คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ~ 6 ~
บินทร์
“รอบนี้ันะเล่นับเธอแร ๆ ถ้าเธอรับไม่ไหวให้บอัน เ้าใมั้ย” ผมเือน
“่ะ”
ผมเินไปหยิบุแมือับโ่ออมาาู้ พอมาถึที่เีย็หยิบเสื้อเธอที่อยู่้าเียึ้นมา
“เธอเื่อใันมั้ยวีน”
“วีนเื่อใุ่ะ”
ผมพับเสื้อให้เป็นเส้นยาวแล้วนำมาผูปิาเธอไว้ ัวเธอสั่นเมื่อผมูบที่ไหลเปลือย
“บอให้ันหยุ ำไ้มั้ย” ผมย้ำอีรอบถึ้อล
“่ะ” เสียเธอสั่นเล็น้อย
ผมหมุนัวเธอให้หันหลั แยาออ แล้วลูบมือไปามน่อาวนถึลาาย
“เธอแะมาวีน ันอบ”
“อ๊ะ…”
เสียราหวานัับเสียฝ่ามือที่ระทบลบน้นลมลึ ผมหยิบแส้ึ้นมา ลาไปามแนวอร่อสวาท ัวเธอสั่นเมื่อผมใ้ปลาย้ามแะลที่ิ่สวาท และร้อราเสียัเมื่อผมยี้แร ๆ
“อ๊า….”
ผมเห็นน้ำสีาวหนืหยลที่้ามหนั ร่าบาระุเร็เป็นสัาว่าเสร็อีรอบ ึ่ผมใทำให้เธอหมแร และ็สมใ าเธออ่อนน้อใ้มือยันที่นอนไว้ ้นลมลึึลอยเ่นอยู่รหน้าผมเหมือนำลัเรียให้ผมัาร
ผมยแส้ึ้นมาลิ่นหนัผสมับลิ่นหอมหวานเพาะอวีนทำให้ผมมีอารม์ ลาลิ้นเลียิมน้ำหวานที่ิอยู่ มันยิ่เพิ่มวามระหาย านั้น็ใ้มันไล้วนเป็นวลม้า ๆ บน้นาว แล้ว็หวลไป และหว้ำรอยเิมอีรั้ ผมแสยะยิ้มให้ผลานัวเอ้วยวามสะใ ร่าบาสะุ้โหยและราทุรั้ที่แส้ระทบผิวเนื้อ ผมหวแส้ลไปอีเป็นรั้ที่สาม ้ามือึ้นหวอีสอรั้่อนที่ะโยนแส้ลพื้น
“พอแล้วเหรอะ” เธอหันมาเอียอถาม
“เธออยาโนอีเหรอ”
“วีนอยาใหุ้เอามาว่า”
“ั้น็อร้อันี ๆ”
“ุหนึ่ะไ้โปรเอาวีนแร ๆ ไ้มั้ยะ”
“ี้สสส์”
ผมสูปารา วามเป็นอมในัวผมไ้ถูปลุึ้นแล้ว และพร้อมที่ะทวสิทธิ์ที่เป็นอัวเอ
“อ๊า….”
วีนร้อลั่นเมื่อผมใส่เ้าไปในัวรั้เียวนมิ น้อายผมทั้ให่ยาวและหนา้วย อนนี้ำลั้วแทเ้าออในรูสวาทอย่า่อเนื่อ ผมใส่เธอนแนเธอที่ยันเียไว้ล้า ัวเธอึล้มลบนที่นอน ผมยึเอบาไว้ให้มั่น เอวยัทำหน้าที่อย่า่อเนื่อรุนแรปราศาวามอ่อนโยน ไม่สนว่าเธอะรู้สึอย่าไร มันเป็นารทำรัแบบิบเถื่อนนไฟลุ อนนี้หน้าเธอแนบไปับที่นอน เสียราัไม่หยุ และัึ้นทุรั้ที่ผมระแทเ้าใส่ ผมมีอารม์มา ใ้มือึผมเธอให้เยหน้าึ้นมามอใบหน้าเหยเทรมาน้วยวามสุและเสียว
“โอวววว อา…ี้สสส์”
“เธออบให้ันเอาแบบนี้มั้ยวีน”
“อบ่ะ”
“อบอะไร” ผมฟา้นเธอแร ๆ
“อบ่ะนายท่าน อ๊า…อย่าหยุ ี้สสส์ เอาอี อ๊า......”
ผมฟา้นเธอไป้วยพร้อมระแทใส่เธอไม่หยุนร่าเธอแทบมไปับัวผม แ้ม้นาวอนนี้แ้ำไปหม ผมรู้สึว่า่อรัเธอเปียุ่มไป้วยน้ำหวานที่ออมามาึ้น ำลัอรัผมแน่น เธอร้อรา้วยวามเ็บเสียวเมื่อผมโน้วใส่แรและลึึ้น
“มานี่” ผมรั้เอวบานัวเธอลอยึ้นาเีย เพื่อระแทใส่แรและลึว่าเิม “บอันมาิว่าเธออบให้…ันอยู่ในัวเธอ”
“อา…วีนอบ วีนอบมา่ะุหนึ่”
“อยาะเสร็มั้ยวีน”
“อยา่ะ”
“อร้อัน”
“ุหนึ่าวีนทนไม่ไหวแล้ว”
“เรียันว่าไนะ” ผมเือน
“นายท่านา ไ้โปรปลปล่อยวีนที”
เสียหวานปานะาใเร้าอารม์ผมมา ผมแทใส่เธอแรึ้น าเธอเริ่มสั่น
“นายท่านา…ไ้โปร…”
วีนอร้อผมอีรั้ แม้ผมะไม่อนุาเธอ็อลั้นไม่ไหวอีแล้ว
“ไ้ ันอนุา”
สิ้นเสียทั้ผมและเธอ็ปลปล่อยพร้อมัน ัวเธอฟุบลับเียอย่าหมแร ทว่าภายใ่อสวาทเธอบีบรััวผมอย่ารุนแรมา ผมเอ็ีพ่นใส่เธอรุนแรเ่นัน ผมึัวเธอึ้นมาบนเีย ใสุ่แมือเธอแล้วยึไว้ับหัวเีย ออวบสะท้อนึ้นลามัหวะารหายใ และผมยาว็ยุ่ปรหน้า ผมปัมันออแล้ว่อยแ้มัเสื้อที่นำมาใ้ปิา มุมปาผมยึ้นเมื่อมอูนัยน์าที่ยัเลื่อนลอยเหมือนไม่รู้เนื้อรู้ัว
“ยัเสียวอยู่เหรอวีน”
“่ะ” เธออบเสียพร่า พยายามประับประอสิัวเอ แ่วาเธอเหลือึ้น ล่อลอย
ผู้หินนี้ทำให้ผมที่เพิ่ะปลปล่อยมีอารม์ึ้นมาอีแล้ว
ผมึ้นมานอนบนเีย้าเธอ วาเธอหรี่ปรือเหมือนะหลับแหล่มิหลับแหล่
“เธอสวยมารู้มั้ยวีน” ผมบอและูบเธอ “ันเล่นับเธอไม่เบื่อเลย”
ความคิดเห็น