คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Mawin Sirinuannak - What, again! ก๊วนนักเรียนสัตว์!?
Application
“ ผมว่าผมสวยนะ ที่รักคิดแบบนั้นมั้ยครับ? ”
บท : Other
ชื่อ-นามสกุล : มาวิน ศิรินวลนาค - Mawin Sirinuannak
ความหมายของชื่อ : -
ชื่อเล่น/ชื่อที่เรียก : วิน(คนทั่วไป , เพื่อน) , วินนี่(เพื่อนสนิท) , ยัยต้าวดื้อ/ยัยวินนี่(คนรู้ใจ)
เพศ : ชาย
สัญชาติ : ไทย
เชื้อชาติ : ไทย-อังกฤษ
วันเกิด : วันที่ 14 เดือน 3 (วันไวท์เดย์ครับ)
อายุ : 18
สายพันธุ์ที่อยู่ในตัว : แมวเปอร์เซียครึ่งวิเชียรมาศ
อาชีพ : นักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่3
ที่อยู่ : ตอนเกิดอยู่จังหวัดสมุทรปราการ แต่พอประถมย้ายมากรุงเทพ เขตบางนา จากนั้นก็อยู่ยาว (อยู่กรุงเทพ)
ส่วนสูง/น้ำหนัก : 177 cm. / 68 kg.
รูปร่างลักษณะ : เป็นเด็กหนุ่มร่างบางขนาดพอดีมือ ค่อนข้างจะไร้กล้ามเนื้อ ดูผอมแห้งนิดหน่อยแต่จริงๆก็มีเนื้อหนังพอตัว เขานั้นครอบครองเรือนผมสีขาวแต้มสีน้ำตาลไหม้ฉบับแมววิเชียรมาศ และครองนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนแบบแมวเปอร์เซีย เขานั้นไว้ผมยาวประบ่า และชอบถักเปียข้างหน้าเล็กๆข้างนึง มาวินเป็นคนหน้าสวยหวานและดูขี้เล่นขี้ยั่ว ปากอวบอิ่ม พร้อมผิวขาวเนียนฉบับชาวตะวันตกและพวงแก้มสีแดงระเรื่อ และตัวเขานั้นเป็นคนที่มักจะยิ้มอยู่เสมอและเป็นรอยยิ้มที่ขี้เล่นและขี้แกล้งหน่อยๆ รอบตัวเขานั้นเหมือนดวงตะวันน้อยๆที่เจิดจ้าประมาณนึง สุดท้ายคือเรื่องการแต่งตัว มาวินนั้นชอบจะใส่เสื้อผ้าของผู้หญิงเพราะมันทำให้เขารู้สึกสวย
ลักษณะนิสัย :
คนขี้เล่นขี้หยอก - เรียกได้ว่ามาวินเป็นเด็กที่ขี้เล่นขี้หยอกมากๆ และทำตัวแบบนี้แทบทุกสถานการณ์แต่ก็ใช่ว่าจะทำจนไม่ดูสถานการณ์ เพราะส่วนตัวของมาวินนั้นค่อนข้างเป็นคนที่ดูสถานการณ์เก่งมากๆดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลว่าจะไปทำเสียบรรยากาศหรอก
หน้ากากแห่งความร่าเริง - อย่างที่ใครๆเห็นมาวิน ศิรินวลนาคเป็นคนร่าเริงอย่างที่สุด แต่ที่หลายคนไม่รู้นั่นคือภายใต้คนร่าเริงที่ดูมีความสุขคนนี้บางทีก็เก็บงำความทุกข์และเจ็บปวดเอาไว้ในใจอย่างสม่ำเสมอ และเลือกที่จะปิดบังมันไม่ให้ใครเห็น เรียกได้ว่าเขาน่ะไม่ใช่ดวงตะวันน้อยๆนั่นหรอก
