คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : I'll take the lead
"สัญญาณชีพของคอนโทรลเลอร์คุซานางิดับไปแล้ว"
"โบนเฮดกระชากแขนซ้ายคุซานางิออกมา"
"ให้รหัสเซลกีระดับ 10 ตัวนั้นว่าเอซิดบลาสต์…ลืมเรื่องเก็บซากคุซานางิไปก่อน มุรามาสะกับมาซามูเนะถอยกลับมาตั้งมั่นที่ฐานโดยด่วน…ติดต่อขอกำลังเสริมจากทุกฝ่าย ไม่ต้องเป็นพรีเดเตอร์ก็ได้…ไปเตรียมปืนใหญ่ป้องกันฐานให้ไวที่สุด"
ในแรมเพจแคสเทิลตอนนี้เต็มไปด้วยความวุ่นวาย เอซสั่งการแบบไม่พักเพื่อเเเก้ไขสถาณการณ์ เขารู้ดีว่าถึงแม้หน่วยฮันเทรสจะเก่งกาจเพียงใดก็ไม่สามารถรับมือเซลกีสี่ด้วยพรีเดเตอร์สองเครื่องไหวแน่ ยิ่งตัวนึงเป็นระดับ 10 ด้วยแล้ว
"กำลังเสริมกำลังมาครับ ทัพอากาศส่ง F-15 12 ลำมา ส่วนพรีเดเตอร์หน่วยดรากอนจะมาถึงในหกชั่วโมงครับ"
"ช้าเกินไป…" เอซพึมพำ
"เครื่องบินรบมาถึงแล้วครับ กำลังจะเริ่มโจมตี"
จุดสีเทา 12 จุดปรากฏขึ้นบนฟ้าพร้อมกับทิ้งรอยไอพ่นสีขาวไว้เป็นทาง
F-15 แยกเป็นสี่กลุ่ม กลุ่มละ 3 ลำและพุ่งเข้าใส่เซลกีทั้งสี่ตัวที่เพิ่งพังสะพานโกลเด้นเกทและเข้ามาในอ่าวซานฟรานซิสโกได้
"อีเกิ้ลวัน ฟอกซ์ทู"
"อีเกิ้ลทู ฟอกซ์ทู"
"อีเกิ้ลทรี ฟอกซ์ทู"
นักบินลั่นไกปล่อยขีปนาวุธ เอไอเอ็ม-9 ไซด์ไวน์เดอร์ใส่ ถึงแม้จะเป็นขีปนาวุธอากาศสู่อากาศ แต่มันก็ได้รับการดัดแปลงเพื่อที่จะให้ยิงเซลกีได้ ขีปนาวุธพุ่งเข้าไปอัดหน้าเซลกีทั้งสามอย่างรวดเร็ว เสียงระเบิดดังลั่นอ่าว แต่เมื่อควันจากการระเบิดหายไป พวกเซลกีก็ยังยืนอยู่ได้ หนำซ้ำ พวกมันยังเริ่มโกรธขึ้นด้วย
"บินไปซ้ำอีกครั้ง" หัวหน้าหน่วยนักบินสั่ง
"อีเกิ้ลวัน ฟอกซ์ทู"
"อีเกิ้ลทู ฟอกซ์ทู"
"อีเกิ้ลทรี ฟอกซ์ทู"
