำอะไรกัน " เสียงเเข็งของคนโดนสิงสู่ตวาดใส่ทุกๆคนจนเงียบกริบ
" ข้าไม่เอาตัวเจ้านี้เเหละ ข้าขอร่างของไอ่ผมน้ำตาลเเทนเเล้วกัน
" ไม่ นั่นเพื่อนของผมนะ ถ้าจะเอาร่างเขามาเอาร่างผมไปเเทนเเล้วกัน " โอเริ่มโมโหเเละยั๊วะสุดๆ
" หึๆ ๆ "
โอ คร๊าฟฟฟ : ง่าส์ ช่วงนี้สอบเยอะ ประมาณวัศุกอัพเเน่นอน ไปสอบสายเทควันโด้
เเหน่ะ
เเฮ่ๆ ๆ -' w '-
ความคิดเห็น