ดวงตะวันน้อย - ไม่ว่าจะยังไงสุดท้ายมาวิน ศิรินวลนาคก็ยังคงเป็นดวงตะวันน้อยๆ เขาเป็นกล่องดวงใจน้อยของคนรุ่นเดียวกัน เพราะมาวินนั้นเป็นเด็กที่น่ารักมากๆคนนึงนอกจะอ้อนไปทั่วแล้วยังใจดีและเข้าถึงง่ายสุดๆ แต่ดวงตะวันน้อยดวงนี้ก็แอบดื้อเหมือนกันนะ
เด็กดื้อแห่งปี - อย่างที่รู้ มาวิน ศิรินวลนาค เป็นคนที่ดื้อกว่าที่เห็นมากๆ เขาค่อนข้างจะเอาแต่ใจในระดับนึงเลยแหละ แต่ก็มีบางกรณีที่เด็กดื้อจะไม่ดื้อนะ เพราะถึงอย่างนั้นมาวินก็เป็นคนที่คุยด้วยรู้เรื่องมากๆ และพร้อมจะทำเพื่อคนอื่นได้ง่ายๆแต่ก็ใช่จะทุกเรื่อง ยกเว้นว่านั้นคือคนสำคัญหรือคนที่มาวินชอบนะ เขาแทบจะถวายตัวให้อีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ
ผู้เสพรัก - มาวินมีคนที่ชอบ! และคนที่เขาชอบไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้อำนวยการโรงเรียน เรียกได้ว่าเขาเป็นสตอล์คเกอร์ตัวยงของผู้อำนวยการ! และต่อให้เอาชีวิตมาแลกเขาก็จะไม่ยอมเลิกสตอล์คเกอร์ผู้อำนวยการเด็ดขาด เพราะสำหรับมาวินแล้วผู้อำนวยการคือสิ่งเยียวยาจิตใจเขาที่ดีที่สุดอันนึง ไม่ว่านั่นจะเป็นการโกหกหรืออะไรก็ตาม มาวินขอเพียงได้มองได้คุยกับอีกฝ่ายจนกว่าจะมีอะไรที่เปลี่ยนไปหรืออีกฝ่ายขอให้เลิกยุ่งก็พอ
ลักษณะการพูดจา : มาวินเป็นผู้ชายที่มีเสียงติดหวานเล็กน้อย แต่ก็ยังมีความเป็นชายอยู่บ้าง และเขาชอบเอามือไขว้หลังเวลาพูดแบบปกติไม่ได้จริงจังอะไร แต่ถ้าจริงจังเขาจะเปลี่ยนมาท้าวเอวและจ้องหน้าคนที่พูดด้วยทันที ส่วนเรื่องสรรพนามนั้นมาวินมักจะแทนตัวเองด้วย ‘ผม’ แต่หากจะอ้อนเขาจะแทนตัวเองว่า ‘วินวิน’ ส่วนการแทนคนอื่นนั้นมาวินชอบแทนคนอื่นว่า ‘ที่รัก’ แต่หากต้องเจาะจงว่าใครเขาจะเรียกด้วย ‘ชื่อจริง’ ของอีกฝ่าย หรือหากจะหยอกมาวินก็จะเรียก ‘ที่รักพร้อมต่อด้วยชื่อเล่นของอีกฝ่าย’ แต่นอกนั้นจะเรียกว่า ‘คุณ’ไม่ก็ ‘ตัวเธอ’ และมาวินมักจะมีคำลงท้ายว่า ‘ครับ’ เสมอ แต่ถ้าไม่มีนั้นมีเพียงไม่กี่กรณี ถ้ามาวินไม่เคารพอีกฝ่ายก็แปลว่าสนิทกันมากๆ ก็กำลังโมโหอยู่ แต่หากนั่นคือคนที่แก่กว่ามาวินเขาจะมี ‘ครับ’ เสมอ แต่น้ำเสียงจะบ่งบอกอารมณ์ของเขาได้ว่ากำลังโกรธหรือยังไง
Ex.1 - ทั่วไป : “สวัสดีนะครับที่รัก ทำไรกันอยู่เอ่ย” มาวินทักเรียกเพื่อนร่วมห้องกลุ่มนึงแล้วเข้าไปจอแจด้วยแบบปกติ ซึ่งอีกฝ่ายก็ให้การต้อนรับอย่างดีเหมือนปกติ
