ความรักที่ผ่านมา

ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 3 บทสุดท้ายของความรักของ \" ผม \"

                       วันนี้เป็นวันที่เรียกได้ว่า เศร้า ที่สุดในชีวิตของผมเลย เพราะอะไรเหรอก็เพราะว่า วันนี้จะเป็นวันที่ผมจะบอกลา และลาขาดจากความรักหนะสิ สาเหตุเหรอ ก็เพราะว่าผมเกิดความรู้สึกเบื่อกับความทุกข์ ความเศร้า ความเหงา ที่ตัวเองกำลังต่อสู้กับมันอยู่ ส่วนตัวแล้วผมเป็นคนที่ไม่ค่อยจะมีความอดทนซักเท่าไหร่ และก็ไม่ค่อยชอบที่จะอดทนกับเรื่องไร้สาระด้วย แต่ถึงผมจะพยายามอดทนก็คงไม่ได้นาน มันเลยเป็นข้อเสียที่ยากที่จะแก้ไขของผม ด้วยเหตุที่ผมเป็นแบบนี้ผมเลยคิดที่จะเลิกค้นหา และเลิกพยายามทำความเข้าใจกับความรัก ผมทุ่มเทและใช้เวลาทำความเข้าใจมันตลอด 9 ปีที่ผ่านมา



                       สิ่งที่ผมค้นพบตลอด 9 ปีที่ผ่านมา มันก็คงจามีแต่แค่ความว่างเปล่า ทุกครั้งที่ความรักก่อตัวขึ้นมันมักจะต้องมีอย่างอื่นตามมาเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการบังคับตัวเอง หรือการทรมานฝืนใจ เพื่อให้ใครคนใดคนหนึ่งในโลกที่เรารักพอใจ ถึงแม้ว่าเค้าคนนั้นจะไม่เคยเห็นค่าของมันเลยก็ตาม



                       ผมอยากจะบอกกับคุณผู้หญิงทั้งหลายที่ได้ผ่านเข้ามาอ่านเรื่องนี้ว่าได้โปรดช่วยดูแลแฟนของคุณด้วยเถอะครับ พวกเค้ารักคุณมากนะ



                       คุณเคยรู้มั้ยว่า สำหรับบางคนแล้ว การที่จะต้องแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาตั้งแต่ตี 5 เพื่อที่จะโทรปลุกคุณมันยากลำบากขนาดไหนสำหรับเค้าที่มักจะตื่นตอนสิบโมง หรือ การที่จะต้องรอคุณทำผมเป็นเวลานานนับปี มันทรมานใจเค้าขนาดไหน หรือ การที่ไม่สามารถที่จะเหลียวมองผู้หญิงคนอื่นได้นอกจากคุณมันลำบากใจขนาดไหน หรือ การที่จะต้องคอยโทรรายงานตัวทุกเวลา มันน่าเบื่อขนาดไหน หรือจะเป็นการที่จะต้องคอยพาคุณไปเที่ยวตามเวลาที่คุณต้องการ มันทำให้เค้าคนนั้นต้องปฏิเสธสิ่งที่ดีๆในชีวิตของเค้าไปกี่อย่าง หรือการที่คุณต้องการอะไรบางอย่างจากเค้า ทั้งๆที่คุณก็รู้แล้วว่าเค้าให้คุณไปหมดทั้งใจแล้ว หรือการที่จะต้องมาคอยนั่งตอบคำถามของคุณ มันจะทำให้เค้าเซงขนาดไหนสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ มันเป็นความรู้สึกที่มันถูกฝังและเก็บไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของใจผู้ชายหลายๆคนมันเป็นอะไรที่พวกไม่คิดที่จะบอก ถึงแม้ว่ามันจะยากลำบากซักขนาดไหนที่จะต้องคอยอดทนเก็บความรู้สึกเหล่านั้นไว้ มันเป็นสิ่งที่เค้ายอมให้เพื่อใครบางคน ซึ่งคนนั้นก็คือคุณ



            ได้โปรดเถอะครับ รักพวกเค้าให้มากๆ แค่การไม่เข้าใจกันเพียงแค่ 5 นาทีอย่าต้องทำให้ความรู้สึกดีๆที่เค้าเคยมอบให้มาตลอดลมหายใจของพวกเค้าต้องสูญสิ้นไป เรื่องของผมมันยังมีอีกหลายอย่างที่อยากจาเล่าให้ฟัง แต่ผมคงไม่มีโอกาสแล้วหละคับแต่ถ้าเกิดมีโอกาสได้เขียนอีก จะเอามาเล่าให้ฟังนะ



                \" การได้รู้จักใครซักคน ก็เหมือนการได้หนังสือมาซักเล่มนึง อาจจะด้วยรูปเล่มที่สวยงาม สะดุดตา ด้วยบทนำที่ดึงดูดใจ หรือด้วยสไตล์การเขียนที่แปลกไม่เหมือนใคร ก็ทำให้เกิดความสนใจ และอยากลองหยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาเปิดดู และด้วยความที่ไม่เคยเห็น ไม่เคยรู้ว่าเรื่องราวในหนังสือจะเป็นยังไง ความอยากรู้ทำให้เกิดความตื่นเต้น กระตือรือร้นที่จะหยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาอ่าน แต่เมื่อได้อ่านแล้ว บางเล่มเราก็อ่านไม่จบ อยู่ๆก็หมดความสนใจขึ้นมาเฉยๆ บางเล่มก็อ่านผ่านๆ บางทีก็ลืม และไม่ได้หยิบขึ้นมาอ่านอีกเลย บางเล่มเราอ่านแล้วรู้สึกประทับใจ แม้ไม่ได้อ่านอีกก็ยังจำเรื่องราวต่างๆได้ดี บางเล่มเราอ่านแล้วอ่านอีก อ่านซ้ำหลายรอบ..ไม่มีวันเบื่อ เป็นหนังสือเล่มโปรดของเรา หนังสือบางเล่มอาจดูไม่สวย อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องในตอนแรกแต่ถ้าได้ให้เวลากับมัน ได้อ่านไปซักพัก ก็อาจจะเห็นคุณค่าที่แฝงไว้ก็ได้ \"  มันเป็นสิ่งสุดท้ายที่ผมอยากจะบอกกับทุกคน แต่อย่าลืมนะว่ามันแค่การเปรียบเทียบ ในความเป็นจริงแล้วคนก็ยังเป็นคนอยู่ดี รักษาความรู้สึกทั้งสองฝ่ายให้ดีที่สุด นะครับ สุดท้ายก้ออยากจะให้ทุกคนโชคดีครับ ลาก่อนความรัก บับบาย....