คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ชื่อตอน
ีเรียส : วามรัันที่มีให้นายมันร้อนแรเหมือนั่นฟีนิ์ที่ำลัาย
ีเรียส : ถ้านายเป็นผูุ้มวิา ัน็ะเป็นอาาร – ะไู้บนาย
ีเรียส : สนใอยาทำเวทมนร์้วยันไหม -- ไม้ายสิทธิ์อันมันพร้อมแล้ว
รีมัสหน้าแ
ีเรียส : ถึันะไม่ไ้ใส่ผ้าลุมล่อหน – แ่นายิไหม – ว่าันสามารถไปเยี่ยมโน้อห้ามอนายืนนี้ไ้
รีมัส : หุบปา -- ีเรียส !
รีมัส : ันอบแอลอฮอล์เหมือนับที่ันอบแฟนอัน
ีเรียสมอรีมัสแบบเินๆ
รีมัส : ร้อนแร – ให้วามื่นเ้นอนลาืน – แ่พอเ้ามา็ทำให้ันเป็นไมเรน
ีเรียส : …
ีเรียส : ะถือว่านั่นมนะ
รีมัส : เท้าปุย วันนี้ับาูเาแหลมให้ีนะ – เผื่อเาไปพูพล่อยๆ ผิน – เี๋ยวเาะโน่อย
ีเรียส : ว้าว ! -- ันอยาเห็นเาแหลมโน่อย
รีมัส : ให้พูใหม่
ีเรียส : ันะหยุเาแหลมาารโน่อย
รีมัส : ถู้อ
ระหว่าเินป่า
ลิลี่ : ที่นี่มันสวยมา
รีมัส : และเียบสบ
ลิลี่ : เียบสัเลยล่ะ…
รีมัส : พวเราทำใรหายไปรึเปล่า
ัไปทาเมส์ับีเรียสที่ำลัพยายามผูมิรับหมี
รอน : *โอบรอบัวเฮอร์ไมโอนีแบบหวๆ*
เรโ : วิสลีย์ -- ใเย็น -- เรนเอร์เ๋็ริ แ่นั่นแหละ – เธอไม่ใ่สเปันหรอ
รอน : แล้วสเปนายเป็นแบบไหน
เรโ : ผู้าย *วิ้์ให้รอนหนึ่ที*
เฮอร์ไมโอนี : *อรอนอย่าปป้อ*
แฮร์รี่ : *พยายามอย่ายิ่ที่ะไม่หลุำ*
่อนที่รอนะอแ่าน
เฮอร์ไมโอนี : นายมีฝุ่นิอยู่บนมู ให้ันเอาออให้
เฮอร์ไมโอนีเอื้อมมือไป แ่รอนหยุเธอไว้
รอน : ไม่ ! อย่า – มันือฝุ่นนำโ
เฮอร์ไมโอนี : นำโเหรอ *เอียอ*
รอน : ใ่ ! ันมีฝุ่นิบนมูอนรั้แรที่เราเอันไ -- เธอำไ้ไหม บนรถฟะ --
เฮอร์ไมโอนี : บนรถไฟ ! ันำไ้ – แล้วเธอะ้อารโไปทำอะไรล่ะ
รอน : *ุเ่าล้าหนึ่ พร้อมเอื้อมมือไปหยิบแหวน*
แฮร์รี่ : ทำไมพวเรานอนอยู่ที่พื้น
รอน : ั้แ่นายเริ่มเ็บแผลเป็น นาย็สลบไป – เฮอร์ไมโอนีับันเลยนอนล้านาย ทุนะไ้ิว่าพวเราำลันอนิลล์ันอยู่
รอนึ่ถือถ้วยาแฟอยู่ : ะเป็นยัไ – ฟันะ – ถ้าันใส่าแฟลไปในีเรียลนี้แทนนม
เฮอร์ไมโอนีที่เ้ามาแย่ถ้วยไป : แล้วะเป็นยัไ – ถ้านายะฟัันสัหน่อย – ไม่
ำวัอแ่ละบ้านประำฮอวอส์
ฮัฟเฟิลพัฟ : นายยุ่ับเพื่อนัน เท่าับนายยุ่ับัน
สลีธีริน : ันื้อนายและรอบรัวนายไ้
เรเวนลอ : *วาระทิแ* ันรู้วิธีแ้ละ !
ริฟฟินอร์ : ฝาถือหน่อย *ยื่นเบียร์ให้เพื่อน* – ูนี่ !
อนีสาม ในหอนอน
ีเรียส : นายำลัพูไร้สาระ ! เธสรอลไม่มีทาแพ้หรอ
เมส์ : ล้อันเล่นใ่ไหม ! ฮิปโปริฟฟ์ัวให่ว่าั้เยอะ – และ็แ็แรว่า – เธสรอลทั้บอบบา มีแ่ระู มันปลิวเป็นเยลลี่ั้แ่โนเะรั้แรแล้ว !
ีเรียส : มันะไปมอเห็นไ้ยัไ – ถ้ามันมอไม่เห็น มัน็เะไม่โนหรอ เาแหลม !
เมส์ : พวมันือฮิปโปริฟฟ์ เท้าปุย – ัเนว่ามันเยเห็นวามายมา่อน พวมัน่าเพื่อิน – แน่นอนว่า้อมอเหะ --
รีมัส : *รีบเินเ้ามา* เี๋ยว ! ฟัสิ -- พวนายไ้ยินไหม
ีเรียส : อะไร
รีมัส : ู่ววว – ฟั
เมส์ : …
ีเรียส : …
เมส์ : ันไม่เห็นไ้ยินอะไรเลย
รีมัส : ันรู้ -- และมันสบสุมา – ทีนี้ ไป นอน ไ้ แล้ว
เมส์ : ทำไมศาสราารย์มัอนนาัลมอนายแบบนั้น
ีเรียส : เธอิว่าันไปทำอะไรมา – แ่เธอหาหลัานไม่ไ้
เมส์ : นายไปทำอะไรมา
ีเรียส : สสัยในวามบริสุทธิ์อันเหรอ – ันิว่านายเป็นเพื่อนระ --
เมส์ : นายไปทำอะไรมา
ีเรียส : ็แ่โน้เล็ๆ ที่ไม่อันราย *ยิ้มเิน*
เมส์ : นายเียนว่าไ
ีเรียส : ันเห็นเธอร่อนเร่ในร่าแมวรทาเิน – เลยทิ้โน้บอเธอไว้ว่า – เธอือมั อน นา เมี้ยว !
ความคิดเห็น