Ex.2 - เพื่อนสนิท : “ตัวเธอค้าบ!” เด็กหนุ่มกระโจนใส่เพื่อนสาวของเขาแล้วกอดอีกฝ่ายราวกับลูกน้อย “ตัวเธอทำไรอ่ะ” เขาเอ่ยถามอีกฝ่ายพลางมองด้วยดวงตากลมโตของเขาเพื่ออ้อนอีกฝ่ายเบาๆ
Ex.3 - คนที่ชอบ : “ผมเขินนะเนี่ย… คุณจะขโมยหัวใจผมไปกี่ครั้งกันแน่ครับ” มาวินกล่าวอย่างเขินอาย พลางก้มหน้าหลบตาอีกฝ่ายเล็กน้อย และใบหน้าของเขานั้นเห่อร้อนซะไม่มี
Ex.4 - โมโห : “ออกไปจากเขาซะ…” เสียงหวานที่ถูกเอ่ยจากร่างเด็กชายมันดูราบเรียบจนน่ากลัว “เขาเป็นของผม…!” และนี่คือคำประกาศิตของเจ้าแมวน้อยที่เข้าสู่อาการคลั่งก่อนจะเข้าไปจู่โจมใส่อีกฝ่ายแบบรุนแรงจนอีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว
ประวัติ : มาวินเป็นเด็กที่ไม่ถูกยอมรับว่าเป็นลูกเท่าไหร่นัก เพราะเขานั้นเป็นครึ่งสัตว์ และครอบครัวของเขาที่เป็นมนุษย์แท้ๆนั้นเหยียดครึ่งสัตว์ค่อนข้างมาก ซึ่งนั่นทำให้ครอบครัวของมาวินเลี้ยงมาวินแบบค่อนข้างทิ้งขว้างหากไม่ติดว่าพี่ชายของมาวินนั้นใส่ใจมาวินมากโดยแลกกับการที่พี่ชายของเขาขาดอิสระในการเลือกเส้นทางชีวิตต่างๆ และแน่นอนว่าความสุขมันมีได้ไม่นาน… พี่ชายของมาวินนั้นได้ฆ่าตัวตายโดยการแขวนคอตัวเองตอนมาวินอายุได้เพียง5ขวบและนั่นทำให้มาวินรู้จักกับคำว่าสูญเสียครั้งแรก จากนั้นไม่นานครอบครัวของมาวินที่เห็นว่ามาวินนั้นทำเงินได้จึงให้มาวินเป็นนายแบบเด็กและส่งเข้าเรียนแม้จะเป็นโรงเรียนธรรมดาก็ตาม แต่ไม่ว่าจะยังไงเขาก็ยังคงโดนเหยียดอยู่ และในช่วงนั้นพอเขาเป็นนายแบบเด็กที่ดังขึ้นมานิดหน่อยเขาก็เริ่มมีเพื่อน และอย่างที่เคยบอกความสุขของมาวินมีได้ไม่นานมากนัก เขาก็สูญเสียเพื่อนทั้งหมดไปเพียงเพราะเขาเลิกเป็นนายแบบเด็กและชื่อเสียงเริ่มหาย แต่ไม่ว่าจะยังไงมาวินก็ยังคงใช้ชีวิตต่อ… แต่เขาก็ไม่ได้จะอยู่กับครอบครัวเขานานมากนัก เพราะพอเขาวัย10-11ปีเขาก็ตัดสินใจย้ายออกจากบ้านไปอยู่ห้องเช่าและหางานทำเองซึ่งก็พออยู่พอกินไปวันๆแต่ก็เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่สงบสุขที่สุดในชีวิตของมาวินแล้ว กระทั่งเขาได้ยินถึงเรื่องโรงเรียนของคนที่เป็นครึ่งสัตว์แบบเขาอย่างโรงเรียนสัตว์น้อย มาวินไม่รอช้าสมัครเข้าทันทีส่วนเรื่องเงินเขาก็ไม่ต้องห่วงอีกต่อไปเพราะเขานั้นได้ใช้เงินเก็บของพี่ชายเขาส่งตัวเองเรียนและเขาก็ค่อนข้างจะมีความสุขดี… ไม่มากก็น้อยล่ะนะ