ไม่ว่าฝูงบินจะยิงถล่มเพียงใด เซลกีก็แทบจะไม่เป็นอะไรเลย จนสุดท้ายเมื่อมิสไซล์หมด ฝูงบินก็ต้องถอนตัวกลับไป
"…พวกเขายื้อเวลาให้พอแล้ว ยิงได้"
ปืนใหญ่ต่อต้านเซลกีทั้งสี่กระบอกที่ติดตั้งอยู่บนแรมเพจแคสเซิลทั้งสี่แผดเสียงออกมา
เซลกีทั้งสี่ถูกอัดด้วยกระสุนระเบิดอย่างแรง ควันสีดำปกคลุมผืนน้ำและตัวของเซลกีจนมิด
"มันตายรึยัง" คาราสุที่อยู่ในมาซามูเนะถาม
"ยังจับสัญญาณชีพได้ครับ" เจ้าหน้าที่รายงาน
"ยิงซ้ำ" เอซสั่ง
ปืนใหญ่แผดเสียงอีกครั้ง
"ซ้ำไปอีก จนกว่ากระสุนจะหมดเลย"
เสียงคำรามของปืนใหญ่ดังอย่างต่อเนื่อง จนสุดท้ายเสียงมันก็เงียบไป
แต่ความเงียบของมันก็ถูกสวนด้วยเสียวคำรามของเซลกี
"คว้ากกกกกกกกกกกกก"
เซลกีทั้งสี่พุ่งเข้ามาหาแรมเพจแคสเซิล แอซิดบลาสต์พ่นกรดของมันใส่ปืนใหญ่กระบอกหนึ่ง ทำให้ปืนใหญ่นั้นถูกกัดกร่อนและพังลง และมันก็ทำแบบนี้กับปืนใหญ่ที่เหลือ
"เวรเอ๊ย ปืนใหญ่เราหมดสภาพแล้ว…มุรามาสะ มาซามูเนะ ตอนนี้เหลือแค่พวกเธอแล้ว"
""รับทราบ""
พรีเดเตอร์ทั้งสองเครื่องเดินเข้าไปขัดขวางเซลกีที่เข้ามา
มุรามาสะรับมือไลท์ฮอร์นกับโบนเฮด ส่วนมาซามูเนะเข้าไปปะทะกับไอซาฟต์และแอซิดบลาสต์
ถึงแม้ทั้งสองจะมีประสบการณ์ในการต่อสู้กับเซลกีมากแค่ไหน แต่การโดนสองรุมหนึ่งมันก็มากเกินไป ไอซ์ชาฟต์ใช้หางของมันเจาะเข้าไปที่ขาของมุรามาสะและแอซิดบลาสต์กระชากแขนขวาของมุรามาสะแล้วโยนเข้าไปในเขตเมือง ทางด้านมาซามูเนะก็โดนโบนเฮดแย่งค้อนของมันไปและโดนโบนเฮดพุ่งเข้าชนจนเสียหลักล้ม
"สถานการณ์ฉุกเฉิน พวกเธอต้องดีดตัวออกมาเดี๋ยวนี้" เอซสั่ง
"ไม่ได้ครับ ถ้าไม่มีพวกเราเมืองก็พังครับ กำลังเสริมมาไม่ทันแน่"
"พวกเธอ…ขอร้องล่ะ…รักษาชีวิตเถอะ" คราวนี้เป็นเซต้าที่พูดขึ้นบ้าง
"ขอโทษด้วยเซต้า ครั้งนี้ไม่ได้จริงๆ" ไอโกะบอก
"ขอร้องล่ะ..."
