คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ไปเที่นวกะเพื่อน
วันนี้ฉันตื่นเช้ามากินข้าวต้มแล้วนั่งเบื่อ หาหนังช่องหนุกๆไม่เจอเลย ช่องที่สนุกๆก็จบหมดแล้ว เบื่อจังเล่นเน็ตดีกว่า - .;- ฉันทำหน้าเซ็งกะตายเปิดตู้เย็นหยิบเค้กสตอเบอรี่แบนมถือขึ้นห้องแล้วก็จะเปิดคอม
“ไม่ขอเป็นสุดท้าย เพราะฉันไม่ดีพอ”เสียงโทรสัพท์สีดำ N70 ของฉันนี่เอง
“เจ้าโทรศัพท์ บ้าๆโทรมาขัดจังหวะจริ๊ง”ฉันบ่นแต่ก็ดีใจเมื่อหน้าจอขึ้นว่าเรเรกะมีมี
“สวัสดีจ้า”ฉันทักเสียงใส
(จ๊ะ)เสียงเรเรดังมา
“มีอะไรหรอจ๊ะ”ฉันถามแล้วตักเค้กเข้าปาก
(วันนี้ว่างมั้ยจ๊ะ)เรเรถาม ว่างมากเลยเพื่อนรัก
“ว่างมากๆเลยอ่ะ”ฉันฉันทำเสียงเศร้า….
(จริงหรอจ๊ะ)เรเรพูดเสียงดีใจ นี่เธอดีใจที่ฉันไม่มีเพื่อนนี่นะ -*-
“ใช่ เบื่อมากเลยล่ะ”ฉันบ่น
(ดีจัง ฉันกับมีมีจะชวนเธอไปที่ยวน่ะ)
“จริงหรอ ดีใจมากเลยเรเรเพื่อนรักที่ไหน ว่ามา”ฉะนพูดน้ำเสียงเริงร่า
(รู้ว่าเธอต้องอยากไปเที่ยวแน่เลยไปเจอกันที่เซ็นทรัล ปิ่นเกล้านะจ๊ะ)เรเรพูด
“อื้ม โอเคเดี๋ยวเจอกัน เที่ยงนะ”
(จ๊ะ)เรเรตอบ
“อืมหวัดดีจ๊ะ”ฉันวางโทรศัพท์ดูนาฬิกาที่ฝาผนัง
“ตอนนี้ 10 โมงนะไปแต่งตัวดีกว่า”ฉันอารมณ์เริงร่าแล้วล่ะ
“จะไปไหนหรอจ๊ะ”ขณะเปิดประตูบ้าน
“เที่ยวค่ะ ทำไมพี่เมย์กลับเร็วจังอ่ะ เพิ่งออกไปเอง”ฉันถามแล้วใส่รองเท้าผ้าใบ
“อ๋อ!พี่ลืมกระเป๋าเงินน่ะสิจ๊ะ ไปดีนะจ๊ะอย่ากลับเกิน 5 โมงเย็นล่ะ”พี่เมย์เตือน
“ค่ะ พี่เมย์ก็ด้วยล่ะ”บ้านฉันทุกคนตองกลับไม่เกิน 5 โมงเย็นเพราะเราจะทานข้าวกันหกโมงเย็นน่ะค่ะยกเว้นกรณีจำเป็นอย่างพ่อกับแม่จะบ่อยหน่อยเพราะงานที่บริษัทเยอะบางทีก็ไปต่างประเทศ พี่มย์ตองทำอาหารทุกทีเลยเดี๋ยวย้ายบ้านแล้วพี่เมย์คงสบายหน่อย
“ว้ายเดี๋ยวไม่ทัน 11 โมงแล้วไม่รู้รถติดมั้ยเนี่ย รีบดีกว่า”ฉันเรียกแท็กซี่หน้าปากซอยไป
“ถึงแล้วครับ 250 บาทครับ”
“นี่ค่ะ”ฉันส่งเงินให้แล้วลงจากรถ
“เรเร มีมีคอยนานมั้ย”ฉันถามเมื่อเห็รั้งสองยืนคอยอยู่
“ไม่นานจ๊ะ เราก็เพิ่งมา”เรเรบอก