งานอดิเรก : แอบตามสตอล์คเกอร์ผู้อำนวยการโรงเรียนเท่าที่ทำได้ , ถ่ายรูปดอกไม้ , ทำดอกไม้อบแห้ง
ความสามารถพิเศษ : ตัวอ่อน , กินจุ , ร้องเพลงได้ไพเราะ , หัวไว
สิ่งที่ชอบ :
- ทุ่งดอกไม้ : หากเจอมาวินจะรีบวิ่งไปใส่แล้วถ่ายรูปเก็บไว้ทันทีเลยล่ะ และถ้าเก็บกลับมาได้ก็จะเก็บบางดอกกลับมาทำดอกไม้อบแห้งรวมเล่มพร้อมรูปที่ถ่าย
- ผู้อำนวยการโรงเรียน : หากพบเขามาวินจะตาเป็นประกายแล้วรีบทิ้งแทบทุกอย่างไปแอบตามดูเลยเชียวล่ะ แต่ถ้าเรียนอยู่เขาจะไม่ไปนะ ถึงจะเสียดายหน่อยๆก็ตาม
- นมรสหวาน : นี่คงเป็นอาหารไม่กี่อย่างที่มาวินจะกินได้แบบทั้งวี่ทั้งวันเลยแหละ เรียกได้ว่าทุกมื้อจะต้องมี1กล่องไม่ก็1แก้วเสมอ และหากเจอก็จะรีบซื้อล่ะนะ
สิ่งที่ไม่ชอบ : ผักสด - เรียกได้ว่านี่คงเป็นอย่างเดียวที่มาวินขยาดมันสุดๆ เพราะมันเหม็นเขียวมากๆไงล่ะ!
สิ่งที่เกลียด : ความสกปรก - หากมาวินพบเห็นก็จะเข้าไปทำความสะอาดทันที แถมยังตั้งใจทำมากๆด้วยนะ
สิ่งที่แพ้ : ดอกปุยฝ้าย
- เหตุผล : เพราะจะทำให้มาวินเกิดอาการแพ้แบบรุนแรงในระดับนึงจนแทบจะเกลียดแต่ก็ไม่ได้เกลียด
- อาการ : มาวินจะจามทันทีหากใกล้มันแม้จะเพียง2-3เมตรก็ตาม และเขาจะจามไม่หยุด จนแทบจะนับสถิติได้เลยแหละ (ล่าสุดเคยจามติดต่อกันไปถึง32ครั้งจนเลือดกำเดาไหล)
- วิธีแก้ : หากรู้ก็แค่ใส่แมสปิดปากก็จบเรื่อง แต่ถ้าไม่รู้…ก็เตรียมทิชชู่และผ้าเช็ดหน้าพร้อมเท้าเพื่อหนีดอกปุยฝ้ายก็พอ
สิ่งที่กลัว :
โดนลืม/โดนทิ้ง - อาการ : มาวินจะรู้สึกวิตกกังวลเล็กน้อย และหากพบว่าโดนลืมโดนทิ้งจริงๆก็จะเศร้าแล้วจะซึมไปแทบทั้งวันและดูเงียบจนผิดปกติ แต่วันรุ่งขึ้นเขาก็ดีขึ้นแล้วล่ะ แต่หากไม่ได้โดนลืมโดนทิ้งแค่มาช้าหรืออะไรมาวินก็จะแสดงสีหน้าโล่งใจแล้วเข้าไปเกาะแกะอีกฝ่ายทันที แต่ว่าถ้านั้นเป็นคนสำคัญหรือคนที่มาวินชอบเขาจะสามารถวิตกกังวลอ้วกแล้วสลบไปเลยก็ได้ หนักกว่านั้นก็คือเข้าโรงพยาบาลไปเลย
สเปคคนที่ชอบ : ถ้าโดยรวมมาวินคงตอบได้ว่าคงเป็น ผู้อำนวยการโรงเรียน แต่ถ้าให้อธิบายแบบขยายความนั้นก็คือ คนที่โตกว่าเขา มีสเน่ห์ และดูแลเขาได้
ข้อมูลเพิ่มเติม :
- มาวินได้เงินเก็บของพี่ชายมาตอนเขาย้ายออกจากบ้านเพราะทางครอบครัวเขาก็ยังถือว่าเห็นใจเขาอยู่บ้างนิดหน่อย
- ปัจจุบันมาวินก็ทำงาน แต่เป็นงานออนไลน์จำพวกฟรีแลนซ์ซึ่งก็เงินดีระดับนึงเพราะงานมาวินค่อนข้างดี