"ผบ.คะ เรายังมีบรินฮิดล์อยู่นะคะ ให้ฉันขับออกไปช่วยเถอะค่ะ"
"ทีมซ่อมเพิ่งมาบอกฉันว่ามันยังใช้การไม่ได้ เสียใจด้วยมิสสปาร์คเคิล"
ในจอภาพแสดงให้เห็นพรีเดเตอร์ทั้งสองโดนอัดไม่ต่างกระสอบทราย ถูกโยนรไปโยนมาเหมือนตุ๊กตา เซต้าทนเห็นภาพไม่ไหวเลยลุกจากที่นั่งและออกห้องไป
"ขอตัวเเปบนึงนะคะ…"
เซต้าออกมานอกห้องบัญชาการ ในหัวเธอตอนนี้อื้อไปหมด น้ำตาเริ่มไหลออกมา เธอไม่ได้แค่เศร้าเพราะเห็นเพื่อนถูกทำร้าย เธอยังรู้สึกไร้ค่าไร้ประโยชน์ด้วย มันทำให้เธอนึกถึงตอนที่เธอเคยดูถูกมอธไว้ ตอนนี้ เธอก็ไม่ต่างอะไรจากเขา
"…ฉันมันไร้ค่า…" เธอพึมพำออกมา
"งั้นเหรอ…" มอธที่เดินมาหน้าห้องควบคุมพอดีกล่าว
"นี่นาย…มาทำอะไรน่ะ" เซต้าสะอื้น
มอธเองก็เห็นเหตุการณ์ที่เกินขึ้นทั้งหมดจึงเลือกที่จะไม่ตอบเธอและเดินเข้าไปในห้อง
"รอฉันแปบนึงนะ" เขาบอกก่อนปิดประตู
ไม่นานนักเขาก็ออกมาและเรียกเธอ
"ตามมานี่หน่อยสิ" เขาบอก
"จะไปไหนน่ะ"
"เดี๋ยวก็รู้"
มอธพาเซต้าเดินไปยังฝั่งของทีมซ่อมและพาเธอลงลิฟต์ ไปยังห้องสำหรับเก็บอุปกรณืห้องหนึ่ง เขาใส่รหัสและพาเธอเข้าไปและหยิบแว่นตาควบคุมกับชุดควบคุมที่ใช้ในการซ้อมขับพรีเดเตอร์แบบซิมูเลเตอร์ให้
"ใส่ซะ เดี๋ยวฉันไปรอข้างนอก" มอธเดินออกจากห้องไป
"จะให้ฉันทำอะไรน่ะ" เซต้าสงสัยแต่ก็ใส่ชุดตามที่มอธบอก
เมื่อเสร็จแล้วเซต้าก็เดินออกจากห้องไปเจอกับมอธที่ใส่ชุดแบบเดียวกับเธอ
"ตามมา"
มอธพาเธอไปที่ส่วนโรงเก็บพรีเดเตอร์ที่บรินฮิลด์กำลังถูกซ่อมอยู่
เมื่อพวกเขาเดินเข้าไป เซต้าก็รู้สึกได้ถึงสายตาที่จับจ้องมาทางเธอ
"เปิดโรงเก็บที่ 0 เจ้าหน้าที่ประจำโปรเจ็คประจำที่ทุกคน" มอธตะโกนบอกทุกคน
ทีมช่างกว่าร้อยชีวิตรีบวิ่งไปยังโรงเก็บที่ว่าทันที
"เราเองก็ไปด้วยเถอะ"
มอธนำเซต้าเข้าไปยังโรงเก็บนั้น ด้านในเหมือนกับโรงเก็บทั่วไป เว้นแต่ว่าตรงนั้นมีพรีเดเตอร์อีกหนุ่งตัวที่อยู่ในสภาพสมบูรณ์
ตัวของพรีเดเตอร์สีสีเทา ตรงอกมีกังหันยักษ์สองอันติดไว้ แขนและขาของมันดูหนาและใหญ่ มากกว่าบรินฮิลด์เสียอีก
"ระบบอาวุธใช้อะไรได้บ้าง" มอธถามเจ้าหน้าที่คนหนึ่งที่เดินอยู่แถวนั้น
"ได้แค่ดาบกับไอพ่น ที่เหลือยังไม่ได้เตรียม"
"แค่นั้นก็พอ"
"สรุปแล้วนายจะทำอะไร"
"บิสมาร์ค พรีเดเตอร์มาร์ค 5 ต้องเชื่อมประสานสองคน…เราจะขับเจ้านี่ออกไปสู้กัน"
"เก่าขนาดนี้อ่ะนะ…ฉันขับไม่ได้หรอก นอกจากหอกฉันก็ใช้อย่างอื่นไม่เป็นนะ"
"ฉันจะนำเธอเอง"
ความคิดเห็น