NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ใจ ณ ใจ ( อ่านฟรี + มี Ebook )

    ลำดับตอนที่ #6 : คนที่ก้าวเข้ามา 6

    • อัปเดตล่าสุด 8 มิ.ย. 67


    บทที่ 1 คนที่ก้าวเข้ามา

     

    คนอย่าง อินทร์ นเรศรังสรรค์ ถ้าจะได้ผู้หญิงสักคน ต้องได้ด้วยความเต็มใจของเธอ เขาจะไม่ฉวยโอกาส ไม่ใช้กำลัง ไม่บังคับฝืนใจ

    แต่ ‘พลอยพระจันทร์’ กำลังทำลายกฎทุกข้อของเขาจนแหลกลาญ

    สองมือแข็งแกร่งจิกนิ้วจนเกร็งบนร่างอ้อนแอ้นบอบบาง เหมือนเธอจะแตกสลายได้ทุกเมื่อหากเขาออกแรงไปมากกว่านี้ ทว่าคนตัวเล็กยังคงยั่วยุ ตบะแข็งแกร่งเท่าไรก็ไม่อาจทานทนต่อเธอได้เลย

    “อ่า...”

    เสียงคำรามแห่งความอดกลั้นลอดออกจากลำคอ ลมหายใจร้อนรุ่มราวกับมีเพลิงบรรลัยกัลป์แผดเผาอยู่กลางอก ก็เพราะเขามีพลอยพระจันทร์อยู่ในอ้อมแขน

    เธอยังคงกอดเกาะเขา สองมือนุ่มนิ่มลูบไล้ไปตามลำคอ สอดนิ้วเข้ามาในเรือนผมสั้น กดศีรษะให้เขาซุกเข้าหา ปล้ำจูบอยู่ซ้ำๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก จนอินทร์ไม่รู้แล้วว่าจูบกันไปกี่ครั้งกี่หน ตลอดทางที่รถลีมูซีนคันหรูวิ่งมุ่งหน้าไปบนถนนอันแออัดของกรุงเทพฯ เต็มไปด้วยรอยจูบของเขากับพลอยพระจันทร์

    แสงไฟจากภายนอกกระจกรถส่องเข้ามา สะท้อนเรือนร่างระหงนั่งทับอยู่บนตักของชายหนุ่ม เสียดถูเขาไปทุกส่วน อินทร์หักห้ามธรรมชาติแห่งบุรุษเพศไม่ได้เลย

    แอร์ถูกเร่งจนเย็บเฉียบ แต่ไม่อาจลดทอนแรงปรารถนาเร่าร้อนของหญิงสาวได้แม้แต่นิดเดียว

    “อื้อ!”

    ขัดใจ หรือไม่ก็เรียกร้องสัมผัสที่หนักหน่วงขึ้นกว่าเดิม หญิงสาวในอ้อมแขนยิ่งโรมรันพันเกี่ยว ปีนป่ายอยู่บนตักให้เขาต้องประคองไว้ กลัวจะล้มลงกับพื้นห้องโดยสารรถยนต์ ทว่ายิ่งกอด เธอยิ่งรุกล้ำเข้ามามากทุกทีๆ

    จุมพิตดูดดึงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ริมฝีปากของทั้งสองคนฉ่ำชื้นไปทั่ว ยังคงประกบอย่างแนบแน่นดื่มด่ำ

    เพราะเป็นเธอ หัวใจเขาจึงล่องลอย

    รู้เต็มอกว่าไม่เหมาะสม แต่เขาร่ำร้องต้องการอ้อมกอดนี้ ต้องการอย่างไม่มีทางสิ้นสุด

    รุ่มร้อน หลงใหล คลั่งไคล้ ทุกอย่างรวมกันอยู่ในจุมพิตของเขา

    เกินกว่าจะหักห้ามใจ ชายหนุ่มกดจูบลงไปแนบสนิท สองมือที่เคยทำเพียงประคองเอวบางกลับตวัดรัดเธอดึงเข้าหาตัว ดูดดึงพลอยพระจันทร์ให้หลอมรวมกับเขาด้วยจุมพิตที่ยังดื่มด่ำไม่ขาดสาย

    สองคนคลอเคลียแนบชิด กอดเกี่ยวโรมรัน จูบยิ่งหนักหน่วง บดเฟ้นเคล้าคลึง เรียวลิ้นสอดเข้าไปในโพรงปากสาว 

    พลอยพระจันทร์ช่างหวานล้ำกว่ารสหวานใดที่เคยลิ้มลอง

    หัวใจร่ำร้องรุนแรง ชายหนุ่มยิ่งตักตวง เรียวลิ้นทะลวงเข้าไปกระหวัดดูดไม่หยุดหย่อน และเธอเป็นใจ ละเลียดป้อนจุมพิตไม่ถดถอย

    ไม่อาจถอนตัวถอนใจ อินทร์ยังรุกล้ำเข้าหา เรียวลิ้นกวาดกระหวัดไปทั่วโพรงปากหวาน เล็มเลาะไปถ้วนทั่ว รับรู้ทุกรสชาติหวานล้ำจากเธอ 

    ขอแค่จูบ เขาขอเพียงเท่านั้น ไม่อยากฉวยโอกาสมากไปกว่านี้

    “ปาย ตั้งสติหน่อย”

    เขาถอนจูบแล้ว สองมือดึงเอวบางให้ถอยห่างออกสักนิด เรียกช้าๆ อยากจะสบตาเธอสักครั้ง ยังจำใบหน้าสวยพริ้มเพราได้ไม่ลืม

    ทว่า พลอยพระจันทร์ไม่ยอมฟังเขาเลย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×