- ความสัมพันธ์ของครอบครัวมาวินกับมาวินในปัจจุบันนั้นดีขึ้นมากจากแต่ก่อน แต่ก็ยังไม่ดีพอจะอยู่ร่วมกันได้ แต่ทางนั้นก็เริ่มจะนับมาวินเป็นลูกบ้างแล้วเพราะพวกเขาก็รู้สึกผิดเหมือนกันที่ทำอะไรแบบนี้
- มาวินค่อนข้างคลั่งผู้อำนวยการมากๆ ไม่จำเป็นต้องได้รับความรักคืนขอแค่ได้มองได้คุยก็พอ
- เคยมีข่าวลือมาว่ามาวินนั้นเคยต่อยตีกับคนอื่นจนอีกฝ่ายตายมาแล้วรอบนึง
- น้องมาวินเป็นคนที่หากต้องสู้เขาจะไม่เลือกวิธีการเขาจะใช้ทุกอย่างเพื่อสู้แม้นั่นจะเป็นการนำของมาฟาดหรือแทงคนอื่นก็ตาม
______________________________________________________________________________
INTERVIEW
ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเข้มที่เพิ่งจะเดินเข้ามาในห้องหลังจากปล่อยให้มาวินรอมาเกือบครึ่งชั่วโมง ซึ่งมันก็ออกจะทำให้เขารู้สึกแอบกังวลปนกลัวนิดหน่อย กระนั้นชายหนุ่มผู้มาใหม่ก็ยังคงยิ้ม ขยับตัวให้นั่งในท่าที่สบายที่สุดก่อนจะเอยทักทายขึ้น
“ที่รักครับ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ นี่ผมมาสายนิดเดียวเองนะเนี่ย” ยิ้มร่าพร้อมกับโบกมือป้อย ๆ อย่างไม่คิดจะสำนึก “พอดีผมสะดุดยอดหญ้าล้มลงไปบาดเจ็บนิดหน่อยน่ะ มาสายเลย หวังว่าคุณคงจะยกโทษให้ผมนะ” …พูดอยู่ฝ่ายเดียวโดยไม่เปิดโอกาให้อีกฝ่ายพูด ซ้ำยังจะเอ่ยต่ออีก “โอเค เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ผมชื่อลูซิเฟอร์นะครับ อย่างที่รู้กันว่าผมเป็นผู้อำนวยการของโรงเรียนนี้ ไม่ทราบกว่าคุณชื่ออะไรเหรอครับ?”
“ครับ ผมชื่อ มาวิน… มาวิน ศิรินวลนาคครับที่รัก” ว่าแล้วเมื่อตอบอีกฝ่ายเสร็จมาวินก็ส่งรอยยิ้มอันสดใสและขี้เล่นปนหยอกล้อแบบพอประมาณไปให้อีกฝ่าย
“อา... เป็นชื่อที่เพราะดีนะครับนั่นน่ะ” ลูซิเฟอร์ยิ้ม “ว่าแต่…มันมีความหมายรึเปล่าครับ ถ้ามี แล้วมันแปลว่าอะไรล่ะนั่นน่ะ?” จากนั้นเขาก็ขยับตัว โน้มตัวเข้ามาเท้าคางลงกับโต๊ะ ขณะจ้องมองฝ่ายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงหน้า
“ไม่มีความหมายหรอกครับคุณผู้อำนวยการคนหล่อ” มาวินตอบอีกฝ่ายก่อนจะหัวเราะเบาๆออกมาอย่างขี้เล่น
“งั้นเหรอครับ… ผมชอบจัง” เขายิ้ม “ชอบคุณด้วย” จากนั้นเขาก็หัวเราะ “โอ๊ะ อันนี้ผมพูดจริงนะ ผมชอบคุณจริง ๆ เลยล่ะ… อ่า ว่าแต่ คุณเป็นสายพันธุ์อะไรเหรอครับ?”