“ไปกันเหอะ หิวแล้วไปหาอะไรกินกัน”ยัยมีมีมาถึงก็หาของกินทันทีนะยะ
“กินอะไรกันดีล่ะ”เรเรถาม
“หมูย่างเกาหลีดีกว่า ฉันชอบนั่นไงตรงนั้น”ฉันชี้
“อืม ดีเหมือนกันเบื่อพิซซ่ากับเคเอฟซีแล้วล่ะ”มีมีบ่น
“หรือว่ากินไดมอนอ่ะ”ฉันถาม
“กินหมูย่างดีกว่าฉันก็อยากหม่ำจ๊ะ”เรเรยิ้ม
“อื้ม”เราก็เลยเข้าไปในร้าน
“สวัสดีค่ะ กี่คะ”ตาบอดหรอคะ
“3ที่ค่ะ”ฉันบอก เชอะพนักงานน่ะโง๊โง่แค่นี้ก้ไม่รู้
“ค่ะเชิญด้านี้เลยค่ะ”เขาพาพวกเราไปนั่งด้านในสุด อืม ดีส่วนตัว
“เมนูค่ะ”เขาส่งเมนูให้
“เอาหมูย่างชุดเกล็ก”
“ค่ะ”
“ทาโกยากิ”ยัยมีมีสั่ง
“ค่ะ”พูดอะไรอย่างอื่นไม่เป็นหรอคะ
“กินไรอีกดีเรเร”ฉันถาม
“อืม…หมี่ผัดกิมจิลองดูนะ”
“ค่ะ”แล้วเราก็สั่งอีกสองสามอย่าง
“รับน้ำอะไรดีคะ”
“น้ำสตอเบอร์รี่”ฉันสั่ง
“น้ำส้มค่ะ”เรเร เธอนี่นางเอกตลอกกาลเลย
“น้ำมะนาวปั่นค่ะ”เหมาะกะเธอมากมีมี ซักพักน้ำกับอาหารก็มา
“อร่อยจัง”ฉันคีบหมูขึ้นบนเตาเข้าปาก
“นี่ปลาหมึกมั้ย “มีมีตักปลาหมึกบนเตาให้
“ขอบคุณจ๊ะ”ฉันจิ้มน้ำจิ้มแล้วเข้าปก มื้อนั้นหมดไปห้าร้อยกว่าบาทแนเลี้ยงเองแต่ทั้งสองไม่ยอมจะเลี้ยงฉันบอกว่าฉันจะร้องให้ลั่นร้าน 555 สองคนนั้นไม่กล้าเลยฉันบอกว่าค่าที่ทำให้ฉันหายเซ็ง ตอนนี้เที่ยงครึ่งเองเรากินแป๊บเดียวเอง
“ไปกินไอติมกันมั้ยเราเลี้ยง”เรเรชวน
“ได้เลย”เราเข้าSWENSEN สั่ง8 ลูกเต็มๆอิ่มแปล้เลยแล้วเราก็ไปเดินซื้อของกัน มีความสุขมากเลย จากนั้นเราก็ไปที่แมคโดนัล ซื้อแฮมเบอร์เกอร์กินกะน้ำกินกันเพราะเดินจนหิวตอนนี้ 3 โมงแล้วฉนกับทั้งสองจะกลับบ้านเรานั่งแท็กซี่กลับไปสั่งฉันก่อนแล้วไปส่งสองคนเพราะถึงบ้านฉันก่อนแล้วฉันก็ถึง บ้านจะ 4 โมงแล้ว
“กลับมาแล้วค่ะ โอโหวันนี้พ่อกับแม่กลับเร็ว”ว้าว พ่อกับแม่กลับมาแล้ว
“ไปเที่ยวสนุกมั้ยลูก”พ่อถามแล้วยิ้ม
“สนุกดีค่ะ”ฉันยิ้ม
“ดีแล้วล่ะ”พ่อยิ้ม
“แม่ล่ะคะ”ฉันถามถึงแม่
“อ๋อ!อยู่ในครัวนั่นแหละจ๊ะ”
“ค่ะ งั้นน้องมิ้นไปอาบน้ำก่อนนะคะ”ฉันตอบแล้ววิ่งขึ้นห้องนอน
“จ๊ะ”
ความคิดเห็น