“แมวเปอร์เซียครึ่งวิเชียรมาศครับที่รัก” เด็กหนุ่มตอบแล้วมอบรอยยิ้มไปให้
“โอ้ งั้นเหรอครับ อันนั้นผมก็ชอบเหมือนกันแฮะ ยอดเยี่ยมไปเลย” เขาพยักหน้า ก่อนจะยืดหลังตรงอีกครั้ง เอ่ยถามต่อทันที “ที่บรรยากาศเป็นยังไง คุณชอบโรงเรียนนี้รึเปล่าครับ?”
“ชอบครับ ชอบที่มันมีคุณด้วยเนี่ยแหละครับที่รัก” ว่าแล้วมาวินก็กล่าวอย่างหยอกล้ออีกฝ่ายอีกครั้งพร้อมรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์และจุดขายของตัวเอง
“อ๋า…งั้นเหรอ แล้ว…คุณมีอะไรอยากจะเสนอมั้ยครับ อย่างให้เพิ่มเติม หรือปรับปรุงอะไรเกี่ยวกับโรงเรียนนี้น่ะ ผมรับฟังนักเรียนทุกคนเสมอเลยล่ะ” ดวงตาสีน้ำเงินเข้มมองไปยังมาวินก่อนจะเอ่ยช้า ๆ ชัด ๆ “และผมก็จับตามองนักเรียนทุก ๆ คนเสมอเลยด้วย”
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง กระนั้นมันก็ค่อนข้างดูประหลาดเหมือนกับผืนน้ำที่สั่นไหวไม่แน่นอนจนมองไม่ออกว่ามีสิ่งใดกันที่อยู่ด้านใน มาวินก็รู้สึกว่าใบหน้าแบบนั้นของอีกฝ่ายช่างมีสเน่ห์ร้ายเหลือเกิน
“อะ…อ่า…/// ก็ดีแล้วล่ะครับ ช่างใส่ใจจริงๆ…” เป็นไม่กี่ครั้งที่มาวินจะรู้สึกว่าใบหน้าของเขานั้นเห่อร้อนไม่น้อยจนต้องก้มหน้างุด และตอบอีกฝ่ายด้วยเสียงอ้อมแอ้มแล้วก็พึมพำเบาๆ
“โอเคครับ… เข้าใจล่ะ” เขาผงกหัว “อืม… งั้นคำถามสุดท้ายแล้วนะ คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนแบบไหนเหรอ โอ๊ะ รวมถึงผมด้วยนะ ผมอยากฟังจากปากพวกคุณจัง ว่าพวกคุณมองว่าผมเป็นคนยังไง”
“…ผมคิดว่าผมไม่ใช่ดวงตะวันแบบที่ใครๆเขาว่ากันน่ะครับ” และนี่ก็เป็นอีกไม่กี่ครั้งที่มาวินจะตอบคนอื่นด้วยน้ำเสียงและแววตาที่ดูเศร้าๆ แต่ไม่นานนักสิ่งพวกนั้นก็หายไปทันทีราวกับว่าไม่มีอยู่มาก่อนแล้วจึงตอบอีกคำถามของอีกฝ่าย “ส่วนเรื่องที่คุณเป็นคนยังไง ผมมองว่าที่รักเป็นคนที่แอบขโมยหัวใจผมไปครับ” แล้วเขาก็หัวเราะออกมาเบาๆแต่ก็ดูเขินอายเล็กน้อย
“ขอบคุณครับ… เอาล่ะ ทีนี้ก็หมดธุระแล้ว สามารถกลับบ้านได้เลยนะครับ” ลูซิเฟอร์ฉีกยิ้มอีกรอบ “แล้วก็นะ ถ้าเป็นไปได้ อย่าลืมไปติดตามไอจีของผมด้วยนะ ผมอัพเดททุก ๆ สองชั่วโมงเลยล่ะ—”
“จะตั้งตารอและตามติดเลยล่ะครับ” มาวินกล่าวพร้อมรอยยิ้มที่จริงใจก่อนจะลุกขึ้นโค้งเคารพอีกฝ่ายเบาๆแล้วเดินจากไปเงียบๆ
______________________________________________________________________________
TALK TO JACINDA
สวัสดีคุณผู้ปกครองค่ะ! ทางนี้ชื่อเจนนะคะ ทางนั้นชื่ออะไรเอ่ยย
: ก็ถ้าตามแบบที่เคยบอกกับคนอื่นๆก็ อาสึกะ ครับ… แต่จะเรียก อาซูกะ ก็ได้นะครับ
นึกยังไงถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ
: หาอะไรทำข้ามเวลาแล้วก็คิดไอเดียนิยายที่ยังไม่ออกไปในตัวครับ
มีเหตุผลอะไรถึงเลือกบทนี้รึเปล่าคะะ
: มันฟรีสไตล์ไงล่ะครับ U-U
เรื่องนี้ไม่ได้ดาร์คอะไรมาก แต่ก็มีดราม่า และพวกปมอะไร ๆ เข้ามาบ้างนิดหน่อย อาจจะมีการบาดเจ็บบ้างอะไรบ้าง พอจะรับได้ไหมคะ?
: ได้ครับ ไม่เป็นปัญหาเลย แต่หากจะมีการตายของน้องขอให้น้องได้สารภาพรักกับคุณผู้อำนวยการทีนะครับ55
เรื่องนี้จะเป็นแนว LGBT+ ซะ 90% เลยนะคะ พอจะรับได้มั้ยเอ่ย
: ผมก็เป็นLGBT+ ครับคนสวย^^
ถ้าหากว่าไม่ผ่านบทที่ต้องการ จะรับกลับหรือยัดบทดีคะ
: ยัดบทแล้วกันครับ สงสารน้อง อุตส่าคลอดออกมาU-U
อยากให้เลือกระหว่าง พระอาทิตย์ กับ พระจันทร์ พร้อมกับเหตุผลเล็ก ๆ น้อย ๆ มาหน่อยค่ะ เอาให้เข้ากับคาร์ของลูก ๆ เลยก็ได้ค่ะ เค้าอาจจะมีเซอร์ไพรส์นิด ๆ หน่อย ๆ 555555
: พระจันทร์ครับ… เพราะพระจันทร์สวยนะไงล่ะครับ และก็ยังสวยเหมือนคุณมานานแล้วด้วย ฮึๆ
อยากให้มีอะไรเกิดขึ้นกับตัวละคร หรือเนื้อเรื่องรึเปล่าคะ ลอง ๆ เสนอมาได้น้า
: น่าคิดนะครับ… ลองให้น้องมาวินปีนกำแพงเพื่อตามไปแอบดูคุณผู้อำนวยการก็ได้นะครับ55 หรือจะทำอะไรเสี่ยงๆเพื่อไปแอบดูก็ได้นะ คิดแล้วก็ดูจี้แบบแปลกๆ55
เราอาจจะอัพช้ามากด้วยความที่เคลียร์งานด้วย แล้วก็เคลียร์เรื่องหลักในไอดีอื่นด้วย คงไม่ว่ากันนะคะ ;w;
: รอได้ครับคนดี
หมดคำถามแล้ว ยังไงก็ขอให้ทุก ๆ คนโชคดีมีชัยค่า /////7/////
: โชคชัยมีวัวครับU-U
ความคิดเห็น